19 Ιαν 2017

Ο Λαγκαδά Ιωάννης για τη Σύνοδο της Κρήτης

«…….Ποιος όμως τους κατέστησε όλους αυτούς κριτές; Ο Κύριος μας λέει «Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε», και αυτοί κατακρίνουν τους πάντες, με την δικαιολογία ότι η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος ανεγνώρισε ως Εκκλησίες τους αιρετικούς.
Αυτό αποτελεί την μεγαλύτερη ψευδή πλάνη και διαστροφή της αλήθειας που διακηρύσσουν οι κύριοι αυτοί. Ουδεμία εκκλησιαστικότητα δεν αναγνωρίσθει προς τους αιρετικούς, είτε αυτοί λέγονται παπικοί, είτε προτεστάντες, απεναντίας κατεδικάσθη η Ουνία…..» 
(Δελτίο Τύπου) Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία εις τον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου - Λητής
Με περισσή ευλάβεια και με την πρέπουσα τιμή εορτάστικε εις την Ιερά Μητρόπολη Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης την Ιερά Μνήμη των Δύο Μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας μας, Αγίων Αθανασίου του Μεγάλου και Κυρίλλου Πατριαρχών Αλεξανδρείας.
Επίκεντρο όλων των λατρευτικών εκδηλώσεων της Μητρόπολης Λαγκαδά, ήταν ο περίλαμπρος Ιερός Ναός του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου, της ιστορικής περιοχής της Λητής. 
Την παραμονή της εορτής εκομίσθησαν, απότμημα του Σεπτού Λειψάνου του σήμερα τιμωμένου Αγίου Μεγάλου Ιεράρχου, το οποίο και φυλάσσεται εις την Ιερά Μονή Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου, καθώς επίσης και ο παλαιός Σταυρός της Επισκοπής Λητής και Ρεντίνης, ενώ εν συνεχεία τελέσθηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννου, ο οποίος και ομίλησε επικαίρος αναφερόμενος στην μορφή του Αγίου Αθανασίου, χειροθετώντας προς της Απολύσεως και έναν νέο Αναγνώστη που θα διακονεί στο Αναλόγιο και στο Ιερό Βήμα της ενορίας της Λητής.
Ανήμερα της εορτής τελέσθηκε λαμπρή πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Μητροπολίτου Λαγκαδά κ.κ. Ιωάννου, τον οποίον και πλαισίωναν Ιερείς και Διάκονοι της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως.
Κατά την διάρκεια των Ιερών Ακολουθιών παρέστησαν, ο Βουλευτής της Ν.Δ. κ. Σάββας Αναστασιάδης, εκπρόσωποι του Δήμου Ωραιοκάστρου, της Δημοτικής Αυτοδιοικήσεως και της Τοπικής Κοινότητος της Λητής, του Στρατού Ξηράς και των Σωμάτων Ασφαλείας, καθώς επίσης και μαθητές και μαθήτριες της Πρωτοβάθμιας Εκπαιδεύσεως.
Τον Πανηγυρικό Λόγο της ημέρας εκφώνησε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Αντώνιος Γκοτζαμάνης, αδελφός της Ιεράς Μονής Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου, ο οποίος και αναφέρθηκε στο πρόσωπο του Αγίου Αθανασίου και στις αρετές που διακρίθηκε, οι οποίες και μπορούν να αποτελέσουν διδάγματα για τον βίο του καθενός.
Προ της Απολύσεως της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας, τελέσθηκε η καθιερωμένη Αρτοκλασία της παλαιάς αδελφότητος του «Αγίου Αθανασίου», που υπάρχει στην περιοχή της Λητή, ενώ όπως συνηθίζεται ο Σεβασμιώτατος ετίμησε όλα τα παιδιά, τα οποία αψηφώντας το δριμύ κρύο της εποχής, βούτηξαν για να ανασύρουν τον Τίμιο Σταυρό την ημέρα των Θεοφανείων, στην ειδικά διαμορφωμένη κατασκευή πλησίον του Αγιάσματος της Ζωοδόχου Πηγής, επιδίδοντάς τους από έναν επιστήθιο Σταυρό και συγχαίροντας τα ιδαιτέρως για την τόλμη τους αυτή, η οποία κρατά ζωντανά τα ήθη και έθιμα της Πατρίδος μας μαρτυρώντας την αληθινή τους Αγάπη και Πίστη στον Έναν και Αληθινό Θεό. 
Στην σύντομη προσλαλιά του προς το παριστάμενο πολυπληθές εκκλησίασμα, το οποίο ετίμησε και αυτό με τον δικό του τρόπο τον προστάτη και έφορο της περιοχής της Λητής, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννης απεύθυνε λόγους επικαίρους υπογραμμίζοντας μεταξύ των άλλων, ότι είναι πολλή σημαντικό να τιμούμε αυτούς που τιμούν τα Σύμβολα και τις Παραδόσεις μας, καθώς επίσης είναι και καθήκον μας να στηλιτεύουμε εκείνους που είναι βλάσφημοι της Πίστεως και των Ιερών Προσώπων και Θεσμών, εν’ ονόματι της δήθεν ανυπάρκτου ευλαβείας και ευσεβείας που τους κυριεύει, όπως είναι πολλοί που εμφανίζονται τον τελευταίο καιρό ως δήθεν ομολογητές της Πίστεως μας, αλλά δυστυχώς είναι μόνο ομολογητές της πλάνης τους. 
Ομολογητής αληθινός είναι ο Μέγας Αθανάσιος και δεν μπορεί κανείς να έρθει και να σταθεί δίπλα στην Μεγάλη Αυτή Μορφή, που αποτελεί ένα Πνευματικό Κάτοπτρο, που ορθοτόμησε τον Λόγο της Αληθείας και υπηρέτησε την Εκκλησία με θυσιαστικό φρόνημα, και παρότι τους διωγμούς που υπέστη εδογμάτισε και εθεολόγησε την μόνη Αλήθεια, εν αντιθέση με κάποιους που θεολογούν μέσα από το θολό τους το μυαλό και μέσα από την πλάνη τους, υβρίζοντας και κατακρίνοντας συνεχώς Ιερές Συνόδους, Ιεράρχες, Κληρικούς αλλά και λαϊκούς. 
Ποιος όμως τους κατέστησε όλους αυτούς κριτές; Ο Κύριος μας λέει «Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε», και αυτοί κατακρίνουν τους πάντες, με την δικαιολογία ότι η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος ανεγνώρισε ως Εκκλησίες τους αιρετικούς. Αυτό αποτελεί την μεγαλύτερη ψευδή πλάνη και διαστροφή της αλήθειας που διακηρύσσουν οι κύριοι αυτοί. Ουδεμία εκκλησιαστικότητα δεν αναγνωρίσθει προς τους αιρετικούς, είτε αυτοί λέγονται παπικοί, είτε προτεστάντες, απεναντίας κατεδικάσθη η Ουνία. 
Ιστορικά και μόνο αν το δούμε πως μπορούμε αλλιώς να τους αποκαλέσουμε αφού αυτό είναι το όνομα τους. Στην Παραβολή του Ασώτου Υιού, ο υιός όταν απομακρύνθηκε εκ της πατρώας οικίας απώλεσε την ιδιότητα του ως Υιός; Ο Μέγας Βασίλειος στην Θεία Λειτουργία του, έχει μία σημείωση και αναφορά ευχόμενος υπέρ επιστροφής των πεπλανημένων.
Η Εκκλησία είναι η Φιλόστοργος Μητέρα και αναμένει την επιστροφή, και των πεπλανημένων, και των πεπτωκότων και των αμαρτωλών. Η Εκκλησία είναι Ιατρείο και η αγκαλιά της Αγάπης του Θεού για όλους τους ανθρώπους, είτε αυτοί πιστεύουν είτε αυτοί δεν πιστεύουν, είτε είναι αλλόθρησκοι είτε είναι αλλογενής, είτε είναι αιρετικοί. Η Εκκλησία καλεί τους πάντες σε Μετάνοια χαρίζοντας στο παρόν την Επίγνωση της Αλήθειας και εν τω μέλλον την ζωή την αιώνιον.
Αυτή είναι η ακριβής αλήθεια περί των πραγμάτων που αφορούν την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο που συνεκλήθη τον Ιούνιο εις την νήσον Κρήτην. Όλα τα άλλα εκφράζουν πολιτικές σκοπιμότητες και όταν μπαίνουν αυτές οι σκοπιμότητες μέσα στα πνευματικά θέματα της Εκκλησίας τότε δημιουργούνται προβλήματα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο αμάρτημα από το να διασπά κανείς την ενότητα για χάρη της εγωπαθούς αντιλήψεως του, του εγωισμού και της πλάνης του, όπως πράττουν κάποιοι κύκλοι που αποκαλούνται και ομολογητές. 
Είδατε ποτέ κάποιον ήρωα να αυτοαποκαλείται ήρωας. Η Ιστορία είναι αυτή που θα τον κρίνει και θα τον αποκαλέσει ήρωα ή όχι, με βάση τα ανδραγαθήματα του, τις θυσίες του και τα κατορθώματα του. 
Ο Κύριος μας λέει ότι, «ὃς δ' ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ε΄ 19). Και μόνο αυτό τους το εγχείρημα αποτελεί έκφραση της κενότητας τους, αποδεικνύοντας περίτρανα το πόσο κούφιοι και άδειοι είναι, εκφράζοντας άποψη για Ιερά Πρόσωπα και Θεσμούς. Ούτε ο Τόπος, ούτε η Κοινωνία μας επιδέχονται επεμβάσεις που διασπούν την Ενότητα του Λαού μας, σπέρνοντας συνεχώς ζιζάνια.
Αν θέλουμε πραγματικούς Ομολογητές, ας ακολουθήσουμε το φωτεινό παράδειγμα των δύο σήμερα τιμωμένων Αγίων Πατριαρχών Αλεξανδρείας, Αθανασίου του Μεγάλου και Κυρίλλου και ας ανατρέξουμε και μελετήσουμε λεπτομερώς την αγωνιστική τους πορεία για να δούμε ποιοι είναι οι πραγματικοί ορισμοί των λέξεων Ομολογητές και Άγιοι. 
Όλοι αυτοί που δήθεν Θεολογούν σήμερα χωρίς την Θεολογία της Αρχιερατικής Προσευχής του Κυρίου μας και χωρίς το μεγάλο Μήνυμα της Αγάπης και της Ενότητος Του, δεν Θεολογούν αλλά θολολογούν. 
Ο Κύριος για την Σωτηρία όλων των ανθρώπων ανέβηκε επάνω στον Σταυρό και άπλωσε τις παλάμες του, για να ενώσει τα το πριν διεστώτα, εν αντιθέση με αυτούς που θέλουν να δημιουργήσουν διεστώτα και μέσα στην Εκκλησία και μέσα στην Κοινωνία, διδάσκοντας έναν Χριστό, όχι όπως Αυτός αποκαλύπτεται και βιώνεται μέσα από την ζωή και το παράδειγμα των Αγίων αλλά όπως θέλουν αυτοί να το μορφοποιήσουν και να το προβάλλουν μέσα από την εσωτερική τους κακότητα και διαστροφή, όπως έκαναν και οι Φαρισαίοι στις ημέρες του Κυρίου, οι οποίοι παρότι ήταν καλοί άνθρωποι και εκκλησιαζόμενοι, άνθρωποι του Θεού και Ευσεβείς, κατέκριναν τον ίδιο τον Νομοδότη και Νομοθέτη ως άνομο.
Μετά το πέρας της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας, εις την κεντρική αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου του Ιερού Ναού του Αγίου Αθανασίου Λητής, ο Σεβασμιώτατος ευλόγησε και έκοψε την πατροπαράδοτη πίτα των Κατηχητικών Σχολείων της ενορίας, ευχόμενος τα δέοντα προς όλους τους παρισταμένους.

12 σχόλια:

  1. Ζεις σε άλλον κόσμο, δέσποτα. Με λυπείς πάρα πολύ. Αν ζούσε ο μακαριστός Κιλκισίου Χαρίτων, τι θα έλεγε; "Θεός ου μυκτηρίζεται" αλλά και "Λαός ου μυκτηρίζεται". Όποιος δεν θέλει να έχει μάτια, πώς θα μπορέσει να δει; Όποιος δεν έχει αυτιά, πώς μπορεί να ακούσει; Κρίμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟΣ Ο ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΑ ΜΠΕΡΔΕΥΤΙΚΕ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΝΑ ΕΝΑΓΚΑΛΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ "αγιωτατο" ΠΑΠΑ .ΛΥΠΑΜΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΕΞΥΠΝΟΣ ΙΕΡΑΧΗΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Διακόσιαι οκάδες κενά και κούφια λόγια. Εσύ δεν κρίνης "άγιε" Λαγκαδά; Αφήρεσε πρώτα εκ του οφθαλμού σου τας δοκούς κι έπειτα ασχολήσου με τας ακίδας εις τους οφθαλμούς των φιλοχρίστων Ορθοδόξων δήθεν αδελφών σου. Εις ποίαν Αγίαν, Οικουμενικήν Σύνοδον η Εκκλησία προσποιήθηκε την δήθεν "φιλόστοργον μητέραν", εις τους υβριστάς του Αγίου Τριαδικού Θεού; Όταν καθαιρούσε τον Άρειον και τους οπαδούς του; Όταν καθαιρούσε τον Διόσκορον, τον Ευτυχή και τους οπαδούς τους; Εις τον Μακεδόνιον μήπως; Δυστυχώς αι θεολογικαί σου γνώσεις ουδόλως λιπαραί εισί. Γνωσταί αι πεποιθήσεις του "αγίου" Λαγκαδά. Δεν αναμέναμεν και τι καλύτερον. Αδελφοί, γρηγορείτε και προσεύχεσθε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν χρειάζεται ίσως να πάμε πίσω στα χρόνια του όντως μεγάλου Αγίου Αθανασίου, Σεβασμιότατε Λαγκαδά, για να διαπιστώσουμε, αν επιθυμούμε να ήμαστε αμερόληπτοι και απροκατάληπτοι, το μέγεθος της παρέκκλισης των οικουμενιζόντων μεταπατερικών από την αγιοπατερική και σώζουσα οδό της Ορθοδοξίας και εκκλησιαστική παραδοχή αιώνων, της οποίας τον λόγο της αληθείας δώσατε όρκο ενώπιον του μόνου αληθινού Κυρίου και Θεού να ορθοτομήτε! Και εξηγούμαι: Στην εκδοθείσα Εγκύκλιο των Πατριαρχών της Ανατολής του έτους 1848, η Ορθόδοξη Εκκλησία χαρακτηρίζεται ως «μία, αγία, καθολική και αποστολική Εκκλησία, επόμενη τοις ίχνεσι των αγίων Πατέρων, ανατολικών τε και δυτικών», ή αλλού «θεία μάνδρα της καθολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας» και ότι αυτή « η Ορθοδοξία ετήρησε την Καθολικήν Εκκλησίαν άφθορον νύμφην τω νυμφίω αυτής παρ’ υμίν», σε αντιδιαστολή προς τον δυτικό χριστιανισμό που χαρακτηρίζεται ως «Παπισμός» και τους οπαδούς αυτού «Παπισταί» που ενοχλούν «την ήσυχον Εκκλησίαν του Θεού» δηλονότι την Ορθοδοξίαν, εξαιτίας του εισχωρήσοντος εκεί «ιού του νεωτεριμού».
    Οι Συνοδικοί της εποχής εκείνης απεφάνθησαν ότι οι δυτικοί απεκόπησαν από την Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά «πριν ή αποστατήσωσιν από της Οδθοδοξίας εις τας αιρέσεις αυτήν την πίστιν κατείχον και αυτοί», δηλαδή τους αποκαλούν χωρίς περιστροφές και με σαφήνεια αιρετικούς. Η αλήθεια είναι απλή, Σεβασμιώτατε, όπως απλός και σαφής είναι και ο λόγος της Ορθοδοξίας, έχει διαύγεια και όχι «δελφικές» διατυπώσεις.
    Παρακάτω στην προαναφερόμενη εγκύκλιο γράφονται λόγοι που «τσούζουν», αλλά μήπως και ο Κύριος λίγους «έτσουξε» στην εποχή του με τους λόγους Του; Σε αυτή την αγία μάνδρα της Ορθοδοξίας, στην οποία «οι εν αυτή ποιμένες και τίμιον πρεσβυτερίον …. διατηρεί αυτήν την αρχαιοτάτην ευαγή σεμνότητα των πρώτων αιώνων του χριστιανισμού, επέπεσαν και εμπίπτουσιν,» (δηλαδή διαχρονικά και εσαεί) «ως και εφ’ ημίν ορώμεν, «λύκοι βαρείς»», και «λυκόφρονες άνδρες και ψυχοκάπηλοι σπουδάζωσι και μεθοδεύωνται ίνα εκείνων απαγάγωσι δούλων ή αυτά ως αρνία εκ των μητέρων αυτών αφαρπάσωσιν». Τα διαβάζει κανείς και ανατριχιάζει. Φοβερή εικόνα, ανθρωπαγέλη ως λύκοι να προσπαθούν να απομονώσουν από των μητέρων των και κατασπαράξουν άδολα και άκακα πρόβατα και από το ορθόδοξο χριστιανικό «κοπάδι».
    Γράφουν και άλλα πολλά, οι Συνοδικοί, «τω καιρώ εκείνω», Σεβασμιώτατε, όπως ότι όταν και όπου αναφέρονται σε «Εκκλησίες της Δύσης», κατά την Κολυμπάριον τελευταίαν «επικαιροποιημένη» και «μεταρρυθμισμένη» διατύπωση «ετερόδοξες εκκλησίες», εννοούνται οι θρόνοι, οι οποίοι ήταν ορθόδοξοι πριν την αποκοπή τους και τώρα πλεόν είναι κενοί από Επισκόπους. Μπορεί να μας πει κάποιος «θεολόγος» πότε πληρώθηκαν αυτές οι κενές επισκοπές;
    Αυτά είδαν, «εν ταις ημέραις εκείναις», άκουσαν και γνώριζαν, «καθώς ελαλήθη προς αυτούς», οι άξιοι ποιμένες «και τα μετέφεραν στους δικούς τους. «Και πάντες οι ακούσαντες εθαύμασαν περί των λαληθέντων υπό των ποιμένων προς αυτούς». Σήμερα;
    Ευλόγησον!
    Δ.Γ.Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΕ, ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΝ ΙΕΡΕΙΣ,ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΟΥΣ. ΤΟ ΚΥΡΟΣ ΜΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΕΞΑΡΤΑΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ.ΑΝΑΦΕΡΕΣΘΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΣΕ ΣΥΝΟΔΟΥΣ ΚΑΠΟΤΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΟΙΧΘΟΥΝ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΗΝ "ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΙΑ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ". ΔΗΛΩΣΑΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΕΧΕΙ Ο ΠΑΠΑΣ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΙΕΡΟΣΥΝΗ,ΚΑΙ ΕΑΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΤΗΝ ΕΠΗΡΕΝ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ο Χριστος ουτε filioque παρεδωσε ουτε κτιστη χαρι.
    Τα κοπελια των λατινων φωνασκουν μεσα στην Ορθοδοξια υπερ των εν ποικιλια ομοπιστων αυτων και λεγουν για Χριστο,αλλα Χριστο δεν εχουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. OI XΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΩΝ ΙΕΡΕΩΝ,ΩΣΤΟΣΟ ΣΤΑ ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΟΣΩΝ ΣΑΝ ΤΟΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΚΥΡΙΟ ΠΑΡΑΠΟΙΟΥΝ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ἐντελῶς ἀπαράδεκτα ὅσα ἀναφέρει ὁ Σεβ/τος Λαγκαδᾶ καί δυστυχῶς καί ἐντελῶς ἀδικαιολόγητα! Ὁ ἴδιος ἐκτίθεται ἀνεπανόρθωτα, ἐάν δέν τά ἀνασκευάσει εἰλικρινῶς, διότι ἐμφανίζεται νά ἀγνοεῖ αὐτά πού ἐπικαλεῖται. Πῶς τολμᾶ νά ἐπικαλεῖται τόν Μέγα Ἀθανάσιο πού διδάσκει νά προτιμοῦμε νά βγάλουμε τά μάτια μας παρά νά βλάψουμε τήν Πίστη μας; Τί ἀπίστευτη σύγχυση ἔχει καί γιατί μέ τόση βιασύνη καί προχειρότητα ἐπαναλαμβάνει τίς χρεωκοπημένες θεωρίες τῶν οἰκουμενιζόντων; Τί σχέση ἔχει ἡ ἱστορική Ἐκκλησία τῆς Ρώμης καί ὁ θρόνος της μέ τήν σημερινή ψευδοεκκλησία καί τῆ οὐσίᾳ αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ; Ἐλπίζω χωρίς πλήρως νά τό συνειδητοποιεῖ ὅτι ὁ Σεβ. συνελήφθη δυστυχῶς νά "παίζει ἐν οὐ παικτοῖς"! Καί μή σκεφθεῖ κανείς γιατί κρίνουμε ἤ ἀντιλέγουμε στόν σεβαστό κατά τά ἄλλα Ἱεράρχη. Τό κάνουμε διότι εἶναι Ἀποστολική καί δή Παύλεια ἐντολή κατά τήν ὁποία καί Ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ νά λέει ἀντίθετα μέ τήν Παράδοση πρέπει νά τόν ἀναθεματίζομε! Ἀρκετά ἀνεχθήκαμε! Δ.Κ.Ἀ.Θεολόγος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. O (ε)...πὶσκοπος του Λαγκαδά, προφανώς θα θεωρεί (λατινοφὶλως πατριαρχική) ευσέβεια, την ὰρνηση της αγιὸτητος του μεγάλου Βασιλείου. του αγιου Γρηγοριου του θεολόγου, του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, του αγίου Μαξίμου του ομολογητού, του μεγάλου Φωτίου, του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, του αγίου Μάρκου του Ευγενικού, του αγίου Νικοδήμου του αγιορείτου, και των νεοφανών αγίου Παισίου και αγίου Πορφυρίου, των χωρισάντων τους Ορθοδόξους από τους λατίνους ορισμένων πατριαρχών της Ορθοδοξὶα.

    Το θυροκοληθέν επί των θυρών του παραδείσου παρτιαρχικό καταγγελτήριο της αγιότητος αυτὼν, φέρει πλέον και την δική του υπογραφή.

    Η συνομολογία του επισκὸπου του Λαγκαδά ως τάχα ορθοδὸξου εκείνου του πατριάρχου , του τιμὼντος τον Ρωμαίο ποντικό ως αγιοτάτου επισκὸπου αδελφὴς ετεροδόξου εκκλησίας, τον όμως ομολογούντα κτιστή την θέωσι του Δεσπωτικού προσλὴμματος, και ως απολασαντα κτιστή θεότητα, και ούτως αρνουμένου να ομολογήσει Θεοτόκον την αειπὰρθενον υπεραγία μητέρα του Χριστού, καθως θεος κτιστής θεότητος δεν είναι τέλειος θεός, αποδεικνύει τον μητροπολίτη του Λαγκαδά ως ανάξιο της ιδιογράφου ομολογίας πίστεως, την οποία παρέδωσε στην Εκκλησία όταν εχειρωτονήθει επίσκοπος.

    Το φρικτό όμως του επεισοδὶου αυτού, είναι η τέλεσις της θείας λειτουργίας προς τιμήν των αγίων αυτών....

    Αλοίμονο στον ανειλικρινώς ιστάμενον ενώπιον του αγίου θυσιαστηρίου...

    Εφόσον συνομολογεί την περιθάλπτουσα τους αιρετικούς πατριαρχικη σύνοδον του Κολυμπαρίου, οίκοθεν νοείται οτι συνομολογεί την άρνηση της αγιότητος των εκείνων αγίων των χωρισάντων τους Ορθοδόξους από των αιρετικών λατίνων και των ομοίων αυτών, οτι συνομολογεί την ὰρνησιν της θείας παραδόσεως υπὸ του Κυρίου.

    Εφόσον ο εν αρχή Θεός Λόγος εγένετο σάρξ εγχρόνως, η σάρκα αυτή εθεώθει ακτίστως και εν τελεία ενεργεία θεότητος εξ άκρας συλλήψεως.

    Η όποια άλλη πίστι των όποιων `ταγών` εξ εσπερίας και ανατολής, συνιστά ομολογία ετέρου ευαγγελίου, ακόμα και από στόματα πατριαρχών και συνόδων συμφώνως της Πατριαρχικής εγκυκλίου του 1848.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Διαβασε και λιγο ιερο Χρυσοστομο δεσποτα! Ποτε κρινουμε καποιον; Στα της πιστεως ο ελεγχος και η κριση επιτρεπεται συμφωνα με τους αγιους μας. Στα του βιου απαγορευονται. Κριμα κι εσυ οικουμενιστης εισαι και μαλιστα ορεγεσαι την νυμφη του Θερμαικου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. κατάπτυστα λόγια, καλύτερα να μην άνοιγε το στόμα του !
    Γ.Ε. , Αθήνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή