«Μή δώτε το άγιον τοίς κυσίν, μηδέ βάλητε τους
μαργαρίτας υμών έμπροσθεν των χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αυτούς εν τοίς ποσίν
αυτών και στραφέντες ρήξωσιν υμάς." (Ματθ. ζ' 6)
Η πόλις βαθμηδόν αλίσκεται!!!!
Χαράλαμπος
Β. Κατσιβαρδάς, Δικηγόρος
Διαρκούσης αυτής της εβδομάδας αλλά και εις
συνέχεια των δύο προηγούμενων, παραθέτω καίρια ζητήματα τα οποία ταλάνισαν την
Ελλαδική κοινωνία, πλην όμως τα συστημικά Μέσα Μαζικής εξαπατήσεως , ουδόλως
ανέδειξαν, αλλά ούτε και επισήμαναν έστω και ακροθιγώς, διότι αφυπνίζουν
συνειδήσεις και συγκροτούν έλλογη σκέψη, γεγονός το οποίο θα αγάγει αφεύκτως
τον πολίτη σε εξέγερση και αντίδραση.
Νοουμένου ότι, πριν από δύο εβδομάδες, καταστήκαμε, εκόντες άκοντες, κοινωνοί, μίας ανίερης επίθεσης, βεβήλωσης και βλασφημίας μίας εκκλησίας εις την περιοχή των Σεπολίων εις την Αθήνα, με το πρόσχημα ότι ο «θεσμός» της Εκκλησίας θάλπει τον «μισογυνισμό», υπό μίας αναρχικής ομάδας, την παρελθούσα δε εβδομάδα, μάθαμε ότι η Ανεξάρτητη Αρχή Προσωπικών δεδομένων, κατόπιν προσφυγής των «αθέων», γνωμοδότησε δια την απαλοιφή της Ιθαγενείας, και του θρησκεύματος από τα σχολικά έγγραφα.
Νοουμένου ότι, πριν από δύο εβδομάδες, καταστήκαμε, εκόντες άκοντες, κοινωνοί, μίας ανίερης επίθεσης, βεβήλωσης και βλασφημίας μίας εκκλησίας εις την περιοχή των Σεπολίων εις την Αθήνα, με το πρόσχημα ότι ο «θεσμός» της Εκκλησίας θάλπει τον «μισογυνισμό», υπό μίας αναρχικής ομάδας, την παρελθούσα δε εβδομάδα, μάθαμε ότι η Ανεξάρτητη Αρχή Προσωπικών δεδομένων, κατόπιν προσφυγής των «αθέων», γνωμοδότησε δια την απαλοιφή της Ιθαγενείας, και του θρησκεύματος από τα σχολικά έγγραφα.
Ασφαλώς η γνωστή
τοις πάσι «ένωση αθέων», δια την μεροληπτική «Θρησκευτική αντίθεσή της» μόνον
κατά της Ορθοδοξίας, διότι δεν ενθυμούμαι να έχει στραφεί είτε νομικά, είτε
αντιστοίχως με ακτιβιστικές δράσεις κατά
άλλων εν Ελλάδι Θρησκειών, (λ.χ κατά του Ισλάμ), όπως αντιστοίχως και αναλόγως
ενοχλείται αποκλειστικά από την αναγραφή του θρησκεύματος και της Ιθαγενείας στα
σχολεία.
Άρα λοιπόν
αντιλαμβανόμαστε, όπως είχα αναφέρει ότι η Νέα Τάξη πραγμάτων, η οποία
επιβάλλει ολοταχώς τους κανόνες της αποδόμησης της εθνικής μας ιδιοπροσωπίας,
επιχειρεί ακροποδητί, ήτοι εν κρυπτώ και παραβύστω, δια της μετελεύσεως,
παντοειδούς πρόσφορου και ικανού μέσου (ίδετε γνωμάτευση της Ανεξάρτητης Αρχής),
να πλήξει τους ταυτοτητοποιητικούς αρμούς του έθνους, (γλώσσα, θρησκεία,
ιστορία), ήτοι να πλήξει εκ βάθρων τα θεμέλια του Ελληνισμού, καίτοι τούτο
αντιβαίνει προδήλως εις τις διατάξεις του Συντάγματος, όπου όμως ορισμένοι τις
ερμηνεύουν κατά το δοκούν, με γνώμονα της εξυπηρέτηση των άνωθεν δοτών εντολών
και ουχί με κράτιστο κριτήριο, ως έδει,
το δημόσιο συμφέρον αλλά και την εν γένει ικανοποίηση του εθνικού μας συμφέροντος.
