Τα
επόμενα βήματα της κανονικής ουκρανικής ορθόδοξης εκκλησίας παρουσίασε
υψηλόβαθμος αξιωματούχος της μιλώντας στο Sputnik, παρουσιάζοντας τον διωγμό
που υφίσταται η Εκκλησία μετά τις αποφάσεις Βαρθολομαίου.
Στην
αντεπίθεση περνάει η κανονική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας μετά την
παραχώρηση του Τόμου Αυτοκεφαλίας από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο της
Κωνσταντινούπολης, για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα και την ύπαρξή της.
«Με
αποφασιστικότητα θα προσφύγουμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
για το νόμο που θέλει τη μετονομασία της εκκλησίας μας» επισημαίνει μιλώντας
στο Sputnik o Αρχιεπίσκοπος Θεοδόσιος του Μπογιάρκα (σ.σ ενός προαστίου του
Κιέβου), βικάριος του Μητροπολίτη Κιέβου και Πάσης Ουκρανίας Ονούφριου,
προϊστάμενος του Εκκλησιαστικού Δικαστηρίου του και καθηγητής της Θεολογικής
Ακαδημίας της ουκρανικής πρωτεύουσας.
«Και
κάθε εκκλησία που κατασχέθηκε, κάθε εξόριστη οικογένεια ιερέων, κάθε δάκρυ ή
σταγόνα αίματος που χύνονται σε αυτούς τους διωγμούς θα είναι στη συνείδηση
αυτού του ιεράρχη προσωπικά» επισήμανε, αναφερόμενος στις αποφάσεις του
Πατριάρχη Βαρθολομαίου.
Παράλληλα
παρουσιάζει τους τρόπους με τους οποίους «το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως
προσπάθησε συστηματικά, για αρκετές δεκαετίες, να επανασχεδιάσει την
παραδοσιακή δομή του Ορθοδόξου κόσμου, καθιστώντας τον όλο και περισσότερο
εξαρτημένο από αυτό».
Επιπλέον
ζήτησε τη στήριξη των Ελλήνων ιεραρχών και των μοναχών του Αγίου Όρους στον
αγώνα που δίνει η κανονική ουκρανική εκκλησία για την αποκατάσταση της
αλήθειας. «Αρκετοί Έλληνες ιεράρχες εκφράζουν τολμηρά και ανοιχτά τη γνώμη
τους, υπερασπίζοντας την αλήθεια, παρά την εξουσία του Πατριάρχη Βαρθολομαίου».
Την
ίδια στιγμή καταγγέλει τις ουκρανικές αρχές για την οργανωμένη κατάσχεση των
εκκλησιών και των περιουσιών τους με νόμους του ουκρανικού κράτους
επισημαίνοντας το ιδιαίτερο ρόλο του Πέτρο Ποροσένκο στην ανακύρηξη της
αυτοκεφαλίας «Δυστυχώς, η Εκκλησία μας έχει καταστεί όμηρος ενός μεγάλου
πολιτικού παιχνιδιού και της επιδίωξης της εξουσίας με κάθε κόστος» επισημαίνει
μεταξύ άλλων.
Αναλυτικά
η συνέντευξη του Αρχιεπίσκοπου Θεοδοσίου στο Sputnik:
Ο
Πατριάρχης Βαρθολομαίος της Κωνσταντινούπολης ολοκλήρωσε τη δημιουργία μιας
νέας σχισματικής δομής στην Ουκρανία. Για ποιο λόγο πιστεύετε ότι χρησιμοποιεί
αυτή τη στρατηγική;
Δεν
είναι μυστικό ότι κατά τον περασμένο αιώνα το Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης
προσπάθησε να αναμορφώσει τη δομή του Ορθόδοξου κόσμου σύμφωνα με νέα πρότυπα.
Στην
αρχή ήταν μια σταδιακή παρέμβαση σε διασπορές άλλων τοπικών εκκλησιών, μερικές
φορές ήταν επιτυχής, άλλες φορές όχι. Επιπλέον, επιχείρησε την επαναλαμβανόμενη
«επαναβεβαίωση» της αυτοκεφαλίας σε εκείνες τις Εκκλησίες που ήταν ήδη
αυτοκέφαλες, αλλά για κάποιο λόγο είχαν χάσει την ανεξαρτησία τους (ή έλαβαν
νόμιμη αυτοκεφαλία από την «Εκκλησία της Κυριαρχίας» όπως στην Πολωνία, την
Τσεχική Δημοκρατία και τη Σλοβακία). Όλες οι αυτοκέφαλες καταστάσεις, που
δίνονται κατ ‘αυτόν τον τρόπο, είναι από πολλές απόψεις λάθος.
Έτσι,
το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως προσπάθησε συστηματικά, για αρκετές
δεκαετίες, να επανασχεδιάσει την παραδοσιακή δομή του Ορθοδόξου κόσμου,
καθιστώντας τον όλο και περισσότερο εξαρτημένο από αυτό. Ακριβώς το ίδιο συνέβη
και με την Ουκρανία, αλλά με μια ακόμη πιο αντικανονική και επιθετική
παράμετρο: μια άλλη μειωμένης αξίας αυτοκεφαλία δόθηκε από το Φανάρι σε αυτές
τις δομές, οι οποίες αποσχίστηκαν από την Ορθόδοξη Εκκλησία, παρά τη θέληση και
τη γνώμη της κανονικής και πολυάριθμης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Αυτό έγινε
ενάντια σε όλους, σε αντίθεση με τις ισχυρές εκκλήσεις των Τοπικών Εκκλησιών να
σταματήσουν και να μην πραγματοποιήσουν τις ενέργειές τους χωρίς Πανορθόδοξη
Σύνοδο. Για τα εκατομμύρια των πιστών στην Ουκρανία, αυτή είναι μια πολύ
οδυνηρή εμπειρία, το αντιλήφθηκαν ως προδοσία εκ μέρους του Φαναρίου και ως
εκδήλωση της συμπεριφοράς ενός «ανατολικού Πάπα».
Προσπάθησε
η κανονική ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατριαρχείου Μόσχας (UOC-MP) να
αλλάξει την απόφαση του Πατριαρχείου Κωνσταντινούπολης;
Το
καλοκαίρι του 2018 τα μέλη της Ιεράς Συνόδου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της
Ουκρανίας είχαν επισκεφθεί τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο και του εξήγησαν τον
κίνδυνο της επικείμενης πράξης του. Του παρουσίασαν όλες τις συνέπειες.
Επιπλέον, εκατοντάδες χιλιάδες επιστολές από πιστούς της Ουκρανίας παραδόθηκαν
στο Φανάρι και στον Πατριάρχη που ζητούσαν να ακούσουν τη φωνή της Ουκρανικής
Εκκλησίας και να σταματήσει. Αλλά όλα αυτά τα μέτρα δεν είχαν κανένα απολύτως
αποτέλεσμα. Κάθε άτομο μπορεί να κάνει λάθος. Και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος
είναι επίσης άνθρωπος, επομένως και εμπίπτει σε αυτόν τον κανόνα. Αλλά όσο
υψηλότερη είναι η κατάταξη ενός ατόμου στην ιεραρχία, τόσο πιο εκτεταμένες και
τραγικές είναι οι συνέπειες των λαθών του. Εκτός αυτού, είναι πολύ επικίνδυνο
όταν ένα άτομο χάνει την ικανότητα να αξιολογήσει κριτικά τις ενέργειές του,
δεν είναι σε θέση να παραδεχτεί τα λάθη του και, ανεξάρτητα από όλα το πηγαίνει
μέχρι τέλους. Δυστυχώς, μου φαίνεται ότι αντιμετωπίζουμε ακριβώς ένα τέτοιο
ιστορικό γεγονός.
