Οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» και η «σεξουαλική» ετερότης εις τα νέα Θρησκευτικά

Οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» και η «σεξουαλική» ετερότης εις τα νέα Θρησκευτικά

Του κ. Παναγιώτου Κατραμάδου

Το πλέον κρίσιμον ζήτημα των ημέρων είναι η προώθησις του νέου προγράμματος των Θρησκευτικών, καθώς δι’ αυτού θα νουθετηθούν και θα διαπαιδαγωγηθούν τα νεαρά μέλη της Εκκλησίας και αυριανοί πολίται της Ελλάδος. Η εμμονή της ομάδος του συνδέσμου «ΚΑΙΡΟΣ» και η ανίερος συμμαχία με την Κυβέρνησιν, η οποία εκδήλως δεν αποκρύπτει τας προθέσεις της δια περιθωριοποίησιν της Εκκλησίας, ωδήγησεν άνευ διαλόγου αρχικώς εις την καθιέρωσιν των νέων προγραμμάτων πέρυσι τον Αύγουστον (!) και τώρα εις την σύνταξιν των με προχειρότητα νέων φακέλων-βιβλίων. 

Ενδεικτικόν της περιφρονήσεως της διοικήσεως της Εκκλησίας είναι η αυτοδικαιωτική φράσις του πρώην Υπουργού Παιδείας κ. Ν. Φίλη «Εγώ έφυγα, αλλά τα θρησκευτικά έμειναν». Αυτός, δια τον οποίον διεδόθη ότι ο Αρχιεπίσκοπος εξεδίωξεν από την θέσιν του, με την δήλωσίν του σχεδόν εχλεύασε την Εκκλησίαν, γεγονός το οποίον υπονοεί πολλά… Η Ιεραρχία άγεται και φέρεται από το «όραμα» του κ. Γιαγκάζογλου και της ομάδος του δια το μέλλον της Εκκλησίας, εφ’ όσον υψηλά ιστάμενα πρόσωπα του παρέχουν ασυλίαν, ενώ Ιεράρχαι αναφαίνονται κατώτεροι των περιστάσεων.

Δεν είναι ολίγοι εκείνοι που κάνουν λόγον δια συμπαιγνίαν, με την απομάκρυσιν του κ. Γιαγκάζογλου από το περιοδικόν «ΘΕΟΛΟΓΙΑ» να ήταν προσχηματική, όπως ακριβώς ο υποτιθέμενος διάλογος, ο οποί­ος επερατώθη αίφνης με ευθύνην τριών Μητροπολιτών (Μεσογαίας, Μεσσηνίας, Ύδρας), οι οποίοι αδιαφόρησαν δια τας θέσεις της Π.Ε.Θ. Ο πρώτος συνεφώνησε, διότι κείμενά του περιέχονται εις τα νέα βιβλία. Ο δεύτερος διότι συμφωνεί με τον προωθούμενον οικουμενισμόν. Ο τρίτος διότι αναμένει υποστήριξιν από τον Αρχιεπίσκοπον.

Δυστυχώς οι φάκελοι, που θα τυπωθούν και ως βιβλία εντός ολίγου, είναι αι ατράντακτοι αποδείξεις που καθιστούν πνευματικά συνενόχους Αρχιερείς και «ΚΑΙΡΟ», που συμφωνούν επ’ αυτών. Η προχειρότης εις τον σχεδιασμόν τους είναι πασιφανής με κείμενα να παρατίθενται συνεχώς το ένα μετά το άλλο. Πρόκειται δια μία συρραφήν… τόσον αξιολογούν την νεότητα της Πατρίδος… Περιττόν να αναφέρωμεν ότι σχεδόν το ήμισυ κάθε βιβλίου είναι αφιερωμένον εις άλλας θρησκείας. Η ιδεολογική εμμονή είναι χαρακτηριστική: πολλά κείμενα των ομοφρόνων Μ. Μπέγζου, Θανάση Παπαθανασίου, Χρήστου Γιανναρά, Σεβ. Μεσογαίας, Σεβ. Διοκλείας, Σεβ. Περγάμου, Αρχ. Αλβανίας, επαναλήψεις δια το ολοκαύτωμα, δια τας εορτάς των μουσουλμάνων, δια τα ανθρώπινα δικαιώματα, χρησιμοποίησις των ιδίων ποιητών και πεζογράφων, εμμονή με τας κοινάς δράσεις και διακηρύξεις Πάπα και Πατριάρχου Κων/λεως, του ΠΣΕ όπως και της «Συνόδου» της Κρήτης κ.α. Δεν θα ήτο καθόλου υπερβολή να ισχυρισθή κανείς ότι τα βιβλία αυτά συνετάχθησαν δια να προβληθή ο μέντωρ του κ. Γιαγκάζογλου Σεβ. Περγάμου και δια να γίνη η κατάλληλος κολακεία προς το Πατριαρχεί­ον Κων/λεως, αφού εις κεφάλαιον της Β  Γυμνασίου αποδίδονται εις τον Πατριάρχην πρωτοφανείς αρμοδιότητες, ενώ υποσκάπτεται ταυτοχρόνως η Αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Δεν θα μακρυγορήσωμεν όμως, διότι αρκεί η παράθεσις στοιχείων από τα ίδια τα βιβλία, δια να σχηματίση οιοσδήποτε απροκατάλυπτα γνώμην. Ακολούθως, αφού διεξήλθαμεν 1.684 σελίδας παραθέτομεν εις τίτλους δια κάθε τάξιν μόνον ελάχιστα από τα απίθανα «μαργαριτάρια», τα οποία «αλιεύσαμε», ώστε οι Ιεράρχαι (και κάθε ενδιαφερόμενος) να διαθέτουν ευσύνοπτον πανόραμα δια την ευθύνην, την οποίαν θα ζητήσουν από αυτούς εις τον παρόντα κόσμον οι γονείς και εις την μέλλουσαν κρίσιν ο Κύριος.

Το αντιπαιδαγωγικόν
και αντεκκλησιαστικόν
περιεχόμενον των φακέλων

 Γ  Δημοτικοῦ (8 ετών)

Το πρώτον μάθημα αρχίζει με το ποίημα: «Ένας ίσον κανένας, κανένας ίσως μηδέν»

Τα παιδιά καλούνται να μάθουν τα ονόματα του Θεού: Γιαχβέ, Αδωνάι, Ελοχίμ, χαΣέμ

Ζητείται από τα παιδιά να εύρουν βίντεο η ανθρώπους που να γνωρίζουν τι κάνει ο ραββίνος και ο ιμάμης, δια να βοηθήσουν τους πιστούς να προσευχηθούν.

Δ  Δημοτικοῦ (9 ετών)

Διδάσκει την προσευχήν «ο Αλλάχ είναι μέγας» (την χρησιμοποιεί ως σύνθημα ο ISIS)

Έχει ενότητα με τίτλον «Η μητέρα του Χριστού στο Κοράνιο»

Διδάσκει ότι η Μέκκα είναι μεγάλο προσκύνημα εις το ίδιον κεφάλαιον με τα Ορθόδοξα προσ­κυνήματα και ομιλεί εγκωμιαστικά δια τον Μωάμεθ, χαρακτηρίζον αυτόν ως «ιερό πρόσωπο».

Ε  Δημοτικοῦ (10 ετών)

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός χαρακτηρίζεται δάσκαλος παράλληλα προς τους Μωάμεθ, Βούδα, Λάο Τσε, Κομφούκιο.

Οι Δέκα Εντολές τίθενται εις το ίδιον επίπεδον με τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ισλαμικήν Χαντίθ και το ντάρμα των Ινδουϊστών.

Εις την διδακτέαν ύλην υπάρχει απόκομμα από την εφημερίδα «Τα Νέα» που διαφημίζει τον Δήμον Αθηναίων και την ΜΚΟ «Αποστολή»

ΣΤ  Δημοτικοῦ (11 ετών)

Μετά τους ρωμαϊκούς διωγμούς των Χριστιανών διδάσκεται ο διωγμός των Εβραίων με το ολοκαύτωμα.

Τα παιδιά μαθαίνουν εις την σελ. 64 ότι «τα βιβλικά κείμενα είναι μεταφρασμένα και έτσι μας δίνεται η ευκαιρία να συνομιλήσουμε απευθείας με την Αγία Γραφή», το οποίον όζει προτεσταντισμού.

Η ενότης «Χριστιανικές παραδόσεις στη χώρα μας» περιλαμβάνει ισότιμα: Ορθοδόξους, «Καθολικούς», Πεντηκοστιανούς, Μάρτυρες Ιεχωβά, Αντβεντιστές!

Η όστια χαρακτηρίζεται διαφορετικός τρόπος μεταλήψεως της Θ. Κοινωνίας

Γίνεται ενημέρωσις δια την «κοινή δράση των Χριστιανών στο ΠΣΕ» και έπειτα δια την διαθρησκειακήν προσευχήν, με φωτογραφίες. (Παρόμοια θα επαναληφθούν και εις άλλας τάξεις).

Α  Γυμνασίου (12 ετών)

Υποενότης δια την «σχέση του Αγίου Φραγκίσκου της Ασσίζης με την κτίση»

Εις το τέλος του κεφαλαίου των Οικουμενικών Συνόδων εισάγεται και η «Σύνοδος» της Κρήτης, η οποία παραβάλλεται προς το Ευρωκοινοβούλιον.

Αι μισαί σελίδες του βιβλίου διδάσκουν τα άλλα θρησκεύματα.

 Β  Γυμνασίου (13 ετών)

Παρατίθενται κείμενα του Γκάντι και του Καζαντζάκη με τας ιδεολογίας των δια τον Κύριον ημών Ιησού Χριστόν.

Ολόκληρον κεφάλαιον με τίτλον «Ο Ιησούς στο Κοράνιο και στις Χαντίθ».

Το βιβλίον γράφει δια να προωθήση την «ετερότητα»: «…όμως τον φόβο που σου κληρονόμησε το μπούλιγνκ… η αίσθηση ότι δεν σε θέλουν επειδή είσαι σεξουαλικά, φυλετικά, σωματικά, η ψυχικά ασυνήθιστος»!

Δικαιολογεί την στάσιν του Παπισμού δια την άλωσιν της Πόλεως από τους Σταυροφόρους, παρουσιάζον αντιθέτους δηλώσεις του Πάπα.

Ονομάζει το Φανάρι «Ιερό Κέντρο», του προσδίδει αρμοδιότητες που δεν έχει και παραλλήλως λαμβάνει εμμέσως αρνητικήν θέσιν δια την Αυτοκεφαλίαν της Εκκλησίας της Ελλάδος!

Γ  Γυμνασίου (14 ετών)

Ο μαθητής διδάσκεται από κείμενα της Β Βατικανῆς Συνόδου

Διδάσκεται επίσης την άρσιν των αναθεμάτων του 1965, δια το ΠΣΕ και τους Θεολογικούς Διαλόγους και μετά από μερικάς σελίδας πάλιν υπάρχει ύλη δια τις «Διαθρησκειακές Συναντήσεις» και την «Οικουμενική Κίνηση»!

Ενότης με τίτλον «Το Κοράνιο προτρέπει σεβασμό προς τους λαούς της Βίβλου και το ανθρώπινο πρόσωπο»

Το κεφάλαιον «μαρτυρία και προσφορά της Ορθοδοξίας» περιλαμβάνει τον Άγιον Πορφύριον όπως και τον Σεβ. Περγάμου.

Α  Λυκείου (15 ετών)

Η φωτογραφία «το πλήρωμα Apollo 1 προσ­εύχεται» αγνοεί ότι οι αστροναύτες κορόιδευαν εις την πραγματικότητα με αυτήν την φωτογραφία και δεν προσηύχοντο.

Δια την αξίαν του κομποσχοινίου οι συγγραφείς έλαβαν πληροφορίας από την Wikipedia(!) και γράφουν: «παρόμοια βοηθήματα προσευχής υπάρχουν και σε άλλες θρησκείες και παραδόσεις, γνωστά με άλλα ονόματα».

Την ιδιότητα της Εκκλησίας από το Σύμβολον της Πίστεως ως «καθολική» την ερμηνεύουν λάθος-μονομερώς ως γεωγραφική αναφορά!

Εμμονή εις την θεολογίαν του προσώπου εις πλήθος αναφορών των κεφαλαίων.

Εις ειδικήν ενότητα αφήνεται ανοικτόν το ενδεχόμενον της χειροτονίας των γυναικών.

Β  Λυκείου (16 ετών)

Υποενότης αφιερωμένη εις την οικουμενιστικήν αδελφότητα Ταϊζέ.

Παράθεμα από το έργον του Ν. Καζαντζάκη «Αναφορά στον Γκρέκο», όπου ο Σαριπούτο ομιλεί με τον Βούδαν και καταλήγει δια τον «Λυτρωτή που θα λυτρώσει τους ανθρώπους από τη λύτρωση»

Περιλαμβάνεται υποενότης με τίτλον «Εκκλησία και Αριστερά»

Πάλι γίνεται λόγος δια την άρσιν των Αναθεμάτων και τους ποικίλους Διαλόγους

Ο «Ιερός Πόλεμος» η Τζιχάντ ερμηνεύεται ως πόλεμος κατά των παθών!

Γ  Λυκείου (17 ετών)

Το δεύτερον μόλις κείμενον του βιβλίου είναι η υπεράσπισις της θεωρίας της εξελίξεως από τον Σεβ. Περγάμου

Τα παιδιά καλούνται να μελετήσουν κείμενα του ΠΣΕ, της «Συνόδου» της Κρήτης και την Διακήρυξιν των μουσουλμάνων της Ελλάδος.

Οι Μακαρισμοί, μία Σούρα του Κορανίου και μία προσευχή του Τόμας Μορ τίθενται εκ παραλλήλου με κοινόν θέμα.

Η ώρα της ευθύνης

Το επιγραμματικόν συμπέρασμα από το νέον πρόγραμμα είναι ότι η Εκκλησία παρουσιάζεται ως ένα θρησκευτικόν φαινόμενον, παραλλήλως προς τας θρησκείας έχουσα όμοια χαρακτηριστικά με αυτάς, γεγονός το οποίον θα οδηγήση εις την χαλάρωσιν των δεσμών των μαθητών με την πίστιν τους, την οποίαν σχετικοποιεί πλήρως.

Ορθόδοξος Τύπος