Γιώργος Παπαθανασόπουλος, Η αντιμετώπιση του 1821

Η αντιμετώπιση του 1821

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

            Στις 24 Αυγούστου συμπληρώθηκαν 240 χρόνια από την δολοφονία του μεγάλου δασκάλου του Γένους Αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Είναι ο κληρικός, που προσέφερε στον Ελληνισμό τις περισσότερες υπηρεσίες από κάθε άλλον, κληρικό ή λαϊκό. Ακαταπόνητος, διέσχισε, πολλές φορές πεζός, διάφορες περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Σε είκοσι χρόνια ιεραποστολής ο Άγιος Κοσμάς ίδρυσε 200 σχολεία, δίδαξε τα ελληνικά γράμματα,  ενουθέτησε,  εξημέρωσε τα προσωπικά και κοινωνικά ήθη, ενίσχυσε την ιδιοπροσωπία των Ελλήνων,  δυνάμωσε το φρόνημά τους, τους κράτησε εδραίους στην Ορθόδοξη Πίστη και στην αγάπη τους προς την Πατρίδα. Ο Άγιος Κοσμάς ήταν ένας μοναδικός συνδυασμός  σοφού διδάχου, εκκλησιαστικού ταγού και  ατρόμητου ιεραποστόλου, που θυσιάστηκε για τον Χριστό και την Ελλάδα.  Σε αντίθεση με  άλλους διδάχους δεν δίδαξε από την ασφάλεια των δυτικοευρωπαϊκών κρατών. Εργαζόταν πάντα υπό την δαμόκλεια σπάθη του βαρβάρου κατακτητή και δίπλα στον ραγιά. Το δάκρυ δεν σκουπίζεται από μακριά, ούτε η παρηγοριά έρχεται με επιστολές...

Αυτήν την μεγάλη εκκλησιαστική και εθνική προσωπικότητα παραβλέπουν ή υποτιμάνε οπαδοί του γαλλικού διαφωτισμού. Ο Κ.Θ. Δημαράς στο 14.000 περίπου σειρών βιβλίο του «Νεοελληνικός Διαφωτισμός» αφιερώνει πέντε σειρές στον Πατροκοσμά! Ο Πασχ. Κιτρομηλίδης στο ιδίου θέματος βιβλίο του και στις 17.000 περίπου αράδες του αφιερώνει είκοσι πέντε  και όχι για καλό. Από όλα όσα μοναδικά επιτέλεσε για τον Ελληνισμό, ο Πασχ. Κιτρομηλίδης βρήκε να γράψει: «Μια ιδιότυπη εκδήλωση της ρωσικής προπαγάνδας υπήρξε η δράση του χαρισματικού ιεροκήρυκα και ευαγγελιστή (Σημ. Sic) Κοσμά του Αιτωλού...». Ο Πασχ. Κιτρομηλίδης «στηρίζει»  την ανέρειστη μομφή του στο ότι ο Πατροκοσμάς για να ξεκινήσει την ιεραποστολή του πήρε, (Σημ. Όπως επιβάλλει η κανονική τάξη της Εκκλησίας), την ευλογία του Πατριάρχου Σεραφείμ Β΄, το 1759.

 Ο Πατριάρχης  θεωρήθηκε  ρωσόφιλος, επειδή αν και εξόριστος, επιχείρησε  να αξιοποιήσει τον ρωσοτουρκικό πόλεμο (1768 – 1774) προς απελευθέρωση της Ελλάδος... Σημειώνεται ότι ο Σεραφείμ παρέμεινε Πατριάρχης τέσσερα μόνο χρόνια (1757 – 1761). Το 1761 ο Σουλτάνος Μουσταφά Γ΄ τον εκθρόνισε και τον εξόρισε στο Άγιον Όρος...

Γενικά είναι απαράδεκτη η στάση των αρθρογραφούντων οπαδών του γαλλικού διαφωτισμού   έναντι της ιστορικής αλήθειας για το 1821. Είναι  εξοργιστική η, εκ λόγων ιδεολογικών,  αυξομείωση της βαρύτητας που αποδίδουν στις προσωπικότητες που δημιούργησαν την Ελληνική Επανάσταση και οι ανισοβαρείς κρίσεις τους, ως προς το πού οφείλεται η εξέγερση του Έθνους. Ήδη έχουν αρχίσει να ρίχνουν τα πάρθια βέλη τους κατά της ιστορικής αλήθειας και να επιχειρούν να επιβάλουν μια fake history.

Ως λόμπι κοινωνικό, «επιστημονικό» και επικοινωνιακό η εμπαθής ιντελιγκέντσια είναι κλειστό και ολιγάριθμο, αλλά ισχυρότατο έναντι της μεγάλης πλειοψηφίας των Ελλήνων, που ενστικτωδώς αντιλαμβάνεται την ιστορική αλήθεια. Όσοι δεν συμφωνούν με το λόμπι δεν βρίσκουν εύκολα μέσο να εκφραστούν. Υπάρχει έναντί τους  άτυπη αλλά αυστηρή λογοκρισία.

Όλα αυτά τα δεδομένα είναι που προκαλούν ερωτηματικά ως προς την προσέγγιση που θα υπάρξει στο θεμελιακό για την ελεύθερη υπόστασή μας γεγονός της Ιστορίας μας.-