π. Αθανάσιος Μυτιληναίος – Η βλασφημία προς το Άγιον Πνεύμα.

Μακαριστός Γέροντας π. Αθανάσιος Μυτιληναίος (1927 – 2006)

Η βλασφημία προς το Άγιον Πνεύμα συγχωρείται;

Βέβαια είναι γνωστό ότι ο Κύριος είχε πει ότι όποιος βλασφημήσει στο Πνεύμα το Άγιον άφεση δεν έχει.

Αλλά, όταν λέμε βλασφημία πού πηγαίνει το μυαλό σας; Νομίζετε ότι πηγαίνει στις βλασφημίες εκείνες που λένε οι άνθρωποι της αγοράς ή του πεζοδρομίου;

Βεβαίως, ένας ο οποίος βλασφημά τα Θεία είναι πάρα πολύ σοβαρή αμαρτία, είναι αχαρακτήριστη. Προσέξτε με, είναι αχαρακτήριστη. Αρκεί να σας σημειώσω ότι δεν υπάρχει Κανόνας κυρώσεων για τον άνθρωπον τον βλάσφημον διότι είναι ακατανόητο για Χριστιανό να φτάσει στο σημείο να βλασφημά τα Θεία. Είναι ακατανόητο σας λέγω.

Εν τούτοις, έχετε δει πάρα πολλούς ανθρώπους οι οποίοι ενώ εβλασφήμησαν τα Θεία έχουνε μετανοήσει. Μπορώ να σας πω ότι ένα πολύ σημαντικό ποσοστόν ανθρώπων που εξομολογούνται, σε κάποια ηλικία, νεαρή ή γεροντική, λέγουν κι αυτό. Εμείς οι Έλληνες δυστυχώς έχουμε το ‘προνόμιον’ να βλασφημούμε τα Θεία μαζί με τους Ιταλούς και είναι ένα μεγάλο δυστύχημα, μία μεγάλη πληγή.

Μήπως λοιπόν αυτό είναι η βλασφημία;

Παιδιά, όχι. Παρ’ ότι είναι αχαρακτήριστο πράγμα η βλασφημία, φοβερό πράγμα, ακατανόητο πράγμα, αλλά δεν είναι αυτό που ήθελε να πει ο Κύριος. Σημειώσατε ότι το περιστατικό όπου ανέφερε το θέμα Κύριος ήταν το εξής. Όταν απέδιδαν οι Φαρισαίοι δυνάμεις δαιμονικές στην επιτέλεση των θαυμάτων που έκανε ο Κύριος. Τί είχανε πει; εν τω άρχοντι των δαιμονίων εκβάλλει τα δαιμόνια.

Είναι γνωστόν ότι το Πνεύμα το Άγιον ήτο παρόν όταν επιτελούσε τα θαύματα. Μην ξεχνάτε ακόμα ότι ο Πατήρ, ο Υιός και το Πνεύμα το Άγιον είναι Ένας Θεός. Μην το ξεχνάτε αυτό. Είναι Τρία τα Πρόσωπα. Έτσι εν δακτύλω Θεού -υπάρχει αυτή η φράσις μέσα την Αγία Γραφή- έκανε τα θαύματα. Εν δακτύλω θεού, δηλαδή με το δάκτυλο του Θεού, και «ο δάκτυλος του Θεού» δεν είναι παρά το Άγιον Πνεύμα.

Συνεπώς, όταν απέδιδαν δαιμονική πηγή στην επιτέλεση των θαυμάτων του Χριστού, τί έκαναν; Αφού το Πνεύμα το Άγιον έκανε τα θαύματα, εβλασφήμουν κατά του Αγίου Πνεύματος.

Πάντως, αν θα έπρεπε να χαρακτηρίσουμε για τον εαυτόν μας τώρα ώστε να μην βρεθούμε σε μία τέτοια φοβερή περίπτωση, θα λέγαμε ότι είναι τα εξής δυο-τρία πράγματα.

Πρώτα-πρώτα. Είναι η επιμονή στην αίρεση. Όταν επιμένει κανείς σε μίαν αίρεση. Λέγει ο Απόστολος Παύλος στην προς Τίτον Επιστολή του, ότι

αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ,
Του πες μια, του πες δυο, άσ’ τονε.

εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος

Το εκ-στρέφω. Δηλαδή, επήρε άλλη κατεύθυνση, άλλαξε, έχει πάθει μία εκ-στροφη.

καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος

Ο ίδιος είναι αυτοκατάκριτος. Ο ίδιος, δεν του φταίει κανείς. Η ιδία του η προαίρεση επιμένει στην αίρεση.

Δεύτερον. Είναι η αμετανοησία. Όταν κανείς επιμένει να μην μετανοήσει. Έχουμε περιπτώσεις ανθρώπων που δεν θέλουν να εξομολογηθούν. Ντρέπονται, διστάζουν, έχουνε πολλούς λόγους. Μάλιστα, τέτοιους ανθρώπους άμα τους πλησιάσουμε, τους στριμώξομε λιγάκι -είναι άρρωστοι, ετοιμοθάνατοι- έτσι με λίγο τέχνη και με λίγο προσευχή εξομολογούνται. Πως. Θαυμάσια εξομολογούνται. Έχω πάρα πολλά τέτοια περιστατικά, πάρα πολλά. Του διαβάζεις μία ευχή για να γίνει καλά και του λες αν έχει και κάποια αμαρτία να πει, κι εκεί ξεκινάει η εξομολόγηση. Και εξομολογούνται και σώζονται αυτοί οι άνθρωποι.

Προσέξτε. Η περίπτωση αυτών των ανθρώπων είναι εκείνο το ανάγκασον εισελθείν της Παραβολής. Λέει, κύριε το τραπέζι χωράει κι’ άλλους. Και λέει ο οικοδεσπότης του δείπνου -το δείπνο είναι η Βασιλεία του Θεού- πήγαινε βρες, κουτσούς, στραβούς, φτωχούς, ρακένδυτους. Αυτοί θα σου λένε, μα πως θα ρθω στο βασιλικό παλάτι, πως θα ρθω στο βασιλικό τραπέζι; Ανάγκασον εισελθείν. Αυτό το ανάγκασον δεν είναι να τους αναγκάσεις θέλουν δε θέλουν, αλλά με την έννοια ότι εκείνοι θα σου λένε, μα πως θα ρθω; εσύ θα επιμένεις να τους πάρεις, να τους πεις, είναι φιλάνθρωπος ο οικοδεσπότης θα σε δεχθεί έτσι κουρελή, θα σε δεχθεί βρώμικο, θα σε σε δεχθεί όπως είσαι. Αυτήν την έννοια έχει το ανάγκασον εισελθείν.

Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που ο άλλος μένει αμετανόητος. Μου φαίνεται σας έχω ξαναπεί μία περίπτωση γιατί είναι πολύ χαρακτηριστική και την θυμούμαι. Στο νοσοκομείο εδώ της πόλεώς μας κάποτε ήταν ένας ελληνοαμερικανός, δηλαδή Έλληνας που είχε ζήσει στην Αμερική όλα του τα χρόνια. Ήτανε ηλικιωμένος, όχι πάρα πολύ και είχε καρκίνο. Μου είχαν πει οι αδελφές ότι θα πεθάνει αυτός ο άνθρωπος, ήτανε μάλιστα στα τελευταία του. Πως τώρα να γίνει να τον βοηθήσουμε να εξομολογηθεί να σωθεί. Πήγα κοντά, βοήθησα.. Τίποτα. Μου λέει, δεν θέλω. Μετήλθα ένα τέχνασμα ότι πάω για όλο τον θάλαμο. Πράγματι εξομολογήθηκε παιδιά όλος ο θάλαμος. Στην παλιά πτέρυγα, μπαίνοντας στον πάνω όροφο αριστερά τέρμα. Ήταν ένας μεγάλος θάλαμος εκεί. Και εκεί, 7-8 άνθρωποι ήσαν, όλοι εξομολογήθηκαν. Μήπως παρακινηθεί. Τίποτα. Ξαναπήγα. Κάποια φορά μου λέει, με καταλαβαίνεις παπά μου; Δεν θέλω να εξομολογηθώ.

Ο άνθρωπος αυτός πέθανε έτσι. Είναι κάτι φοβερό. Μία επιμονή παράξενη, περίεργη.

Και ακόμη, τρίτον, βέβαια κι άλλα μπορούσε κανείς να βρει, είναι η ενσυνείδητος αντίστασις στην αλήθεια. Είναι η ενσυνείδητος διαστροφή της αληθείας. Όταν όπως οι Φαρισαίοι μπορούσαν να γνωρίζουν την αλήθεια αλλά μπορούσαν να την διαστρέφουν, αυτό είναι βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος.

Να σας πω ένα παράδειγμα. Ο Χριστός ανεστήθη. Είναι ογκόλιθος παράδειγμα. Ξέρετε ότι τον Υιόν τον ανέστησε ο Πατήρ, το Πνεύμα το Άγιον αλλά και ο Υιός ο ίδιος τον εαυτόν Του. Εναλλάσσονται τα Πρόσωπα, όπως έχομε διάφορες εκφράσεις μέσα στην Αγία Γραφή. Λοιπόν. Πηγαίνουν οι Ρωμαίοι στρατιώται και λέγουν ανεστήθη ο Ιησούς, είδαμε φοβερά πράγματα. Και οι Φαρισαίοι οι ταλαίπωροι και οι αρχιερείς εκεί, τί έκαναν; Τους δώσαν χρήματα και τους είπαν, δεν θα μιλήστε τίποτα και θα πείτε, ενώ κοιμώμασταν ήλθαν οι μαθηταί κι έκλεψαν το σώμα.

Ακούσατε; Διαστροφή αληθείας. Αντί να συγκλονιστούν και να πουν, τί λέτε; σοβαρά; ώστε πέσαμε σε τόση πλάνη να καταδικάσουμε σε θάνατο αυτό το πρόσωπο; Πω, πω αλλοίμονό μας. Δεν το κάναν αυτό. Επιμένουν. Δίνουν χρήματα, πληρώνουν [σ.σ. σάμπως και τώρα τα ίδια δεν κάνουν;] για να διαστραφεί η αλήθεια. Τί έχομε εδώ; Βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος. Σώθηκαν οι άνθρωποι αυτοί; Όχι. Δεν αναφέρει η Αγία Γραφή ότι μετανόησαν. Κακώς απολέσθησαν. Όπως το είπε ο Κύριος σε μία Παραβολή, κακούς κακώς απωλέσει αυτούς ο Θεός.

Αυτή λοιπόν παιδιά είναι, θα λέγαμε πάνω κάτω γιατί είναι κι άλλες πλευρές, η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος. Πάντως ας προσέχουμε διότι η αμαρτία οδηγεί εκεί πολλές φορές, στην αμετανοησία.

Απομαγνητοφώνηση Φαίη για το ΑΒΕΡΩΦ.

Πηγή arnion.gr Απαντήσεις αποριών ομιλία 112 «Ἡ βλασφημία κατά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος συγχωρεῖται;»