1 Ιουλ 2018

«Γιατί ως Μακεδόνες νιώθουμε βαθιά προσβεβλημένοι»

«Γιατί ως Μακεδόνες νιώθουμε βαθιά προσβεβλημένοι»
Κωνσταντίνος Γεροντής 
Α​​ντιμετωπίσαμε, οι Έλληνες πολίτες, τα μνημόνια με καρτερικότητα. Επιδείξαμε ανοχή στους πολιτικούς ηγέτες μας, οι οποίοι, άλλοτε με λαθεμένες επιλογές, ενίοτε και με σωστές, διαχειρίζονταν τα θέματα της χώρας.

Κυρίαρχο το πελατειακό σύστημα εξουσίας, κυβερνώντες και πολιτικά αντιπολιτευόμενοι οδήγησαν την Ελλάδα στη χρεοκοπία. Μετέτρεψαν μια υπερήφανη χώρα σε παρία της Ευρώπης. Δημιουργείται ουσιαστικό πρόβλημα με το κράτος της πρώην γιουγκοσλαβικής επαρχίας. Μετακυλίοντας ως δικό μας το πρόβλημά τους, οι κυβερνώντες σήμερα διαπραγματεύθηκαν αρνητικά πολιτικά, πολιτειακά, εθνικά.
α) Υπέγραψαν για μείζον εθνικό θέμα, δίχως έγκριση της Βουλής.
β) Αγνόησαν διαχρονικά ισχυρή απόφαση του συμβουλίου αρχηγών του 1992.
γ) Έφεραν σε δυσχερέστατη θέση τον θεσμό του ανώτατου άρχοντα.
δ) Παρέκαμψαν συνταγματικές διατάξεις.
ε) Και προσέβαλαν την πλειοψηφία του λαού χαρακτηρίζοντας τις δημοκρατικές εκδηλώσεις του ακροδεξιές!
Λειτούργησαν αποκρύπτοντας από τη Βουλή και από τον ελληνικό λαό την αλήθεια για τις συμφωνίες και δεν συνεκάλεσαν συμβούλιο με τους πολιτικούς αρχηγούς, προκειμένου να ακούσουν τις θέσεις τους. Δεν σεβάσθηκαν παλαιότερες για το ίδιο θέμα δεσμευτικές αποφάσεις. Δυσχέραναν τη θέση του Πρόεδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος, πέραν των δεσμεύσεων του πρωτοκόλλου, δεν δίσταζε να ομιλεί και να υποστηρίζει συνεχώς δημόσια εθνικά θέματα. Κυπριακό, Αλβανικό, Τουρκία, Βαλκάνια, ευρωπαϊκή προοπτική. Προέτρεπε για απάλειψη, από τους Σκοπιανούς, των συνταγματικών αλυτρωτικών προδιαγραφών τους. Επεκαλείτο τον Γκλιγκόροφ: «Είμαστε Σλάβοι, είναι τιμή μας και ήρθαμε τον 6ο αιώνα. Καμία σχέση με Μ. Αλέξανδρο».Επιλέξαμε τον δημοκρατικό δρόμο διαδηλώσεων, με συνέπεια να μας χλευάζουν ως μακεδονομάχους. Είμαστε απλώς ελληνομάχοι. Είναι εθνικό καθήκον, οφείλουμε απόδοση τιμής στους μακεδονομάχους! Ζούμε ως υπερήφανοι Μακεδόνες. Ο κ. Ζάεφ αποκαλεί τους Σκοπιανούς Μακεδόνες. Ήδη ακούγεται και διεθνώς. Υποθέτουμε ότι δεν οραματίζονται τη δημιουργία της πάλαι ποτέ μεγάλης Μακεδονίας...
Πρόσφατα, ο πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών Αντώνης Κουνάδης εξιστορεί τα της ελληνικής γλώσσας, από την εποχή ακόμα του Ομήρου, που επικράτησε διεθνώς ανά τους αιώνες μέχρι και σήμερα! Στην περιοχή των Ψαράδων, πρόσφατα, βρέθηκαν πήλινα κτερίσματα με επιγραφές στην ελληνική γλώσσα, της εποχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Είναι βέβαιο ότι αυτή η συμφωνία που υπέγραψε ο Νίκος Κοτζιάς θα τον βαραίνει διά βίου. Εγκυμονεί κινδύνους για την ειρηνική διαβίωση των Ελλήνων πολιτών.
Αναλογίζομαι τους αγώνες του αείμνηστου φίλου μου Αλέκου Χαΐτογλου. Είχε επαναλειτουργήσει, με δικά του έξοδα και φροντίδα, το Μουσείο του Μακεδονικού Αγώνα: Ποιοι από εμάς λοιπόν, αποδεχόμενοι τη συμφωνία, θα δικαιούμαστε να καταθέσουμε στεφάνι στη μνήμη του ανδρός; Εφόσον βέβαια τελικά ισχύσει αυτή η εθνικά επονείδιστη σύμβαση! Στη Λέσχη Θεσσαλονίκης «Παύλος Μελάς» θα δικαιούμαστε να προβάλλουμε αυτό το όνομα του ήρωα μακεδονομάχου;
Οι Έλληνες είμαστε σύμφωνοι για καλή σχέση με την πρώην γιουγκοσλαβική επαρχία. Όχι όμως με οποιονδήποτε τρόπο και αντίτιμο, όπως το 1949 ο Νίκος Ζαχαριάδης προσδιόριζε με τους συντρόφους του τον όρο «αυτόνομη Μακεδονία».
Πρόσφατα, σε εκδήλωση, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας υπενθύμισε τον όρκο των Αθηναίων εφήβων: «Την πατρίδα ουκ ελλάσω παραδώσω…».

1 σχόλιο:

  1. Το άκρον άωτο της παράνοιας είναι ότι παραμένουν αμετανόητοι. Ευφορούνται από ένα διεθνισμό ο οποίος όμως δε λειτουργεί καθόλου υπέρ μας. Ενώ όλοι υπερασπίζονται τη πατρίδα τους, αυτοί την αρνούνται πεισματικά. Δε πιστεύουν στα έθνη, τι κάθε είδους, θρησκευτική πίστη, τα ήθη και έθιμα του κάθε τόπου. Για αυτούς είναι επίκτητα, παράγωγα της ανθρώπινης διανόησης μέσα στην ιστορική πορεία. Αποτελούν στερεότυπα που κάποια στιγμή πρέπει να ανατραπούν. Κάποια στερεότυπα ενδεχομένως να υπάρχουν, μα δεν είναι όλα για το mixer της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας που εθελότυφλα πιστεύουν. Υπάρχουν και κάποιες σταθερές, ζυμωμένες με πολύ μόχθο, πόνο, δάκρυα, αγώνα, αποκαλύψεις ανθρώπων που πέρασαν μέσα σε αυτές τις συμπληγάδες του ανθρώπινου βίου. Αυτές δε γίνεται να γκρεμιστούν με κανένα θερμοπυρηνικό ολοκαύτωμα, καμιά επανάσταση, καμιά παγκοσμιοποίηση ή όπως θα λέγεται στο μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή