Ο Νικόλαος Σωτηρόπουλος μαστιγώνει τον πρωτεργάτη της αυθαιρεσίας και «πάπα της Ανατολής» Βαρθολομαίο.

Απόσπασμα ομιλίας μακαριστού Νικολάου Σωτηρόπουλου.

… Εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί έστε, εάν αγάπη έχετε εν αλλήλοις, είπε ο Χριστός. Απ’ αυτό θα καταλάβουν όλοι ότι είστε δικοί μου μαθηταί, εάν έχετε αγάπη μεταξύ σας. Αιώνιος λόγος.

Η διαμάχη και η αντιδικία είναι μεταξύ προσώπων που πρώτα έπρεπε να δίνουν το παράδειγμα αγάπης και κατανοήσεως και συνεννοήσεως και ειρήνης. Είναι η γνωστή διαμάχη μεταξύ του προκαθημένου της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως με τον προκαθήμενο της Εκκλησίας της Ελλάδος … ή μάλλον μεταξύ δύο Εκκλησιών … η διαμάχη και η αντιδικία επεκτείνεται και σε άλλους ιεράρχες γύρω από τους δύο προκαθημένους.

Γιατί βρίσκονται σε διαμάχη οι δύο προκαθήμενοι, ο Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και ο Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος;

ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΙΣΤΕΩΣ; Τα θέματα Πίστεως είναι τα πρώτα θέματα. …Πρώτα πρέπει να πιστεύει ο άνθρωπος για να ελπίζει σε σωτηρία. Μήπως δεν υπάρχουν στην εποχή μας θέματα Πίστεως; Ζητήματα Πίστεως; Δεν υπάρχουν αποκλίσεις από την Ορθόδοξη Πίστη; Δεν υπάρχουν μεγάλα και σκανδαλώδη ανοίγματα σχεδόν προς όλους τους αιρετικούς; Δεν υπάρχουν προδοσίες της Πίστεως;

Υπάρχουν. Αλλά η διαμάχη δεν είναι για ζητήματα Πίστεως. Στις καρδιές των περισσοτέρων δυστυχώς ιεραρχών έχει ατονήσει η Πίστις. Επικρατεί μάλλον το δόγμα, «να έχεις καλή καρδιά και πίστευε ό,τι θέλεις, όπως θέλεις.»

Μήπως η διαμάχη και η αντιδικία μεταξύ των δύο προκαθημένων/ Εκκλησιών είναι για ζητήματα ηθικής; Υπάρχουν ζητήματα ηθικής, όπως υπάρχουν και ζητήματα Πίστεως. Άλλωστε η Πίστις και η ηθική είναι αλληλένδετα. Σε όποιον ατονεί η Πίστις, ατονεί και η ηθική. Όποιος πέφτει δογματικά, πέφτει και ηθικά. Δεν μπορούμε να χωρίσουμε την ηθική από την Πίστη όπως δεν μπορούμε να χωρίσουμε το υφάδι από το στιμόνι.

Υπάρχουν σκάνδαλα ηθικής φύσεως στην εποχή μας και όχι ολίγα.. Πάρα πολλά σκάνδαλα σεξουαλικά, σκάνδαλα οικονομικά και άλλα ηθικής φύσεως σκάνδαλα. Μήπως ο ένας από τους δύο προκαθημένους των Εκκλησιών θέλει να ενεργήσει κάθαρση μέσα στην Εκκλησία και να απαλλάξει τα Θυσιαστήρια από σκανδαλοποιούς και ο άλλος αντιδρά και γι’ αυτό γίνεται διαμάχη;

ΟΧΙ. Και η ηθική έχει ατονήσει στις συνειδήσεις πολλών δυστυχώς ιεραρχών και υπάρχουν πολλοί δυστυχώς ιεράρχες οι οποίοι υποστηρίζουν τους σκανδαλοποιούς.

Και αν αδελφοί μου αφαιρέσουμε από την θρησκεία μας το ενδιαφέρον για τα δόγματα της Πίστεως και το ενδιαφέρον για τις ηθικές αρχές, τί μένει στην θρησκεία μας;

Ο ΘΕΟΣ ΕΓΙΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΙΔΡΥΣΕ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΑΒΕΣ ΚΑΙ ΨΕΥΤΟ-ΔΟΞΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΝΑ ΒΟΛΕΥΟΝΤΑΙ;

Λέω «πολλοί» γιατί υπάρχουν και ιερείς και αρχιερείς με συνείδηση, αλλά οι πολλοί, οι περισσότεροι και όχι οι ολίγοι, οι περισσότεροι δυστυχώς είναι εκτός προορισμού.

Ποιά είναι τότε η αιτία της διαμάχης και της αντιδικίας μεταξύ του Πατριάρχου και του Αρχιεπισκόπου; ΟΧΙ Η ΠΙΣΤΙΣ, ΟΧΙ Η ΗΘΙΚΗ ΑΛΛΑ…… ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΕΣ!! Τα συμφέροντα, οι ματαιοδοξίες και κενοδοξίες, οι εγωισμοί και οι ψευτοδόξες.

Μετά τους νικηφόρους Βαλκανικούς Πολέμους ελευθερώθηκαν μέρη της Βορείου Ελλάδος και έγινε το 1928 μία Πράξις Πατριαρχική σύμφωνα με την οποία οι «νέες χώρες», όπως χαρακτηρίστηκαν οι περιοχές της Βορείου Ελλάδος που απελευθερώθηκαν με τους Βαλκανικούς Πολέμους, δίνονται από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Εκκλησία της Ελλάδος για να διοικούνται από την Εκκλησία της Ελλάδος, και δίνονται «επιτροπικώς», προσωρινώς δηλαδή.

Αυτήν την Πράξη του 1928 θυμήθηκε ο σημερινός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος και επί τη βάσει αυτής της Πράξεως θέλει να αναμιγνύεται στην διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος, στα εσωτερικά της Εκκλησίας μας. Και να εγκρίνει ή να απορρίπτει πρόσωπα που είναι εκλόγιμοι αρχιερείς για τις λεγόμενες «νέες χώρες» για τις Μητροπόλεις της Βορείου Ελλάδος. Να εγκρίνει ή να απορρίπτει.

Η Πράξις το 1928 είναι ΑΝΤΙΚΑΝΟΝΙΚΗ. Γιατί είναι αντικανονική; Το λέει η λέξις, αντίκειται σε Ιερούς Κανόνες. Τι λένε οι Ιεροί Κανόνες; Όταν μία χώρα μεγαλώνει, τότε συναυξάνεται και η εκκλησιαστική δικαιοδοσία. Τα εκκλησιαστικά συμμεταβάλλονται με τα πολιτικά. Με τους Βαλκανικούς Πολέμους, με την προσάρτηση περιοχών του Βορά μεγάλωσε η Ελλάδα, έπρεπε να μεγαλώσει και η Εκκλησία της Ελλάδος. Απλό πράγμα. Μεγαλώνει μια χώρα; Μεγαλώνει και η εκκλησιαστική δικαιοδοσία. Μικραίνει μία χώρα; Μικραίνει και η εκκλησιαστική δικαιοδοσία. Ας υποθέσουμε ότι γίνεται ένας πόλεμος σήμερα και νικάμε και προσαρτάται ένα ακόμη τμήμα στην Ελλάδα, σ’ αυτό το τμήμα θα επεκταθεί και η δικαιοδοσία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η κρατική δικαιοδοσία συμπίπτει με την εκκλησιαστική δικαιοδοσία. Απλό πράγμα. Το καταλάβαμε όλοι; Να το πω πιο απλά. ΜΙΑ ΧΩΡΑ, ΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΙΣ.

Δεν έχουμε τρεις, έχουμε πέντε τώρα. Έχουμε την Εκκλησία της Ελλάδος. Άλλο καθεστώς στην Εκκλησία της Κρήτης. Άλλο καθεστώς στην Εκκλησία της Δωδεκανήσου. Άλλο καθεστώς στο Άγιον Όρος. Και άλλο καθεστώς στις «νέες» λεγόμενες »χώρες», στις Μητροπόλεις της Βορείου Ελλάδος. Πέντε καθεστώτα εκκλησιαστικά, ΚΑΝΤΟΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ. Έχει γίνει καντόνια η Ελληνική Εκκλησία.

Θα πείτε, αντίκειται η Πράξη του 1928 σε Ιερούς Κανόνες, αντίκειται επίσης στο Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι Αυτοκέφαλη και αφού είναι Αυτοκέφαλη δεν μπορεί να αναμιγνύεται στα εσωτερικά της Εκκλησίας μας ιεράρχης έξω από την Εκκλησία μας. Να το πω πιο απλά. Όλοι σεις έχετε σπίτια. Μπορώ εγώ να έρθω σε κανένα σπίτι και να αναλάβω την διοίκηση του σπιτιού σας ή εν όλω ή εν μέρη; Θα είναι μεγάλη αναίδεια να πω στον οικοδεσπότη, άκουσε εν μέρη θα κυβερνώ εγώ το σπίτι σου.

Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν, απλούς ο μύθος της αληθείας έφυ. Εκ φύσεως ο λόγος της αληθείας είναι απλός. Η αλήθεια είναι απλή, δεν χρειάζεται φιλοσοφία για να την καταλάβει κανείς: ΜΙΑ ΧΩΡΑ, ΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ, ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ.

Για να το καταλάβετε καλύτερα. Φανταστείτε στην Ελλάδα, όπως έχουμε 5 εκκλησιαστικά καθεστώτα, να είχαμε και 5 κυβερνήσεις. Μία στην Αθήνα, μία στην Θεσσαλονίκη, μία στο Ηράκλειο Κρήτης, μία στη Ρόδο της Δωδεκανήσου και μία στις Καρυές του Αγίου Όρους. Πέντε εθνικά κέντρα, 5 κυβερνήσεις. Άλλο να αποφασίζει η κυβέρνηση των Αθηνών, άλλο της Θεσσαλονίκης, άλλο της Κρήτης. Το παραδέχεται κανείς αυτό; Κανείς φυσικά.

Τότε θα πείτε.Γιατί έγινε εκείνη η Πράξις το 1928; Για λόγους εθνικής σκοπιμότητος. Για να ενισχυθεί το Πατριαρχείο που έπαιζε κάποιο ρόλο εθναρχίας και επειδή τότε υπήρχε η μεγάλη ιδέα, ο μεγαλοϊδεατισμός. Αλλά αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν και δεν ισχύουν σήμερα. Υπήρχαν τότε, τώρα δεν υπάρχουν. Ίσχυαν τότε, τώρα δεν ισχύουν.

Όταν έγινε αυτή η Πράξις, ο αρχιεπίσκοπος στην Αθήνα ήταν ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, συγχρόνως ήταν και καθηγητής Πανεπιστημίου. Και στην εισήγησή του χαρακτήρισε από τότε την Πράξη ως «αντικανονική». Αλλά είπαμε, έγινε η Πράξις για λόγους εθνικής σκοπομότητος, να ενισχυθεί το Πατριαρχείο για λόγους εθνικούς. Εξέλειπαν αυτοί οι λόγοι σήμερα.

Εν τούτοις, ο Πατριάρχης θυμήθηκε αυτήν την Πράξη του 1028, η οποία υπήρχε τυπικώς επί 75-76 έτη. Αυτός θέλησε να εισέλθει στην εσωτερική διοίκηση της Εκκλησίας. Όλοι οι Πατριάρχαι επί 75-76 χρόνια δεν είχαν καμία αξίωση. Καταλάβαιναν ότι είχε ατονίσει αυτή η Πράξις. Αυτός ο κύριος, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, θέλησε να διεκδικήσει δικαιώματα στις «νέες χώρες», όχι πνευματικά, διοικητικά και οικονομικά μάλιστα. Το λένε και οι δημοσιογράφοι. Λέει, μήπως πίσω από αυτήν την υπόθεση είναι και αυτό; -ένας δημοσιογράφος έκανε και την χειρονομία, «μήπως είναι και αυτό;». Αυτό έπαιξε ρόλο και στον θάνατο του Χριστού και στην Ανάσταση του Χριστού. Με τα 30 αργύρια προδόθηκε ο Χριστός και με άλλα αργύρια συκοφαντήθηκε από τους Ιουδαίους, τον Άννα τον Καΐάφα η Ανάσταση του Χριστού.

Τι θα τα κάνουν οι προκαθήμενοι των Εκκλησιών; Έχουν οικονομικές δυνατότητες εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων. Τί θα τα κάνουν; Έχουν θάψει σαν δεσποτάδες αναρίθμητους ανθρώπους. Δεν ξέρουν ότι και αυτοί θα ταφούν; Δεν γίνεται εξαίρεση. Ο Μεγάλος Δημοκράτης στον θάνατο δεν κάνει εξαίρεση. Παίρνει εμάς τους κοινούς θνητούς, παίρνει και τους δεσποτάδες και τους πατριαρχάδες. Δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι θα πεθάνουν. Ο διάβολος τους έχει δημιουργήσει την ψευδαίσθηση της αθανασίας… Αχ, φιλάνθρωπος είναι ο Θεός που οικονόμησε τον θάνατο, ίνα μή το κακόν -μεταξύ των άλλων και το κακό της φιλαργυρίας- αθάνατον γένηται. Να επικρατεί η φιλαργυρία για μερικές δεκαετίες, όχι για χιλιετίες και για εκατομμύρια έτη και επ’ άπειρον.

Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών αυτές τις ημέρες, παρά την αντίρρηση του Πατριάρχου, προχώρησε σε εκλογές. Συνεκάλεσε την ιεραρχία και έκανε εκλογές και πλήρωσε τρεις Μητροπόλεις της Βορείου Ελλάδος, των λεγομένων «νέων χωρών». Αυτές οι «νέες χώρες» δεν έχουν παλιώσει ακόμη; «Νέες χώρες« και «νέες χώρες« και «νέες χώρες». Δεν έχουν παλιώσει ακόμη; Και τί θα πει «χώρες» σε πληθυντικό; ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ.

Επλήρωσε την Μητρόπολη Θεσσαλονίκης, την Μητρόπολη Κοζάνης και την Μητρόπολη Ελευθερουπόλεως και μία άλλη Μητρόπολη που είναι στη Νότιο Ελλάδα εδώ στην Αττική, την Μητρόπολη Μεσογαίας. Δεν θα κρίνουμε τις εκλογές.

Μπορεί να ρωτήστε. Πρέπει να είμαστε ευχαριστημένοι από τις εκλογές αυτές; Δεν είναι η ώρα να κρίνουμε, λέω τούτο μόνον. Μία εκλογή είναι δια μεταθέσεως. Το μεταθετό απαγορεύεται αυστηρώς με τον αυστηρότερο Κανόνα από την Εκκλησία. Τί λένε οι Κανόνες; Όποιος μετατίθεται από μικρότερη Μητρόπολη σε μεγαλύτερη, από πτωχότερη σε πλουσιότερη, προφανώς το κάνει για λόγους φιλαργυρίας και κενοδοξίας ΚΑΙ ΚΑΘΑΙΡΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΟΙΝΩΝΕΙ ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ. Ο αυστηρότερος Κανόνας. Ατόνησε και αυτός ο Κανόνας. Κάνουν μεταθέσεις συνεχώς. Ώσπου να μετατεθούν στην άλλη ζωή θα κάνουν μεταθέσεις. Είναι επίζηλη η Θεσσαλονίκη, μετά την πρωτεύουσα είναι η συμπρωτεύουσα η Θεσσαλονίκη, Και έχει και πακτωλό χρήματος. Γι’ αυτό ο Βαρθολομαίος έθεσε θέμα όταν εκενώθη η Θεσσαλονίκη…

Ο π. Αυγουστίνος και μαζί του εμείς οι θεολόγοι δώσαμε μεγάλο αγώνα παλαιότερα εναντίον του μεταθετού. Οι άλλες τρεις εκλογές είναι όλες αδιάβλητες; άψογες; Μία είναι διαβλητή πέρα για πέρα. Οι άλλες δύο εν τάξει, καλές είναι.

Αλλά δεν είναι το θέμα αυτό. Γιατί; Ο Βαρθολομαίος κάνει καλές εκλογές; Γενικότερα, φεύγω από τον Βαρθολομαίο. Γενικώς. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο κάνει καλές εκλογές; Έχει γραφεία αυτό.

ΓΕΜΙΣΕ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΦΑΥΛΟΥΣ ΚΛΗΡΙΚΟΥΣ.

Δεν λέω ότι είναι όλοι, αλλά είναι πολλοί, πάρα πολλοί. Εγώ πηγαίνω στο εξωτερικό και βλέπω.  Συνεχώς να γίνεται λόγος για σκάνδαλα, να γράφουν οι εφημερίδες για ορισμένους αισχρότατα πράγματα και να παραμένουν στην θέση τους οι σκανδαλοποιοί. Αλλά δεν κρίνουμε, επαναλαμβάνω, τις εκλογές, κρίνουμε εάν οι αξιώσεις του Οικουμενικού Πατριάρχου να αναμιγνύεται στη διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος είναι σωστές ή όχι. Δεν είναι σωστές.

Επειδή όμως προχώρησε σε εκλογές ο Αρχιεπίσκοπος με την πλειοψηφία της ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, παρά τις αντιρρήσεις του Πατριάρχου Βσρθολομαίου, ο Πατριάρχης εθυμώθη,  εχολώθη, οργίσθη και συνεκάλεσε σύνοδο. Τί σύνοδο; ΑΠΟ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΥΣ ΤΟΥ. Από Μητροπολίτες της δικαιοδοσίας του. Έχει δικαιοδοσία στην Αυστραλία, στην Ασία, στην Ευρώπη, στην Αμερική. Μάζεψε περίπου 40 μητροπολίτες και έκαμε σύνοδο στο Φανάρι ΑΠΟ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΥΣ ΤΟΥ, επαναλαμβάνω. Και όλοι οι υποτακτικοί υπέγραψαν την απόφαση. Ομόφωνη η απόφαση. «His master’s voice», όπως λένε οι Άγγλοι, «η φωνή του αφεντικού». Ό,τι πει το αφεντικό υπέγραψαν οι μητροπολίτες της δικαιοδοσίας του Βαρθολομαίου. Είναι σύνοδος αυτή; Είναι σύνοδος; Να καλούμε τους φίλους μας, αυτούς που συμφωνούν ή θα αναγκαστούν να συμφωνήσουν και να λέμε «αποφασίζομεν και διατάσσομεν»;

Τί απεφάσισε η «σύνοδος» του κ. Βαρθολομαίου; Διέκοψε την κοινωνία του Οικουμενικού Πατριαρχείου με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χριστόδουλο. Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος δεν έχει το δικαίωμα να συλλειτουργήσει με επίσκοπο της δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Σε ένα βαθμό δηλαδή κατέστη ακοινώνητος.

ΕΧΩ ΚΙ ΕΓΩ ΠΑΡΕΑ (λέει εδώ ο μακαριστός Νικόλαος Σωτηρόπουλος)

Με τηλεφώνησε ένας Χριστιανός, με τηλεφώνησαν κι άλλοι αλλά αυτό το τηλεφώνημα έχει ιδιαίτερη σημασία. Ένας πάρα πολύ καλός Χριστιανός από επαρχία που είναι τώρα, προ διμήνου λέγει πήγε σ’ έναν Ναό εδώ στο λεκανοπέδιο της Αττικής που ήταν και αυτός ο Χριστιανός και λειτούργησε ο Αρχιεπίσκοπος. Και όταν βγήκε από τον Ναό τον πλησίασε ο Χριστιανός και τί του είπε; Μακαριώτατε, λέει, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως αδίκησε τον κ. Σωτηρόπουλο και δεν φάνηκε να συγκινήθηκε η ιεραρχία. Τώρα θα έλθει η σειρά σας. Προφήτευσε ο απλοϊκός αυτός Χριστιανός. Δεν πολεμάς την αδικία; Άδικος θεωρείσαι κι εσύ.  Δεν είναι άδικος αυτός που κάνει μόνο την αδικία, αλλά και αυτός ο οποίος ανέχεται την αδικία. Και πέφτει πάνω και σ’ αυτόν η αδικία για να καταλάβει.

Ένας άγιος ιερομόναχος αυτές τις ημέρες που έχει χάρισμα φοβερό σαν τον π. Πορφύριο -δεν αναφέρω τ’ όνομά του για να μην τρέχετε όλοι εκεί και ο ταλαίπωρος δεν ευκαιρεί να βλέπει τα πλήθη των ανθρώπων, τί είπε; Τώρα θα καταλάβει και ο Μακαριώτατος τι θα πει 11 χρόνια αφορισμένος ο Σωτηρόπουλος. Αδίκως αφορισμένος.

Επίσης, απεφάσισε η «σύνοδος» του κ. Βαρθολομαίου την μη αναγνώριση των νέων εκλογών. Δεν αναγνωρίζει τους νέους μητροπολίτες, τους τρεις τις Βορείου Ελλάδος -Θεσσαλονίκης, Κοζάνης, Ελευθερουπόλεως. Και απευθύνεται προς την Ελληνική κυβέρνηση, η οποία είναι υποχρεωμένη κατά τον νόμο να εκδώσει τα προεδρικά διατάγματα της αναγνωρίσεως των νέων μητροπολιτών, και τί λέει; «Προτείνει» -δεν λέει παρακαλεί-, «προτείνει» στην κυβέρνηση να μην εκδώσει τα διατάγματα αναγνωρίσεως. Και τί άλλο λέει;

ότι οι «νέες χώρες», Η ΒΟΡΕΙΟΣ ΕΛΛΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ.

Και προσπαθεί λέει ο Χριστόδουλος να το κάνει δικό του σπίτι.

Δεν είναι σπίτι η Ελλάδα ούτε του Πατριάρχη, ούτε του Χριστόδουλου, ΕΙΝΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

Και αν λέει δεν αλλάξει τακτική ο Αρχιεπίσκοπος, η Εκκλησία της Ελλάδος, απειλεί να άρει την Πράξη του 1928 και να υπαγάγει στην διοίκησή του τις «νέες χώρες». Τις Μητροπόλεις της Βορείου Ελλάδος. Να αποσπαστούν από την Εκκλησία της Ελλάδος που είχαν δοθεί το 1928 και να τις κυβερνάει ο Βαρθολομαίος, όχι η Εκκλησία της Ελλάδος. Απειλεί δηλαδή με σχίσμα. Σχίσμα μεταξύ Οικουμενικού Πατριαρχείου και Εκκλησία της Ελλάδος αλλά και σχίσμα μέσα στην Εκκλησία της Ελλάδος. Να διαιρέσει την Εκκλησία της Ελλάδος αποσπώντας τις βόρειες Μητροπόλεις.

Τι πρόκειται να γίνει ή τι πρέπει να γίνει. Μέχρι τώρα τί έγινε;

Εκτεταμένος σκανδαλισμός ψυχών. Εκατομμύρια Ορθόδοξοι Έλληνες του εσωτερικού και του εξωτερικού έχουν σκανδαλιστεί από αυτήν την διαμάχη και την αντιδικία μεταξύ των δύο προκαθημένων. Και αν η κρίσις συνεχιστεί και φτάσει στο σχίσμα το σκάνδαλο θα γίνει πολύ μεγαλύτερο και η εκκλησιαστική και η εθνική ζημία θα είναι ασφαλώς σοβαρή.

Ο Χριστός για αυτόν που προκαλεί σκάνδαλο λέει φοβερότατον λόγον. Τι λέει; Συμφέρει κανείς να κρεμάσει μια μυλόπετρα στο λαιμό του και να πάει να πνιγεί στην θάλασσα, παρά να σκανδαλίσει έναν μικρό και ταπεινό της γης. Έναν μικρό και ταπεινό πιστό. Να πάει να πνιγεί παρά να σκανδαλίσει έναν. Και όταν δεν σκανδαλίζει έναν αλλά σκανδαλίζει εκατομμύρια, πόσες φορές πρέπει να πάει να πνιγεί;

Τι πρέπει να κάνει ο Αρχιεπίσκοπος.

Ο Πατριάρχης απαιτεί να υποχωρήσει ο Αρχιεπίσκοπος. Δεν πρέπει να υποχωρήσει ούτε χιλιοστόμετρο. Δεν είναι άλλωστε ιδιοκτησία του η Εκκλησία της Ελλάδος για να χειρίζεται την υπόθεσή της όπως εκείνος θέλει. Δεν πρέπει να υποχωρήσει, να θυσιάσει το δικαίωμα και την αξιοπρέπεια της Εκκλησίας της Ελλάδος. Πρέπει να επιμείνει μέχρι θυσίας αν παραστεί ανάγκη. Εάν υποχωρήσει, εάν ταπεινωθεί μπροστά στον εγωισμό του Βαρθολομαίου και την υπερφίαλη αξίωσή του, ταπεινώνει την Εκκλησία…

Ποιός πρέπει να υποχωρήσει; Εκείνος που έχει το άδικο. Στην προκειμένη περίπτωση άδικο έχει ο Βαρθολομαίος. Εκείνος πρέπει να υποχωρήσει και να μην μιλάει για Κανόνες διότι η Πράξις του ’28 είπαμε είναι αντικανονική. Ο ίδιος δε ως αρχιμανδρίτης που έκανε διατριβή, πρότεινε να καταργηθούν πολλοί Κανόνες, οι Κανόνες οι οποίοι απαγορεύουν τις συμπροσευχές και τους συγχρωτισμούς με τους αιρετικούς. Να μην μιλάει για Κανόνες αυτός. Να μιλάμε εμείς οι άλλοι, αυτός να μην μιλάει για Κανόνες.

Θα υποχωρήσει ο Βαρθολομαίος; Εάν υποχωρήσει καλώς, θα του πλέξουμε και ένα εγκώμιο. Αλλά εάν δεν υποχωρήσει θα είναι υπεύθυνος για το δράμα που θα δημιουργηθεί.

Ο Βαρθολομαίος από το παρελθόν του απεδείχθη μεγάλος εγωιστής και αδίστακτος άνθρωπος. Έχει κάνει πολλές μεγάλες αυθαιρεσίες. Ετσιθελισμούς, κάνω αυτό διότι έτσι το θέλω.

Ακούστε. Δεν είναι προσωπικό μου θέμα το θέμα του αφορισμού μου. Είναι θέμα Πίστεως. Σας το είπα και άλλοτε. Εγώ δεν αφορίστηκα για αμπέλια και για χωράφια. Αφορίστηκα διότι ήλεγξα τον Αυστραλίας που είπε φοβερές αιρέσεις και βλασφημίες εναντίον του Χριστού. Παρουσίασε τον Χριστό ως ανήθικο. Και άλλα. Και με αφόρισε ο κ. Βαρθολομαίος. Αυτό για μένα, δεν ξέρω για εσάς, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΤΙΠΟΤΕ. Και με αφόρισε με μια αντικανονική σύνοδο, χωρίς συγκεκριμένη κατηγορία και χωρίς κλήση σε απολογία. Ο σουλτάνος είχε περισσότερη κατανόηση από αυτόν.

Αναφέρω ένα ακόμη παράδειγμα, είναι πολλά… Δίκασε τον αείμνηστο πατριάρχη Ιεροσολύμων Διόδωρο με αντικανονική σύνοδο χωρίς να έχει το δικαίωμα αυτό. Έναν πατριάρχη δεν μπορεί να τον δικάσει άλλος πατριάρχης. Έναν πατριάρχη τον δικάζει Πανορθόδοξη Σύνοδος. Δεν έκανε τέτοια Σύνοδο. Μάζεψε μερικούς φίλους του, έκανε μία ψευτοσύνοδο, την οποία την ονόμασε «μείζονα» και «υπερτελή» -έχασαν οι λέξεις την αξία τους- και τον καταδίκασε. Μάλιστα. Επίσης, μ’ αυτήν την «σύνοδο» καθήρησε επίσκοπο και άλλους κληρικούς του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, χωρίς να έχει αρμοδιότητα και χωρίς να καλέσει σε απολογία.

ΑΥΤΟΣ ΚΑΝΕΙ Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΛΟΓΙΑ. ΚΑΛΑ ΕΙΠΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΠΑΣ. ΠΑΠΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ. ….

 Απομαγνητοφώνηση Φαίη για το ΑΒΕΡΩΦ .

(https://www.youtube.com/watch?v=24oLJURjL4k)