5 Μαρ 2019

Γιώργος Παπαθανασόπουλος, Οι αντιφάσεις του Αρχιεπισκόπου


Αποτέλεσμα εικόνας για ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΒΡΑΒΕΥΣΗ
Οι αντιφάσεις του Αρχιεπισκόπου
            Πριν συμπληρωθούν τα εννιάμερα από την κοίμηση του Μητροπολίτου Γλυφάδας κυρού Παύλου (19/2) εχρίσθη ο νέος Μητροπολίτης από τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο. Πρόκειται για τον Επίσκοπο Σαλώνων Αντώνιο (Αβραμιώτη), γενικό διευθυντή της Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών (ΕΚΥΟ) στην Ιερά Σύνοδο, τον «τσάρο» των οικονομικών της Εκκλησίας, όπως τον αποκάλεσε ο Αρχιεπίσκοπος στον Πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα κατά την συνάντησή τους τον Νοέμβριο στο Μέγαρο Μαξίμου.
            Ο κ. Αντώνιος είναι στην οικονομική υπηρεσία της Εκκλησίας, από την εποχή του αειμνήστου αρχιεπισκόπου Σεραφείμ και συνεργάσθηκε με τον σημερινό Αρχιεπίσκοπο όταν αυτός για πολλά έτη ήταν μέλος της Διοικούσης Επιτροπής της ΕΚΥΟ. Ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος τον χειροτόνησε Επίσκοπο και τώρα τον χρίει υποψήφιο σε Μητρόπολη, που θεωρείται «φιλέτο» και περιλαμβάνει εκκλησιαστικές εκτάσεις με μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον. Μεταξύ αυτών όσες βρίσκονται στην Βουλιαγμένη και στη Βάρη.

Στις 26 Φεβρουαρίου ο Επίσκοπος Σαλώνων δεχόταν στο γραφείο του τα συγχαρητήρια του προσωπικού της ΕΚΥΟ και γενικότερα κληρικών και λαϊκών της Ιεράς Συνόδου, ως να είχε ήδη εκλεγεί. Στους διαδρόμους του κτιρίου της Μονής Πετράκη λεγόταν ότι είναι βεβαία η εκλογή του, γιατί έχει το χρίσμα και την ολόθερμη συμπαράσταση του Αρχιεπισκόπου και γιατί έχουν διαμορφωθεί έτσι τα πράγματα που δεν υπάρχει απέναντί του ισχυρός ανθυποψήφιος.
            Για τις εκλογές αυτού του τύπου, που ο Αρχιεπίσκοπος ορίζει ουσιαστικά τον Μητροπολίτη και η Ιεραρχία έρχεται απλώς να χειροκροτήσει την απόφαση του Προκαθημένου και το Άγιον Πνεύμα φυσικά απουσιάζει πολλοί Μητροπολίτες έχουν εκφράσει τις αντιρρήσεις τους. Διότι μεταξύ των λίγων ικανών έχουν επιλεγεί από τον Αρχιεπίσκοπο  πρόσωπα που συνδέονται μαζί του και δεν έχουν μεγάλες δυνατότητες, με συνέπεια την υποβάθμιση του επιπέδου της Ιεραρχίας. Δεν είναι δυνατόν να εκλέγεται Μητροπολίτης Αρχιμανδρίτης γιατί κάνει καλό καφέ στους Μητροπολίτες, ή χωρίς πραγματικό πτυχίο, ή μετριότατων δυνατοτήτων, αλλά με ικανότητα να προσεγγίζει τον Αρχιεπίσκοπο και Μητροπολίτες και να προσελκύει την προσοχή τους με την ικανότητά του στην κολακεία του και στην εξυπηρέτηση αναγκών τους. Να σημειώσουμε πάντως ότι ως προς τα τυπικά προσόντα ο νέος Μητροπολίτης Γλυφάδας είναι πτυχιούχος της Νομικής και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
            Μεταξύ αυτών που εξέφραζαν επί χρόνια την αγανάκτηση και τον αποτροπιασμό τους για τον τρόπο εκλογής των Μητροπολιτών, είναι και ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος! Ως Μητροπολίτης Θηβών και στην εισήγησή του στην Ιεραρχία (στην ίδια που θα κληθεί να υπερψηφίσει τον εκλεκτό του) του Οκτωβρίου του 2002, που είχε ως θέμα: «Καλλιέργεια ιερατικών κλήσεων: Προβλήματα και προοπτικές» είχε τονίσει για τις αρχιερατικές εκλογές:
            «Είναι καιρός να απαλλαγούμε απ’ αυτό το ιδιότυπο <προπατορικό αμάρτημα> με το οποίο βαρυνόμεθα όλοι σε αυτή την αίθουσα και να κάνουμε την υπέρβαση. Εύχομαι οι αυριανές (Σημ. γρ. του 2002, πριν από 17 περίπου χρόνια) εκλογές να είναι οι τελευταίες με αυτόν τον τρόπο. Η αγάπη για την Εκκλησία, η σύνεσίς μας και η επιδίωξις της αρμονίας και αποφυγής της δυσλειτουργίας αυτού του σώματος να μας οδηγήσουν σε κάτι καλύτερο.
            Δεν πρέπει να μας φοβίζει ο ρεαλισμός και δεν μπορούμε εμείς κυρίως οι της γενιάς μου να μην παραδεχθούμε, ότι επί σαράντα χρόνια (Σημ. γρ. Τώρα έχουν γίνει 57...) ζούμε στον τραγικό απόηχο τέτοιων επιλογών και είδαμε την εμπιστοσύνη των πιστών μας να κλονίζεται. Κλονίζεται από τις ίντριγκες και τις μεθοδεύσεις μας. Τα υποστηριζόμενα εκ μέρους μας, ότι δήθεν το Άγιον Πνεύμα λειτουργεί μέσα και από αυτούς τους τρόπους είναι λόγια αποενοχοποίησης. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν αποστρέφει μόνον ο Θεός το πρόσωπό Του, αλλά και οι άνθρωποι. Και τούτο ήδη είναι εμφανές».
            Μένει κανείς ενεός μπρος στην αυστηρότητα με την οποία ο σημερινός Αρχιεπίσκοπος μίλησε ως Μητροπολίτης Θηβών για τον τρόπο εκλογής των Μητροπολιτών. Το σύστημα που επί έντεκα χρόνια χρησιμοποιεί οδηγεί σε δυσλειτουργία του σώματος της Ιεραρχίας, σε κλονισμό της εμπιστοσύνης προς την Εκκλησία των πιστών, από τις ίντριγκες και τις μεθοδεύσεις, από τις οποίες είναι μακριά το Άγιο Πνεύμα και ο Θεός αποστρέφει το πρόσωπό Του... Στα έντεκα χρόνια της Αρχιεπισκοπίας του κ. Ιερωνύμου έχουν εκλεγεί, (με τους δύο νέους Σιατίστης και Γλυφάδας) με αυτό το άθλιο, όπως το περιγράφει, σύστημα εκλογής 32 (τριάντα δύο) Μητροπολίτες. Αν το 2002 έβλεπε δυσλειτουργία της Ιεραρχίας σήμερα τι θα έπρεπε να βλέπει;...
            Το θέμα της εκλογής των Μητροπολιτών και η ασυνέπεια του Αρχιεπισκόπου είναι ένα πολύ σοβαρό γεγονός, που έχει καίρια επίπτωση στη ζωή της Εκκλησίας. Η ασυνέπεια δεν προέρχεται από έναν πολιτικό, ή αρχηγό Κόμματος που λαϊκίζει για να ανέβει στην εξουσία και όταν την καταλάβει ξεχνά τις υποσχέσεις του και ρίχνει στη λήθη τα όσα κατηγορούσε την προηγούμενη κυβέρνηση, εφαρμόζοντας τα ίδια με εκείνην. Ο Μητροπολίτης και ο Αρχιεπίσκοπος δεν είναι πολιτικοί, πρέπει να λένε πάντα και μόνο αυτά που πιστεύουν. Αν δεν μπορούν να τα εφαρμόσουν, προκειμένου να μην προδώσουν τη συνείδησή τους και την εμπιστοσύνη κλήρου και λαού  παραιτούνται. Το τονίζει, στα λόγια, και ο κ. Ιερώνυμος. Δεν μπορεί ως να μην συμβαίνει τίποτε να εξακολουθούν ο Αρχιεπίσκοπος και τα μέλη της Ιεραρχίας να συμπεριφέρονται με το σύστημα «της ίντριγκας και των μεθοδεύσεων» στις εκλογές των Αρχιερέων.-  

1 σχόλιο:

  1. Αυτό που φαντάζομαι, σχετικά με τη θέση του τότε Θηβών Ιερωνύμου, είναι η επιστροφή στην παράδοση των Αγίων Πατέρων, δηλαδή της άμεσης εκλογής του Επισκόπου από ολόκληρο τον λαό της Επισκοπής, καθώς και της χειροτονίας του, μετά από έλεγχο, από τον οικείο Πατριάρχη, ή Αρχιεπίσκοπο. Βάση της 4ης Οικουμενικής Συνόδου, η θέληση του λαού είναι υπεράνω οποιασδήποτε εκλογής συνόδου Επισκόπων. Το πρόβλημα, πιστεύω, είναι η καταλληλότητα των προσώπων, διότι η Θεολογική μόρφωση και κατάρτιση δεν αρκούν πλέον. Απαιτείται Φώτιση, Χάρη, Αγιότητα. Ο Άγιος Σπυρίδων δεν ήταν μορφωμένος, αλλά απεδείχθη δοχείον Χάριτος του Παναγίου Πνεύματος, συμμετέχοντας στην 1η Οικουμενική Σύνοδο, το ίδιο και ο Άγιος Νικόλαος ο οποίος έγινε ο μέγας Ιεράρχης. Ο Άγιος Παΐσιος δεν διέθετε ακαδημαϊκή εκπαίδευση, αλλά επηρέασε περισσότερους ανθρώπους από πολλούς σπουδαγμένους Θεολόγους. Ο Άγιος Γρηγόριος και ο Μέγας Βασίλειος έλεγαν πως δεν επιτρέπεται στον καθένα να θεολογεί, εκτός αν είναι Θεούμενος δηλαδή Άγιος και με πολύ συγκατάβαση αν έχει Φώτιση. Η εκκλησία μας εξάλλου και η πίστη μας, είναι των Αγίων Πατέρων ημών, δηλαδή των αγιασθέντων Πατέρων. Αυτών που έχουν εμπειρία Θεού, που αντικρίζουν το Άκτιστο Φως του Θεού και είναι ενωμένοι μαζί Του. Οι χειροτονημένοι Ιερείς και Επίσκοποι μπορεί να είναι φορείς της Χάριτος, αλλά αν δεν έχουν Φώτιση και Αγιότητα, αναξίως κατέχουν το αξίωμα. Εξάλλου όλη αυτή η εκκοσμίκευση της Εκκλησίας, που δήθεν θα έφερνε πιο κοντά το λαό, πέτυχε το ακριβώς αντίθετο, τον έδιωξε. Δεν μας χρειάζονται μπίζνεσμαν αλλά στοργικοί ταπεινοί πατέρες να ορθοτομούν τον Λόγο της αληθείας και να καθοδηγούν το λαό στη σωτηρία. Τα μεγαλεία, οι παράτες και η υποκρισία μας απωθούν ολοκληρωτικά. Γελάω μερικές φορές με τα ανόητα επιδεικτικά, νεοβυζαντινά κατασκευάσματα σε μητροπόλεις και Άγιον Όρος. Παρότι γίνονται και αξιοπρεπείς αποκαταστάσεις και συμβατές στο ύφος κατασκευές, τα περισσότερα επιδεικνύουν γιγαντιαία εγώ, ηγουμένων, επισκόπων και ιερέων, που δεν συνάδουν καθόλου με το ασκητικό πνεύμα της ορθοδοξίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή