Η «αποελληνοποίηση» των Ελλήνων από τη Δύση…

Όταν παραδοσιακά Ορθόδοξες χώρες και κοινωνίες με βεβαρημένη μάλιστα πορεία λόγω των αντιχριστιανικών καθεστώτων που επικράτησαν εκεί για πολλές δεκαετίες, βρίσκουν τα συνειδησιακά αποθέματα να διατηρούν τις παραδόσεις τους, η Ελλάδα εκτελεί τυφλά χωρίς την παραμικρή αντίδραση, τις «ντιρεκτίβες» της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μέχρι πριν λίγα χρόνια, γινόταν λόγος για αίσθηση προσπάθειας αφελληνισμού και αποχριστιανισμού της χώρας. Σήμερα, μπορούμε να μιλάμε για συγκεκριμένα γεγονότα, πρωτοβουλίες και αποφάσεις εκ μέρους των κυβερνήσεων και καθ’ υπαγόρευσιν των Βρυξελλών, που χωρίς σοβαρά προσχήματα, επιχειρούν την αποψίλωση των εθνικών και θρησκευτικών χαρακτηριστικών τους Έθνους μας.

Τον περασμένο Σεπτέμβρη, το Υπουργείο Παιδείας πήρε την απόφαση να υιοθετήσει την εισήγηση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών δεδομένων, σύμφωνα με την οποία έπρεπε να αφαιρεθεί το θρήσκευμα από τα απολυτήρια Μέσης Εκπαίδευσης. Συνόδευσε, δε, την απόφαση αυτήν με την δήλωση της υπουργού ότι «Προχωράμε άμεσα στις αναγκαίες τροποποιήσεις των σχετικών ρυθμίσεων, ώστε η συλλογή και επεξεργασία τέτοιων προσωπικών δεδομένων, σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες, να είναι απολύτως συμβατή με τις απαιτήσεις του εθνικού και ενωσιακού δικαίου».

 Τι γίνεται, όμως, σε άλλες Ορθόδοξες χώρες;

Την ίδια ώρα, στην Βουλγαρία η Ιερά Σύνοδος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, έχει ολοκληρώσει την προπαρασκευή βιβλίων για όλες τις σχολικές τάξεις και στις αρχές Φεβρουαρίου ανακοινώθηκε η αποδοχή των βιβλίων αυτών, από τον αρμόδιο τομέα του Υπουργείου Παιδείας της χώρας. Εκτός αυτού, το εν λόγω Υπουργείο επιβραβεύει την μαθητιώσα νεολαία για εξωσχολικές θρησκευτικές δράσεις.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Το Υπουργείο Παιδείας επιβραβεύει νέους για εξωσχολικές θρησκευτικές δράσεις. 

 Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας απέρριψε την αίτηση της Εκκλησίας της Ελλάδος, με την οποία ζητούσε να ακυρωθεί το ΠΔ 18/2018 για τον οργανισμό του υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, κρίνοντας ότι είναι συνταγματική η αφαίρεση από τον εν λόγω οργανισμό, της «ανάπτυξης της θρησκευτικής συνείδησης», δηλαδή της θρησκευτικής αγωγής των νέων.

Στο ΣτΕ έχουν προσφύγει με το ίδιο αίτημα, εκτός της Εκκλησίας της Ελλάδος, η Μητρόπολη Πειραιά, ο μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, η «Πανελλήνια ‘Ενωσις Θεολόγων», η «Εστία Πατερικών Μελετών» και δύο γονείς των οποίων τα παιδιά τους φοιτούν στο δημοτικό σχολείο και στο λύκειο και εκκρεμεί η έκδοση των σχετικών αποφάσεων.

Ειδικότερα, η Ολομέλεια του ΣτΕ με την υπ΄ αριθμ. 210/2020 απόφασή της, με πρόεδρο την Αικατερίνη Σακελλαροπούλου (πριν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας) και εισηγήτρια την σύμβουλο Επικρατείας Μαρλένα Τριπολιτσιώτη, σύμφωνα με ανακοίνωση της Ολομέλειας, έκρινε, μεταξύ των άλλων, τα εξής:

«Με τις διατάξεις του άρθρου 3 παρ. 1 του Συντάγματος κατοχυρώνεται, μεταξύ άλλων, και η αυτοδιοίκηση της Εκκλησίας, η οποία περιλαμβάνει την εξουσία της να αποφασίζει για τις υποθέσεις της με δικά της όργανα, τα οποία συγκροτούνται όπως ο νόμος ορίζει και να διοικείται από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας και την απ’ αυτή προερχόμενη Διαρκή Ιερά Σύνοδο. Ωστόσο, η εξουσία αυτή της Εκκλησίας ασκείται εντός των πλαισίων των γενικών κανόνων που θεσπίζει ελεύθερα ο νομοθέτης, ο οποίος μόνο δεν μπορεί να προχωρήσει και μέχρι τη θεμελιώδη μεταβολή βασικών διοικητικών θεσμών που έχουν καθιερωθεί πάγια στην οργάνωση και λειτουργία της Εκκλησίας».

Παράλληλα, οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν ότι η διατύπωση της αποστολής του υπουργείου Εθνικής Παιδείας, στον Οργανισμό του (πδ 18/2018) «δεν αντίκειται ούτε στο άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος, ούτε στην εξουσιοδοτική διάταξη του άρθρου 54 του ν. 4178/2013. Και τούτο, διότι οι βασικοί σκοποί της παιδείας καθορίζονται από συνταγματικές και νομοθετικές διατάξεις (άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. και άρθρα 1, 4, 5 και 6 ν. 1566/1985), κατά το μέρος δε που οι διατάξεις αυτές επαναλαμβάνονται ή μη στο οργανωτικό διάταγμα του υπουργείου στερούνται αυτοτελών κανονιστικών συνεπειών».

Κατά συνέπεια, συνεχίζει η απόφαση της Ολομέλειας, «το γεγονός ότι καθορίζεται ως αποστολή του υπουργείου η ανάπτυξη και συνεχής αναβάθμιση της παιδείας με σκοπό την ηθική, πνευματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής συνείδησης, την προστασία της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης και της λατρείας, τη διαμόρφωση ελεύθερων, ενεργών και κριτικά σκεπτόμενων πολιτών κλπ, χωρίς να αναφέρεται ρητώς η ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης, αλλά η προστασία της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης, όπως άλλωστε δεν αναφέρεται κατά γράμμα ούτε η επαγγελματική αγωγή των Ελλήνων ή η διάπλασή τους σε υπεύθυνους πολίτες, δεν έχει την έννοια ότι οι σκοποί αυτοί παύουν να αποτελούν σκοπούς της παιδείας κατά παράβαση του Συντάγματος».

Παράλληλα, η συγκλίνουσα γνώμη της κ. Σακελλαροπούλου, δύο αντιπροέδρων και τεσσάρων συμβούλων Επικρατείας, αναφέρει ότι «από τις διατάξεις του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος συνάγεται ότι η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει ως σκοπό την διάπλαση ελεύθερων και υπεύθυνων πολιτών, καθώς και, μεταξύ άλλων, την ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων, όπως η τελευταία νοηματοδοτείται και από τη διάταξη της παρ.1 του άρθρου 13, με την οποία καθιερώνεται το απαραβίαστο της ελευθερίας της».

Και προσθέτουν ότι το άρθρο 1 του επίμαχου Οργανισμού, στο οποίο αναφέρει ότι το υπουργείο Εθνικής Παιδείας, έχει ως αποστολή, μεταξύ των άλλων σκοπών του, «την προστασία της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης, όχι μόνον δεν αντίκειται στο Σύνταγμα και τον εξουσιοδοτικό νόμο, αλλ’ αντιθέτως, αποδίδει με τον πληρέστερο τρόπο το περιεχόμενο των παραπάνω διατάξεων των άρθρων 13 παρ.1 και 16 παρ.2 του Συντάγματος και 54 του ν. 4178/2013».

Όμως, έξι σύμβουλοι Επικρατείας και δύο πάρεδροι (χωρίς δικαίωμα ψήφου οι πάρεδροι) μειοψήφησαν, εκφράζοντας την άποψη ότι πρέπει να ακυρωθεί το πδ 18/2018 καθ’ ό μέρος δεν περιλαμβάνεται η «ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης» των Ελλήνων στην διάταξη περί της αποστολής του υπουργείου, καθώς, ο νόμος 4178/2013 «επιβάλλει την αναγραφή στους Οργανισμούς των υπουργείων της αποστολής τους, όπως αυτή προκύπτει (και, κατά μείζονα λόγο, όπως αυτή προβλέπεται ρητώς) από τις σχετικές νομοθετικές και συνταγματικές διατάξεις, χωρίς να επιτρέπει αποκλίσεις».

Ακόμα, η μειοψηφία αναφέρει ότι ο υπουργός Παιδείας όφειλε να περιλάβει την «ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης» στο σχετικό με την αποστολή του υπουργείου άρθρο 1 του πδ 18/2018, όπως ρητώς προβλέπει το άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος και η παράλειψη αυτή «δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι καλύπτεται με την μνεία της «προστασίας της ελευθερίας της συνείδησης», η οποία ευρίσκει έρεισμα σε άλλη συνταγματική διάταξη (άρθρο 13 παρ. 1) και δεν ταυτίζεται με την «ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης»».

Πηγή: ΑΠΕ- ΜΠΕ

……………………………………

Στη συνέχεια, η αντίδραση της Εκκλησίας της Ελλάδος, της Μητρόπολης Πειραιώς και άλλων θρησκευτικών φορέων για την απόφαση της ως άνω αναφερόμενης αφαίρεσης του θρησκεύματος, είναι η προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Όμως, η απόφαση του Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου είναι απογοητευτική.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΊΣΗΣ: ΣΤΕ: Συνταγματική η αφαίρεση της θρησκευτικής αγωγής των νέων από τον οργανισμό του Υπ. Παιδείας

 Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας απέρριψε την αίτηση της Εκκλησίας της Ελλάδος, με την οποία ζητούσε να ακυρωθεί το ΠΔ 18/2018 για τον οργανισμό του υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, κρίνοντας ότι είναι συνταγματική η αφαίρεση από τον εν λόγω οργανισμό, της «ανάπτυξης της θρησκευτικής συνείδησης», δηλαδή της θρησκευτικής αγωγής των νέων.

Στο ΣτΕ έχουν προσφύγει με το ίδιο αίτημα, εκτός της Εκκλησίας της Ελλάδος, η Μητρόπολη Πειραιά, ο μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, η «Πανελλήνια ‘Ενωσις Θεολόγων», η «Εστία Πατερικών Μελετών» και δύο γονείς των οποίων τα παιδιά τους φοιτούν στο δημοτικό σχολείο και στο λύκειο και εκκρεμεί η έκδοση των σχετικών αποφάσεων.

Ειδικότερα, η Ολομέλεια του ΣτΕ με την υπ΄ αριθμ. 210/2020 απόφασή της, με πρόεδρο την Αικατερίνη Σακελλαροπούλου (πριν εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας) και εισηγήτρια την σύμβουλο Επικρατείας Μαρλένα Τριπολιτσιώτη, σύμφωνα με ανακοίνωση της Ολομέλειας, έκρινε, μεταξύ των άλλων, τα εξής:

«Με τις διατάξεις του άρθρου 3 παρ. 1 του Συντάγματος κατοχυρώνεται, μεταξύ άλλων, και η αυτοδιοίκηση της Εκκλησίας, η οποία περιλαμβάνει την εξουσία της να αποφασίζει για τις υποθέσεις της με δικά της όργανα, τα οποία συγκροτούνται όπως ο νόμος ορίζει και να διοικείται από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας και την απ’ αυτή προερχόμενη Διαρκή Ιερά Σύνοδο. Ωστόσο, η εξουσία αυτή της Εκκλησίας ασκείται εντός των πλαισίων των γενικών κανόνων που θεσπίζει ελεύθερα ο νομοθέτης, ο οποίος μόνο δεν μπορεί να προχωρήσει και μέχρι τη θεμελιώδη μεταβολή βασικών διοικητικών θεσμών που έχουν καθιερωθεί πάγια στην οργάνωση και λειτουργία της Εκκλησίας».

