Εις την Κύπρον συνεχίζονται αι διώξεις κατά του Χριστού, δια «ομοφοβικάς» ιδέας

ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟΝ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΑΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ΔΙΑ «ΟΜΟΦΟΒΙΚΑΣ» ΙΔΕΑΣ

Τοῦ κ. Χρήστου Κων. Λιβανοῦ

Ἕως πότε οἱ ὑπερασπισταὶ τῶν παρεξηγημένων ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων θὰ ἀμφισβητοῦν τὰ Θεανθρώπινα δικαιώματα καὶ τὶς θεῖες Ἐντολὲς καὶ ἡ κακῶς νοουμένη πολιτικὴ ὀρθότης θὰ ἀπειλῇ τὴν Ὀρθοδοξία μὲ κυρώσεις, ἐὰν δὲν ἀρνηθῇ τὸν ἑαυτόν της καὶ δὲν νοθεύσῃ τὴν Θεόσδοτη Διδασκαλία της; Πότε θὰ συν­ειδητοποιήσωμε τὴν κρισιμότητα τῶν καιρῶν μας;

Τὶς κρίσιμες ἐθνικῶς ὧρες, κατὰ τὶς ὁποῖες διεθνεῖς ἐνεργειακοὶ κολοσσοὶ ἐρευνοῦσαν γιὰ ὑδρογονάνθρακες γιὰ λογαριασμὸ τῆς Κύπρου σὲ συγκεκριμένα θαλάσσια οἰκόπεδά της, οἱ δὲ Τοῦρκοι πραγματοποιοῦσαν παράνομες γεωτρήσεις ἐντὸς τῆς Κυπριακῆς ΑΟΖ, ὁ Γενικὸς Εἰσαγγελέας Κύπρου, σύμφωνα μὲ δημοσιεύματα, εἰσῆλθε καὶ αὐτὸς σὲ ξένα οἰκόπεδα, ὄχι θαλάσσια, ἀλλὰ πνευματικά, διατάσσοντας «τὴν διερεύνηση τοῦ ἐνδεχομένου διάπραξης ὁποιουδήποτε ποινικοῦ ἀδι­κήματος σὲ σχέση μὲ πρόσφατες δηλώσεις» τοῦ Μητροπολίτου Μόρφου Νεοφύτου, ποὺ ἐνόχλησαν τοὺς ὁμοφυλοφίλους! Πρόκειται γιὰ μία ἀκόμη προσπάθεια λογοκρισίας καὶ φιμώσεως τοῦ χριστιανικοῦ εὐαγγελικοῦ λόγου καὶ ἐκφοβισμοῦ ὅσων καθηκόντως καὶ ἐλευθέρως ὀφεί­λουν νὰ ἐκφέρουν καὶ νὰ κηρύττουν αὐτόν. Συγχρόνως δὲ ἦταν μία προκλητικὴ ἐνέργεια ἀμφισβήτησης τῶν κυριαρχικῶν δικαιωμάτων τοῦ Θεοῦ σὲ «χωρικὰ ὕδατα» καὶ σὲ «ἐναέριο χῶρο» τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, στὴν ὁποία ἀνήκει ἡ συντριπτικὴ πλειονότητα τῶν πολιτῶν τῆς Κυπριακῆς Δημοκρατίας. Πρόκειται, ἐπίσης, γιὰ μία πρωτοφανῆ ἐπέμβαση τῆς Δικαστικῆς Ἐξουσίας (μὲ πολιτικὴ κάλυψη) στὸ σωτηριολογικὸ ποιμαντικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας καὶ μία κατάφωρη δικαστικὴ παραβίαση τῆς Ἀποκλειστικῆς Χριστιανικῆς Ἠθικῆς Ζώνης, τὴν ὁποία δὲν ὁριοθέτησαν κάποιοι ἐκ τῶν ἀχρίστιανων νομοθετῶν καὶ πολιτικῶν τοῦ αἰῶνος τούτου τῶν καταργουμένων, ἀλλ’ ὁ ἴδιος ὁ Θεός!

Μετὰ, λοιπόν, τὴν δικαστικὴ δίωξη τῶν μητροπολιτῶν Πειραιῶς Σεραφείμ, Γόρτυνος Ἰερεμία, Μαντινείας Ἀλεξάνδρου καὶ Καλαβρύτων Ἀμβροσίου, γιὰ δηλώσεις των κατὰ τῆς ὁμοφυλοφιλίας, κινδυνεύει νὰ καθήσῃ στὸ ἑδώλιο τοῦ κατηγορουμένου καὶ ὁ παν­ιερώτατος Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος! Πόσο τὸν ἐφθόνησε ὁ Διάβολος! Φυσικὸ ἦταν. Δὲν ἄντεχε ὁ μισόκαλος τὴν θαυμαστὴ καὶ θεάρεστη ποιμαντικὴ δραστηριότητα, ποὺ εἶχε ἀναπτύξει ὁ καλὸς αὐτὸς ἱεράρχης μέσω τῶν συχνῶν ἐμφανίσεών του στὰ ΜΜΕ! «Ὁμοφοβικὸ» τὸν ὠνόμασε ἡ ἑτεροφοβική ὁμοφυλοφιλικὴ κοινότητα. Ἄξιον ἱεράρχη της τὸν θεωρεῖ ἡ Ἐκκλησία. Ἅγιο καὶ ὁμολογητὴ θὰ τὸν ἀνακηρύξῃ ὁ μέγας καὶ ἀδέκαστος Κριτὴς Ἰησοῦς Χριστὸς τὴν ἡμέρα τῆς παγκοσμίου Κρίσεως, διότι ἐν καιρῷ διωγμοῦ κατὰ τῆς Ἐκκλησίας ὡμολόγησε τὴν Πίστη, ποὺ ὡς Ἐπίσκοπος ὤφειλε νὰ ὑπερασπίζῃ καὶ νὰ διαδίδῃ, «πειθαρχῶν Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις».

Κατανοοῦμε, βεβαίως, τὴν δύσκολη θέση, στὴν ὁποία ἔφερε τὶς κυπριακὲς καὶ ἑλληνικὲς δικαστικὲς ἀρχὲς ἡ νομοθέτηση τῶν γνωστῶν ἀμοραλιστικῶν καὶ ἀντιχριστιανικῶν νόμων. Πρέπει νὰ ὑπακούσουν (οἱ δικαστὲς) στοὺς νόμους τῆς Νομοθετικῆς Ἐξουσίας. Τίθενται, ὅμως, τὰ ἑξῆς ἀμείλικτα ἐρωτήματα: 1) Ἕνας Ἐπίσκοπος δὲν πρέπει νὰ πράξῃ τὸ αὐτὸ μὲ τοὺς πνευματικοὺς Νόμους, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀπείρως ἀνώτεροι; 2) Αὐτοί, ποὺ διώκουν χριστιανοὺς γιὰ τὴν χριστιανικὴ πίστη τους σήμερα, δὲν ἀντιλαμβάνονται ὅτι διώκουν τὸν ἴδιο τὸν Χριστό; 3) Δὲν ἀκούουν τὸν Κύριο καὶ Θεό τους, ὡς βαπτισμένοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί (ὑποθέτουμε), νὰ ἐπαναλαμβάνῃ πρὸς αὐτοὺς τὸ «Σαούλ, Σαούλ, τί μὲ διώκεις;»

Δὲν φοβοῦνται τὴν παγκόσμιο Κρίση, κατὰ τὴν ὁποία θ’ ἀκούσουν τὸν λόγο «ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ’ ὅσον ἐδιώξατε ἕνα τούτων τῶν ἀδελφῶν μου, ἐμὲ ἐδιώξατε»; Εἶναι, νομίζουμε, καιρὸς νὰ συνειδητοποιήσουμε ὅλοι, ἄρχοντες καὶ ἀρχόμενοι, πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοί, ἀξιωματοῦχοι καὶ μή, τὴν κρισι­μότητα τῶν καιρῶν μας. Εἴθε ὅλα αὐτὰ τὰ πλοῖα, ποὺ συνωστίζονται γύρω ἀπὸ τὴν Κύπρο καὶ στὴν Ἀνατολικὴ Μεσόγειο νὰ ἦταν κρουαζιερόπλοια ἢ ἁλιευτικά. Ἀλλὰ δὲν εἶναι. Ὅπως ὅλοι γνωρίζουμε εἶναι πολεμικά. Ἡ δὲ παρουσία τους ἐκεῖ, ὅπως ὅταν μαῦ­ρα σύννεφα συσσωρεύονται στὸν οὐρανό, δὲν προοιωνίζονται κάτι καλό. Καὶ τὰ μὲν ἀκραῖα καιρικὰ φαινόμενα συνηθίσαμε νὰ τὰ θεωροῦμε ὡς φυσικὴ συνέπεια τῆς κλιματικῆς ἀλλαγῆς. Καὶ καθόμαστε πιὸ βαθειὰ στὶς πολυθρόνες μας, ἔχοντας ἀποστη­θίσει σχεδὸν ὅσα ἀκούσαμε στὰ τηλεοπτικὰ Δελτία Εἰδήσεων. Δὲν ἀρνούμεθα τὴν ἐπιστημονικὴ αὐτὴ ἐξήγηση. Ὡστόσο, ἐκτὸς τῆς ἐπιστημονικῆς, ὑπάρχει καὶ ἡ πνευματικὴ ἑρμηνεία τῶν πραγμάτων. Ποιός, ὅμως, θὰ τὴν μεταφέρῃ στὸν λαό; Αὐτὸ εἶναι, ἀνθρωποπαθῶς ἐκφραζόμενοι, καὶ τὸ ἀγωνιῶδες ἐρώτημα τοῦ Θεοῦ: «Τίνα ἀποστείλω, καὶ τὶς πορεύ­σεται πρὸς τὸν λαὸν τοῦτον;» (Ἡσ. 6:8). Ποιός ἐκπρόσωπός μου θὰ κηρύξῃ μὲ γλῶσσα προφητικὴ τὴν ἀλήθεια ὅτι τὰ ἀκραῖα καιρικὰ φαινόμενα ἀλλὰ καὶ τὰ ἀκραῖα πολεμικὰ γεγονότα, ποὺ θὰ ἔλθουν, ὀφείλονται στὸ γεγονός ὅτι οἱ ἁμαρτίες τῶν ἀνθρώπων ἔχουν φθάσει στὰ ἄκρα, ὅπως τότε στὰ Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ «ὥσπερ ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ» (τοῦ Νῶε);

Καιρός, λοιπόν, νὰ συνέλθουμε. Τὸ μόνο, ποὺ θὰ μᾶς σώσῃ ἀπὸ τὰ ἐπερχόμενα δεινά, εἶναι ἡ με­τάνοια. Αὐτὴ ἀκριβῶς ἐμμέσως κήρυξε ὁ πανιε­ρώτατος Μόρφου Νεόφυτος μὲ τὸν δικό του (ἴσως καθόλου κομψὸ ἢ πολιτικῶς ὀρθὸ) τρόπο. Καὶ κάτι ἄλλο σημαντικό: Οἱ λόγοι τοῦ ἁγίου Μόρφου δὲν εἶναι δικοί του, ἀλλὰ λόγοι τῶν Ἁγίων Παϊσίου Ἁγιορείτου, Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου καὶ Ἰακώβου Τσαλίκη, μὲ τοὺς ὁποίους διατηροῦσε στενὲς σχέσεις καὶ σὰν τὴν μέλισσα συνέλεγε τὴν πνευματικὴ γύρη τῶν φωτισμένων λόγων τους, γιὰ νὰ τὴν προσφέρῃ τώρα ὡς μέλι ἐκλεκτὸ πλέον, μέσω τῶν τόσο διδακτικῶν καὶ ψυχωφελῶν ὁμιλιῶν του.

Ὅση, ὅμως, γλυκύτητα «ὑπὲρ μέλιτος καὶ κηρίου» μᾶς προσέφερε μὲ τὶς ὁμιλίες του ὁ ἅγιος Μόρφου, τόση πικρία μᾶς μετέδωσαν ἡ ἀφωνία τῶν ἄλλων Κυπρίων ἱεραρχῶν ἀλλὰ καὶ οἱ δηλώσεις τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου, μὲ τὶς ὁποῖες, ὅπως τὰ θεόμαχα ἑλληνικὰ ΜΜΕ διθυραμβικῶς περιγράφουν, «ἄδειασε» τὸν κ. Νεόφυτο! Μικρὸ τὸ κακὸ νὰ σὲ «ἀδειάζῃ» ἕνας ἀρχιεπίσκοπος, ὡστόσο «φοβερὸν τὸ ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος» καὶ νὰ σὲ «ἀδειάσῃ» ὁ Θεός!

«Ὁ ἀδικῶν ἀδικησάτω ἔτι, καὶ ὁ ῥυπαρὸς ῥυπαρευθήτω ἔτι, καὶ ὁ δίκαιος δικαιοσύνην ποιησάτω ἔτι, καὶ ὁ ἅγιος ἁγιασθήτω ἔτι. Ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ», λέγει Κύριος ὁ Θεὸς ὁ Παντοκράτωρ. Πόσοι τὸν ἀκούουν; Πόσοι μετανοοῦν γιὰ τὰ ἁμαρτωλὰ ἔργα τους; Ὅσοι πιστοί προσέλθετε εἰς τὸ ἱερὸ Μυστήριο τῆς Μετανοί­ας καὶ Ἐξομολογήσεως, ὅσον οἱ θύρες τῶν ἐξομολογητηρίων εἶναι ἀκόμη ἀνοικτές. Ὅ,τι εἶχε νὰ μᾶς εἰπῇ ὁ Θεὸς μᾶς τὸ ἔχει ἤδη εἰπεῖ. Αὐτό ποὺ ἀπομένει, εἶναι νὰ ἀναλάβουμε ὅλοι, ὡς Ἕλληνες καὶ Ὀρθόδοξοι, τὶς ἱστορικὲς εὐθύνες μας. Νὰ ἀποφασίσουμε ποῖον θέλουμε νὰ ἀκολουθήσουμε, τὸν Χριστὸ ἢ τὸν ἄπιστο καὶ ἄκοσμο κόσμο; Ἀπὸ τοὺς γονεῖς καὶ προγόνους μας παραλάβαμε τὴν μοναδικὴ σώζουσα Ἀλήθεια, ποὺ περιέχεται μόνο μέσα στὴν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία. Ἐμεῖς τί θέλουμε νὰ παραδώσουμε στὶς ἐρχόμενες γενεές, τὴν ἁγιωτάτη Ὀρθοδοξία μας ἢ τὴν νεοφανῆ Νεοταξικὴ καὶ Νεοεποχίτικη φασιστικῷ τῷ τρόπῳ ἐπιβαλλομένη πολιτικὴ ὀρθότητα; Ἡ κατάργηση τοῦ Εὐαγγελίου, ποὺ ἐπιχειροῦν σκοτεινὲς δυνάμεις, θὰ ἔχῃ καὶ τὶς ἰδικές μας ὑπογραφές;

orthodoxostypos.gr