Εις επίρρωσιν
τούτων, η επιμελώς μεθοδευμένη και αθόρυβη αυτή επίθεση, ιδίως ως προς την
Εκκλησία ως θεμέλιο του Γένους, εθνικά, πολιτισμικά και πνευματικά, καθίσταται
το γεγονός ότι μέχρι τούδε, δεν έχει παύσει να εφαρμόζεται η ακυρωθείσα
υπουργική απόφαση επί Σύριζα, αναφορικά με την διδασκαλία των θρησκευτικών,
μολονότι έχουν εκδοθεί δύο αποφάσεις του Σ.Τ.Ε και παρά τις έντονες
διαμαρτυρίες της Ορθοδόξου Εκκλησίας, της ένωσης Θεολόγων, του Τύπου, διαφόρων
έτερων εθνοφελών σωματείων, εκπαιδευτικών, νομικών και εν γένει πολιτών, όπου
άπαντες διατηρούν ρητή επιφύλαξη και αιτιολογούν εμπεριστατωμένα και με
επιστημονικά και νομικά κριτήρια την αντίθεσή τους.
Προς
ρητή υπόμνηση επί των ως άνω, προ ενός έτους, είχαν εκδοθεί, οι υπ. αριθ.
660/2018 και 926/2018 δικαστικές αποφάσεις, της Ολομελείας του Συμβουλίου της
Επικρατείας, σύμφωνα με τις οποίες η Διοίκηση ανυπερθέτως έχει την υποχρέωση να
συμμορφώνεται και να τις εφαρμόζει, δυνάμει της παραγράφου 5 του άρθρου 95 του
Συντάγματος, αλλά αναντιρρήτως και ημείς οι πολίτες, κατά την παράγραφο 2 του
άρθρου 120 του Συντάγματος.
Ειδικότερον,
προς έτι περαιτέρω ανάπτυξη του μείζονος
και ακανθώδους τούτου ζητήματος, καθίσταται γνωστό τοις πάσι το σκεπτικό των
προαναφερθέντων δικαστικών αποφάσεων, :
Οι
υπ. αριθ. 660/2018 και 926/2018 αποφάσεις
της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας,
ακύρωσε αφενός μεν την υπ. αριθ. 143575/Δ2/13.9.2016 (ΦΕΚ
2920Β/13.9.3016) απόφαση του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, με
τίτλο «Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος Θρησκευτικών στο Δημοτικό και στο
Γυμνάσιο», αφετέρου δε την υπ. αριθ. 14.3579/Δ2/7.9.2016) απόφαση του ιδίου ως
άνω Υπουργού με τίτλο «Πρόγραμμα Σπουδών του μαθήματος Θρησκευτικά Γενικού
Λυκείου», κρίνουσα κατά πλειοψηφία ότι αμφότερες οι ανωτέρω Υπουργικές
αποφάσεις αντίκεινται ευθέως στην παράγραφο 2 του άρθρου 16 του Συντάγματος
αλλά και στο άρθρο 2 της Ε.Σ.Δ.Α, καθότι δεν περιέχουν μία αμιγώς Ορθόδοξη
Χριστιανική διδασκαλία και προκαλούν σύγχυση στην θρησκευτική συνείδηση των
Ορθοδόξων Χριστιανών μαθητών, στους οποίος αποκλειστικώς μπορεί να απευθύνεται,
σύμφωνα με τις διατάξεις 16 παρ. 2 και 13παρ. 1 του Συντάγματος, το μάθημα των
θρησκευτικών, μέσω του οποίου επιτυγχάνεται, υπό την πρώτη των ανωτέρω
διατάξεων, ως σκοπός της παιδείας η ανάπτυξη της Ορθοδόξου Χριστιανικής
θρησκευτικής συνειδήσεως, ενόψει του ότι
η θρησκεία της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, χαρακτηριζόμενη ως «επικρατούσα
θρησκεία εν Ελλάδι», κατά το άρθρο 3 του Συντάγματος, αναγνωρίζεται εκ των ών ούκ
άνευ, ως η θρησκεία της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού.
