Εἴμαστε δυό, εἴμαστε τρεῖς... (Περὶ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν συμμετεχόντων στὶς Συνόδους)

Εἴμαστε δυό, εἴμαστε τρεῖς...

(Περὶ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν συμμετεχόντων στὶς Συνόδους)

Τζανάκης Γεώργιος , Ἀκρωτήρι Χανίων

Στὴ Σύνοδο τῆς Κρήτης, σύμφωνα μὲ τὸν Κανονισμὸ λειτουργίας της ποὺ ἔφτιαξε ὁ καθηγητὴς κ. Βλάσσιος Φειδᾶς, ἐκλήθησαν οἱ Προκαθήμενοι τῶν Ἐκκλησιῶν καὶ 24 ἀκόμη ἐπίσκοποι, ἄν ὑπῆρχαν, ἀπὸ κάθε ἐκκλησία.

Δικαίωμα ψήφου εἶχαν μόνον οἱ προκαθήμενοι.

Ὁ ἀρχιτέκτων τοῦ κανονισμοῦ κ. Φειδᾶς, μιλῶντας στὴν Θεολογικὴ σχολὴ Ἀθηνῶν ἐξηγεῖ: (μὲ πλάγια γράμματα τὰ - ἀπομαγνητοφωνημένα- λόγια τοῦ κ. καθηγητοῦ)

Ὅλες οἱ Σύνοδοι μετὰ τὴν 4η ἦταν Σύναξις τῶν Προκαθημένων καὶ τίποτα ἄλλο, 5η, 6η, 7η εἶναι Σύναξις Προκαθημένων μὲ 2 ἤ 3 ἐκπροσώπους καὶ μιὰ παρέα, ὅπως εἴσαστε ἐσεῖς ἐδώ, καὶ οἱ ἀρχιερεῖς τοῦ Οἰκουμενικοῦ πατριαρχείου οἱ ὁποῖοι δὲν εἶχαν λόγο. «Μόνο ἐγὼ ἔχω λόγο, ποὺ ἐκπροσωπῶ τὴν ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως» ἄς ποῦμε. « Ἤ ἐγὼ τὴν Ἀλεξάνδρεια». Ἀπλῶς ὁλιγομελεῖς 3 ἔως 5 ἐκπρόσωποι ἀπὸ κάθε Πατριαρχεῖο καὶ ἡ αἴθουσα νἄνε γεμάτη, οἱ ἀρχιερεῖς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, γιατὶ νὰ κουβαλλήσουμε ἀπὸ ἀλλοῦ; Ἀφοῦ δὲν ἔχουν λόγο; Ὅτι ποῦμε ἐμεῖς.

Δηλαδὴ στὴ Σύνοδο τοῦ Κολυμπαρίου δὲν ὑπῆρχε κάποιο «ἔλλειμα» συνοδικότητος ὅπως ἔλεγαν κάποιοι, καὶ κάποιοι Ἐπίσκοποι ἄρνήθηκαν καὶ νὰ πᾶνε.

Σὲ καμμία, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν πρώτη δὲν ἦταν ὅλοι οἱ ἐπίσκοποι. Ἄς λέει ὁ Πειραιῶς ὅτι θέλει, ὅτι θέλει ὁ καθένας,ὁ Ναυπάκτου καὶ ὅποιος θέλει.Σὲ καμμία Σύνοδο, μετὰ τὴν πρώτη δὲν προσκλήθηκαν ὅλοι οἱ ἐπίσκοποι. Μόνο τρεῖς ἀπὸ κάθε ἐπαρχία. Μόνο τρεῖς.

Ἄρα στὴν Κρήτη ποὺ ἦταν 24 σὺν ἕνας ὁ προκαθήμενος 25 ἦταν χουβαρδάδες. Ὅχι δύο ἤ τρεῖς , ἤ τρεῖς ἔως πέντε, ποὺ λέει  λίγο παρακάτω. 25 στὴν Κρήτη. Πρὸς τί λοιπὸν τὰ παράπονα; Δὲν καταλαβαίνετε;

Ὁ κανονισμὸς εἶναι ἡ ἀπόλυτη ἔκφρασις  τῆς κανονικῆς παραδόσεως.  Ἡ ἀπόλυτη ἔκφρασις.

Ἀφοὺ εἶναι ἡ ἀπόλυτη ἔκφρασις τῆς κανονικῆς παραδόσεως ἔτσι θὰ ἔγιναν ὅλες οἱ Σύνοδοι. Ἐπαναλαμβάνουμε τὴν διαβεβαίωση τοῦ κ. καθηγητοῦ ἐνώπιον τῶν ἐπίσης εἰδημόνων καθηγητῶν θεολογίας τοῦ πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, ὁ ὁποίος καὶ ἐχειροκροτήθη ἰκανῶς:

Ὅλες οἱ Σύνοδοι μετὰ τὴν 4η ἦταν Σύναξις τῶν Προκαθημένων καὶ τίποτα ἄλλο, 5η, 6η, 7η εἶναι Σύναξις Προκαθημένων μὲ 2 ἤ 3 ἐκπροσώπους.

Στὴν Σάκρα τοῦ αὐτοκράτωρος Φλαβίου Κωνσταντίνου πρὸς τὸν πάπα τῆς Ρώμης Δόμνον ὁ αὐτοκράτωρ λέει:

 «Ἀπὸ τὴν ἁγιωτάτη ἐκκλησία σας, ἄν συμφωνεῖτε καὶ σεῖς, στεῖλτε (ἀρκεσθεῖτεσὲ) τρία πρόσωπα». «ἐκ μὲν τῆς καθ᾿ ὑμᾶς ἁγιωτάτης ἐκκλησίας, εἰ μὲν ἀρέσκει αὑτῇ, ἐν τρισὶν προσώποις ἀρκεσθῆναι».(σελ 22 στήλη2)

Ἰσως καὶ σ᾿ αὐτὸ νὰ στηρίζετε τὸ «τρεῖς» τοῦ κ. καθηγητοῦ. Συνεχίζει ὅμως:

«Ἄλλὰ ἄν ἐσεῖς θέλετε νὰ στείλετε περισσότερους, στείλετε».   «ἐπεὶ καὶ πλείονας ὅσους ἀρέσκει αὐτῇ, ἐκπέμψει·»(σελ22,στ2)

Ἐκτὸς αὐτῶν μποροῦν νὰ στείλουν  καὶ ἔως δώδεκα μητροπολῖτες ἤ ἐπισκόπους ἀπὸ τὴν Σύνοδο καὶ δεκαέξ μοναχοὺς (ἀββάδας) ἀπὸ τὰ τέσσερα Βυζαντινὰ μοναστήρια: «ἐκ δὲ τῆς συνόδου ἕως δεκαδύο μητροπολιτῶν τε καὶ ἐπισκόπων· ἐκ δὲ τῶν τεσσάρων Βυζαντίων μοναστηρίων ἐξ ἑκάστου μοναστηρίου ἀββάδας τέσσαρας»(σελ22,στ2)

Ἄρα ἐχουμε 3+12+16=31 ἀλλὰ ὑπάρχει καὶ τὸ «ὅσους θέλετε ἀκόμη».

Συνεχίζει ὅμως μὲ κάτι, πέρα ἀπὸ τὴν σχολαστικὴ ἀριθμητική,ποὺ εἶναι καὶ τὸ οὐσιαστικό:

«Ἄν ἐπέτρεπε ὁ χρόνος θὰ εἴχαμε προετοιμαστεῖ ὥστε νὰ γίνει τελεία συνάθροισις, ὅπως προείπαμε».«εἰ γὰρ ἐπεδέχετο ὁ χρόνος ὡς προείρηται, καὶ τελείαν συνάθροισιν εἴχομεν παρασκευάσαι γενέσθαι».(σελ22,στ2)

Ἄν εἴχαμε χρόνο θὰ προετοιμαζόμασταν γιὰ τελεία σύνοδο γιὰ τελεία συνάθροιση. Ἄρα; Αὐτὸ ποὺ γινόταν δὲν ἦταν «τελεία σύνοδος». Ποιά εἶναι τελικῶς  «ἡ ἀπόλυτη ἔκφρασις  τῆς κανονικῆς παραδόσεως»;.

Δὲν μποροῦσε ὁ αὐτοκράτωρ νὰ ὁργανώσει τὴν ΤΕΛΕΙΑ ΣΥΝΟΔΟ, μὲ ὅλους τοὺς ἐπισκόπους -ἐννοεῖτε καλεσμένους, τὸ πόσοι θὰ πᾶνε εἶναι ἀλλο ζήτημα- καὶ γι’αὐτὸ ζητᾶ ὅσους ζητᾶ, ὥστε νὰ γίνει γρήγορα: «ἀλλ᾿ ἐπειδὰν ὁ χρόχος οὐκ ἐπιδέχεται, ὁ δὲ Θεὸς ἡμῶν τῇ ίδίᾳ βουλήσει προήγαγεν, ὅπερ ἡμεῖς ὑπερτιθέμεθα, ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ πάντως κελεύομεν τὴν ὑμετέραν πατρικὴν μακαριότητα μὴ γενέσθαι παρέμποδον τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ τούτους ἀποστεῖλαι·»

Καὶ ὅπως βλέπει κανεὶς τὸν παρακαλεῖ νὰ στείλει τοὺς ἀντιπροσώπους ὥστε νὰ μὴν γίνει ἐμπόδιο στὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἤθελε νὰ εἶναι ἐκεῖ. Δὲν ἀδιαφοροῦσε γιὰ τὴν ἀπουσία τους, ὅπως συνέβη στὴν Κρήτη.

Στὸν Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γεώργιο, ποὺ ἦταν τοπικῶς κοντὰ σὲ σχέση μὲ τὸν Ρώμης, λέει, στὴν ἀντίστοιχη σάκρα:

«Νομοθετοῦμε νὰ συναθροίσης ὅλους τοὺς μητροπολῖτες καὶ τοὺς ἐπισκόπους ποὺ ἀνήκουν στὸν θρόνο σου...» «fancimus (*νομοθετοῦμεν) συναθροῖσαι τὴν πατρικὴν ὑμῶν μακαριότητα πάντας τοὺς ὑπὸ τὸν ἁγιώτατον αὐτῆς θρόνον τυγχάνοντας ὁσιωτάτους μητροπολίτας τε, καὶ ἐπισκόπους κατὰ ταύτην τὴν θεοφύλακτον ἡμῶν καὶ βασιλίδα πόλιν» (σελ 23 στ2)

Πάντας. Ὅλους. Ἐπειδὴ δὲν ὑπῆρχε τὸ κώλυμα τῆς ἀποστάσεως. Καὶ τοῦ λέει ἐπίσης νὰ εἰδοποιήσει καὶ τὸν Ἀντιοχείας:

«Νὰ μεταφέρεις τὴν εἴδησι καὶ στὸν ἀρχιεπίσκοπο τῆς πόλεως τῶν Ἀντιοχέων ὥστε καὶ αὐτὸς νὰ προετοιμάσει τοὺς θεοφιλεῖς μητροπολίτας καὶ ἐπισκόπους τῆς συνόδου του νὰ συνέλθουν ἐδώ».

«Μεταδοῦναί τε τὴν περὶ τούτου εἴδησιν καὶ Μακαρίῳ τῷ ὁσιωτάτῳ ἀρχιεπισκόπῳ τῆς Ἀντιοχέων μεγαλοπόλεως, πρὸς τε καὶ αὐτὸν τοὺς τῆς οἰκείας συνόδου θεοφιλεῖς μητροπολίτας τε καὶ ἐπισκόπους παρασκευάσαι ἐπὶ τούτῳ ἐνταῦθα συνελθεῖν»(σελ 23 στ2)

«Τοὺς μητροπολίτες καὶ ἐπισκόπους» ὄχι δύο ἤ τρεῖς ἤ πέντε ἤ εἰκοσιπέντε.

Ὅλα αὐτὰ ἀφοροῦν τὴν 6^η Οἰκουμενικὴ καὶ εὐρίσκονται στὸν τρίτο τόμο τῶν Πρακτικῶν τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων (ἐκδοσις κελλίου Τιμίου Προδρόμου, ΣκήτηςἉγίας Ἄννας, Ἁγίου Ὅρους ἀπὸ ὅπου γίνονται καὶ οἱ παραπομπές)

Ἀλλὰ καὶ στὴν 7^η Οἰκουμενικὴ στὴν Ἐπιστολή του ὁ Πατριάρχης ἅγιος Ταράσιος πρὸς τοὺς Πατριάρχες τῆς ἀνατολῆς λέει:

«Ζητῶ ἀπὸ τὴν ἁγιότητά σας νὰ στείλετε μέχρι  δύο τοποτηρητὲς μὲ γράμματα... ὥστε οἱ μὲν τοποτηρητὲς νὰ μιλήσουν τὰ δὲ γράμματα νὰ διαβαστοῦν ὥστε νὰ ἐνωθοῦν τὰ χωρισμένα» «Αἰτοῦμαι τὴν ὑμετέραν ἁγιότητα, ἔως τῶν δύο τοποτηρητῶν ἀποστεῖλαι μετὰ θεηγόρου γραμματίου ὑμῶν... ὡς ὀφειλόντων καὶ τῶν τοποτηρητῶν ὑμῶν, καὶ τῶν γραμμάτων ὑμῶν συνοδικῶς ἐπὶ πᾶσι, τῶν μὲν λαλῆσαι, τῶν δὲ άναγνωσθῆναι, ὅπως ἐνωθῇ τὰ διεσχισμένα» (σελ.261,στ1)

Ἴσως καὶ ἀπὸ ἐδὼ νὰ προέρχεται τὸ «δύο» τοῦ κ. καθηγητοῦ.

Ὅμως αὐτὰ συνέβαιναν διότι οἱ ἰσλαμιστὲς εἶχαν ἐπικρατήσει στὴν ἀνατολὴ καὶ κυριαρχοῦσε ἡ ἀπειλὴ καὶ ὁ θάνατος. Γι᾿ αὐτὸ καὶ ὁ πατριάρχης Ταράσιος, ποὺ γνωρίζει τὴν κατάσταση, ζητᾶ νὰ στείλουν, ἄν τὰ καταφέρουν, ἕνα δύο ἄτομα καὶ τὶς ἐπιστολὲς τῶν Συνόδων. Δὲν συνέβαιναν αὐτὰ «ἐπειδὴ ἡ κανονικὴ συνοδικὴ παράδοσις προβλέπει νὰ μαζεύονται οἱ προκαθήμενοι καὶ δύο ἤ τρεῖς  ἐκπρόσωποι τους» ὅπως λέγει ὁ κ. καθηγητής:

«Μὴν σᾶς φανεῖ βαρειὰ ἡ ἀπουσία τῶν τριῶν ἀποστολικῶν θρόνων(Ἀντιοχείας,  Ἀλεξανδρείας, Ἱεροσολύμων). Δὲν εἶναι ἀπὸ δική τους πρόθεση τὸ ἐμπόδιο, ἀλλὰ ἀπό τὴν φρικωδεστάτη ἀπειλή καὶ τὴν θανατηφόρο τιμωρία αὐτῶν ποὺ ἔχουν ἐπικρατήσει καὶ τοὺς ἔχουν κυριεύσει». «Μὴ ἐπαχθὴς ὑμῖν φανείη τῶν τριῶν ἀποστολικῶν θρόνων ἡ ἀπόλειψις. Οὐ γὰρ ἐξ οικείας αὐτῶν τὸ ἐμποδὼν προθέσεως, ἀλλὰ τῆς τῶν κρατούντων καὶ κυριευόντων αὐτῶν φρικωδεστάτης ἐπαπειλήσεως καὶ θανατηφόρου ἐπιτιμήσεως». ( Επιστολὴ τῶν τῆς Ἑώας ἀρχιερέων πρὸς τὸν Πατριάρχην Ταράσιον.σελ 263,στ1)

Ἀντιλαμβάνεταικανεὶς γιατὶ δὲν ἦταν ἐκεῖ Ἐπίσκοποι ἀπὸ τὰ Πατριαρχεία τῆς ἀνατολῆς.

Ὁπότε ... κάπου ὑπάρχει λάθος. Ἤ στὰ συμπεράσματα τοῦ κ. καθηγητοῦ ἤ στὸν τρόπο ποὺ διαβάζω ἐγὼ τὰ Πρακτικὰ τῶν συνόδων, ποὺ δὲν εἶμαι καὶ εἰδικός. Καὶ ἄν μὲν ἐγὼ τὰ βλέπω λάθος κάτι τρέχει, ἄσχετος γάρ, -«ἀηδίες» ποὺ λέει καὶ ὁ κ. καθηγητής- ἄν ὅμως τὰ συμπεράσματα τοῦ κ. καθηγητοῦ εἶναι λανθασμένα τότε ἴσως ὑπάρχει πρόβλημα .. σὲ ὁλόκληρη σύνοδο.

 Ἴσως καὶ νὰ μὴν εἶναι «ἡ ἀπόλυτη ἔκφρασις  τῆς κανονικῆς παραδόσεως» ὁ Κανονισμὸς τῆς συνόδου τῆς Κρήτης, τουλάχιστον στὸν ἀριθμὸ τῶν προσκαλουμένων ἐπισκόπων, ὅπως εἴδαμε.

Τὸ ὅτι «δὲν ἔχουν δικαίωμα λόγου» οἱ ἐπίσκοποι-γλάστρες, οὔτε δικαίωμα ψήφου εἶναι ἄραγε ἔκφρασις  τῆς κανονικῆς παραδόσεως; Ὀψώμεθα.

Τζανάκης Γεώργιος , Ἀκρωτήρι Χανίων, 24 Ἰανουαρίου 2016