Μαγιά, πού δέν ξύνισε ποτέ
Γράφει
ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός
Γιά κάθε ἐναπομείνασα
γρηγοροῦσα συνείδηση εἶναι ὁλοφάνερο πλέον, ὅτι οἱ ἀπόγονοι τοῦ Καρλομάγνου δέν
τρέφουν καί τά καλύτερα αἰσθήματα γιά ἐμᾶς τούς Ἕλληνες. Ἡ Εὐρωπαϊκή ἱστορία
βεβαιώνει, ὅτι ἐδῶ καί δώδεκα ὁλόκληρους αἰῶνες οἱ πρόγονοι τῶν σημερινῶν μας ἑταίρων
δέν κάνουν τίποτε ἄλλο, ἀπό τό νά ἀπεργάζονται ἀσταμάτητα τόν ἀφανισμό τῆς ἀγιασμένης
Ρωμηοσύνης. Μᾶς μισοῦν. Καί μάλιστα, γιά λόγους καθαρά πνευματικῆς καί ἐκκλησιολογικῆς
τάξεως, μᾶς μισοῦν θανάσιμα καί δέν τό κρύβουν.
Ἀμέτρητα
εἶναι τά παραδείγματα τοῦ ἄσβεστου αὐτοῦ μίσους τῶν Δυτικῶν ἐναντίον μας, ἐναντίον
τῆς Ἑλληνικότητας καί τῆς Ὀρθοδοξίας. Καί γιά τοῦ λόγου τό ἀληθές ἄς ἀναφέρουμε
δυό-τρία ἀπό τά πιό τελευταῖα καί πειστικά:
Πρῶτον,
τήν φτωχοποίηση τῆς πανέμορφης καί πάμπλουτης Πατρίδας μας μέ τά λεγόμενα
μνημόνια (δαιμονική ἐπινόηση τῆς ΕΕ, τοῦ ΔΝΤ καί τῆς ΚΕΤ…).
Δεύτερον,
τήν ἀπόπειρα περιφρόνησης τῆς Ὀρθοδόξου Πατερικῆς μας Παραδόσεως μέσῳ τῶν ἀποφάσεων
τῆς ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης (τά πρῶτα συγχαρητήρια ἦταν τοῦ αἱρεσιάρχη τοῦ
πάπα…).
Καί τρίτον, τήν προδοσία τῆς Μακεδονίας μας μέ τήν παράσταση τοῦ θιάσου τῶν Πρεσπῶν (Βερολίνο, Βρυξέλλες καί Οὐάσιγκτον ἐπί ποδός…).
Καί τρίτον, τήν προδοσία τῆς Μακεδονίας μας μέ τήν παράσταση τοῦ θιάσου τῶν Πρεσπῶν (Βερολίνο, Βρυξέλλες καί Οὐάσιγκτον ἐπί ποδός…).
Ὁρίστε
παρακάτω καί μερικά ἱστορικά γεγονότα ἀπό τίς διαχρονικές σχέσεις Δύσεως καί
Ρωμηοσύνης, πρός διευκόλυνση τῆς ἐρμηνευτικῆς τῶν προαναφερθέντων
παραδειγμάτων.
Στά 820,
τά στρατεύματα τοῦ Καρλομάγνου μέ τήν δύναμη τῶν ὅπλων διώκουν τόν Ὀρθόδοξο
τότε πάπα Ρώμης καί ἐγκαθιστοῦν Φράγκο πάπα, αἱρετικό, πρᾶγμα πού συνεχίζεται μέχρι
καί σήμερα.
Τό 1204,
μέ πρόσχημα τίς λεγόμενες σταυροφορίες, Θεσσαλονίκη καί Κωνσταντινούπολη τίς
καταστρέφουν ἐντελῶς. Τά βαρβαρικά δυτικά στρατεύματα δέν ἄφησαν πέτρα πάνω
στήν πέτρα. Καταλήστεψαν τίς δυό μεγαλύτερες πόλεις τῆς Ρωμηοσύνης καί μέ τά ἀρπαγέντα
πλούτη ἵδρυσαν τίς τράπεζες ἐκεῖνες, πού σήμερα συνεχίζουν τό εἰς βάρος μας
ληστρικό καί ἀπάνθρωπο ἔργο τους.
Στήν
Φερράρα, δεκαπέντε χρόνια πρίν ἀπό τήν Ἅλωση, ὑπό καθεστώς ὀμηρείας καί ψευδῶν ὑποσχέσεων
περί βοηθείας, καταβασσανίζουν τούς ἀπεσταλμένους τῆς Πόλης καί τούς ἐπιβάλλουν
μιά ’’ἕνωση’’, πού εὐτυχῶς, χάρις στόν Ἅγιο Μᾶρκο τόν Εὐγενικό, δέν ἵσχυσε
ποτέ.
Μετά τήν ἀπελευθέρωσή μας ἀπό
τόν τουρκικό ζυγό, οἱ Δυτικές δυνάμεις (παπικοί καί προτεστάντες) ἐγκαθιστοῦν
στήν ἐλεύθερη Ἑλλάδα βασιλιά δικό τους. Διορίζουν δικούς τους διοικητικούς καί
στρατιωτικούς ἐπιτρόπους, δικούς τους ἰθαγενεῖς βουλευτές καί δική τους ἐκκλησιαστική
διοίκηση. Κλείνουν πάνω ἀπό τετρακόσια Μοναστήρια καί τά τιμαλφή τῶν μοναστηριῶν
αὐτῶν παίρνουν τό δρόμο τους γιά τά θησαυροφυλάκια ἤ τά σαλόνια τῶν παππούδων τῶν
σημερινῶν μας ’’ἑταίρων’’. Καί δέν φτάνουν ὅλα αὐτά, ἀλλά κανονίζουν πολύ
γρήγορα νά βγάλουν ἀπό τήν μέση καί τόν μοναδικό μας Κυβερνήτη, τόν ἅγιο τῆς
πολιτικῆς, τόν Ἰωάννη Καποδίστρια.
Ἀπό τότε
μέχρι καί σήμερα, ζοῦμε δυστυχῶς κάτω ἀπό φρἀγκικη ἐπιτροπεία. Μιά ἐπιτροπεία
γεμάτη μῖσος ἐναντίον μας, παθιασμένη μέ τό ὄνειρο τοῦ πλήρους ἀφανισμοῦ τῆς
Ρωμηοσύνης.
Διακόσια χρόνια τώρα,
εἴτε μέ πολέμους εἴτε μέ ἀπάτη καί δόλο, κρατᾶνε διαρκῶς τήν Πατρίδα μας μέσα
στήν φτώχεια, μέσα στήν ἀνασφάλεια, μέσα στή μιζέρια καί τήν παντοειδή ἐξάρτηση.
Διακόσια χρόνια τώρα, δικοί τους καί οἱ πολιτικοί μας ἄρχοντες, δικό τους καί
τό σύστημα ἐκκλησιαστικῆς διοίκησης, δικός τους ἐν πολλοῖς καί ὁ τεχνηέντως ἄβουλος,
μπερδεμένος καί ἀκατήχητος Λαός.
Παρ’ ὅλα αὐτά,
διακόσια χρόνια τώρα, τρῶνε οἱ ἄτιμοι οἱ ἐχθροί μας, μένει ὅμως καί μαγιά.
Μαγιά, πού κρατάει ζωντανή καί δυνατή ὁλόκληρη τήν ζύμη. Μαγιά, πού δέν ξύνισε
ποτέ, ἐδῶ καί τρεισήμισι χιλιάδες χρόνια. Μαγιά, πού βγάζει ψωμί γλυκό σάν καί
τήν γλυκειά μας Πατρίδα, τήν Ἑλλάδα. Ἀπόδειξη, τά ἀναρρίθμητα ἔνδοξα γεγονότα τῆς
ἀργόσυρτης ἱστορικῆς μας διαδρομῆς.
Μαρτυρήσαμε, ὡς λαός,
καί τουρκοκρατία καί ἐμφυλίους καί γενοκτονία καί κατοχή, ἀλλά σέ πεῖσμα τῶν ἄσπονδων
ἐχθρῶν μας, ἔστω καί ἀσθενικῶς, κρατιόμαστε ἀκόμα ὄρθιοι. Καί κρατιόμαστε ὄρθιοι,
διότι ἁπλά, παρά τίς ἀντιξοότητες, συνεχίζουν ἀκόμα καί γεννιοῦνται Ἕλληνες, τῶν
ὁποίων οἱ καρδιές χτυπᾶνε στόν ἴδιο ρυθμό μέ τόν ρυθμό τοῦ Μαρμαρωμένου
Βασιλιά, τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, τοῦ Μακρυγιάννη, τοῦ Κολοκοτρώνη, τοῦ
Παπουλάκου, τοῦ Τάσσου Παπαδόπουλου, τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, τοῦ Κωνσταντίνου
Κατσίφα καί τόσων ἄλλων Ἁγίων καί Ἡρώων τῆς Πατρίδας μας.