Ως εκ
τούτου λοιπόν το περιεχόμενο του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος απευθύνεται
αποκλειστικά εις τους μαθητές που ασπάζονται το Ορθόδοξο Χριστιανικό δόγμα και
όχι σε ετερόδοξους, αλλόθρησκους, ή άθεους, οι οποίοι έχουν δικαίωμα πλήρους
απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών.
Είναι
λοιπόν πρόδηλο ότι η σχολική διδασκαλία
που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την μεταβολή ή την αλλοίωση της
θρησκευτικής συνειδήσεως των μαθητών, όπως αυτή διαμορφώνεται στα πλαίσια της
οικογένειας, θα συνιστούσε μορφή ομαδικού προσηλυτισμού, ιδιαζόντως σοβαρή, ως
επέμβαση εις τον ευαίσθητο ψυχικό κόσμο των μαθητών, οι οποίοι δεν διαθέτουν
την κριτική αντίληψη και ωριμότητα των ενηλίκων, κατά παράβαση των άρθρων 13
παρ. 1 και 2 του Συντάγματος.
Με
άλλοις λόγοις, δηλαδή το Σ.Τ.Ε έκανε δεκτό, κατά πλειοψηφία, ότι το μάθημα των
Θρησκευτικών που διδάσκεται στα σχολεία πρέπει να έχει «ομολογιακό» χαρακτήρα
και να αναφέρεται μόνο στην διδασκαλία της επικρατούσας θρησκείας στην Ελλάδα
της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, τούτο δε όπως και προεξέθεσα, διότι ο
νομοθέτης δεσμεύεται, βασικά από την διάταξη του άρθρου 2 του Συντάγματος, κατά
την οποία η παιδεία-πρέπει να αποβλέπει στην ανάπτυξη της θρησκευτικής και
εθνικής συνειδήσεως των Ελλήνων αλλά και την διάπλασή τους σε ελεύθερους και
υπεύθυνους πολίτες.
Παρά
ταύτα, δια τα αυτονόητα τελούμε εν αναμονή, εισέτι και από αυτήν την Κυβέρνηση
της Ν.Δ, την στιγμή την οποία, δεδομένου ότι υφίσταται δικαστική απόφαση θα
έπρεπε αμελλητί να είχαν διευθετηθεί τα ως άνω ζητήματα και άνευ ετέρου τινός.
¨Όμως
η αγωνία των γονέων παρατείνεται και επικρατεί μία διάχυτη σύγχυση, αγωνία και
ανασφάλεια δικαίου.
Μεσούντος του ορυμαγδού αυτών των
εξελίξεων, ουδείς ανέδειξε, αλλά ούτε και στηλίτευσε το απάνθρωπο, βάρβαρο και
αποτροπιαστικό θέαμα, εν έτει, 2019, στην Ελλάδα όπου Μουσουλμάνου (Πακιστανοί,
Αφγανοί, Ιρανοί), μαστιγώνονταν ανηλεώς, δια μαστιγίων με ιμάντες εις την άκρη
των οποίων, συνήθως είναι δεμένα βαριά η αιχμηρά αντικείμενα που προκαλούν
αιμορραγία, την 10 Σεπτεμβρίου, στο Περιστέρι αλλά και αλλού, αναβιώνοντας την
γιορτή «Ασούρα».
Πρόκειται δια την επέτειο του Θανάτου
του Ιμάμη Χουσείν,. Ο εγγονός του Προφήτη Μωάμεθ, έχασε τη ζωή του στην μάχη
της Καρμπάλα (το σημερινό Ιράκ) τον 7ο αιώνα.
Αποτελεί εορτή των «Σιιτών», η οποία
τιμάται παγκοσμίως την 10η ημέρα του μηνός Μουχαράμ, του πρώτου
μηνός του Ισλαμικού ημερολογίου.
Ως εκ τούτου λοιπόν, ουδείς ευρέθη
από τους εξωνημένους ψευδεπίγραφα αριστερούς, δήθεν «δικαιωματιστές», να θίξουν
το ζήτημα των ατομικών δικαιωμάτων, την κατάργηση των βάρβαρων αυτών εθίμων,
στα πλαίσια μίας ευρωπαϊκής χώρας, και να σχολιάσουν περί θεοκρατικών
πεπερασμένων αντιλήψεων, οι οποίες θίγουν τα ατομικά δικαιώματα και τις
ελευθερίες των πολιτών, διότι κατισχύουν θεοκρατικές, αναχρονιστικές αντιλήψεις
οι οποίες μας υπομιμνήσκουν σκηνές από Μεσαίωνα.
Ουδεμία αναρχική κοινότητα, ή
κοινότητα αθέων δεν διασάλευσε το έθιμο αυτό με δήθεν εκδηλώσεις
αντιπερισπασμού ως εκδήλωση απαξίας προς το πρόσωπό των, όπως εθιμοτυπικά
ενεργεί η ένωση αθέων κάθε Μεγάλη Παρασκευή δια κρεατοφαγίας…
Άρα λοιπόν, καθίσταται απόλυτα
εναργές, σαφές, απτό, πρόδηλο, και κατάδηλο, ότι υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά,
δεν είναι δυνατόν, να τηρείται συντεταγμένα από τους πάντες, σιωπή ιχθύος δια
το βάρβαρο δια ημάς τους Ορθοδόξους θέαμα και να μην σχολιάζεται, ουδ’
επελάχιστον, από ουδέναν, έστω και ακροθιγώς, υπό μορφή πληροφορίας, ενώ εις
τον αντίποδα, η Ορθοδοξία να πλήττεται λυσσωδώς, συχνάκις.
Ο δε Χριστιανός να βάλλεται
πανταχόθεν ως συντηρητικός, ανελεύθερος και αντιδημοκρτικός, συνάμα να
φαλκιδεύεται και να λοιδορείται αήθως, και απριφράστως, όταν νηστεύει, η σχηματίζει το σημείο του
Σταυρού όταν περνάει από την Εκκλησία.
Οι ίδιοι δηλαδή άνθρωποι, οι οποίοι
τάσσονται συλλήβδην, υπέρ του να καταργηθεί η προσευχή, και η καθαίρεση των
εικόνων από τις δημόσιες υπηρεσίες, δεν αντιδρούν δια την μην «δημοκρατική» ή
μη «προοδευτική» συμπεριφορά, άλλων θρησκευτικών δογμάτων, διατί άραγε; Είναι ζήτημα πίστης σε
διαφορετικής θρησκείας, σε διαφορετικό πολιτισμό ή νοσταλγοί της Οθωμανικής
αυτοκρατορίας!!!!
Απλώς να αναφέρω ταύτα μετ’ εμφάσεως
δια να συνειδητοποιήσουμε με ενάργεια, όπισθεν του εύγλωττου μεγαλόστομου
μανδύα σωματείων δήθεν περί των «δικαιωμάτων», υποκρύπτονται καλώς οργανωμένοι
«Δούρειοι ίπποι», οι οποίοι οικοδομούν, στέρεες Κερκόπορτας, εις το μαλακό
υπογάστριο, εις τον πυρήνα του έθνους μας, διότι δεν είναι δυνατόν να
κατακεραυνώνεις κατά συρροή και κατά ρυπάς την Ορθοδοξία και να καταφάσκεις
ασμένως και γηθοσύνως το Ισλάμ αλλά και τις άλλες θρησκείες.
Εμείς ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι,
σεβόμαστε, κάθε θρησκεία, τηρούμε απεργκλίτως το Σύνταγμα, όμως δεν ανεχόμαστε
να υποτιμάτε η νοημοσύνη μας, όταν αναφανδόν υπάρχει και φύεται καταφανής
μεροληψία, μονομερώς εις βάρος της Ορθοδοξίας.
Εν κατακλείδι και όπερ έδει δείξαι,
καθίσταται αδήριτη ανάγκη να ανανήψουμε από τον λήθαργο της αδρανείας και της
ολιγωρίας, να ταχθούμε υπέρ των γρηγορούντων, δια να μην καταλειφθούμε εξαπίνης
και αλαλάξουμε πάλαι «Εάλω Η Πόλις», όταν θα είναι ήδη αργά, κατά τούτο λοιπόν
απαιτείται ατελεύτητος αγώνας, οξυμμένη κριτική σκέψη, και τεταμένη προσοχή δια
τα τεκταινόμενα, Νύν εν παντί και πάντοτε και υπέρ πάντων ο Αγών προς άρση του
Γένους και της Εκκλησίας μας από την
Αιχμαλωσία της Νέας Τάξης Πραγμάτων.
Θαυμασιο κειμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφή