Η θέση του Πατραρχείου Γωργίας για ομοφωνία και αλλαγή κειμένων, δεν είναι αναδυόμενος εθνικισμός. (Απάντηση σε κείμενο του κ. Γιαγκάζογλου)

Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΓΙΑ ΟΜΟΦΩΝΙΑ ΚΑΙ AΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ,  ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ   ΑΝΑΔΥΟΜΕΝΟΣ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ

(Απάντηση σε κείμενο του κ. Γιαγκάζογλου)

Του   Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

Τα περί αναδυόμενου εθνικισμού στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Γεωργίας, όσον αφορά τη στάση της για τη Σύνοδο της Κρήτης, όπως ανέφερε σε πρόσφατο κείμενό του στο περιοδικό ‘’Σύναξη’’, ο κ. Σταύρος Γιαγκάζογλου, όχι μόνο δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, αλλά αποτελούν και λοιδορία.   

Ξεκάθαρα τοποθετήθηκε η Ορθόδοξη Εκκλησία Γεωργίας, ότι στη Σύνοδο της Κρήτης, παραβιάσθηκε  η αρχή της ομοφωνίας καθώς και το ότι πρέπει να διορθώσεις σε κείμενα της Συνόδου ή να δημιουργηθούν καινούργια κείμενα. Πως μπορεί να καταλογιστεί αναδυόμενος εθνικισμός στην Εκκλησία της Γεωργίας;  Γιατί τέτοια αυθαίρετη λοιδωρία, για την Ορθόδοξη Εκκλησία Γεωργίας;

Η  παραβίαση της αρχής της ομοφωνίας, με την παράλληλη εφαρμογή της  υπέρ- πλειόνων αρχής, δεν επέτρεψε την αντίθετη άποψη.  Επιπρόσθετα με την παραβίαση της αρχής της ομοφωνίας, υπήρξε και το πρωτόγνωρο του δικαιώματος, ψήφου μόνο στους Προκαθημένους των Τοπικών Εκκλησιών.

Όσο αφορά τον ανυπόστατο ισχυρισμό, όσων τόσο καιρό προσπαθούσαν αγωνιωδώς να βρουν άλλοθι από τις Οικουμενικές Συνόδους, ότι δηλαδή και σε Οικουμενικές Συνόδους δεν παρευρίκοντο όλες οι Τοπικές Εκκλησίες, θα αναφέρομε ότι άλλο να κωλύεται να παρευθεί κάποιος και άλλο να επιχειρηματολογεί γιατί δεν θέλει να παρευρεθεί.

Ο κ. Γιαγκάζογλου δεν πρόσεξε ότι στη Σύνοδο της Κρήτης εφαρμόσθηκε η υπέρ - πλειόνων αρχή, με το φαινόμενο της υπογραφής ‘’αντ’ αυτού’’, για λογαριασμό των Επισκόπων που δεν υπόγραψαν από τον Προκαθήμενό τους;   Η  αρχή της ομοφωνίας είναι η ενδεδειγμένη αρχή σε θεολογικά θέματα και όχι η αρχή των πλειόνων. 

O κ. Αριστείδη Πανωτής στο κείμενο του που τιτλοφορείται ‘‘Μετασυνοδικές σκέψεις : Η παραβολή των κακόπιστων Αμπελουργών’’ (amen.gr),  ενώ ανέφερε ότι ‘’…Τότε οφείλει να θεραπεύεται η διαφωνία κατά παρέκκλιση εκ της ομοφωνίας δια της «ψήφου των πλειόνων», σε μεταγενέστερο κείμενό του ανασκέυασε τη θέση του αυτή σε άλλο κείμενό του που τιτλοφορείται ‘‘Η προϊστορία της Διορθοδόξου Συνόδου. Προς καταλαλούντες την Αγία Σύνοδο’’ (amen.gr).  Στο κείμενο αυτό αναφέρει μεταξύ άλλων τα εξής : ‘’Και τα μεν ζητήματα που απειλούν την ενότητα της επιλύονται με ειλικρίνεια «συλλογικά», τα μεν θεολογικά με «συμφωνία», τα δε κανονικά διοικητικά με την «ψήφο των πλειόνων» και όλα στερεώνονται με αγάπη στη συνείδηση του Λαού του Θεού’’.  Στο δεύτερο κείμενό του ο κ. Αριστείδη Πανωτής σαφώς τοποθετήθηκε ότι στα θεολογικά με «συμφωνία» διευθετούνται, δηλαδή ομοφωνία. Ο σχολιασμός πιστεύω είναι περιττός. 

Το περί αναδυόμενου εθνικισμού στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Γεωργίας, όσον αφορά τη στάση της για τη Σύνοδο της Κρήτης, όχι μόνο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλά αποτελεί και βαρύ χαρακτηρισμό, καθότι το ολίσθημα του εθνικισμού και του εθνοφυλετισμού για μια Τοπική Εκκλησία, αποτελεί μεγάλο εκκλησιολογικό ατόπημα. 

Δείτε και: -Τα περί αναδυόμενου εθνικισμού στην Εκκλησία της Βουλγαρίας, από τον κ. Γιαγκάζογλου