Μπορείτε
να μας εξηγήσετε τις συνέπειες της αυτοκεφαλίας;
Οι
πιστοί της Ουκρανίας ενδέχεται να αντιμετωπίσουν τις πιο θλιβερές συνέπειες
αυτής της ψεύτικης «αυτοκεφαλίας». Σήμερα, μετά το λεγόμενο «συμβούλιο» που
διοργάνωσε το Φανάρι στο Κίεβο και μετά την έκδοση του «Τόμου», η κυβέρνηση
ξεκίνησε το κίνημά της από τον εκφοβισμό των πιστών σε επιχείρηση καταστολής
κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας. Αν και εδώ και αρκετούς μήνες πριν
από το νέο έτος βρισκόμασταν αντιμέτωποι με οργανωμένες αστυνομικές ερευνητικές
επιχειρήσεις κατά του κλήρου στα σπίτια τους, ακόμη και σε εκκλησίες, εντολές
για ανακριτική διαδικασία που εξέδωσαν οι ειδικές υπηρεσίες απέναντι σε δεκάδες
ιερείς — σήμερα οι ενέργειες έχουν συγκεκριμενοποιηθεί.
Ο
πρώτος αντι-εκκλησιαστικός νόμος (αριθ. 5309) εγκρίθηκε από το Κοινοβούλιο της
Ουκρανίας και υπογράφηκε αργότερα από τον Πρόεδρο, πράγμα που σημαίνει ότι
βρίσκεται ήδη σε ισχύ. Έδωσε το σύνθημα για εξαναγκασμό των κατασχέσεων των
εκκλησιών και των περιουσιών τους στις περιοχές της Ουκρανίας. Για το σκοπό
αυτό λειτουργούν επιδρομικά, φέρνουν τους ανθρώπους τους στα χωριά με λεωφορεία
και κάνουν τις κατασχέσεις υπό το πρόσχημα της «συνάντησης της θρησκευτικής
κοινότητας». Όλα υπό την εποπτεία των αντιπροσώπων των αρχών. Οι πιστοί απλά
απομακρύνονται από τις εγγενείς εκκλησίες, ενώ η νομική αρμοδιότητα των ενοριών
και τα κτίρια των εκκλησιών μεταφέρονται κατευθείαν στο OCU (νεοδημιουργηθείσα
«Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας«).
Εκτός
αυτού, θέλουν να επικυρώσουν στο Κοινοβούλιο έναν άλλο ειδικό νόμο(№4128)μέχρι
το τέλος Ιανουαρίου. Θα απλοποιήσει ακόμη και τη διαδικασία απομάκρυνσης των
πιστών από τις εκκλησίες τους. Όπως ακριβώς και στον Μεσαίωνα: αυτός που αποκτά
τον έλεγχο της εξουσίας, «αναλαμβάνει» και τον έλεγχο της Εκκλησίας, πλέον.
Επίσης,
διαβάζω στα ΜΜΕ ότι η κυβέρνηση έχει εκδώσει ένα μυστικό κατάλογο με τον ακριβή
αριθμό των εκκλησιών και των ενοριών που θα πρέπει να αποσπαστούν από τους
πιστούς της κανονικής ουκρανικής εκκλησίας και να μεταφερθεί στην OCU. Το χαρτί
αυτό έχει ακόμα και τις χρονικές προθεσμίες που πρέπει να υλοποιηθεί αυτό.
Ακόμα, τα ΜΜΕ ανέφεραν ότι οι κρατικοί οργανισμοί συντήρησης που είναι υπεύθυνοι
για τη συντήρηση των κτιρίων του Μοναστηριού των σπηλαίων του Κιέβου και του
ιερού μοναστηριού της Λαύρας (τα μεγαλύτερα μοναστήρια), υποχρεώθηκαν να
υποβάλουν αιτήσεις στο δικαστήριο, για να ακυρώσουν τις μακροπρόθεσμες
συμβάσεις μίσθωσης με τις μοναστικές κοινότητες. Ήταν υποχρεωμένοι να το κάνουν
αθόρυβα, αλλιώς θα μπορούσαν να φοβίσουν τη διεθνή κοινότητα. Και όλα αυτά
γίνονται σήμερα.
Μόνο
ο Θεός ξέρει τι υπάρχει στο μυαλό αυτών των σχισματικών και εξτρεμιστών —με το
πρόσχημα αυτού του τόμου! Τι μπορεί να τους σταματήσει; Το Σύνταγμα? Ο Νόμος? Η
Αστυνομία? Το πρώτο αίμα που θα χυθεί? Μόνο ο Θεός ξέρει. Και ποιον πρόκειται
να εγκαταστήσουν σε αυτά τα μοναστήρια, αφού έχουν εκδιώξει τους μοναχούς μας
από εκεί; Αφού δεν έχουν καθόλου μοναχούς στο OCU. Σε αντίθεση με τους 5.000
μοναχούς στην κανονική Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία, αν συγκεντρωθούν μαζί όλοι
οι σχισματικοί μοναχοί μπορούν να χωρέσουν σε ένα δωμάτιο. Έχουν λίγο
περισσότερους από 200 ανθρώπους σε όλη την Ουκρανία και όλοι κατέχουν διοικητικές
θέσεις. Και αυτοί οι μοναχοί δεν είναι ουσιαστικά πραγματικοί. Εξάλλου, ο
μοναχισμός είναι η υψηλότερη εκδήλωση της αυτοδιάθεσης και της αφοσίωσης με το
Θεό. Οι δομές τους είναι εκκλησιαστικά ανυπόστατες. Δυστυχώς, ο Πατριάρχης
Βαρθολομαίος δεν το καταλαβαίνει αυτό.
Δεν
είναι η πρώτη φορά πάντως που το UOC-MP έχει αναφέρει περιπτώσεις επιθέσεων
εναντίον των ιερέων του από και κατασχέσεις των εκκλησιών του από εκπροσώπους
μη-κανονικών θρησκευτικών δομών. Μπορείτε να μας πείτε περισσότερα γι ‘αυτό;
Από
την πρώτη εμφάνισή τους στην Ουκρανία το 1991-1992, οι μη κανονικές δομές
ασχολούνταν συνεχώς με την κατάσχεση εκκλησιαστικής περιουσίας από την κανονική
Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Ενήργησαν κυρίως με τη βοήθεια ριζοσπαστών
εθνικιστών. Πρακτικά σε οποιαδήποτε μικρή πόλη με τη δική της εκκλησία, όπου
εμφανίστηκαν αυτοί οι σχισματικοί, δημιούργησαν τεχνητές εντάσεις, που σε
ορισμένες περιπτώσεις είχε ως αποτέλεσμα την κατάσχεση της ιδιοκτησίας της
Εκκλησίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα ουκρανικά θρησκευτικά σχίσματα
θεωρήθηκαν πάντοτε ιδιαίτερα επιβλαβή. Και αυτός είναι ακριβώς ο λόγος για τον
οποίο η νομιμοποίηση αυτών των δομών από το Φανάρι αποτέλεσε ένα εξαιρετικά
καταστροφικό και επικίνδυνο βήμα.
