Σύληση της συνείδησης μας

Σύληση της συνείδησης μας

Χαράλαμπος Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος

Η πολιτισμική κρίση της Ελλάδας καθίσταται βαθιά και χρόνια καθότι συνυφαίνεται με την ίδρυση του Ελλαδικού Κράτους με την δολοφονία του Καποδίστρια και την διαρκή προσπάθεια η Ελλάς να καταστεί όμηρος και υποχείριο των Ξένων δυνάμεων με πολλές στρεβλώσεις και αβελτηρίες, πλην όμως δεν θα επιδοθώ σε μία τέτοια ιστορική ανάλυση διότι έχουν διαμεσολαβήσει σωρεία γεγονότων.

Επιλέγω αυτή την ρήτρα εισαγωγής προκειμένου να εξιχνιάσω, εν σχέσει βεβαίως προς τα εκκλησιαστικά δρώμενα, διαρκούσης της υγειονομικής κρίσεως, διότι οι εξελίξεις καθίστανται καταιγιστικές, παρά την καθολική υποτίμηση της ζώσης Ορθοδόξου παραδόσεως, προεχόντως υπό της σημερινής Διοικούσης Εκκλησίας, η οποία δεν αφουγκράστηκε τον πνεύμα του λαού, τουναντίον δε, το υποτίμησε, δίδοντας εξ αντανακλάσεως, λαβή προς άλλες δυνάμεις της πολιτείας και μη (..), να περιθωριοποιήσουν την Εκκλησία, υποβιβάζοντας την, ως έναν απονεκρωμένα εσχατολογικό θεσμό, μη αρρήκτως συνδεδεμένο με τον πυρήνα του έθνους, της Ελλαδικής μας ιστορίας και εν γένει της εθνικής μας ιδιοπροσωπίας.

Η πολιτεία, επέδειξε υπερεκχειλίζουσα καταφρόνηση προς την Ορθοδοξία με πλείστες όσες και συνάμα ποικιλότροπες επιθέσεις προς την πεμπτουσία της πίστεώς μας, καταλαμβάνοντας και το άχραντο μυστήριο της Θείας Μεταλήψεως, επιβουλευόμενη την αφωνία και την εν γένει συκοφαντική σιωπή της Διοικούσης Εκκλησίας.

Η ύπαρξη των δύο μέτρων και των δύο σταθμών, είναι πλέον κοινή πεποίθηση και καθολική συνείδηση όλων των πολιτών, εκ μέρους της κυβερνήσεως προφανώς, διότι εξυπηρετούνται αλλότρια και ακατάληπτα προς ημάς τους απλούς πολίτες, παρασκηνιακά πολιτικά συμφέροντα με γεωπολιτικές προεκτάσεις.

Εννοώ, ότι η παράδοση μας πλήττεται εκ βάθρων, η Ορθοδοξία ως πολιτισμική συνιστώσα στην σφυρηλάτηση της διαφορετικότητας, όπως διατρέχει και εν συνόλω τον Υπέρτατο Νόμου του Κράτους, ήτοι την Συνταγματική μας έννομη τάξη, βάλλεται πανταχόθεν, η ιδέα της πατρίδας λεηλατείται, το έθνος αποδομείται και προάγοντα εθνομηδενιστικά και ισοπεδωτικά ιδεολογήματα του ολετήρα της παγκοσμιοποιήσως και της καινοφανφούς Νέας Τάξης Πραγμάτων.

Εις τα πλαίσια λοιπόν αυτής της καινοφανούς εξωθεσμικής μέγγενης η οποία αμφισβητεί την έννοια του έθνους κράτους υπολαμβάνοντας ότι είμεθα πρώτα Ευρωπαίοι και μετά Έλληνες, δηλαδή ότι προέχει η ταυτότητα μας ως Ευρώπη και ύστερα ως Ελλάδα, δημιουργείται με επιμελή μεθόδευση ακρωτηριασμού από το παρελθόν μας, απαξίωσης των προγόνων μας, και επιβολής υποδόριας απεμπόλησης θεμελιωδών αξιών όπως η έννοια της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της αξιοπρέπειας.

Η ανθρωπολογική Νέα Τάξη πραγμάτων δίδει βαρύτητα στην αόριστη ύπαρξη δικαιωμάτων, όλων των ανθρώπων, διαγράφοντας τα ειδοποιητικά διακριτικά χαρακτηριστικά εκάστου λαού, τους οποίους απλώς τους κατατάσσει στα πλαίσια ενός παγκόσμιου χώρου.

Αυτά ασφαλώς τα άλογα και παρά φύση ιδεολογήματα τα οποία μας επιβάλλουν, δια πυρός και σιδήρου, τόσο η εγχώρια όσο και η εξωεθνική φαιά προπαγάνδα του σιδηρούν συστήματος κατατείνουν εις την διάλυση των εθνών, των πολιτισμών, εις την δημιουργία απλώς μίας άμορφης ασυνείδητης μάζας, η οποία παγκοσμίως θα άγεται και θα φέρεται από συντριπτική μειονοψηφία ανθρώπων, την παγκόσμια ελίτ η οποία θα συγκεντρώνει το σύνολο του πλανητικού κεφαλαίου και θα χειραγωγεί τις μάζες αυτές.

Κατά αυτόν τον τρόπο θα επιτύχει την στρεβλή και ανίερη αυτοθέωση ως υπεράνθρωπος ο οποίος δια της επιστήμης και την επί της γης ισχύ, θα έχει κατανικήσει το θάνατο, διότι θα έχει τιθασεύει καθολικώς την φύση και θα έχει εξανδραποδίσει παγκοσμίως την εξ ορισμού δυσήνια συνείδηση του κάθε ανθρώπινου προσώπου και συνακολούθως λαού.

Η θεώρηση αυτή των πραγμάτων ήδη διακινείται, όπως πλειστάκις έχω επισημειώσει δια του βήματος τούτου, με το οξύ και ακανθώδες ζήτημα της μεταναστεύσεως, όπου οι Μ.Κ.Ο, δηλαδή ιδιωτικές κατ’ ουσίαν εταιρίες, επί Ελληνικού εδάφους, έχουν καταλύσει κάθε ψήγμα Συνταγματικής νομιμότητας και διάταξη της κείμενη νομοθεσίας, με αποτέλεσμα να δρουν, ανέλεγκτα, εις Ελληνικό έδαφος, συνδράμοντας τον εποικισμό της Ελλάδας με οικονομικούς μετανάστες, τους οποίους ατιμώρητα του βαπτίζουν ως πρόσφυγες, παρά την ήδη, εκ της νομοθεσίας υφιστάμενη, διακριτή νομοθεσία.

Η όλη αυτή ασφυκτική κατάσταση σκιαγραφεί το βιούμενο πλαίσιο, εις το οποίο η Εκκλησία, ως Ορθοδοξία, η οποία ενέχει το στοιχεία της ανατροπής καθότι εν Ελλάδι, εκ της ιστορίας συνάγεται ότι η Εκκλησία και το έθνος καθίστανται αναντίλεκτα άρρηκτα, εξ ού και ο εθνικο-απελευθερωτικός αγώνας έλαβε χώρα Υπέρ Πίστεως και Πατρίδας, παρά την επιμελή προπαγάνδα και παρασιώπηση της αληθείας εκ του εξωνημένου συστήματος.

Εις αυτήν την κρίσιμη καμπή, δυστυχώς είμεθα μόνοι μας, άνευ βοηθείας, διότι η επίσημος Εκκλησία, καθεύδει τον νήδυμον ύπνο, ψελλίζοντας υπνώττουσα, ρητορική αντίστασης προς διάσωση της Ορθοδοξίας μας.

Τρανή απόδειξη της πρωτοφανούς  αλώσεως το οποίο συνιστά παραχρήμα και στοιχείο πολιτισμικής καταβαραθρώσεως του πολιτισμικού και πολιτικού εποικοδομήματος του Ευρωπαϊκής Ενώσεως  καθίσταται προδήλως, είναι η αποπνευματικοποιήση και η αποχριστιανοποίηση της Ελλάδας.

Εν ονόματι της σταυροφορίας ενός συγκεχυμένου πολιτισμικού Μαρξισμού, σοσιαλισμού, τροτσκισμού και εν γένει ενός «παρδαλού» συνονθυλεύματος αρχών και αξιών, η ιδική μας Εκκλησίας, η Ορθοδοξία μας, υπό την πλήρη ανοχή της επισήμου Εκκλησίας, διώκεται απηνώς.

Πέραν των αλήστου μνήμης και ανεξιτήλως χαραγμένες μνήμες περί ασκήσεως ποινικών διώξεων εις βάρος των Ιερέων της Εκκλησίας μας οι οποίοι ετόλμησαν να λειτουργήσουν να προβούν σε λιτανεία των Αγίων, συνελήφθησαν και πέμφθηκαν διασυρόμενοι με τις χειροπέδες εις τις φυλακές, ως οιονεί εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου, παραμονές του Αγίου Πάσχα εφέτος.

Το κράτος  δεν επέδειξε ουδεμία ευαισθησία ή διακριτική ευχέρεια, αλλά εκ δόλου ενεργών, έπεμψε υποδορίως και αντι-Ορθόδοξα μηνύματα, διότι η στάση του εν γένει, ήτο εξοφθάλμως διαφορετική προς έτερα θρησκεύματα (το Ραμαζάνι των Μουσουλμάνων) προς μουσικές εκδηλώσεις ή πολιτικές πορείες αριστεριστών διαρκούσης της  υγειονομικής κρίσεως.

Δυστυχώς το μένος κατά της Εκκλησίας δεν παύει μέχρι εκεί  αλλά εξικνείται μέχρι και σήμερον, με την επιβολή ποινή φυλακίσεως έξη μηνών και χρηματικό πρόστιμο 600 ευρώ, υπό του Τριμελούς Πλημμελειοδικείο Ρόδου προς τους «στυγνούς εγκληματίες Χριστιανούς Ορθοδόξους» οι οποίοι συμμετείχαν την 18η-04-2020, εις την περιφορά του Επιταφίου κρατώντες λαμπάδες!!!!!!

Η δίωξη του εθνικού φρονήματος, εν γένει του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας ευρίσκεται προ των πυλών, γεγονός το οποίο επιβεβαιώνεται από την τροπή των απαράδεκτων αυτών εξελίξεων.

Η κατάσταση έχει εκτραχηλιστεί πλην όμως επικρατεί μία καθολική αδράνεια για τα τεκταινόμενα δίχως ο λαός να αφυπνίζεται, ή να αντιδρά δικαιολογημένα προς ορισμένη κατεύθυνση προκειμένου να προασπίσει στοιχειωδώς την αξιοπρέπεια του το δικαίωμα να υπάρχει στοιχειωδώς ως Έλληνας, βάσει του Συντάγματος και του Νόμου να δύναται ασκεί απρόσκοπτα τα αυτονόητα θεμελιώδη ατομικά του δικαιώματα ως πολίτης της Ελλάδας.

Η περίοδος την οποία διανύουμε καθίσταται ιδιαίτατα κρίσιμος, οι καιροί είναι χαλεποί και τα πάντα έχουν καταστρατηγηθεί, όλα ερμηνεύονται και εφαρμόζονται υπέρ των οικονομικών μεταναστών (επιδόματα, παροχές, στέγαση, δικαιώματα), όμως για τον Έλληνα απολύτως, τίποτε.

Άξιο δε μνείας είναι ότι, όταν κανείς αποπειράται να μιλήσει και να εκφέρει την γνώμη του, διώκεται για ρατσισμό και του επιβάλλεται σιγή, η ανεργία καλπάζει και δεν λαμβάνει ουδεμία οικονομική αρωγή, τα νέα ζευγάρια ασθμαίνοντας προσπαθούν να επιβιώσουν σκεπτόμενοι να τεκνοποιήσουν ελλείψει πόρων, οι τράπεζες δε και εν γένει οι Δ.Ο.Υ και τα Ασφαλιστικά Ταμεία στρέφονται ανάλγητα με κατασχέσεις όπως και οι Τράπεζες κατά των Ελλήνων. Οι πλειστηριασμοί καλπάζουν.

Το μέλλον διαγράφεται αβέβαιο και εύθραυστο, η εθνική συνείδηση έχει συληθεί, ο ελληνικός λαός έχει λοβοτομηθεί και πλανηθεί, παγιδευόμενος στους Μαρξιστικούς παραδείσους και την αριστερίστικη ρητορική, άνευ αντικρίσματος.

Εν κατακλείδι, φρονώ ότι αξίζει και έχουμε χρέος να αγωνιστούμε και να αντισταθούμε σθεναρά εις την επικείμενη ισοπεδωτική λαίλαπα, έχουμε ηθική υποχρέωση στα αγέννητα παιδιά μας και προς τους προγόνους μας οι οποίοι κείνται εγγύς, πλην επικριτικά προς ημάς, εις τα Νεκροταφεία.

Συν Θεώ, Ας υψώσουμε το Λάβαρο της Αντίστασης και ας ψάλλουμε άχρι εσχάτων:

«Τῇ ὑπερμάχῷ στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου, Θεοτόκε· ἀλλ' ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοί· Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε».