Άντε και με μπούρκα!

Άντε και με μπούρκα!

Χρήστος Μπολώσης, Υποστράτηγος ε.α.

Το ημερολόγιο έδειχνε: Παρασκευή 25 Μαρτίου. Στο μυαλό του κάθε Έλληνα, που έχει λίγο παραπάνω μυαλό από της κότας και έχει και κάνα δυό πτυχία περισσότερα από τον Υπουργό Παιδείας (sic) κ. Φίλη, γνωρίζει ότι αυτήν την ημέρα εορτάζουμε την εξέγερση του Έθνους για την αποτίναξη του Οθωμανικού (και όχι τουρκικού, θα μας πουν οι κανονικοί και όχι οι γιαλαντζί ιστορικοί) ζυγού.

Βεβαίως οι «διαβασμένοι» στα φροντιστήρια της «Φαλμεράϊερ Α.Ε.» περιστασιακοί και εκτελούντες διατεταγμένοι υπηρεσία «ιστορικοί», θα μας πουν ότι ακριβώς τότε δημιουργήθηκε και το Ελληνικό Έθνος. Να, κάτι τέτοια διαβάζω και αν ξανακούσω ποτέ σαν άνθρωπος, αφού με κουφαίνουν συστηματικώς και αδιαλείπτως, να καλέσω τον Φίλη να του κάνω το τραπέζι και καλά να πάθω. Είπα λοιπόν να ψάξω να δω πώς ορίζεται το «Έθνος». Ανοίγω το εγκυρότατο λεξικό «Ήλιος» και διαβάζω: «Σύνολον ανθρώπων κοινής καταγωγής κοινών παραδόσεων, κοινής ιστορίας και κοινών ηθών και εθίμων». Κάτι τέτοιο διάβασα και στην Βικιπαίδεια. Πάει καλά σκέφτηκα. Καλά μας τα είπαν τότε στο σχολείο.
Εμείς, δεν θα προσπαθήσουμε να βάλουμε μυαλό, ούτε έχουμε και την διάθεση άλλωστε, σε ανιστόρητους νόες αραδιάζοντας επιχειρήματα για να πείσουμε τα αλαλάζοντα κύμβαλα, περί της ορθότητος ή μη των απόψεών τους, διότι πώς να τα βάλεις με τους ηλιθίους. Έτσι κι’ αλλιώς τα ξέρουν όλα…

Σε μία κυβέρνηση που δεν γνωρίζουν ότι υπάρχουν θαλάσσια σύνορα μεταξύ των κρατών, ότι η Ήπειρος είναι γεωγραφικό διαμέρισμα και όχι Νομός, ότι ο Στρατός δεν είναι για να σκουπίζει και να ξεσκατώνει λαθρομετανάστες, ότι τα Hot Spot ο ένας υπουργός τα βλέπει ως καύχημα και ο άλλος ως Νταχάου, δεν έχεις να πεις και πολλά πράγματα, διότι, ως γνωστόν, «τον μελαμψό άνδρα κι’ αν τον πλένεις το αφρόλουτρό σου χαλάς» (απέφυγα και το ρατσιστικό τσιτάτο…). Και για να επανέλθουμε στα της Εθνικής μας εορτής. Παλιότερα, στις παρελάσεις της 25ης Μαρτίου βλέπαμε περήφανα τα Ελληνόπουλα να παρελαύνουν ντυμένα με τις εθνικές φορεσιές μας..

Σιγά – σιγά και όταν ο λαός ήρθε στην εξουσία, δυστυχώς όχι μόνος του αλλά με το ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, μας προέκυψε σ ’ ένα σχολείο της Νέας Μηχανιώνας της Χαλκιδικής ο Τσενάϊ (Αλβανός με πατέρα αξιωματικό της Σιγκούρμι, ήγουν της αλβανικής ΕΥΠ), ο οποίος δήλωνε, προς πάσαν κατεύθυνση, ότι αισθάνεται Έλληνας. Και επειδή, σύμφωνα με τους δασκάλους του, ήταν το καλύτερο μυαλό σε όλη την Νοτιοανατολική Ευρώπη, τας Καναρίους νήσους, το MAHRΕB, την Μέση Ανατολή και το Ανατολικό Τιμόρ, έπρεπε να πάρει στα χέρια του την Ελληνική σημαία και να παρελάσει ως σημαιοφόρος.

Έγινε χαμός! Οι φασίστες της Χαλκιδικής, δηλαδή το 99% των κατοίκων αντέδρασαν. Οι προοδευτικοί, δηλαδή το 0,5% πείσμωσαν. Μερικοί, για να δείξουν την συμπαράστασή τους στον αδικημένο Οδυσσέα, τον βάφτισαν (να μη ξεχάσουν να του στείλουν λαμπάδα το Πάσχα…). Και τα χρόνια πέρασαν, ο Οδυσσέας μεγάλωσε και πήγε να συνεχίσει τις σπουδές του στην Αμερική (ο φουκαρά ο Αλβανός…) και από ‘κει μας κοροϊδεύει, ότι όσα έλεγε δεν τα πίστευε αλλά τον έβαζαν να τα πεί. Και όλα αυτά, χωρίς ο νουνός του να τον συνετίζει (π.χ. να μη του στείλει λαμπάδα το Πάσχα, ούτε καινούργια παπούτσια).

Κάπου είχαν ηρεμίσει τα πράγματα, ώσπου μια μέρα εμφανίζεται από το πουθενά ο ΣΥΡΙΖΑ, με τα ωραία του. Με τις Τασούλες του, με τις Σίες του, με τους Φίληδές του, με τους Μουζάλες του, με τους Καρανικήτες του (στο διαδίκτυο κυκλοφορεί το ευφυέστατο: «Το κακό δεν είναι που ο φίλος του Αλέξη έγινε σύμβουλος. Το κακό είναι που ένας φίλος του Καρανικήτα έγινε πρωθυπουργός»), με τις ντομάτες γεμιστές, με τους Κοντονήδες του, με τα Κάπιταλ κοντρόλ του και όλα όσα τέλος πάντων μπορεί να διαθέτει ένας παράδεισος που είναι ασυνάρτητος, ανιστόρητος και απρογραμμάτιστος.

Και εδώ ακριβώς, είναι που εμφανίζεται στην παρέλαση η μαντήλα…
Μια μαθήτρια από την λαγγεμένη ανατολή των χιλίων και μιάς νυχτών και του Αλή Μπαμπά και των 40 κλεφτών, παρελαύνει - ως παραστάτης παρακαλώ της Ελληνικής σημαίας - στην προχθεσινή παρέλαση. Κάποιοι είπαν: «Μα είναι άριστη μαθήτρια η καλύτερη των Καναρίων νήσων, του MAHREB και των άλλων δημοκρατικών δυνάμεων». Και στα Αρχαία Ελληνικά είναι καλύτερη; Και στα Θρησκευτικά; Και στην Ελληνική ιστορία; Να με συγχωρούν οι κ.κ. καθηγητές, αλλά να μου επιτρέψουν να αμφιβάλω. Αλλά κι’ έτσι νάναι τόση κάψα είχανε πιά να δούνε παραστάτη της Ελληνικής σημαίας ένα απόγονο του Κιουταχή, ή του Ιμπραήμ, ή του Δαρείου και της Παρισάτιδος, οι οποίοι ως γνωστόν σκάρωσαν παίδας δύο; Κάποια φόρμουλα θα μπορούσαν να βρουν να το αποφύγουμε και αυτό το πικρό ποτήριο. Πώς επί παραδείγματι βρήκαν, σε χρόνο ρεκόρ είναι η αλήθεια, «πάτημα» την πλημμελή ενημέρωση και ακύρωσαν την εκδρομή του Λυκείου Ξάνθης στο Ευρωκοινοβούλιο επειδή τη χρηματοδότηση είχε αναλάβει η Χρυσή Αυγή; Εκεί εξαντλήθηκαν τα αντανακλαστικά τους;

Επειδή έχω κάμποσα χρόνια διδακτικής πείρας σε Στρατιωτικές Σχολές, γνωρίζω, πάντοτε βεβαίως υπάρχουν οι ελαχιστότατες εξαιρέσεις, πόσο άριστοι μπορεί να είναι αλλοδαποί μαθητές. Μάλιστα σε κάποια σχολή είχαμε απορία πώς κάποιος αλλοδαπός συμφοιτητής μας διέπρεπε σε διαγωνίσματα που εμείς κουμπουριάζαμε. Το μυστήριο λύθηκε προς το τέλος της εκπαιδεύσεως, όταν μάθαμε ότι ο φίλος σύμμαχος έγραφε στα διαγωνίσματα με… μαύρο μολύβι με ό,τι αυτό συνεπάγεται…(Πάσα ομοιότης ή συσχέτιση με υπαρκτά πρόσωπα είναι τυχαία, που έλεγαν και οι παλιές Ελληνικές ταινίες…)

Τώρα επί της ουσίας. Ρε παλικάρια είστε με τα καλά σας; Την Λεϊλά, της οποίας πιθανώς ο προ-προ-πάππος μπορεί να είχε παρενοχληθεί σεξουαλικώς από τον Καραϊσκάκη ή να είχε μαζέψει τις φάπες του από τον Κολοκοτρώνη στην Άλωση της Τροπολιτσάς ή να του είχε καψαλίσει τον απαυτό ο Κανάρης, βρήκατε να βάλατε να παραστέκει και να φρουρεί την σημαία, διότι, αν δεν το ξέρετε, ο σημαιοφόρος και οι παραστάτες θεωρούνται και οι φρουροί της σημαίας. Ρε συνέλθετε λίγο και σταματείστε τις αφέλειες. Δεν έχουν καμμία θέση δίπλα στο ιερό σύμβολο που ενσαρκώνει την έννοια του Έθνους και ασφαλώς δεν είναι απλώς ένα πανί (τ’ ακούς Μίλτο;), κάποιοι που μπορεί αύριο (δεν έχουν δα και ορκισθεί και για το αντίθετο), να είναι απέναντί της. Αυτό είναι δυνατόν να το καταλάβουν οι διάφοροι;

Εκτός πιά, αν ο πατέρας της Σεχραζάτ είναι υποψήφιος επενδυτής και κοιτάμε να τον καλοπιάσουμε. Αυτό μόνον ο κ. Μάρδας το γνωρίζει. Εμείς πιά τι να πούμε; Απλώς να ευχηθούμε στις 28 Οκτωβρίου να δούμε και την Φατμέ να παρελαύνει με μπούρκα…

Δημοκρατία, 29.03.2016