Ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος, δεν διέκοψε την ένθεο ησυχία, αλλά σ΄ αυτή το ομολογιακό κάλλος επρόσθεσε.

Ο ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ, ΔΕΝ ΔΙΕΚΟΨΕ ΤΗΝ ΕΝΘΕΟ ΗΣΥΧΙΑ, ΑΛΛΑ Σ’ ΑΥΤΗ ΤΟ ΟΜΟΛΟΓΙΑΚΟ ΚΑΛΛΟΣ ΕΠΡΟΣΘΕΣΕ

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Στις 28  Ιαννουαρίου η Αγία μας Εκκλησία, τιμά τη μνήμη του Αγίου Εφραίμ ‘’ου εις πάσαν την γην το φέγγος του βίου και της θεωρίας εξέλαμψεν’’, καθώς αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης εις το ‘’Εγκώμιο εις  τον Όσιο Πατέρα ημών Εφραίμ’’.  Ο Όσιος Εφραίμ ‘’ο νοητός όντως της Εκκλησίας Ευφράτης, εξ ου το των πιστών καταρδευόμενον πλήρωμα εις εκατόν αποδίδωσι τον σπόρον της πίστεως’’, αποτελεί υπόδειγμα ασκητικής ζωής και Ορθόδοξης ομολογίας.

Στο Εγκώμιο για τον Άγιο Εφραίμ, ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης εξαίρει τόσο την ασκητική ζωή του μεγάλου αυτού Αγίου μας, όσο και την ομολογιακή στάση του.  «Τι δε τα τοιούτου, δι ων εξυφάναι τον έπαινον  υπ’ εθέμεθα;  Πράξις και θεωρία, αις ο κατά μέρος των αρετών εσμός ακολουθεί πίστις, ελπίς, αγάπη, ευσέβεια εις Θεόν». 

Η εν Χριστώ ασκητική ζωή από τη μια και από την άλλη η Ομολογία της αληθινής Πίστης, η οποία φανερώνει τόσο την αγάπη που τον Θεό, όσο και την αγάπη προς τον πλανηθέντα άνθρωπο από των αιρέσεων την «παράλογον σύγχυσιν».  «Η ευσέβεια εις Θεόν», «ο αγνισμός ψυχής και σώματος», «η ακατάπαυστος προσευχή», «η νηστεία και αγρυπνία» που μέτρον «ουκ έχουσι» από τη μιά, και από την άλλη η Ομολογία της αληθινής Πίστης.

«Πίστεως μεν γαρ είχε λίαν ορθώς, ου πόρρω που νεύων της ευσεβείας∙ καθώς εκ τε των αυτού συγγραμμάτων, εκ τε της περί αυτόν υπό της Εκκλησίας παρειλάφαμεν δόξης∙ εξ ίσου γαρ εμυσάττεο την Σαβελλίου παράλογον σύγχυσιν, και την Αρείου μανιώδη διαίρεσιν»  αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης.   

Δεν διέκοψε την ασκητική  ησυχία με την ομολογία του ο Άγιος Εφραίμ, αλλά σε αυτή το ομολογιακό κάλλος επρόσθεσε.  Αν σιωπούσε για τις αιρέσεις, την ένθεο ησυχία φρονώ θα διέκοπτε.  «Απολιναρίου δε τοσούτον το άλογον απεπέμπετο δόγμα, ως πάσαν σπουδήν εκ πάσης αυτό Χριστιανικής εξώσαι ψυχής», αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης, καταθέτοντας την πραγματική διάσταση του πολέμου κατά των αιρέσεων.  Στην ασκητική ένθεο σιωπή ο Άγιος Εφραίμ επρόσθεσε την ομολογία, δια της οποίας έφραξε των αιρετικών τα απύλωτα στόματα. 

«Αλλά μην και των Ανομοίων δια πολλών αποδεικτικών τε και Γραφικών λόγων, τα απύλωτα ενέφραξε στόματα, μεγίστην ασφάλειαν ημίν τα αυτού θεοδίδακτα λιπών λόγια», αναφέρει ο Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης.  Ο Άγιος Εφραίμ ο Σύρος, ο μεγάλος αυτός διδάσκαλος της ασκητικής ζωής, το ομολογιακό κάλλος επρόσθεσε σ’αυτή, γιατί τας «ζιζανιώδεις αιρέσεις, τω ορθώ της πίστεως εξήλεγξε λόγω».

*Τα εντός εισαγωγικών, είναι παρμένα από το ‘’Εγκώμιο εις  τον Όσιο Πατέρα ημών Εφραίμ’’ του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης.