Η Μητρόπολη Κηφισίας για το «Colour Day Festival», (Φεστιβὰλ τῶν Χρωμάτων).

 «Colour Day Festival», (Φεστιβὰλ τῶν Χρωμάτων).

Πληροφορούμαστε ἀπὸ τὰ Μ.Μ.Ε. ὅτι στὶς 30 Ἰουνίου καί 1η Ἰουλίου θὰ πραγματοποιηθεῖ ἐκδήλωση στὸ ΟΑΚΑ μὲ ὄνομα «Colour Day Festival», (Φεστιβὰλ τῶν Χρωμάτων). Παρουσιάζεται ὡς ἕνα νεανικὸ event ποὺ ἐκτὸς ἀπὸ ζωντανὴ μουσικὴ καὶ χορὸ, περιλαμβάνει τὴ μαζικὴ ρίψη ἀπὸ τοὺς συμμετέχοντες χιλιάδων συσκευασιῶν (σακουλάκια) ἔγχρωμης σκόνης ποὺ θὰ σκεπάσει τοὺς παρευρισκόμενους.

Ἡ καθησυχαστικὴ διαβεβαίωση ὅτι ἡ ἐν λόγῳ σκόνη εἶναι ἐλεγμένη καὶ ἀκίνδυνη δὲν αἴρει τὸν βαθὺ προβληματισμὸ καὶ ἀπορία ποὺ προκαλεῖ ἡ παρουσίαση τῆς προέλευσης τοῦ φεστιβὰλ ἀπὸ τοὺς διοργανωτές: «Ἡ ἰδέα ἔρχεται ἀπὸ … ἀντίστοιχα φεστιβὰλ σέ ΗΠΑ, Πορτογαλία, Ἀγγλία & Ἰσπανία …., ἡ καταγωγή της ὅμως προέρχεται ἀπὸ τὴ διάσημη θρησκευτικὴ γιορτὴ τῶν χρωμάτων στὴν Ἰνδία, ὅπου κάθε ἄνοιξη γιορτάζεται μὲ εὐλάβεια ἐδῶ καὶ χιλιάδες χρόνια!».

Ὁ θρησκευτικὸς χαρακτήρας τῆς ρίψης ἢ ἐπάλειψης μὲ χρώματα στὴ γιορτὴ αὐτή ἔχει ποικίλες ἀναφορὲς στὴν ἰνδουϊστικὴ μυθολογία , οἱ δὲ λοιπὲς ἑόρτιες ἐκδηλώσεις συνοδεύονται στὶς Ἰνδίες ἀπὸ μία μᾶλλον γνώριμη καρναβαλικὴ συμπεριφορά (οἰνοποσία, μουσικὲς, χορό, ἀπρεπεῖς χειρονομίες) καθὼς ὅλα ἐπιτρέπονται ἐκείνη τὴν ἡμέρα! Ἕνα εἶδος «ὀριεντὰλ» καρναβάλι ἔρχεται στὴ χώρα μας καί ὅπως συμβαίνει μὲ κάθε καρναβάλι, πίσω ἀπὸ τὴν «ἐλαφρὰ διάθεση» γιὰ ἐκτόνωση καὶ Holi Festival of Colours μπορεῖ νὰ δηλώνει τὰ παιχνιδίσματα τῆς Ἰνδουϊστικῆς θεότητας Κρίσνα μὲ τὶς παλλακίδες του ἢ τὴν ἀγαπημένη του Radha εἴτε ἀνάμνηση τῆς καταστροφῆς (ἀποτέφρωσης) κακοῦ πνεύματος τῆς ἰνδ. μυθολογίας καὶ ἐπάλειψης μὲ τὴν τέφρα του, ἢ ἀκόμη τὸν ἐρχομὸ τῆς πολύχρωμης ἄνοιξης, μὲ ἀναφορὲς στὴ γονιμότητα κλπ. διασκέδαση (μὲ ὅ,τι αὐτὰ συνεπάγονται) βρίσκεται σταθερὸ εἰδωλολατρικὸ ὑπόβαθρο.

Εἶναι ὁμολογουμένως ὅμως ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἀκοῦμε νὰ διατυμπανίζεται τὸ ὑπόβαθρο αὐτό μὲ τρόπο, ὥστε νὰ καλεῖ τοὺς ἐνδιαφερόμενους νὰ γνωρίσουν περισσότερα γι’αὐτὸ καὶ τὸ μητρικό του περιβάλλον τουτἔστιν τὴν ἰνδουϊστικὴ μισάνθρωπη θρησκεία. Τὴ θρησκεία – ὄχημα τῆς Νέας Ἐποχῆς -καθὼς καὶ τὶς πρακτικές της – ποὺ συστηματικὰ ἐπιχειρεῖται νὰ εἰσβάλλει στὸν Δυτικό κόσμο. Ἡ γιόγκα περνάει ὡς σωματικὴ ἄσκηση, ἡ προσευχὴ ἀντικαθίσταται ἀπὸ τὸν διαλογισμό, ἡ κλασικὴ ἰατρική – φαρμακευτικὴ ὑποσκάπτεται ἀπὸ τὶς «ἐναλλακτικὲς» λεγόμενες θεραπεῖες, ἀκόμη καὶ στὴν διασκέδαση τῶν νέων διαφαίνεται ἰνδουϊστικὸ φόντο. Ὁ ἐν Τριάδι ἀποκαλυφθεὶς τέλειος Θεός, ἐκτοπίζεται ἀπὸ μία συμπαντικὴ θεϊκότητα-θεότητα.

Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία, ἀγωνιῶσα γιὰ τὶς ψυχὲς τῶν χιλιάδων βαπτισμένων στὸ ὄνομα τῆς Παναγίας Τριάδος νέων μας, ἔχει τὸ ἱερὸ χρέος τῆς ἐνημέρωσης καὶ ἐπισήμανσης τῶν καταστροφικῶν κινδύνων ποὺ βρίσκονται πίσω ἀπὸ τὶς ἄνω ἐκδηλώσεις. Αὐτονόητο τυγχάνει ὅτι ὡς χριστιανοὶ ὀρθόδοξοι, τὸν Χριστὸν ἐνδυσάμενοι, φυλάσσουμε τὸν χιτῶνα τοῦ Βαπτίσματός μας καὶ τῶν παιδιῶν μας ἀμόλυντο, ἀπέχοντες ἀπὸ τὰ γεγονότα αὐτά, ὅσο «ἀθῶα» ἢ νεανικὰ ἢ ἀνθρωπιστικὰ ἢ «πνευματικά» κι ἂν φαίνονται.

                                                         Ἐκ τοῦ Γραφείου ἐπὶ τῶν Αἱρέσεων imkifissias.gr