Πῶς καθιερώθη ἡ «θρονικὴ ἑορτή»;

ΟΙ ΛΕΓΟΜΕΝΕΣ «θρονικὲς ἑορτὲς» Ρώμης καὶ Φαναρίου, εἶναι παπικῆς ἐμπνεύσεως. Γιατί καθιερώθηκαν; Μᾶς ἐξηγεῖ τὸ Γραφεῖο ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς: «Κατέστη πλέον θεσμὸς ὁ ἑορτασμὸς τῶν λεγομένων “θρονικῶν ἑορτῶν”, τόσο στὸ Φανάρι (30/11), ὅσο καὶ στὴ Ρώμη (29/7) καὶ ἡ ἀποστολὴ ἑκατέρωθεν ἐπισήμων ἀντιπροσωπιῶν.

Πρόκειται ἀναμφίβολα γιὰ καινοφανεῖς ἑορτές, ἐντελῶς ἀμάρτυρες στὴν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας, παπικῆς ἐμπνεύσεως, μὲ προφανῆ σκοπὸ νὰ προβάλλει εἰσέτι τὸ ἀντίχριστο δόγμα περὶ τῆς “Πετρείου Ἐξουσίας”, τὸ γνωστό μας “πρωτεῖο ἐξουσίας” τοῦ “πάπα” ἐφ’ ὅλης τῆς Ἐκκλησίας καὶ κατ’ ἐπέκταση ὅλου τοῦ κόσμου, ἀφοῦ αὐτός, σύμφωνα μὲ τὴν ἐπίσημη διδασκαλία τῆς παπικῆς “ἐκκλησίας” εἶναι ὁ “ἀντιπρόσωπος τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ” (Vicarious Christi) καὶ ὡς ἐκ τούτου, ἀπὸ αὐτὸν πηγάζουν ὅλες οἱ ἐξουσίες. Θυμίζουμε ἐδῶ ἁπλὰ τὸν διαβόητο “περὶ περιβολῆς ἀγώνα” (1076-1123), ὅπου οἱ Φράγκοι καταληψίες τοῦ Πατριαρχείου τῆς Δύσης “περιβλήθηκαν” ὅλες τὶς ἐξουσίες τοῦ κόσμου καὶ καταστάθηκαν οἱ “διαχειριστές” των, τόσο τὶς πνευματικὲς (θρησκευτικές), ὅσο καὶ τὶς πολιτικές.

Ὑπενθυμίζουμε ἐπίσης τὸ γεγονός, ὅτι ὅλοι οἱ ἡγεμόνες τῆς Δύσης, γιὰ πέντε σχεδὸν αἰῶνες, ἔπαιρναν τὴν ἐξουσία ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ “πάπα” καὶ ὅποιος δὲν πειθαρχοῦσε ἔχανε τὴν ἐξουσία του καὶ ὑφίστατο τρομερὲς συνέπειες!» Συμφωνοῦ­με, ἀπόλυτα. Ὁ «ἀλάθητος» σκαρφίζεται ὅ,τι ἐξυπηρετεῖ τὶς μωροφιλοδοξίες του!

orthodoxostypos