Ο νέος Λεωνίδας του Ελληνισμού και η οσία μήτηρ ημών Υπομονή

Ο ΝΕΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

29 Μαΐου 1453

Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος προς τον Μωάμεθ:

«Το δέ τήν πόλιν σοί δοῦναι οὔτ' ἐμόν ἐστί οὔτ' ἄλλου τῶν κατοικούντων ἐν ταύτῃ· κοινή γάρ γνώμη πᾶντες αὐτοπροαιρέτως ἀποθανοῦμεν καί οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν.»

Το οποίο σημαίνει: «Το να σου παραδώσουμε την πόλη, δεν είναι δικαίωμα ούτε δικό μου ούτε άλλου αλλά εκείνων, που κατοικούν σ’ αυτήν. Διότι απόφαση όλων μας είναι να πέσουμε, αμυνόμενοι, με τη θέλησή μας και δεν θα λυπηθούμε τη ζωή μας».

 Ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος προς τους χριστιανούς της Βασιλεύουσας:

«Καλώς οὖν οἴδατε, ἀδελφοί, ὅτι διά τέσσαρα τίνα ὀφειλέται, κοινῶς ἐσμέν πάντες ἵνα προτιμήσωμεν ἀποθανεῖν μᾶλλον ἤ ζῆν,

πρῶτον μέν ὑπέρ τῆς πίστεως ἡμῶν καί εὐσέβειας, δεύτερον δέ ὑπέρ τῆς πατρίδος,  τρίτον δε ὑπέρ τοῦ βασιλέως ὡς χριστοῦ Κυρίου, καί τέταρτον ὑπέρ συγγενών καί φίλων.»

Το οποίο σημαίνει: «Γνωρίζετε πολύ καλά, αδελφοί, ότι για τέσσερα ιδανικά αξίζει να πολεμήσουμε και να προτιμήσουμε να πεθάνουμε, από το να ζούμε χωρίς αυτά. Πρώτον για την πίστη και την ευσέβειά μας. Δεύτερον για την Πατρίδα μας. Τρίτον για τον Βασιλέα μας, ως εκλεκτό από το Θεό φορέα του πολιτεύματος. Τέταρτον για τους οικείους, συγγενείς και φίλους μας.»

Απολυτίκιον Κωνσταντίνου Παλαιολόγου  ενδόξου μάρτυρος και βασίλεως

(Ήχος πλ. α'  Τόν συνάρχον Λόγον)

Αριστείας βραβεία παρά του Κτίσαντος εδέξω,μάρτυς γενναίε, Παλαιολόγων πυρσέ,    Κωνσταντίνε,Βυζαντίου άναξ έσχατε, όθεν Κυρίω νυν συνών καθικέτευε Αυτόν ειρήνην βραβεύειν πάσι και τους εχθρούς υποτάσσειν υπό τους πόδας Ορθοδόξου λαού. 

Η οσία μήτηρ ημών Υπομονή

(εορτάζει 13 Μαρτίου και 29 Μαΐου)

«Η Αγία Υπομονή ήταν κόρη του αυτοκράτορα των Σλάβων Κωνσταντίνου Δραγάση. Έγινε αυτοκράτειρα του Βυζαντίου ως σύζυγος του Εμμανουήλ Β’ του Παλαιολόγου. Είχε 6 παιδιά. Ήταν η μητέρα του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου. Ο αυτοκράτορας σύζυγός της έγινε μοναχός με το όνομα Ματθαίος και μετά το θάνατό του έγινε και η ίδια μοναχή στο μοναστήρι της Κυρά - Μάρθας.

Η Αγία Υπομονή πέθανε στις 13 Μαρτίου του 1450, 3 χρόνια πριν η Κωνσταντινούπολη, πρωτεύουσα του Βυζαντίου, πέσει στα χέρια των Οθωμανών Τούρκων.

Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς το 1453, ο Αγγελής Νοταράς, ανιψιός της Αγίας Υπομονής, μετέφερε στο βουνό Γεράνεια και έκρυψε το λείψανο του Αγίου Παταπίου σε μια σπηλιά, κοντά στο σημερινό Λουτράκι. Στο σπήλαιο αυτό βρέθηκε Βυζαντινή αγιογραφία της Αγίας Υπομονής και η αγία κάρα της. Στο σπήλαιο αυτό χτίστηκε το 1952 από τον γέροντα Νεκτάριο Μαρμαρινό το μοναστήρι του Αγίου Παταπίου, όπου και φυλάσσεται η σεπτή κάρα της Αγίας Υπομονής.

Απολυτίκιον Αγίας Υπομονής

(Ήχος πλ. α'  Τόν συνάρχον Λόγον)

Την κλεινήν βασιλίδα εγκωμιάσωμεν, Υπομονήν την οσίαν, περιστεράν ευλαβή εκ του κόσμου πετασθείσαν της συγχύσεως προς τας σκηνάς του ουρανού, εν αγάπη ακλινεί, ασκήσει και ταπεινώσει βοώντες, θραύσον, λιταίς σου ημών δεσμούς ανόμους, άνασσα.