Οι στατιστικές ‘’αξιολογήσεις’’ των Ιεραρχών στην Κύπρο τι εξυπηρετούν;

ΟΙ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΕΣ ‘’ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ’’ ΤΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΤΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ;

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Πρόσφατα έγινε πολύς λόγος για τη στατιστική έρευνα η οποία ανατέθηκε από την εφημερίδα ‘’Σημερινή’’ στο Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο Λευκωσίας.  Και φυσικά δεν μας ανέπαυσαν οι στατιστικές ‘’αξιολογήσεις’’ Ιεραρχών μας.  Πιστεύω τέτοιες αριθμητκές ‘’αξιολογήσεις’’ δεν αναπαύουν το Ορθόδοξο ήθος. 

 Εξάλλου είναι φυσικό οι προβαλλόμενοι από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης Ιεράρχες να είναι και οι περισσότερο γνωστοί.  Πιστεύω τέτοιες στατιστικές ‘’αξιολογήσεις’’ των Ιεραρχών μας μειώνουν  τους καλούμενους  όχι και τόσο ‘’γνωστούς’’ Ιεράρχες.  Προς τι η αλλότροπη εξίσωση της δημοτικότητας με τη θετική γνώμη.  Τι σημασία έχει η δημοτικότητα, την οποία καλούν θετική γνώμη; 

 Επίσης ένας βασικότατος παράγοντας που καθιστά απόλυτα δικαιολογημένη, τυχόν λανθασμένη εκτίμηση από μέρους των αδελφών μας στη Μητροπολιτική Ελλάδα, που είδαν τις συγκεκριμένες στατιστικές, είναι και το γεγονός της ‘’πολιτικής παραμέτρου’’.  Δυτυχώς υπεισέρχονται και άλλα κριτήρια σε κάποιες εκτιμήσεις.

 Αλλά ας σταθούμε σε αυτό που αποκαλούν ‘’θετικές γνώμες’’ και με τις οποίες εμμέσως πλην σαφώς μειώνονται Ιεράρχες της Εκκλησίας μας.  Αν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν επρόβαλλαν ιδιαιτέρως συγκεκριμένους Ιεράρχες, δεν θα είχαν κάποιοι Ιεράρχες τόσο ‘’χαμηλά ποσοστά’’, και να ήταν σχεδόν άγνωστοι.  Γιατί συνήθως επιλέγονται κάποιοι Ιεράρχες της Εκκλησίας μας, για προβολή στα μέσα μαζικής ενημέρωσης; Αυτό ας το απαντήσουν αυτοί που επιμένουν στη μονομερή προβολή συγκεκριμένων Ιεραρχών.  Μάλιστα η θεματολογία κάποιων συνεντεύξεων ήταν τέτοια, που παλαιότερα οδήγησε και σε άτοπες αναφορές, που λύπησαν αρκετούς πιστούς.

 Τα κριτήρια ‘’επιλογής’’ φυσικά ποικίλουν.  Για παράδειγμα μέχρι πρότεινος προβαλλόταν από Εκκλησιαστική ιστοσελίδα, η εξής προλογική αναφορά μιας δημοσιογράφου μετα από συνέντευξη με τον Επίσκοπο αυτόν (δεν θεωρώ ορθό να αναφέρω ονόματα, ούτε του Επισκόπου, αλλ’ ούτε κια της δημοσιγράφου)   :    «Ήταν γύρω στις δέκα το βράδυ όταν τον καληνύχτισα, έξω από τα σκαλιά της Μητρόπολης.  Περάσαμε μαζί κουβεντιάζοντας  τρεις ώρες. Πίνοντας τσάι και τρώγοντας γλυκά.  ‘’Σκέτος πειρασμός’’, μου είπε κάποια στιγμή και γελάσαμε.  Τον παρατηρούσα σχεδόν φωτογραφικά. Πράγματι είχε κάτι που τον διαφοροποιούσε.  Οι κινήσεις του ο τρόπος που μιλούσε…Δεν απέπνεε αυτή τη βαριά και απρόσιτη αίσθηση, που αποπνέουν οι περισσότεροι άνθρωποι του κλήρου.  Τόσο, που αν δεν ήταν τα ράσα θα ξεχνούσα ότι είχα απέναντί μου έναν ιερωμένο και δη Μητροπολίτη.  Και τι σημαίνει θα ξεχνούσα;  Σημαίνει πως…». 

 Πιστεύω τέτοιες αναφορές πρωτίστως μειώνουν τον Επίσκοπο αυτόν, ειδικά το «Και τι σημαίνει θα ξεχνούσα;  Σημαίνει πως…», και δευτερευόντως τους κληρικούς  που μειωτικά αναφέρεται η εν λόγω δημοσιογράφος.  Παρατηρούμε ότι τα κριτήρια επιλογής ποικίλουν.   Στη ζωή της Εκκλησίας μας τέτοιες τοποθετήσεις, όπως για παράδειγμα της δημοσιογράφου αυτής, αλλά και οι στατιστικές ‘’αξιολογήσεις’’ δεν ωφελούν.