Εγκύκλιος Δεκαπενταυγούστου 2018 Μητροπολίτου Αιτωλίας Κοσμά

Εν Ιερά Πόλει Μεσολογγίου τη 2α Αυγούστου 2018

Αριθ. Πρωτ.: 650

Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η  Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ

(ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  ΥΠ’ ΑΡΙΘ.  107)

Προς  τον ιερόν κλήρον, τις μοναστικές αδελφότητες

και τον ευσεβή λαό της  καθ’  ημάς  θεοσώστου Ιεράς  Μητροπόλεως

Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί,

Σήμερα, αυτή τη μεγάλη θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, οι ορθόδοξοι χριστιανοί σε όλο τον κόσμο τιμούν την Παναγία Μητέρα μας. Όπου υπάρχει Εκκλησία του Χριστού, η πονεμένη ψυχή του Χριστιανού γονατίζει εμπρός στην αγία της εικόνα, αποθέτει με εμπιστοσύνη το φορτίο των προβλημάτων της, ευγνωμονεί για τις ευεργεσίες της και ζητάει τις πρεσβείες της.

Η Παναγία τιμάται ιδιαιτέρως σήμερα στην Ελλάδα μας. Δεν υπάρχει χωριό η πολιτεία που να μην έχει ναό στο όνομά της, που να μην ακούγονται ύμνοι και ψαλμοί της μεγάλης μας Μητέρας αυτό τον θεομητορικό μήνα του Αυγούστου. Από τότε που οι Έλληνες δέχθηκαν την πίστι του Χριστού έκαναν την Μητέρα Του και δική τους Μητέρα. Την έκαναν πολιούχο στη βασιλίδα των πόλεων, την έταξαν Υπέρμαχο Στρατηγό τους, την ύψωσαν ως σεπτό σύμβολο του πολιτισμού τους, την προσκύνησαν οι γενεές των προγόνων και των πατέρων μας με πίστι θερμή, με δέος άμετρο, με μύρια «χαίρε» και θυμιάματα.

Εμπρός στις ωραίες, στις αχειροποίητες και θαυματουργές αλλά και στις σύγχρονες εικόνες της, οι Έλληνες έκλαψαν, φανέρωσαν τους πόνους, τους πόθους, τη λαχτάρα τους, έκαναν παρακλήσεις και τάματα. Την ένοιωσαν οι αγιασμένοι, οι ηρωικοί, οι γενναίοι πρόγονοί μας ως Μάνα γλυκιά, στοργική, ουράνια σκέπη, στήλη ολοφώτεινη που πάντοτε φώτιζε τη ζωή τους, μεσίτρια, προστάτιδα  και  σώτειρα.  Πάντα  ακουμπούσαν  με  εμπιστοσύνη  και  αφοσίωσι στη χάρι της.

Και η Παναγία μας;  Ουδέποτε  εγκατέλειψε  τους Έλληνες  και την Ελλάδα. Κάθε ιστορικό και αγιασμένο μοναστήρι της, κάθε ιερό προσκύνημά της έχει να απαριθμήση μεγάλα και συγκλονιστικά θαύματα που βεβαιώνουν και διαλαλούν την άμετρη αγάπη και τη στοργή της Παναγίας στους Έλληνες. Πόσα, αλήθεια, θαύματα δεν ζήσαμε στις μέρες μας, δια των οποίων μιλάει η Παναγία για την παντοδυναμία του Υιού της, αλλά και την ανύστακτη φροντίδα της για εμάς!

Μήπως και για την Πατρίδα μας δεν ήταν και εξακολουθεί να είναι η Παναγία, αληθινή σκέπη και προστάτιδα; Κάθε σπιθαμή της ελληνικής γης που είναι ποτισμένη με αίμα αγίων και ηρώων και στολισμένη με δόξα και μεγαλείο, είναι και ευλογημένη από τα πανάχραντα χέρια της. Δεν είναι φαντασία ο λόγος μας αυτός. Όποιος μελετά την καθαρή, την ανόθευτη ελληνική ιστορία, όποιος αναζητεί την αλήθεια, μπορεί να διαπιστώση του λόγου του αληθές.

Η Παναγία πάντοτε προστάτευσε και προστατεύει το Έθνος μας, το διέσωσε και το διασώζει.  Αντιπροσωπευτικά να υπενθυμίσουμε ελάχιστα γεγονότα.

Το 626 μ.Χ., η Παναγία μας ενθάρρυνε τους πολιορκημένους από τους Αβάρους, χριστιανούς της Βασιλευούσης. Ο πολυάριθμος εχθρός ηττήθηκε και οι χριστιανοί χαιρέτισαν την Παναγία «ως βροντήν τους εχθρούς καταπλήττουσαν». Στους αγώνες της εθνικής μας παλιγγενεσίας η Παναγία μας δεν έπαυσε να θεωρήται από την εθνική συνείδησι των Ελλήνων ως προστάτιδα του Γένους.

Ο Γέρος του Μωριά, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, καλούσε συνεχώς την Κυρία Θεοτόκο σε βοήθεια. Κάποτε εισήλθε σε ένα εξωκκλήσι, γονάτισε εμπρός στην αγία εικόνα της, την παρακάλεσε και είπε: «Παναγιά μου, βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες να εμψυχωθούν».

Ο στρατηγός Καραϊσκάκης, ασθενής από τους εξαντλητικούς αγώνες του για την Πατρίδα, κατέφυγε στην Ιερά Μονή Προυσσού και θερμά παρακάλεσε την Προυσιώτισσα για την υγεία του και για την Ελλάδα.

Ο πυρπολητής Κωνσταντίνος Κανάρης, όταν νικητής βραβεύτηκε με δάφνινο στεφάνι, το στεφάνι το κατέθεσε στην εικόνα της Παναγίας και γονατισμένος προσευχήθηκε και ευχαρίστησε την Παντάνασσα για τη βοήθειά της.

Σαν σήμερα, βέβαια, το 1940, οι τάχα φίλοι της Ελλάδος βύθισαν στο λιμάνι της Τήνου το αντιτορπιλικό «Έλλη» που ήταν αγκυροβολημένο εκεί για να τιμήση την Μεγαλόχαρη. Πόσο όμως στη συνέχεια βοήθησε η Υπέρμαχος Στρατηγός τους Έλληνες στα ελληνοαλβανικά βουνά! Προφθάσαμε και γνωρίσαμε αυτόπτες μάρτυρες, αξιωματικούς και οπλίτες, οι οποίοι μας διηγήθηκαν τα μεγαλεία και την προστασία της Παναγίας.

Πάντοτε και σήμερα, η Κυρία Θεοτόκος αγαπούσε και αγαπά την Ελλάδα μας και τους Έλληνες. Δεν την αγαπούν όμως οι Έλληνες. Οι σημερινοί Έλληνες,  οι ευηργετημένοι και ευεργετούμενοι,  οι απόγονοι μαρτύρων, αγίων και ηρώων δεν πιστεύουν, δεν αγαπούν, δεν τιμούν, δεν δέχονται, δεν  ευγνωμονούν την Παναγία μας. Δεν πιστεύουν, δεν νοιώθουν, δεν αποδέχονται την σκέπη και την προστασία της, την Υψηλοτέρα των Ουρανών, δεν στηρίζονται, δεν ελπίζουν στις πρεσβείες της.

Κατακλύζονται βέβαια σήμερα οι Ιεροί Ναοί και τα ιερά προσκυνήματα της Παναγίας από πιστούς χριστιανούς. Δεν είναι όμως μόνο αυτοί οι ευεργετημένοι Έλληνες. Είναι τόσοι άλλοι άρχοντες και αρχόμενοι, οι οποίοι δέχθηκαν και δέχονται την βοήθεια της Παναγίας μας, αλλά δεν την τιμούν, δεν την ευχαριστούν. Αντί ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης, περιφρονούν, υποτιμούν, προσβάλλουν, βλασφημούν και μάλιστα ασεβέστατα την μεγάλη μας Μητέρα. 

Η Παναγία μας, αγαπητοί, δεν είναι φανταστικό πρόσωπο. Όπως υπογραμμίσαμε, με τα θαύματά της, που μόνο σκοτισμένοι και ανόητοι τα αμφισβητούν, κάνει καθημερινά σε εμάς αισθητή την παρουσία της και την αγάπη της.

Όλοι μας, κληρικοί και λαϊκοί,  αυτές τις ημέρες της συγχύσεως των πνευμάτων,  ας συστρατευθούμε  και ας αγωνισθούμε για να εξαλειφθή η ασέβεια, η αγνωμοσύνη προς την Παναγία μας,  αλλά και η βλασφημία των Ελλήνων.  Είναι φοβερό,  απίστευτο και απαράδεκτο,  η ευεργετημένη Πατρίδα μας  να  βρίζη  την  Υπέρμαχο Στρατηγό  και  σώτειρα του Γένους μας.

Κληρικοί, λαϊκοί, νέοι, νέες, άντρες, γυναίκες, πανέλληνες, ας  θρονιάσουμε την Παναγία στην καρδιά μας,  ας την κάνουμε πρότυπό μας,  Μητέρα μας αληθινή.

Σήμερα, αγαπητοί, που η πατρίδα διέρχεται τόσες κρίσεις και κινδυνεύει, ας γονατίσουμε εμπρός στην Παναγία μας, να την παρακαλέσουμε θερμά για να λυτρώση και να ελευθερώση την Ελλάδα μας. Ας φωνάξουμε όλοι μας: «Δέσποινα, πρόσδεξαι τας δεήσεις των δούλων σου και λύτρωσαι ημάς από πάσης  ανάγκης  και  θλίψεως». 

Μετά  πατρικών  ευχών,

O ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