Τώρα
οι σχισματικοί δεν νομιμοποιούνται απλώς, όπως πιστεύουν. Γίνονται η μόνη
«ιδεολογικά ορθή εκκλησία» για τις ουκρανικές αρχές, χωρίς να ελεγχθούν για
οποιεσδήποτε παράνομες ενέργειες. Τώρα είχαν καταλάβει δεκάδες εκκλησίες του
UOC — και στα μέσα ενημέρωσης αυτό παρουσιάζεται ως «θετική» πληροφορία. Και ο
πρώην πατριάρχης της σχισματικής εκκλησίας Φιλάρετος απευθύνει έκκληση στο
Κοινοβούλιο να υιοθετήσει νόμους που αποσκοπούν στη διάκριση του UOC και
στερούν το όνομα και την περιουσία του. Μπορεί όλα αυτά να συμβαίνουν τον 21ο
αιώνα στο κέντρο της Ευρώπης; Σίγουρα δεν μπορεί, αλλά συμβαίνει. Ως
αποτέλεσμα, σύμφωνα με νέα στοιχεία του Κέντρου Παρακολούθησης των Παραβιάσεων
Δικαιωμάτων και Ελευθεριών των Ορθοδόξων Πιστών στην Ευρώπη, η Ουκρανία είναι η
ηγέτιδα χώρα στις παραβιάσεις των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των Ορθοδόξων
πιστών. Τα δύο τρίτα αυτών των παραβιάσεων στην Ευρώπη συμβαίνουν στην
Ουκρανία. Θα αναφέρω μόνο μερικά επεισόδια που θα σας δώσουν την εικόνα των
διαδικασιών που πρέπει να αντιμετωπίσουν οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας μας μετά
τις «πρωτοβουλίες ενοποίησης» του Φαναρίου.
Τον
Δεκέμβριο του 2018, ο Ντμίτρι Γιαρός, βουλευτής της Ουκρανίας και ο επικεφαλής
του στρατού εθελοντών της, εξαπέλυσε «κυνήγι» για τους «ιερείς της Μόσχας». Μια
πραγματική ανθρωπότητα. Ο Γιαρόχ μάλιστα διαβεβαίωσε ότι« το κυνήγι των ιερέων
της Μόσχας που εξυπηρετούν πιστά τον Πούτιν και τον Κύριλλο είναι μια ευχάριστη
επιχείρηση για τον Θεό και στην πατρίδα μας ».
Επιπλέον
ο Ζόριαν Σκίρσιακ, σύμβουλος του Υπουργού Εσωτερικών της Ουκρανίας, υπεύθυνος
για την «πρόληψη των εκκλησιαστικών προκλήσεων», επιτέθηκε δημόσια κατά του
Μητροπολίτη Παύλου χαρακτηρίζοντάς τον «άμεσο παράγοντας επιρροής του Κρεμλίνου
μέσω της καταστροφικής δραστηριότητας της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ένας
αρουραίος του Πούτιν και του Γκουντγιάεφ».
Και
αυτό είναι μόνο ένα μικρό ποσοστό μιας μεγάλης κλίμακας εκστρατείας που
κερδίζει δυναμική κάθε μέρα. Προφανώς, οι συνέπειες μπορεί να είναι τραγικές
εάν κάποιος δεν θέσει τέρμα σε όλο αυτό. Την ίδια στιγμή, εκατομμύρια Ουκρανοί
πιστοί καταλαβαίνουν σαφώς. ότι όλα αυτά συνέβησαν μόνο μετά την ευλογία του
Πατριάρχη της Κωνσταντινούπολης Βαρθολομαίου. Και κάθε εκκλησία που
κατασχέθηκε, κάθε εξόριστη οικογένεια ιερέων, κάθε δάκρυ ή σταγόνα αίματος που
χύνονται σε αυτούς τους διωγμούς θα είναι στη συνείδηση αυτού του ιεράρχη
προσωπικά.
Θα
μπορούσατε να εξηγήσετε στους Έλληνες και στους άλλους που θα διαβάσουν αυτές
τις γραμμές, το ρόλο του Πέτρο Ποροσένκο στην αυτοκεφαλία;
Έχει
διαδραματίσει τον ρόλο- κλειδί. Ήταν το ενδιαφέρον του για τη διαδικασία που
επέτρεψε σε όλα αυτά να γίνουν πραγματικότητα. Το ζήτημα της πίστης, το οποίο
είναι λεπτό από τη μία πλευρά και εκρηκτικό από την άλλη, τέθηκε από τον Πέτρο
Ποροσένκο στην κορυφή της ημερήσιας διάταξης των επερχόμενων προεδρικών εκλογών
στην Ουκρανία. Και τα ίδια του τα λόγια μαρτυρούν ότι το έργο της δημιουργίας
μιας αυτοκέφαλης εκκλησίας στην Ουκρανία είχε αρχικά λάβει μια θέση στην
πολιτική ζωή της χώρας: «Η αυτοκεφαλία είναι ένας από τους πυλώνες του
ουκρανικού κράτους, του ουκρανικού έθνους, της ουκρανικής εθνικής ασφάλειας,
και όλη η γεωπολιτική του κόσμου », έχει πει.
Δυστυχώς,
η Εκκλησία μας έχει καταστεί όμηρος ενός μεγάλου πολιτικού παιχνιδιού και της
επιδίωξης της εξουσίας με κάθε κόστος.
Ο
Ποροσένκο υπέγραψε νόμο που αναγκάζει την κανονική Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία
του Πατριαρχείου Μόσχας να αλλάξει το όνομά της. Ποια μέτρα πρόκειται να λάβετε
κατά της απόφασης αυτής;
Προσπαθούν
να πάρουν το όνομα που είχε η εκκλησία μας πριν από την ανεξαρτησία της
Ουκρανίας. Αυτό το όνομα είναι παλαιότερο από τη χώρα μας. Και τώρα θέλουν να
μας μετονομάσουν με βία. Αυτός ο νόμος παραβιάζει το Σύνταγμα της Ουκρανίας,
έλαβε αρχικά αρνητική γνωμοδότηση του Τμήματος Επιστημονικών Εμπειρογνωμόνων
του Ουκρανικού Κοινοβουλίου, αλλά, παρόλα αυτά, εγκρίθηκε κατά παράβαση των
κοινοβουλευτικών κανονισμών.
Ο
νόμος αυτός απευθύνεται στην Ορθόδοξη Εκκλησία, παραβιάζει τα δικαιώματα των
πιστών και των θρησκευτικών ελευθεριών στην Ουκρανία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της
Ουκρανίας σχεδιάζει να αμφισβητήσει αυτόν τον νόμο ενώπιον του δικαστηρίου. Με
αποφασιστικότητα θα προσφύγουμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων
Δικαιωμάτων.
Περιμένετε
βοήθεια από άλλες Εκκλησίες ενάντια στην αυτοκεφαλία;
Φυσικά.
Οι Ουκρανοί έχουν μια τέτοια παροιμία: «Ένας φίλος φαίνεται όταν το πρόβλημα
έρχεται». Και όταν ο Ορθόδοξος λαός της Ουκρανίας και η Εκκλησία του έπεσαν σε
πρόβλημα, περιμένουμε την ηθική και την κανονική υποστήριξη των Τοπικών
Ορθοδόξων Εκκλησιών.
Αναμένουμε
μια φωνή από το Άγιο Όρος, την αθωνική πολιτεία επειδή αυτοί οι μοναχοί υπερασπίζονταν
πάντα την αλήθεια. Ορισμένες εκκλησίες έχουν ήδη εκφράσει με σαφήνεια και
ακρίβεια τη θέση τους, ορισμένοι σχεδιάζουν να τη διαμορφώσουν στις Συνόδους
τους. Αρκετοί Έλληνες ιεράρχες εκφράζουν τολμηρά και ανοιχτά τη γνώμη τους,
υπερασπίζοντας την αλήθεια, παρά την εξουσία του Πατριάρχη Βαρθολομαίου.
Ελπίζουμε ότι, μακράν, η συντριπτική πλειοψηφία της παγκόσμιας Ορθοδοξίας θα
παραμείνει πιστή στους κανόνες της Εκκλησίας και στην αλήθεια της. Ελπίζουμε
ότι, όπως συνέβη σε παλαιότερους καιρούς, οι αληθινοί ιερείς θα αποφασίσουν να
υπερασπιστούν την αλήθεια του Χριστού για την υπεράσπιση της αδελφής Εκκλησίας.
Sputnik-orthodoxostypos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου