ΕΙΔΗ ΠΟΛΕΜΟΥ
Εκπαίδευση
στον φόνο ακόμη και με τα παιχνίδια
Από τον Δημήτρη Κ. Σέργιο*
Ως
γνωστόν, το σπουδαιότερο πρόσχημα που χρησιμοποιούν όσοι τραβάνε κουπί στις
γαλέρες της παγκοσμιοποίησης είναι ότι, διά της μεθόδου που χρησιμοποιούν, θα
πάψουν κάποια στιγμή να γίνονται πόλεμοι και θα γίνουμε «ανθρωπιστές»! Τι
ωραία! Αν, όμως, είναι αλήθεια (και είναι...) ότι οι συγκρούσεις στον κόσμο
ξεκίνησαν αφότου ο Κάιν σκότωσε τον Αβελ, πώς οι κωπηλάτες της παγκοσμιοποίησης
εξασφαλίζουν στους ανθρώπους ότι διά των μεθόδων τους αποκλείεται διεθνώς το
δολοφονείν - ατομικό, ομαδικό ή μαζικό; Εδώ έχουμε φθάσει στο σημείο να ορμάνε
μαθητούδια και φοιτητάρια σε σχολές και σχολεία, κρατώντας καραμπίνες και
καθαρίζοντας όποιον βρουν μπροστά τους.
Ορκισμένοι
του Αλλάχ να ορμάνε σε πεζοδρόμια οδηγώντας φορτηγά και... όποιον άμαχο πάρει ο
Χάρος, να μπουκάρουν σε αίθουσες συναυλιών και να βάζουν μπουρλότα. Αλλοι να
εγκλωβίζουν «άπιστα» κοριτσάκια σε αγορές και εκπαιδευτήρια για να τα υποβάλουν
σε... κλειτοριδεκτομή, ωσότου τα πουλήσουν έπειτα πέντε με δέκα δολάρια το
κεφάλι για παλλακίδες.
Αλλοι
στέλνουν γράμματα με άνθρακα και άλλες ουσίες σε παραλήπτες, που τα ανοίγουν
αμέσως ανύποπτοι, ταξιδεύοντας αυθωρεί στο υπερπέραν, και άλλοι, όπως, ας
πούμε, ο πρώην πρωθυπουργός Παπαδήμος, εισάγονται αμέσως σε εντατικές
νοσοκομείων, όπου παραμένουν στα μανταλάκια ωσότου... στεγνώσουν! Εσχάτως,
άρχισαν να στέλνουν τέτοια γράμματα και σε πανεπιστημιακές σχολές της Ελλάδος
εξ Ινδιών, ίσως προς ερμηνεία και κατανόηση του «Νιρβάνα» (δεν εννοώ του...
Παύλου!). Ετεροι, όπως ο δαιμονιώδης πιλότος που κάθισε στο κόκπιτ του αεροπλάνου
προς Ελβετία, κλειδώνοντας πίσω του την πόρτα για να μην μπει ο συγκυβερνήτης,
στέλνουν για χιονοδρομίες στα όρη διακόσιους τόσους ανθρώπους, όχι με...
πατίνια - με το κεφάλι! Αφήνω το σούργελο των καταστημάτων «φλατ» των
μεγαλουπόλεων της Δύσεως, που πουλάνε όλων των ειδών τα όπλα σε συνθέσεις
(άκου!) «παιχνιδιών πολέμου» - γήινων, αλλά και «των άστρων». Τι είναι όλα
αυτά, αν δεν είναι πολεμικές διδασκαλίες;
Το
σπουδαιότερο, όμως, είναι άλλο: το γεγονός ότι οι παραπάνω δεν είναι πόλεμοι
«τακτικοί» μεταξύ κρατών ποιος λέει ότι αποκλείει εντελώς το είδος του
«τακτικού» πολέμου; Λίγα συμβαίνουν στη Συρία, στις περικαυκάσιες περιοχές, στη
Λιβύη και αλλού; Κυρίως, όμως, οι τακτικοί πόλεμοι αλλάζουν σιγά σιγά τη μορφή
διεξαγωγής τους. Και μόνο το γεγονός ότι διαβάζουμε συχνά πως καταβάλλονται
δισεκατομμύρια δολάρια (και ευρώ...) από διεθνείς κεφαλαιούχους και χρηματιστές
(Σόρος κ.λπ.) για να επιτευχθούν στις διεθνείς σχέσεις -ακόμη και στις...
γεωπολιτικές!- αποτελέσματα που άλλοτε προκαλούνταν μόνον διά τακτικών πολέμων
δεν μας λέει τίποτε;
Διάβασα
κατάπληκτος στην τελευταία «κυριακάτικη δημοκρατία» (σελ. 5) ότι ξεσηκώθηκε
στις ΗΠΑ σάλος από πληροφορίες ότι το ίδιο το αμερικανικό δημόσιο
(συγκεκριμένα, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ) χρηματοδοτεί επίσης τον Σόρος για να
χρηματοδοτεί αυτός... με τη σειρά του (!), μέσω των ιδιωτικών οργανώσεών του
(χωρίς, προφανώς, να φαίνονται επίσημα οι ΗΠΑ!), οργανώσεις και ΜΜΕ στα
Βαλκάνια προς αναδιάρθρωση γεωπολιτικών προτεραιοτήτων! Ζήτω μας και... στην
υγειά μας!
*Δικηγόρος
Α.Π. - Συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου