ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ‘’ΚΑΤ’ ΕΠΙΓΝΩΣΙΝ ΖΗΛΟΥ’’, Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ
ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ
(Σχολιασμός
στο πρόσφατο κείμενο του π. Γεώργιου Τσέτση)
Σε
πρόσφατο κείμενό του που τιτλοφορείται «Σκιαγράφημα των ‘’ου κατ’ επίγνωσιν’’
νεοζηλωτών», και που δημοσιεύτηκε στο amen.gr, ο Μ. Πρωτοπρεσβύτερος του
Οικουμενικού Θρόνου π. Γεώργιος Τσέτσης, καθόλου δεν αναφέρθηκε στη
θεολογική θέση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας για τη Σύνοδο της Κρήτης.
Προβάλλει ο π. Γεώργιος Τσέτσης την ορθή αναφορά του μεγάλου Αγίου
Νεκταρίου μας για τον μη κατ’ επίγνωσιν ζηλωτήν, ως να μην υπάρχει
και ο κατ’ επίγνωσιν ζηλωτής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα κατ’ επίγνωσιν
ζήλου αποτελεί και η στάση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας για τη Σύνοδο της Κρήτης,
για την οποία ο π. Γεώργιος Τσέτσης καθόλου δεν αναφέρεται.
Η
ανακοίνωση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, που αναρτήθηκε στην επίσημη ιστοσελίδα
του Πατριαρχείου Βουλγαρίας www.bg-patriarshia.bg, ημερομηνίας 29 Νοεμβρίου
2016, όπου αναφέρεται στο κείμενο ‘’Η σχέση της Ορθοδόξου Εκκλησίας
με τον υπόλοιπο χριστιανικό κόσμο’’, της Συνόδου της Κρήτης,
επισημαίνει με σαφήνεια τις αντιφάσεις, καθώς και το ότι δεν είναι
σύμφωνες οι αντιφάσεις αυτές, με όσα διδάσκει η δογματική και κανονική Παράδοση
της Ορθόδοξης Εκκλησίας και δεν είναι με βάση το γράμμα και το πνεύμα των
Τοπικών και Οικουμενικών Συνόδων.
Κατ’
αρχή γίνεται αναφορά στην πρόταση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας για αναβολή της
Συνόδου στο Κολυμπάρι της Κρήτης, καθώς και στις παρόμοιες προτάσεις για
αναβολή, των άλλων τριών Τοπικών Εκκλησίων (Αντοχείας, Ρωσίας και Γεωργίας) που
δεν παρευρέθηκαν στη Σύνοδο. Θα πρέπει επιπρόσθετα να σημειώσουμε ότι η απόφαση
λήφθηκε ομόφωνα όπως τούτο σημειώνεται στην ανακοίνωση. Καμιά απουσία δεν
υπήρξε.
Στην
ανακοίνωση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, γίνεται αναφορά τόσο σε οργανωτικά όσο
και σε θεολογικά λάθη. Περιληπτικά να αναφέρομε ότι στην ανακοίνωση
τονίζεται ότι δεν διασαλεύτηκε η ενότητα της Εκκλησίας. Η ομολογιακή
αναφορά ότι «Κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο
οποίος είναι ‘’η Οδός και η Αλήθεια και η Ζωή’’», μας θύμισε την παρήγορο
ομολογία στην επιστολή του Οσίου Παϊσίου προς τον Αρχιμανδρίτη
Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, αναφορικά με τις οικουμενιστικές και φιλενωτικές
ενέργειες του τότε Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα : «Η Εκκλησία είναι
Εκκλησία του Χριστού και Αυτός την κυβερνάει».
Θα
ήταν παράλειψη επίσης να μη σημειώσουμε ότι στην ανακοίνωση
του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, γίνεται ρητή αναφορά στην παρουσία των
ετεροδόξων ‘’παρατηρητών’’ στη Σύνοδο, με την ορθόδοξη σαφήνεια ως εξής:
‘’…ετεροδόξων θρησκευτικών ομάδων (Ρωμαιοκαθολική, Αγγλικανική κλπ). Αυτό που
επισημαίνεται εδώ και καιρό στην επίσημη ιστοσελίδα του Πατριαρχείου
Βουλγαρίας, ότι «εκτός από την Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία δεν υπάρχουν άλλες
εκκλησίες, αλλά μόνο αιρέσεις και σχίσματα, και το να ονομάζονται ‘’εκκλησίες’’
είναι θεολογικό, δογματικό και κανονικό λάθος», βρήκε την ορθόδοξη
εκφραστική συνέχειά του στην ανακοίνωση αυτή του Πατριαρχείου Βουλγαρίας.
