Ο Κωνσταντινουπόλεως επικαλέστηκε τον Αντιοχείας!

Λίγο πριν την ψευδοσύνοδο της Κρήτης το Πατριαρχείο Αντιοχείας έθεσε στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως μία σειρά σοβαρότατων προβλημάτων τα οποία καθιστούσαν την διεξαγωγή της λεγομένης «Αγίας και Μεγάλης Συνόδου» αδύνατη, καλώντας το να καταβάλει περισσότερες προσπάθειες προς την επίλυσή τους ειδάλλως να αναβάλει την εν λόγο «Σύνοδο» για μεταγενέστερη ημερομηνία. Το Πατριαρχείο Αντιοχείας είχε δηλώσει τότε ότι εάν το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως επέμενε στην διεξαγωγή της «Συνόδου» την δεδομένη ημερομηνία χωρίς να έχουν επιλυθεί αυτά τα θέματα, τότε δεν θα μπορούσε να συμμετάσχει.

Ένα από τα σοβαρότατα προβλήματα που είχε προβάλει τότε το Πατριαρχείο Αντιοχείας ήταν η εισπήδηση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων στο έδαφός του, με αποτέλεσμα το Πατριαρχείο Αντιοχείας να έχει διακόψει την Ευχαριστιακή Κοινωνία μαζί του. Το αιτιολογικό ήταν το εξής:

«Επειδή, εάν αυτή η Σύνοδος πραγματοποιηθεί ενώ ισχύει η διακοπή της εκκλησιαστικής κοινωνίας μεταξύ δύο Παλαιφάτων Αποστολικών Εκκλησιών, θα υποδηλώσει ότι η συμμετοχή στις συνοδικές συζητήσεις είναι δυνατή χωρίς τη συμμετοχή στη Θεία Ευχαριστία, και κατά συνέπεια θα χάσει το εκκλησιαστικό της χαρακτήρα λαμβάνοντας απλά ένα διοικητικό τοιούτο, σε αντίθεση με τη συνοδική παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας.»

Όπως όλοι γνωρίζουμε, το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως αγνόησε τις ενστάσεις του Πατριαρχείου Αντιοχείας αλλά και άλλων Τοπικών Εκκλησιών και προχώρησε στην διεξαγωγή της ψευδοσυνόδου με αποτέλεσμα 4 Τοπικές Εκκλησίες, που εκπροσωπούν και το μεγαλύτερο ποσοστό του Ορθόδοξου κόσμου, να μην συμμετάσχουν σε αυτήν. Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως θεώρησε τότε ότι όλα τα προβλήματα που ετέθησαν, συμπεριλαμβανομένου και της διακοπής της εκκλησιαστικής κοινωνίας μεταξύ των δύο Παλαιφάτων Αποστολικών Εκκλησιών, θα μπορούσαν να επιλυθούν αργότερα, ΜΕΤΑ την ψευδοσύνοδο.

Φάνηκε από τότε σε όσους ήθελαν να δουν (και αποδεικνύεται σήμερα περίτρανα), ότι η ενότητα της Εκκλησίας για την οποία παραμύθιαζαν τον κόσμο οι ένοικοι του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως ήταν το τελευταίο πράγμα που τους ενδιέφερε. Το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν να επιβάλλουν στανικώ τω τρόπω την ψευδοσύνοδο της Κρήτης για να διευκολύνουν περαιτέρω την υλοποίηση των σχεδιασμών της αντορθόδοξης υπερδύναμης με την οποία ταυτίζονται. Όσο για το Πατριαρχείο Αντιοχείας, οφείλουμε καλόπιστα να υποθέσουμε ότι η ανησυχία του για την ενότητα της Εκκλησίας, όπως την εξέφρασε στην ανακοίνωσή του, ήταν ειλικρινής, καθότι είδαμε ότι παρά τις διαφορές του με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων συμμετείχε σε εκείνη την κοινή προσπάθεια των τεσσάρων προκαθημένων (Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων, Αντιοχείας, Κύπρου) προς την κατεύθυνση μιας κοινής συμφωνίας. Αν και δεν καρποφόρησε, είδαμε τουλάχιστον το Πατριαρχείο Αντιοχείας να παραμερίζει τις διαφορές του με το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων για να μαζέψει τα ασυμμάζευτα που δημιούργησαν οι μπαχαλάκηδες του Φαναρίου στην Ουκρανία και κατ’ επέκταση σε ολόκληρο τον Ορθόδοξο κόσμο.

Σε μια πιο πρόσφατη προσπάθεια εύρεσης λύσης είδαμε το κάλεσμα του Πατριάρχη Ιεροσολύμων για Σύναξη Προκαθημένων με σκοπό την εξασφάλιση της ενότητας στην Εκκλησία.

Και πως απάντησε ο «Οικουμενικός»! της κακιάς ώρας;

Ανάμεσα σε όλα τα υποκριτικά που ανέφερε, ο πατρ. Βαρθολομαίος χρησιμοποίησε και το ίδιο ακριβώς επιχείρημα του Πατριαρχείου Αντιοχείας, όταν εξηγούσε πριν 4 χρόνια για ποιούς λόγους δεν θα μπορέσει να συμμετάσχει στην ψευδοσύνοδο της Κρήτης:

«Καί ποῖον νόημα θά εἶχε μία Σύναξις Προκαθημένων, κατά τήν ὁποίαν δέν θά ἦτο δυνατή ἡ τέλεσις ἀπό κοινοῦ τῆς Θείας Λειτουργίας, διότι εἷς ἐξ αὐτῶν διέκοψε τήν Εὐχαριστιακήν κοινωνίαν μετά τινων ἐξ αὐτῶν; Ἡ τυχόν πραγματοποίησις τῆς πρωτοβουλίας Ὑμῶν ταύτης θέλει καταδείξει τοῖς πᾶσι, φίλοις τε καί ἐχθροῖς, ὅτι ἡ Ὀρθόδοξος ἡμῶν Ἐκκλησία δέν ἀποτελεῖ ὀργανικήν ἑνότητα, καί ἔχει περιπέσει εἰς τήν κατάστασιν ὁμοσπονδίας, ἤ καί, ἔτι χεῖρον, συνομοσπονδίας Ἐκκλησιῶν προτεσταντικοῦ τύπου.»

Είπατε τίποτα;

Όταν το Πατριαρχείο Αντιοχείας έλεγε ακριβώς το ίδιο πράγμα, ότι δεν πρέπει γίνει η «Σύνοδος» μέχρι να αποκατασταθεί η εκκλησιαστική κοινωνία με το Πατρ. Ιεροσολύμων αλλιώς η «Σύνοδος» θα ομοιάζει με διοικητική συνάντηση και θα απολέσει τον εκκλησιαστικό χαρακτήρα και την Συνοδική Παράδοση της Εκκλησίας, ο επίδοξος «Πρώτος άνευ ίσων» σφύριζε αδιάφορα.

Και το τραγικό; Όλον αυτόν τον καιρό οι Φαναριώτες και οι διάφοροι κύκλοι τριγύρω τους, αναμασούν το τραμπούκικο και αντιεκκλησιαστικό «σύνθημα»: «Εάν ερχόσασταν στην Σύνοδο της Κρήτης δεν θα γινόντουσαν όλα αυτά». Και τώρα ο (Θεός να τον κάνει) πατριάρχης Βαρθολομαίος επικαλείται λόγους που επικαλέστηκαν τότε οι Εκκλησίες για να μην παραστούν στην ψευδοσύνοδο, για να δικαιολογήσει την δική του απουσία από την Σύναξη Προκαθημένων στην Ιορδανία! Είτε του αρέσει είτε όχι, δικαιολογεί εκ των υστέρων την απουσία των τεσσάρων Εκκλησιών από την ψευδοσύνοδο, επικαλούμενος αυτούς τους λόγους. Και ομιλώ στον πληθυντικό, διότι επικαλέστηκε και τον λόγο «άνευ προετοιμασίας» όπως και τον κίνδυνο να διασπαστεί «ἀνεπανορθώτως» η «ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας», πράγματα τα οποία έθιξαν αρκετές Τοπικές Εκκλησίες πριν την ψευδοσύνοδο.

Όντως, μιλάει στον εαυτόν του ο Βαρθολομαίος, αφού επαναλαμβάνει αυτά με τα οποία τον προειδοποίησαν αρκετές Τοπικές Εκκλησίες πριν την ψευδοσύνοδο. Ποιά άλλη απόδειξη χρειάζεται κανείς για να καταλάβει ότι οι Φαναριώτες έχουν πλήρη συνείδηση του τι πράττουν όλα αυτά τα χρόνια;

Έγραψε ο Βαρθολομαίος, περιγράφοντας καρμπόν την σημερινή κατάσταση που δημιούργησε ο ίδιος:

«Ὑπό τάς συνθήκας ταύτας ἡ τοιαύτη συνάντησις θά ὑπέκρυπτεν ἄλλα κίνητρα καί θά ἐξυπηρέτει ἄλλους σκοπούς πλήν ἐκείνου τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποίαν ἑνότητα καί θά ἔπληττεν, ἵσως, ἀνεπανορθώτως.»

Εδώ όμως υπάρχει μια διαφορά. Ο Ιεροσολύμων δεν πάει να διοργανώσει Πανορθόδοξη για να εξασφαλίσει εξουσιαστικά πρωτεία, αλλά για να βάλει φρένο στο σχίσμα που δημιούργησε ο Βαρθολομαίος. Απορεί βέβαια κανείς, πως είναι δυνατόν να το κάνει αυτό απευθύνοντας πρόσκληση στον υπαίτιο της κατάστασης.

Θέλω όμως να κλείσω με την εξής παρατήρηση. Έχοντας ως στέρεο δεδομένο την σφοδρή επίθεση των ενοίκων του Πατρ. Κωνσταντινουπόλεως στην Συνοδικότητα / Ενότητα της Εκκλησίας, βλέπει κανείς στην απάντηση του Βαρθολομαίου (στην δήθεν ανησυχία του για την ενότητα της Εκκλησίας και στον τρόπο με τον οποίον επικαλείται την ακοινωνησία μεταξύ των δύο Πατριαρχείων) μία υποβόσκουσα χαιρεκακία και ανακούφιση. Οι Φαναριώτες σήμερα ζουν και τρέφονται με το ίδιο δόγμα των αμερικανών συνεργατών τους, το «ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ».

Φαίη.Τας Θύρας Τας Θύρας