«Απόφασις ταφόπλακα…»

«Απόφασις ταφόπλακα…»

Άρθρο του Αρχιμανδρίτη Κωνσταντίνου Ραμιώτη-πρώην δικαστή- στην εφημερίδα ΕΣΤΙΑ στο φύλλο της 19ης Ιουνίου 2019 και προ της πολιτικής αλλαγής:

Αξιότιμε κύριε διευθυντά

Στις 5-4-2019 και πρόσφατα (30-5-2019) ο κ. Ευάγγελος Ανδριανός, επτ. Αρεοπαγίτης στην έγκριτο εφημερίδα σας εδημοσίευσε δυο σημαντικές και άκρως επιστημονικές επιστολές δια εκκλησιαστικά θέματα, μεταξύ των οποίων: α) το λεγόμενο περιουσιακό και β) την μισθοδοσία του κλήρου.

Μεταξύ άλλων πέραν της πνευματικής και θρησκευτικής αποστολής της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, πιστοί της οποίας είναι οι πολίτες πλέον του 97% του πληθυσμού της χώρας, φορολογούμενοι άπαντες (όπως και τα εκκλησιαστικά καθιδρύματα) εστιάζει και τονίζει την κοινωνική αποστολή (το έργο της Εκκλησίας) με άριστα θεμελιωμένο νομικό και κοινωνικό λόγο, ώστε να αποκόπτεται ελλόγως, σήμερα ο σύνδεσμος του λεγομένου μισθολογικού ζητήματος από τα δήθεν περιουσιακά της Εκκλησίας.

Σταθμός στις σχέσεις Εκκλησίας-Πολιτείας υπήρξε για πρώτη φορά στην ιστορία των δυο θεσμών από της απελευθερώσεως του 1921 η κρίση που ξέσπασε το έτσι 1987. Γιατί δυο κορυφαίοι θεσμοί του έθνους και της Ελληνικής κοινωνίας βρέθηκαν δικαστικώς αντιμέτωποι για τον κακώς λεγόμενο και εννοούμενο «ρόλο» τους στη νέα Ελληνική κοινωνία και πολιτεία. Στην πραγματικότητα και στην ουσία όμως όπως επιχειρείται και τώρα από την αριστερή Κυβέρνηση για ένα χωρισμό αποκαλούμενο κατ’ ευφημισμόν «διακριτικοί ρόλοι» με κύριο μοχλό: α) το μάθημα των θρησκευτικών, β) τα μισθολογικά και γ) την ουδετεροθρησκεία της Πολιτείας.

Έλαβα μέρος ουσιαστικό στις δίκες εκείνες των πρωταγωνιστών μέχρι και τις δίκες στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Απορρίφθηκαν οι ισχυρισμοί της Πολιτείας και με την υπ’ αριθμ. 10/1993/405/483/484/9-12-1994 απόφαση του Δικαστηρίου καταδικάζεται η Ελληνική Πολιτεία για παραβίαση των θρησκευτικών Ελευθεριών της Εκκλησίας.

Η ανωτέρω απόφαση αποτελεί ταφόπλακα για τα δήθεν περιουσιακά δικαιώματα σε τρόπο ώστε η Πολιτεία να μη μπορεί να επανέλθει όπως κάνει και πάλι σήμερα για δήθεν «αξιοποίηση» της περιουσίας. Επι πλέον δεν μπορεί να αμφισβητήσει και την κοινωνική προσφορά της Εκκλησίας.

Υπό την ανωτέρω έννοια εκεί που έφθασαν σήμερα τα ανθρώπινα δικαιώματα (κοινωνικά και οικονομικά) είναι εξόφθαλμο ότι κακώς συνδέονται τα μισθολογικά των 10.000 ιερέων ενόψει του ότι και ο σημερινός πρωθυπουργός πολλάκις ετόνισε τηδιαφύλαξή τους με τις λεγόμενες περιουσιακές σχέσεις Εκκλησίας-Πολιτείας. Αυτό είναι μια ιστορία σεβαστή.

Σήμερα ενόψει της αμοιβαίας συλλειτουργίας όλων των κοινωνικών θεσμών ο ιερός κλήρος προσφέρει στον Ελληνικό λαό και η Εκκλησία, όπως γνωρίζουν όλοι και τις πνευματικές και κοινωνικές υπηρεσίες του, οι οποίες δεν θα διαφωνήσει κανείς νομίζω ελλόγως, δεν συνδέονται κυρίως και αποκλειστικά με την έννοια του επαγγέλματος και του μισθού, αλλά και του Λειτουργού.

Συνεπώς βάσιμα, ηθικά και νόμιμα έναντι της Πολιτείας δημιουργείται κοινωνική υποχρέωση αποδεκτή από το Κοινωνικό σύνολο (όλοι οι Χριστιανοί φορολογούνται) να αμείβει τους κληρικούς για τις υπηρεσίες τους όπως και άλλες κοινωνικές ομάδες, δασκάλους, καθηγητές, αλλά και θρησκευτικούς λειτουργούς.

Κάτω από τις σκέψεις αυτές, όπως και άλλοι εξέχοντες επιστήμονες έχουν τονίσει, η επερχόμενη εναλλαγή στην Κυβέρνηση της χώρας θα ιδή ελπίζουμε όλα αυτά τα θέματα τα οποία θα φέρει στον ορθό δρόμο και θα ακούσουν οι κληρικοί Ιερείς της Ελληνικής Κοινωνίας εκείνο το σήμερα απολύονται 10.000 ιερείς και την επαύριο θα διοριστούν 10.000 πολίτες Έλληνες στη θέση τους».

trikalavoice