Η
ανακοίνωση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας επισημαίνει με σαφήνεια και τα
εξής αναφορικά με τη ‘’θεωρία των κλάδων’’ και τα συναφή οικουμενιστικά
ατοπήματα : «Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν μπορεί να δεχτεί τις διαφορετικές έννοιες
και τα δόγματα στα οποία οι ετερόδοξοι έχουν δικαιολογήσει αυτήν την ενότητα,
όπως είναι οι θεωρίες για την ύπαρξη μιας φαινομενικής ‘’ενότητας’’ όλων των
χριστιανικών δογμάτων, όπως οι διδασκαλίες για την ‘’αόρατη εκκλησία’’, τη
‘’θεωρία των κλάδων’’, τη ‘’βαπτισματική θεολογία’’ ή την ‘’ισότητα των δογμάτων’’».
Οι
λανθασμένες αυτές εκκλησιολογικές θεωρίες για την ‘’αόρατη εκκλησία’’,
όπως οι Προτεστάντες ‘’ανακάλυψαν’’ αγνοώντας την Πατερική Παράδοση, τη
‘’θεωρία των κλάδων’’, τη ‘’βαπτισματική θεολογία’’ και την ‘’ισότητα των
δογμάτων’’, καθόρισαν σαφώς τις εκκλησιολογικές προϋποθέσεις και στη «Δήλωση
του Τορόντο», «ως προς το τι είναι το Π.Σ.Ε.», στο εδάφιο 5 συγκεκριμένα,
όπου αναφέρεται ότι «οι εκκλησίες – μέλη του Π.Σ.Ε. αναγνωρίζουν στις άλλες
εκκλησίες στοιχεία της αληθούς εκκλησίας», καθώς και αυτό που
αναφέρεται στην καταληκτική σημείωση στη «Δήλωση του Τορόντο», ότι «οι
εκκλησίες αναγνωρίζουν ότι το να αποτελεί κάποιος μέλος της εκκλησίας του
Χριστού είναι πιο περιεκτικό από το να αποτελεί μέλος της ίδιας του της
εκκλησίας».
Επισημαίνεται
με ορθόδοξη σαφήνεια στην ανακοίνωση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, ότι αυτές οι
θεωρίες καταδικάζονται από την Αγία μας Εκκλησία. Η θεολογική επεξήγηση
της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Βουλγαρίας, καταρρίπτει για μια ακόμη φορά τα
εμπαθή και ανυπόστατα περί δήθεν εθνοφυλετισμού, αναφορικά με τη στάση
της για τη Σύνοδο της Κρήτης.
Επίσης
γίνεται αναφορά στην αναζήτηση της ‘’χαμένης ενότητας όλων των Χριστιανών’’,
χαρακτηρίζοντάς την απαράδεκτη, γιατί η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει χάσει
ποτέ την ενότητά της (Μέρος Ι, Παρ. 2 της ανακοίνωσης). Αυτή η αναφορά,
ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει χάσει ποτέ την ενότητά της, βρίσκεται σε
απόλυτη συνάφεια με την αναφορά στην ίδια ανακοίνωση, στις οποίες
καταδικάζονται οι διδασκαλίες για την ‘’αόρατη εκκλησία’’, τη ‘’θεωρία των
κλάδων’’, τη ‘’βαπτισματική θεολογία’’ και την ‘’ισότητα των δογμάτων’’ .
Εμείς
ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί «σπουδάζοντες τηρείν την ενότητα του Πνεύματος» (Εφ.
4,3) και την ενότητα Πίστεως, μη «κλυδωνιζόμενοι και περιφερόμενοι παντί
ανέμω της διδασκαλίας, εν τη κυβεία των ανθρώπων, εν πανουργία προς την
μεθοδείαν της πλάνης» (Εφ. 4,14), ομολογούμεν «εις Κύριος, μία πίστις, εν
βάπτισμα» » (Εφ. 4,5).
Η
ανακοίνωση του Πατριαρχείου Βουλγαρίας, επισημαίνει στο Μέρος Ι, Παρ. 6
για το γεγονός της νομιμοποίησης της συμμετοχής στο Π.Σ.Ε., την παρήγορη
σημείωση που ναφέρει τα εξής : ‘’στο οποίον (Π.Σ.Ε.), η Ορθόδοξη Εκκλησία της
Βουλγαρίας, ευτυχώς, εδώ και πολύ καιρό δεν συμμετέχει’’. Ως γνωστό η Ορθόδοξη
Εκκλησία της Βουλγαρίας έχει αποχωρήσει από το Π.Σ.Ε. το έτος 1998.
Ανάλογη
ήταν και η επισήμανση κατά την 21 Απριλίου 2016 της Ιεράς Συνόδου
της Ορθόδοξη Εκκλησία της Βουλγαρίας, η οποία ανέφερε τα εξής : «Δόξα τω Θεώ
για το ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Βουλγαρίας εξήλθε από το Παγκόσμιο Συμβούλιο
Εκκλησιών, για το οποίο εξέφρασε την αποδοκιμασία της για τη λειτουργία
του, για τον λόγο ότι δεν μπορεί να είναι μέλος μιας οργάνωσης στην οποία θα
θεωρείται ‘’ως μια εκ των πολλών ή ως κλάδος της Μίας Εκκλησίας, που
ψάχνει και αγωνίζεται για την πραγμάτωσή της στο Παγκόσμιο Συμβούλιο
Εκκλησιών’’».
Μπορεί
κανείς μετά από όλα αυτά να προβάλει ισχυρισμό για τη στάση της Ορθόδοξης
Εκκλησίας της Βουλγαρίας, ότι στερείται εκκλησιαστικής και θεολογικής
επιχειρηματολογίας; Μπορεί κανείς μετά από όλα αυτά να προβάλει ισχυρισμό
για τη στάση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Βουλγαρίας, ότι πρόκειται για στάση
που φανερώνει μη κατ’ επίγνωσιν ζήλο; Σαφέστατα όχι.
Κάθε άλλο παρά συμφέρει στο γνωστό υμνητή του εσβεσμένου Φαναρίου η υπόμνηση της κριτικής στάσεως της τοπικής Εκκλησίας της Βουλγαρίας απέναντι στην ψευδο-σύνοδο της Κρήτης. Και τούτο διότι το σχετικό κείμενο που εδώ και αρκετό καιρό έχει αντικρύσει το φως της δημοσιότητος αποτελεί μνημείο πιστότητος στην ορθόδοξη πατερική παράδοση και συντελεί στην κατάρρευση του σαθρού οικοδομήματος του εν Κολυμπαρίω οικτρού "συνοδικού" μορφώματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο εν θέματι κείμενο θα πρέπει τάχιστα και άνευ χρονοτριβής να αναρτηθεί κορνιζαρισμένο στις εισόδους των "θεολογικών" μας σχολών ούτως ώστε να έρχονται σε επαφή με αυτό ως μνημείο ορθοδόξου πατερικού λόγου οι φοιτητές και φοιτήτριες-θύματα μίας ανελέητης οικουμενιστικής και όχι μόνο "πλύσεως εγκεφάλου" από την πλευρά των διδασκόντων που λυμαίνονται τις εν λόγω σχολές.
Ας τολμήσουν οι εν Φαναρίω και οι εν Ελλάδι φίλοι τους να προβούν σε κριτική ανάλυση του μνημειώδους ανακοινωθέντος της κατά Βουλγαρίαν Εκκλησίας. Έχουν, άραγε, τα κότσια;
Υ.Γ. Δεν περιμέναμε διαφορετικό περιεχόμενο στην τοποθέτηση του συγκεκριμένου Φαναριώτη κληρικού. Η γνωστή "ξύλινη" γλώσσα των θεραπόντων της οικουμενιστικής "πολιτικής ορθότητος" διά της εκτοξεύσεως των γνωστών, εις βάρος των αντιφρονούντων και ενισταμένων για τη συντελούμενη προδοσία της Ορθοδοξίας, χαρακτηρισμών του "νεοζηλωτή" κ.τ.ό.
Λ.Ν.