Μεταξύ των αμέσων συνεργατών του
Αρχιεπισκόπου είναι ο κ. Γεώργιος Βασιλείου, Διευθυντής του Γρ. Τύπου της Ι.
Συνόδου, και ο κ. Ιωάννης Τσούρας, Διευθυντής του Ιδιαιτέρου Γραφείου του κ.
Ιερωνύμου. Ο πρώτος εδημοσίευσε κείμενον, το οποίον προεκάλεσε μεγάλας
αντιδράσεις σχετικώς με το «σκοπιανόν». Δια το ίδιον ζήτημα, αλλά εις την
αντίθετον γραμμήν, εδημοσίευσε κείμενον και ο κ. Τσούρας, ο
οποίος εσχολίασεν επιπροσθέτως γραπτώς:
«Ένα
ιστορικό ψέμα (δήθεν Μακεδονική γλώσσα με Κυριλλική γραφή), «δόμησε» μια εθνική
αυταπάτη (Βόρεια Μακεδονία). Ποιός νους, ποιά ψυχή, μπορεί να δεχτεί τέτοια αλλοίωση,
γλωσσική και εθνική; Τώρα κάνουμε μια καινούργια αρχή. Οι Ηγεμόνες κάνουν
σχέδια και η Ιστορία γελάει».
Διατί
διερωτάται εφ’ όσον η απάντησις εις τα ερωτήματα είναι προφανής; Δεν αρκεί εις
τον κ. Τσούραν να κοιτάξη εις το διπλανόν γραφείον; Θα ήτο άριστον να μελετήση
ο κ. Τσούρας το κείμενον του κ. Βασιλείου και να έχωμεν ένα δημόσιον διάλογον.
Το
πραγματικόν ερώτημα είναι άλλο: δι᾽ αυτά που δημοσιεύουν λαμβάνει γνώσιν πρώτα
ο Αρχιεπίσκοπος; Εκείνος τι τους απαντά, όταν τα μελετά η έστω μετά την
δημοσίευσίν τους;
Ολίγη
εντιμότης και αξιοπρέπεια! «Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ» δεν
γίνεται, διότι κάποιοι νομίζουν ότι, όταν απευθύνωνται εις το ποίμνιον,
απευθύνονται εις πρόβατα…
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή