Σβῆστε τὰ φῶτα!
Ἕνα
δεῖγμα τῆς ἐκκοσμικεύσεως τῶν χριστιανῶν εἶναι ὅτι μετατρέψαμε τὴν νύχτα σὲ ἡμέρα.
Ὡς γνωστόν, οἱ ἅγιοί μας τονίζουν τὴν σημασία τῆς ἀγρυπνίας, τῆς ἐν μέσῳ τῆς
νυκτὸς προσευχῆς. Κύριο δὲ χαρακτηριστικὸ τῆς νύχτας εἶναι τὸ σκότος. Ἀνάβοντας τὰ φῶτα καταργοῦμε τὸ σκότος,
«καταργοῦμε» τὴν νύχτα...
Ἔχετε πάει πολλοὶ στὸ Ἅγιον Ὄρος. Εἶναι βέβαιο ὅτι θυμόσαστε τὶς κατανυκτικὲς ἀγρυπνίες
στὸ ἡμίφως τῶν κεριῶν καὶ κανδηλῶν (ὅπως
σὲ ἐκεῖνο τὸ εὐλογημένο ὑπερῶο μὲ τὸν Ἀπόστολο Παῦλο, ποὺ ἐκήρυττε μέχρι
πρωΐας). Ἔνοιωθες ὅτι εἶναι νύχτα. Τὴν χαιρόσουνα! Τώρα θυμηθῆτε τοὺς ἑσπερινοὺς
ἢ τὶς ἀγρυπνιοῦλες ποὺ ἔχετε πάει στὸν
κόσμο. Ἄπλετο φῶς! Δὲν νοιώθεις ὅτι εἶναι νύχτα. Καὶ δὲν σὲ «τραβάει» νὰ
κατανυχθῇς, νὰ κλάψῃς γιὰ τὶς ἁμαρτίες σου. Ἀσφαλῶς, ὁ ὄντως μετανοῶν δὲν
βασίζεται σὲ ἐξωτερικοὺς παράγοντες γιὰ νὰ κατανυχθῇ καὶ νὰ προσευχηθῇ
θεαρέστως, ἀλλὰ ὁπωσδήποτε συντελοῦν καὶ αὐτοί. Ἆρα γε, μήπως δὲν θέλουμε τὴν κατάνυξι, δὲν θέλουμε τὴν ἡσυχία, δὲν
θέλουμε τὴν ἐνδοσκόπησι (τὰ πολλὰ φῶτα σὲ παρακινοῦν νὰ κοιτᾷς ἀπὸ δῶ καὶ ἀπὸ
κεῖ, ὄχι μέσα σου), δὲν θέλουμε τὴν μετάνοια; Κάποιοι θέλουν ἁπλῶς νὰ
κάνουν ἄνετα οἱ φωτογράφοι τὴν
δουλειά τους, λὲς καὶ ἡ Ἐκκλησία εἶναι θέατρο, καὶ ὄχι χῶρος λατρείας καὶ
μετανοίας. Ἵλεως γενοῦ ἡμῖν, Δέσποτα Χριστέ!
Ἡ ἐποχή μας, πατέρες καὶ ἀδελφοί,
διαποτισμένη οὗσα ἀπὸ τὰ διδάγματα τῆς «Νέας Ἐποχῆς», παρουσιάζει ὁμολογουμένως
πολλὰ προβλήματα. Ἕνα ἀπὸ αὐτὰ εἶναι καὶ τὸ οἰκολογικό. Τί τραγικό,
πάντως, νὰ βλέπῃς ἐπιστήμονες καὶ ἄλλους νὰ ἀναζητοῦν πλανῆτες καταλλήλους γιὰ
νὰ μετακομίσουμε σὲ αὐτούς! Μετάνοια δὲν ἀναζητοῦμε! Ὑπ’ ὄψιν ὅτι ὁ μετανοῶν ἔχει ἐλάχιστο «ἐνεργειακὸ ἀποτύπωμα», ἐγκρατὴς ὢν
σὲ ὅλα. Ἕνα ἀκόμη πρόβλημα εἶναι ὁ Οἰκουμενισμὸς
καὶ ἡ, ἐπίσης ψυχολέθρια, ἀδελφὴ αὐτοῦ ἐκκοσμίκευσι. Βλέπουμε πολλοὺς Ὀρθοδόξους
Ἐπισκόπους, ἀκόμη καὶ ἐπικεφαλῆς Πατριαρχείων, καὶ ἄλλους ποὺ ἀγωνίζονται τόσο
γιὰ τὴν προώθησι τῆς παναιρέσεως τοῦ καιροῦ μας, ὅσο καὶ γιὰ τὴν ἀντιμετώπισι
τοὺ οἰκολογικοῦ ζητήματος, συμμετέχοντες σὲ σχετικὰ φόρουμς, συνεργασίες καὶ
συμφωνίες. Φρονοῦμε πὼς σὲ ὅλες αὐτὲς τὶς συζητήσεις δὲν μιλοῦν πρωτίστως γιὰ τὴν
ἐν ὀρθοδόξῳ ἀληθείᾳ μετάνοια... Ἐὰν,
λοιπόν, μιλοῦν μόνον κοσμικῷ τῷ τρόπῳ γιὰ τὸ οἰκολογικό, τοὐλάχιστον ἂς
προτείνουν στοὺς χώρους λατρείας των νὰ σβήνουν τὰ φῶτα τὴν νύκτα. Σβῆστε τὰ φῶτα!
Τοὐλάχιστον τὰ μισά... Καὶ οἱ ἐχέφρονες ἂς βάλουν ἀρχὴ μετανοίας!
Θ. Α
Ὡραιότατον! Ἄν θέλουμε νά ἐπιτύχουμε κάτι στά μεγάλα θέματα, κάτι πού μπορεῖ νά γίνῃ μόνον μέ τήν σύμπραξιν Ἐκείνου, τότε θά πρέπῃ ν' ἀρχίσουμε ἀπό τά μικρά πού προτείνει ὁ συγγραφεύς τοῦ παρόντος ἄρθρου, ὅπως π.χ. «τὰ πολλὰ φῶτα σὲ παρακινοῦν νὰ κοιτᾷς ἀπὸ δῶ καὶ ἀπὸ κεῖ, ὄχι μέσα σου».
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ἐπίκαιρο τό ὡραῖο καί ἁπλό ἄρθρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕὐχαριστῶ.
Ι.Ν.Κ.
Πολύ καλό τό ἁπλό καί ἐπίκαιρο ἄρθρο σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Τεσσαρακοστή.
Ι.Ν.Κ.