Ένωση Αθέων. Το «μάθημα» από τον Παυσανία για τη θρησκεία στον κόσμο

ΈΝΩΣΗ ΑΘΕΩΝ

Το «μάθημα» από τον Παυσανία για τη θρησκεία στον κόσμο

Από τον Δημήτρη Σέργιο*

Δεν ερεύνησα στο Πρωτοδικείο Αθηνών, δηλαδή στο βιβλίο των εγγεγραμμένων με δικαστική έγκριση σωματείων, επομένως δεν γνωρίζω πώς, πότε και από ποιον έχει εγκριθεί (και με ποιο ακριβώς σκεπτικό) νόμιμη ύπαρξη «Ένωσης Αθέων»... Η οποία έφθασε στο σημείο να απαιτεί από το Συμβούλιο Επικρατείας την αφαίρεση ιερών εικόνων από αίθουσες συνεδριάσεών του, ειδικώς και μόνο όταν συζητούνται εκεί... δικές της προσφυγές κατά διαφόρων Πράξεων της Διοίκησης! Ως γνωστόν, οι ενώσεις που έχουν καταστατικό και σκοπό, ιδρυτικά μέλη και συνελεύσεις κάνουν αρχαιρεσίες για εκλογή διοικήσεως, εγγράφουν εκάστοτε νέα μέλη, έχουν ταμειακή λειτουργία για χρηματοδότηση δραστηριοτήτων, αποκτούν περιουσία κ.λπ. οφείλουν να παίρνουν άδεια.

Οι λόγοι της άδειας πρέπει απαραίτητα να είναι: α) Συνταγματικοί, δηλαδή κοινωνικώς και όχι μόνον ατομικώς αποδεκτοί (η ένωση δεν προκύπτει μόνο από ατομικές πεποιθήσεις, έχει πρωτευόντως κοινωνικό ρόλο και σκοπό) β) Λόγοι θετικοί, όχι αρνητικοί και αντιδραστικοί σε φρονήματα και αξιακές κοινωνικές δράσεις άλλων, ιδίως στην κοινωνική δομή, στις αξιακές αρχές και στη λειτουργικότητα της ελληνικής κοινωνίας ως οργανωμένου συνόλου. Για παράδειγμα, δεν νοείται αναγνωρισμένη δικαστικώς ένωση για τη... διάλυση του ελληνικού έθνους-κράτους (!), όσες και εάν υπάρχουν εν τοις πράγμασι παρέες «αναρχικών» που θέλουν να βάλουν φωτιά σε δικαστήρια, πανεπιστήμια ή ιερούς ναούς, ή να γκρεμίσουν τη... Βουλή, το Πεντάγωνο και το Μέγαρο Μαξίμου! Ούτε νοείται (κατ’ άλλο παράδειγμα...) αναγνωρισμένη ένωση για εκδίωξη Εβραίων -ή, κατ’ άλλους- μουσουλμάνων ή βουδιστών κ.λπ. από την Ελλάδα. Ούτε νοείται αναγνωρισμένη ένωση για τη νομιμοποίηση, ας πούμε, της παιδεραστίας, όσες και εάν εν τοις πράγμασι υπάρχουν στην Ευρωένωση σχετικές επίσημες κινήσεις (Ολλανδία, Σουηδία κ.λπ.) για να νομιμοποιηθεί το... φρούτο! Τέλος γ) θα πρέπει να υπάρχουν λόγοι σύμφωνοι με αρχές Δικαίου που ευρίσκουν ιστορική θεμελίωση. 

Θα αναφερθώ (λόγω περιορισμένου χώρου) ειδικά στο τελευταίο: Ο περιηγητής Παυσανίας (2ος μ.Χ. αι.) έγραψε το έργο «Ελλάδος Περιήγησις» που περιλαμβάνει δέκα βιβλία και σώζεται ακέραιο. (Σημ.: Από το έργο φαίνεται ότι ο Παυσανίας γνώρισε και την Ιταλία, τη Συρία, την Ιερουσαλήμ, την Αραβία, τις Πυραμίδες και άλλες σημαντικές περιοχές του συγχρόνου προς αυτόν κόσμου.) Στο έργο αυτό ο Παυσανίας σημειώνει, μεταξύ άλλων: «Ιδοις αν χώρας ανοχυρώτους, αφρουρήτους, αβασιλεύτους, ανιέρους δε άνευ βωμών ουδαμού...» («Μπορείς να δεις χώρες ανοχύρωτες, αφρούρητες και δίχως άρχοντες, αλλά χώρες χωρίς θρησκεία και βωμούς δεν θα βρεις πουθενά...») «Ουδαμού», λοιπόν, του κόσμου υπήρξαν ποτέ «ανίεροι» (άθρησκοι) λαοί... Βέβαια, ο Παυσανίας δεν ήξερε καθόλου τη σημερινή... Ευρωένωση! 

Και κάτι τελευταίο, χαριτωμένο: Ο καθηγητής στην Οξφόρδη Ρίτσαρντ Ντόκινς, στρατευμένος αθεϊστής, προτείνει να μη λέγονται οι άθεοι... αθεϊστές, διότι συμφωνεί ότι ο όρος είναι αντιδραστικός. Καλύτερα θα ήταν, διευκρινίζει, να ονομάζονται με κάτι πιο θετικό, πιο ελκυστικό: Παρομοίως, ας πούμε, όπως και οι ομοφυλόφιλοι λέγονται «χαρούμενοι» («gay»)! Σοφόν! Εισηγείται, λοιπόν, να ονομάζονται οι αθεϊστές... bright (!), δηλαδή λαμπροί, πεφωτισμένοι! Σοφότερον!

dimokratianews26.09.2018