Τα δικαιώματα της καταστροφής

Τα δικαιώματα της καταστροφής

Του πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Μερικοί συνειδητοί χριστιανοί πανικοβάλλονται, όταν βλέπουν τα αντιχριστιανικά νομοθετήματα των ανθρώπων της κοσμικής εξουσίας και τα μέτρα που λαμβάνουν προκειμένου να περιορίσουν την Εκκλησία, για να μην επηρεάζει το λαό με την ηθική της διδασκαλία. 

Οι πολιτικοί με καύχηση μιλούν για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ακόμα και για εκείνα που είναι καταστροφικά για τούς ανθρώπους. Νομίζουν ότι ο λόγος του Χριστού ευθύνεται για την καταπάτησή τους. Ξεχνούν ωστόσο ότι τη μεγαλύτερη προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων την εξασφαλίζουν οι χριστιανοί, οι οποίοι πολλές φορές με την έμπρακτη αγάπη ξεπερνούν τα δικαιώματα και θυσιάζονται για τούς αδελφούς σεβόμενοι πάντα την ελευθερία τους και χρησιμοποιώντας μόνο την πειθώ.
Οι χριστιανοί δεν έχουν κοσμική εξουσία. Δεν πρέπει να έχουν, ούτε και να την επιδιώκουν, γιατί διαφορετικά θα βρεθούν σε αντίθεση με την τακτική του Χριστού και των αγίων Αποστόλων. Η υπεράσπιση των δικαιωμάτων γίνεται χωρίς τη βοήθεια της εξουσίας. Συμβαίνει ακόμα και κάτι που εντυπωσιάζει τούς κοσμικούς. Συχνά οι χριστιανοί αδιαφορούν για τα δικά τους δικαιώματα, ιδιαίτερα για εκείνα που δεν έχουν πνευματικό περιεχόμενο. Αυτό οι μη χριστιανοί δεν μπορούν να το κατανοήσουν ούτε και να το πιστέψουν. Αντίθετα, οι χριστιανοί μιλούν για υποχρεώσεις προς τούς αδελφούς. Οι πρώτοι επίσης υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους βοηθούμενοι από τα μέσα ενημέρωσης, ενώ οι δεύτεροι κινούνται χωρίς προβολή, γιατί δεν θέλουν να μειωθεί η πνευματική τους προσπάθεια. Έτσι οι ανυποψίαστοι γίνονται θύματα της παραπληροφόρησης, αφού απαξιώνεται το έργο των χριστιανών. Και φτάσαμε στο σημείο να επαινούνται οι αξιοκατάκριτοι και να κατηγορούνται οι αξιέπαινοι. Όμως δεν πειράζει. Έτσι συνέβαινε πάντα.

Δεν πρέπει, λοιπόν, να περιμένουμε θετικά πράγματα από τούς πολιτικούς, οι οποίοι θα νομοθετούν χωρίς να σέβονται τον ηθικό νόμο. Πρότυπό τους είναι οι πολιτικοί άλλων χωρών, που ακολουθούν τον αντιχριστιανικό εκσυγχρονισμό. Εκείνους μιμούνται, γι αὐτό και η Χώρα βρίσκεται σε πνευματική πρωτίστως κρίση και σε οικονομική δευτερευόντως.

Οι χριστιανοί σε όλες τις εποχές ήταν στόχος των αθέων και απίστων. Ήταν πάντα θύματα και ποτέ θύτες. Ο αείμνηστος γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος έλεγε ότι «ο Κύριος και οι Απόστολοι ήσαν πάντοτε οι διωκόμενοι και ουδέποτε οι διώκοντες, οι συλλαμβανόμενοι και ουδέποτε οι συλλαμβάνοντες, οι φυλακιζόμενοι και ουδέποτε οι φυλακίζοντες, οι δερόμενοι και ουχί οι δέροντες, οι λιθαζόμενοι και ουχί οι λιθάζοντες, οι σταυρούμενοι και ουχί οι σταυρούντες».

Οι άνθρωποι του Θεού δεν πρέπει να φοβούνται τα έργα των απίστων, όσο απειλητικά και να είναι. Να είναι βέβαιοι ότι τελικά ο Θεός νικάει και όχι τα όργανα του αντιχρίστου.

Εφημερίδα Ορθόδοξος Τύπος