Παράλληλα, οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν ότι η διατύπωση της αποστολής του υπουργείου Εθνικής Παιδείας, στον Οργανισμό του (πδ 18/2018) «δεν αντίκειται ούτε στο άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος, ούτε στην εξουσιοδοτική διάταξη του άρθρου 54 του ν. 4178/2013. Και τούτο, διότι οι βασικοί σκοποί της παιδείας καθορίζονται από συνταγματικές και νομοθετικές διατάξεις (άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. και άρθρα 1, 4, 5 και 6 ν. 1566/1985), κατά το μέρος δε που οι διατάξεις αυτές επαναλαμβάνονται ή μη στο οργανωτικό διάταγμα του υπουργείου στερούνται αυτοτελών κανονιστικών συνεπειών».

Κατά συνέπεια, συνεχίζει η απόφαση της Ολομέλειας, «το γεγονός ότι καθορίζεται ως αποστολή του υπουργείου η ανάπτυξη και συνεχής αναβάθμιση της παιδείας με σκοπό την ηθική, πνευματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής συνείδησης, την προστασία της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης και της λατρείας, τη διαμόρφωση ελεύθερων, ενεργών και κριτικά σκεπτόμενων πολιτών κλπ, χωρίς να αναφέρεται ρητώς η ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης, αλλά η προστασία της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης, όπως άλλωστε δεν αναφέρεται κατά γράμμα ούτε η επαγγελματική αγωγή των Ελλήνων ή η διάπλασή τους σε υπεύθυνους πολίτες, δεν έχει την έννοια ότι οι σκοποί αυτοί παύουν να αποτελούν σκοπούς της παιδείας κατά παράβαση του Συντάγματος».

Παράλληλα, η συγκλίνουσα γνώμη της κ. Σακελλαροπούλου, δύο αντιπροέδρων και τεσσάρων συμβούλων Επικρατείας, αναφέρει ότι «από τις διατάξεις του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος συνάγεται ότι η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει ως σκοπό την διάπλαση ελεύθερων και υπεύθυνων πολιτών, καθώς και, μεταξύ άλλων, την ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων, όπως η τελευταία νοηματοδοτείται και από τη διάταξη της παρ.1 του άρθρου 13, με την οποία καθιερώνεται το απαραβίαστο της ελευθερίας της».

Και προσθέτουν ότι το άρθρο 1 του επίμαχου Οργανισμού, στο οποίο αναφέρει ότι το υπουργείο Εθνικής Παιδείας, έχει ως αποστολή, μεταξύ των άλλων σκοπών του, «την προστασία της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης, όχι μόνον δεν αντίκειται στο Σύνταγμα και τον εξουσιοδοτικό νόμο, αλλ’ αντιθέτως, αποδίδει με τον πληρέστερο τρόπο το περιεχόμενο των παραπάνω διατάξεων των άρθρων 13 παρ.1 και 16 παρ.2 του Συντάγματος και 54 του ν. 4178/2013».

Όμως, έξι σύμβουλοι Επικρατείας και δύο πάρεδροι (χωρίς δικαίωμα ψήφου οι πάρεδροι) μειοψήφησαν, εκφράζοντας την άποψη ότι πρέπει να ακυρωθεί το πδ 18/2018 καθ’ ό μέρος δεν περιλαμβάνεται η «ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης» των Ελλήνων στην διάταξη περί της αποστολής του υπουργείου, καθώς, ο νόμος 4178/2013 «επιβάλλει την αναγραφή στους Οργανισμούς των υπουργείων της αποστολής τους, όπως αυτή προκύπτει (και, κατά μείζονα λόγο, όπως αυτή προβλέπεται ρητώς) από τις σχετικές νομοθετικές και συνταγματικές διατάξεις, χωρίς να επιτρέπει αποκλίσεις».

Ακόμα, η μειοψηφία αναφέρει ότι ο υπουργός Παιδείας όφειλε να περιλάβει την «ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης» στο σχετικό με την αποστολή του υπουργείου άρθρο 1 του πδ 18/2018, όπως ρητώς προβλέπει το άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος και η παράλειψη αυτή «δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι καλύπτεται με την μνεία της «προστασίας της ελευθερίας της συνείδησης», η οποία ευρίσκει έρεισμα σε άλλη συνταγματική διάταξη (άρθρο 13 παρ. 1) και δεν ταυτίζεται με την «ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης»».

Πηγή: ΑΠΕ- ΜΠΕ

…………………………………………………..

Την ίδια ώρα, η συζήτηση στην Ορθόδοξη και πρώην κομμουνιστική Ρωσία έχει ανοίξει για το Σύνταγμα και τις αλλαγές που επιδέχεται. Εκεί οι πολιτικές δυνάμεις και ο λαός αντιστέκονται στις σειρήνες της εποχής και της Δύσης και δεν απεμπολούν την παράδοσή τους. Το δε, κομμουνιστικό κόμμα της Ρωσίας, δέχεται την αναφορά του Θεού στο Σύνταγμά της χώρας.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ: Οι κομμουνιστές δεν διαφωνούν με την αναφορά του Θεού. 

 Ο αρχηγός του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσίας Γκενάντι Ζιουγκάνοφ δήλωσε ότι δε διαφωνεί με την αναφορά του Θεού στο προοίμιο του Συντάγματος.

«Είναι μάλλον η εικόνα που ανταποκρίνεται στις ηθικές και βασικές αξίες του κράτους μας» είπε ο Ζιουγκάνοφ.

Επίσης, υπενθύμισε ότι ο Θεός αναφέρεται και στον ύμνο της Ρωσίας.

Εκτός τούτου, κατά τη γνώμη του, αναφορές από τη Βίβλο χρησιμοποιήθηκαν στην ιδεολογία του κομμουνισμού. Σε πολλά σημεία, καθώς αναφέρει, ο ηθικός κώδικας του κομμουνισμού βρίσκει βάσεις απο τη Βίβλο. Και, όποιος ισχυρίζεται το αντίθετο, απλά, ας συγκρίνει αυτές τις δύο πηγές, συμπληρώνει.

…………………………………

Τι κάνουν την ίδια ώρα οι Έλληνες πολιτικοί της αριστεράς;

Στις 11 Φεβρουαρίου, εξάλλου, του τρέχοντος έτους, μετά από καταγγελία-ερώτηση του Έλληνα Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Στέλιου Κούλογλου ότι η Ελλάδα προάγει την καλλιέργεια της Εθνικής Συνείδησης, η αρμόδια σε θέματα Παιδείας, Ευρωπαία Επίτροπος καλεί την Ελλάδα να συμμορφωθεί πλήρως με την ευρωπαϊκή αντίληψη σύμφωνα με την οποία τα ζητήματα παιδείας πρέπει να έχουν μόνο κοινωνιολογικό και όχι εθνικό ή πατριωτικό πρόσημο.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ : Η Ε.Ε. καλεί την Ελλάδα να μην αναγράφει το θρήσκευμα 

Ανακίνηση εκ μέρους της αρμόδιας επιτρόπου, του θέματος της καλλιέργειας εθνικής συνείδησης, προκαλεί ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιου Κούλογλου.

Ο κ. Κούλογλου  στην συγκεκριμένη ερώτηση κατήγγειλε την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως για δηλώσεις της, ότι «η εκμάθηση της Ιστορίας δεν πρέπει να έχει χαρακτήρα κοινωνιολογικό, αλλά να αναπτύσσει εθνική συνείδηση».

Η Επίτροπος για τα θέματα της Ψηφιακής Οικονομίας και Κοινωνίας, Μαρίγια Γκάμπριελ, απάντησε εξ ονόματος της Επιτροπής, ότι «η θρησκευτική ελευθερία προστατεύεται, δυνάμει του άρθρου 10 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης»

Όπως αναφέρει η Κομισιόν, «τον Μάιο του 2018, το Συμβούλιο εξέδωσε συστάσεις για την προώθηση των κοινών αξιών, της εκπαίδευσης χωρίς αποκλεισμούς και της ευρωπαϊκής διάστασης της διδασκαλίας. Τα κράτη-μέλη παροτρύνθηκαν να εφαρμόζουν προοδευτικό κλίμα στην τάξη, προάγοντας ανεκτικές στάσεις και να ενθαρρύνουν την κριτική κατανόηση των κυριότερων εξελίξεων στην ιστορία. Τα κράτη-μέλη ανέλαβαν επίσης τη δέσμευση να προωθήσουν τη γνώση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης».

Η Ε.Ε. επιχειρεί να συμμορφώσει τη χώρα μας υπογραμμίζοντας: «η ελληνική αρχή προστασίας των δεδομένων εξέδωσε την απόφαση 28/2019 για το ζήτημα της αναγραφής του θρησκεύματος και της ιθαγένειας στους τίτλους σπουδών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και στο μηχανογραφικό σύστημα «myschool» και ο Υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι θα μελετήσει την υπόθεση και θα συμμορφωθεί με την απόφαση της αρχής προστασίας των δεδομένων».

………………………………………………..

Ποια η στάση της χώρας μας έναντι άλλων, στο πολυσυζητημένο ζήτημα της υιοθεσίας παιδιών από ομόφυλα …ζευγάρια;

Όλοι θυμόμαστε τον περιβόητο νόμο που εγκαινιάζει το δικαίωμα των ομόφυλων »ζευγαριών» να αναλάβουν την αναδοχή παιδιών, ο οποίος έλαβε χώρα πριν από περίπου έναν χρόνο. Ένας νόμος που ουσιαστικά καταδικάζει ανθρώπους χωρίς ανεπτυγμένη συνείδηση και κριτήριο, να μεγαλώνουν χωρίς την διακριτότητα των δύο γονιών. Θυμόμαστε, επίσης, ότι ο Γάλλος ηγέτης Εμμανουέλ Μακρόν δεν δίστασε να νομοθετήσει την σχετική ορολογία »Γονιός 1″ και »Γονιός 2».

Αντίθετα, στην πάλαι κομμουνιστική και πάντως, Ορθόδοξη Ρωσία, ο Πρόεδρος Πούτιν με πρόσφατες δηλώσεις του ξεκαθαρίζει ότι όσο είναι αυτός στο τιμόνι της Ρωσίας η εν λόγω ορολογία δεν πρόκειται να υιοθετηθεί.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ :: Πούτιν: Δεν υπάρχουν οι έννοιες «Γονιός 1» και «Γονιός 2»

Πέρα από κάθε πρωτόκολλο το οποίο υπαγορεύει η σύγχρονη λογική της Δύσης και ειδικότερα της Ευρωπαϊκης Ένωσης, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν, διαβεβαίωσε τους Ρώσους ότι όσο θα είναι πρόεδρος της Ρωσίας δεν θα εμφανισθούν οι έννοιες «γονιός Νο1» και «γονιός Νο2».

Μ’ αυτόν τον τρόπο, κατέστησε σαφές ότι δεν υπάρχει πιθανότητα να τελεστούν κατά την διάρκεια της θητείας του, γάμοι μεταξύ ανθρώπων του ιδίου φύλου.

«Όσον αφορά στο ‘γονιός Νο1 και γονιός Νο2’, έχω ήδη πει δημόσια και το επαναλαμβάνω για μια ακόμη φορά: όσο είμαι πρόεδρος, δεν θα υπάρξει. Θα υπάρχει ‘μπαμπάς’ και ‘μαμά’», δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος κατά την διάρκεια της συνάντησης που είχε με την ομάδα εργασίας που ασχολείται με την αναθεώρηση του ρωσικού Συντάγματος με βάση τις προτάσεις που έχει καταθέσει ο ίδιος.

……………………….

Η απόπειρα περιεκτικής τεκμηρίωσης του Πρακτορείου Ορθοδοξία για την «Αποελληνοποίηση των Ελλήνων», βασίζεται δυστυχώς σε ορατά και συνεχώς αυξανόμενα «κρούσματα…».

orthodoxianewsagency.gr