Εἶναι οἱ Ἕλληνες τῶν ἡμερῶν μας,
οἱ ὁποῖοι ἀρνοῦνται νά παραμείνουν ἁπλοί θεατές στήν ἀπόπειρα διαγραφῆς
Πατρίδων(*).
Εἶναι οἱ Ἕλληνες τῶν ἡμερῶν μας, οἱ ὁποῖοι δέν ἀνέχονται πλαστογράφηση τῆς Ἱστορίας καί ἀπεμπόληση προαιωνίων δικαιωμάτων.
Εἶναι οἱ Ἕλληνες τῶν ἡμερῶν μας, οἱ ὁποῖοι δέν ἀνέχονται πλαστογράφηση τῆς Ἱστορίας καί ἀπεμπόληση προαιωνίων δικαιωμάτων.
Εἶναι
οἱ Ἕλληνες τῶν ἡμερῶν μας, οἱ ὁποῖοι γρηγοροῦντες ἀντιδροῦν σθεναρά σέ κάθε ἀπόπειρα
νοθείας τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας.
Εἶναι οἱ Ἕλληνες τῶν ἡμερῶν μας, οἱ ὁποῖοι αἰσθάνονται ἄβολα, ὅταν ὁ πατριωτισμός λοιδορεῖται καί ἡ ἀναφορά στίς ρίζες μας προβάλλεται ὡς σοβινισμός(*).
Εἶναι οἱ Ἕλληνες τῶν ἡμερῶν μας, οἱ ὁποῖοι αἰσθάνονται ἄβολα, ὅταν ὁ πατριωτισμός λοιδορεῖται καί ἡ ἀναφορά στίς ρίζες μας προβάλλεται ὡς σοβινισμός(*).
Εἶναι
οἱ Ἕλληνες τῶν ἡμερῶν μας, οἱ ὁποῖοι βδελύσσονται τήν προδοσία, γι’ αὐτὀ καί βροντοφωνάζουν:
ΟΧΙ στήν
παναίρεση τοῦ οἰκουμενισμοῦ καί στίς ἀσχήμιες τίς ἐκλησιολογικές τῆς
ψευδοσυνόδου τῆς Κρήτης.
ΟΧΙ στόν δημογραφικό ἀφανισμό
τῆς Πατρίδας μας, πού μαγειρεύεται στίς Βρυξέλλες καί τό Βερολίνο μέ ἀρχιμάγειρα
τήν σπορά τοῦ Καρλομάγνου.
ΟΧΙ στήν παράδοση τοῦ
Ὀνόματος τῆς Μακεδονίας μας σέ κλέφτες καί καταπατητές.
ΟΧΙ στούς προσκυνημένους ἰθαγενεῖς ἀξιωματούχους, πού ἑτοιμάζονται νά σερβίρουν στόν Λαό μας τήν προδοσία μασκαρεμένη σέ ἐθνικό τάχα συμφέρον.
12.01.2019
__________________________________________
(*) Ἀπόσπασμα ἀπό ὁμιλία τοῦ εὐπατρίδη Κύπριου ἰατροῦ Βάσου Λυσσαρίδη.
ΟΧΙ στούς προσκυνημένους ἰθαγενεῖς ἀξιωματούχους, πού ἑτοιμάζονται νά σερβίρουν στόν Λαό μας τήν προδοσία μασκαρεμένη σέ ἐθνικό τάχα συμφέρον.
12.01.2019
__________________________________________
(*) Ἀπόσπασμα ἀπό ὁμιλία τοῦ εὐπατρίδη Κύπριου ἰατροῦ Βάσου Λυσσαρίδη.
ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΞΕΝΟΥΣ "ΦΙΛΟΥΣ" ΜΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΑΔΙΚΟΥΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφή