+ Νικόλαος Π. Βασιλειάδης (4.9.2016)

Ένας από τους μεγαλύτερους θεολόγους των χρόνων μας έφυγε νωρίς την Κυριακή το πρωί, 4 Σεπτεμβρίου 2016, για τη Θριαμβεύουσα Εκκλησία από την επίγεια Στρατευομένη, την Οποία υπηρέτησε «ως καλός Στρατιώτης Ιησού Χριστού» για πολλές δεκαετίες.

Κύπριος τω γένει, από τα κατεχόμενα, θεολόγος, Ιεροκήρυκας, μέγιστος συγγραφέας, συστηματικός και αντιαιρετικός, εργάστηκε, όσον ελάχιστοι στο Έργο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μέσα από τις τάξεις της Ιεράς και Σεβασμίας Αδελφότητος του π. Ευσεβίου Ματθοπούλου με τον γραπτό και προφορικό θείο λόγο.

Δεν υπήρξε τομέας της Ορθοδόξου Θεολογίας και σύγχρονο θεολογικό ή πατριωτικό θέμα που να μη τα υπηρέτησε και με τρόπο άριστο να τα φέρει εις πέρας. Τα βιβλία του, το ένα καλύτερο από το άλλο, με την ευρύτατη θεματογραφία και την απόλυτα κατοχυρωμένη βιβλιογραφία του, απαντούν σε όλα τα τρέχοντα θεολογικά ερωτήματα υπό το φως της Αγ. Γραφής και Πατερικής Παραδόσεως. Αποτελούν την καταφυγή και το βοήθημα κάθε ορθοδόξου μελετητή και κήρυκα.

Γραμμένα τα έργα του όλα με τον φωτισμό του Αγ. Πνεύματος και την δική του ακραία εργατικότητα και επιμέλεια αποτελούν ολόκληρη βιβλιοθήκη, η οποία μάλιστα εμπεριέχει μεταξύ των άλλων την Ερμηνεία των Αγίων Γραφών, την Ορθόδοξη Παράδοση και Ευσέβεια, την αγάπη για την Πατρίδα και την Ιστορία, τη θεία Λατρεία και τις Εορτές της Εκκλησίας μας, τη συμβουλευτική προς τους Νέους και τη μεγάλη αγάπη προς την Ορθοδοξία μας.

Τα έργα του τιμήθηκαν από την Ακαδημία Αθηνών και μερικά μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες. Ο ίδιος πήγε και κήρυξε τον θείο λόγο σε Κύπρο, Αυστραλία, Αγγλία, Ρωσία, άριστος κάτοχος όντας ο ίδιος της Αγγλικής και Γαλλικής γλώσσας. Κάποιοι είπαν ότι κάποια από τα συγγράμματά του είχαν προφητικό χαρακτήρα, όπως το Λυκόφως του Μαρξισμού, και αναμφίβολα όλα ωφέλησαν μικρούς και μεγάλους.
Διηύθυνε κυρίως το Νεανικό και Επιστημονικό Περιοδικό της «Δράσεως», το οποίο επί των ημερών του γνώρισε πραγματικά στιγμές μεγαλείου. Επίσης υπήρξε επί έτη Διευθυντής των Εκδόσεων, των Περιοδικών και των Υπηρεσιών της Αδελφότητος Θεολόγων του Σωτήρος Χριστού.

Ο αείμνηστος Νικόλαος Βασιλειάδης δεν ήταν μόνο ένας θεολόγος του σπουδαστηρίου ή του άμβωνος. Καταπιάστηκε εκ νεότητος αυτού και με τα ιεραποστολικά έργα στους τομείς του Χριστιανικού έργου: Οικοτροφεία Φοιτητών, Γραμματεία Περιοδικών, Φοιτητικές Κατασκηνώσεις, Συνέδρια του Συλλόγου «Ο Μ. Βασίλειος», Τομέας Επιστημόνων… Είχε μια πλήρη και ευλογημένη ζωή γεμάτη από ιεραποστολική δραστηριότητα και χάρη μέχρι την τελευταία του στιγμή.

Η προσωπική του πνευματική ζωή άριστα συγκροτημένη, γεμάτη από τη χάρη των Μυστηρίων της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής των Ορθοδόξων Εκκλησίας. Φίλος του Αγίου Όρους και των Ασκητών του Άθωνος, ζούσε την ορθόδοξη πνευματική ζωή κατά τρόπο υποδειγματικό. Ο λόγος του «εν χάριτι, άλατι ηρτυμένος», ταπεινός, οικοδομητικός, βοηθητικός, ανάπαυε τους ακούοντας αυτόν. Ο ίδιος ήταν ευγενέστατος και ευαίσθητος χωρίς να θέλει να πικράνει και να στενοχωρήσει. Προσευχόμενος και ακριβής σε κάθε στιγμή της πολυκύμαντης ζωής του.

Με την εκδημία του Νικολάου Βασιλειάδη η Αδελφότητα του Σωτήρος Χριστού χάνει ένα από τα ιστορικά και επίλεκτα μέλη της, η Στρατευομένη Ορθόδοξη Εκκλησία και Θεολογία ένα γνήσιο μαχητή της αλήθειας και του Δόγματος σε καιρούς συμβιβασμού και συγκρητισμού, η Πατρίδα, και ιδιαίτερα η Ελληνική Κύπρος μας, χάνουν ένα «στήριγμα», όπως χαρακτηρίζει ο Μ. Βασίλειος τους κληρικούς και κατ΄ επέκταση τους πνευματικούς ανθρώπους.

Όμως εμείς οι Ορθόδοξοι πιστεύουμε στην αιώνια ζωή. Οι άνθρωποι φεύγοντας από τη γη συνεχίζουν να ζούν στην αιωνιότητα και τα έργα των δικαίων παραμένουν και διδάσκουν τον κόσμο. Ο αείμνηστος θεολόγος Νικόλαος Βασιλειάδης αναπαύθηκε από τους κόπους της πολυμόχθου ζωής. Κάλλιστα μπορεί να ισχύσει και γι΄ αυτόν, αυτό που αναφέρει ο Συναξαριστής για τον Μ. Βασίλειο: «Ζῇ Βασίλειος, καὶ θανὼν ἐν Κυρίῳ. Ζῇ καὶ παρ᾽ ἡμῖν, ὡς λαλῶν ἐκ τῶν βίβλων».

Αιωνία του η Μνήμη ! Να έχουμε την ευχή του!

xrestia.gr