Παύλος Σαββίδης, Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι και ο Πάπας στη Λέσβο;

ΤΙ  ΓΥΡΕΥΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ ΣΤΟ ΠΑΖΑΡΙ

ΚΑΙ Ο ΠΑΠΑΣ ΣΤΗ ΛΕΣΒΟ;

Σαββίδης Παύλος, Θεολόγος – καθηγητής

                Ο θυμόσοφος ελληνικός λαός με τον χαριέστατο δημώδη παροιμιακό λόγο, αποδίδει με θαυμαστή ακρίβεια, γεγονότα-συμβάντα που αναφέρονται σε πρόσωπα που εμπλέκονται στην πολιτική και θρησκευτική ζωή του τόπου μας.

            Σύμφωνα με την ερμηνεία που δίνει το lexigram.gr η παροιμία- κατά το πρώτο της μέρος-μεταφράζεται ως εξής : «παρεμβαίνω σε ζήτημα που δεν με αφορά άμεσα… δεν είμαι το αρμόδιο πρόσωπο ή ασχολούμαι με πράγματα που δεν ξέρω ή που δεν είναι στην αρμοδιότητά μου». Των φρονίμων ολίγα…

            Σε τούτες τις δίσεχτες ημέρες για την Πατρίδα αλλά και την Ορθοδοξία μας, που έντονα μυρίζουμε τα ίχνη του αντιχρίστου, έρχεται - ως μη ώφειλε - ο δίκερως γίγας, ο αρχηγός του κράτους του Βατικανού, ο αιρεσιάρχης και πάσης ιερωσύνης εστερημένος Πάπας Φραγκίσκος, στην πολλαπλά αγιασμένη νήσο  της Λέσβου. Όμως προηγήθηκαν της επισκέψεώς του διάσημοι χολιγουντιανοί ηθοποιοί! Άρα πολύ άργησαν τόσο ο Πάπας όσο και οι δικοί μας…

            Πρέπει να ξεκινήσουμε από δύο τραγικά λάθη όλων των εμπλεκομένων στην φιέστα του Σαββάτου. Το πρώτο λάθος, η επιλογή της αγιοτόκου Λέσβου ως τόπου επισκέψεως των προσφύγων και μεταναστών, που είναι στην πλειοψηφία τους μουσουλμάνοι. Εκεί δηλαδή όπου η ενθρονισμένη εφέστια εικόνα της Παναγίας Αγιάσου αγιάζει, αλλά και προστατεύει ολόκληρη την αγιοτόκο νήσο από ορατούς και αοράτους εχθρούς. Άριστο θα ήταν η επίσκεψη να αρχίσει από τον φρικτό, μαρτυρικό λόφο των Καρυών, όπου οι πρόγονοι των σημερινών –κατατρεγμένων!– μουσουλμάνων έσφαξαν, έκαψαν τους συγκλονιστικούς νεοφανείς μάρτυρες, Ραφαήλ Νικόλαο και Ειρήνη. Είναι μάλιστα γνωστό, ότι οι δύο πρώτοι εγκατέλειψαν τους θεολογικούς διαλόγους με τους παπικούς και αργότερα εδιώχθησαν από την Κωνσταντινούπολη, διότι αρνήθηκαν το ενωτικό συλλείτουργο που επρόκειτο να τελεστεί λίγο προ της Αλώσεως.

Κάποιος δε, να υπενθυμίσει στον κ. Φραγκίσκο τον λόγο του Γέροντος Γαβριήλ Καθηγουμένου Ι. Μ. Αγίου Διονυσίου Αγίου Όρους για την «σβέσιν των εν Ανατολή επτά χριστιανικών λυχνιών της Αποκαλύψεως από αλλοπίστους υπό τα ενθουσιώδη χειροκροτήματα του Καθολικού κόσμου… και την ένανγχον ένοχον σιγήν της «Χριστιανικής Δύσεως» επί τοις βανδαλισμοίς εις την ατυχή βασιλίδα των πόλεων»!

Το δεύτερο λάθος. Ο παράκαιρος χρόνος της επίσκεψης. Η συγκυρία των ωρών και των ημερών δεν δίνουν περιθώρια για πολυδάπανα ταξίδια και παραθέσεις πολυτελεστάτων τραπεζών εν μέσω Μ. Τεσσαρακοστής εφόσον όλο το κλίμα των ημερών είναι βαρύτατα πένθιμο, αφού βρισκόμαστε και σε απόσταση αναπνοής από την Μ. Εβδομάδα! Κάτι ακόμα πιο σημαντικό: πλείστοι όσοι αδελφοί μας, και μάλιστα μικρά παιδιά, υποσιτίζονται (επίσημος πίνακας διαδικτυακού τόπου δείχνει, χιλιάδες οικογένειες σε κοινωνικά παντοπωλεία και συσσίτια… χιλιάδες μαθητές είναι άποροι), και εμείς προκαλούμε με τη διασπάθιση δημοσίου χρήματος, για ξέφρενες και ασυλλόγιστες δαπάνες, για τυχόν πολιτικά οφέλη και τέλος τις ακατανόητες όσο και θλιβερές αντιπαραθέσεις Αθηνών και Φαναρίου, κατά τα άλλα «λίαν αγαπητών εν Χριστώ αδελφών»!

Φημολογείται έντονα ότι ο Ορθόδοξος Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος και ο αιρετικός Ποντίφηκας θα αναπέμψουν κοινή δέηση - κοινώς συμπροσευχή - επί καταφρονήσει και καταπατήσει των ιερών της Εκκλησίας μας Κανόνων, για τα θύματα του Αιγαίου. Το απλό και άδολο ερώτημα του ορθοδόξου χριστιανού είναι: ποια «εκκλησιαστική» γλώσσα θα χρησιμοποιηθεί για την ανάπαυση των «υγρών» ανθρωπίνων θυμάτων για τα οποία συμπονεί οπωσδήποτε κάθε ορθόδοξη καρδιά; Ο Πατριάρχης μας για την ανάπαυσή τους - πέραν της σοβαροτάτης δογματικής αποκλίσεως αφού είναι αλλόθρησκοι ή αιρετικοί - θα επικαλεσθεί την Τριαδική Θεότητα. Ο Ποντίφηκας όμως σε ποιόν Θεό θα προσευχηθεί αφού πριν από ολίγον καιρό ενώπιον του προέδρου Ομπάμα έκαμε την παρακάτω βλάσφημη δήλωση – την οποία ούτε ο ίδιος ο διάβολος θα σκεφτόταν – και αυτόχρημα άρνηση του Τριαδικού μας Θεού; «Ο Ιησούς Χριστός, ο Ιεχωβά, ο Αλλάχ, αυτά όλα είναι τα ονόματα για να περιγράψουν μια οντότητα που είναι σαφώς η ίδια σε όλο τον κόσμο»! Εάν όμως αποτραπούν όλες οι παραπάνω συμπροσευχές, ασφαλώς μεγίστη ανακούφιση θα δεχθούν οι ψυχές μας…

Κλείνουμε με το γνωστό νομικό ρωμαϊκό ερώτημα: «τις ωφελείται»; Με απλά λόγια, ποια η πρακτική ανάγκη της παρουσίας πολιτικών και θρησκευτικών αρχηγών; Μήπως η έστω και προσωρινή ανακούφιση με γενναία οικονομικά ποσά για τις πολλαπλές ανάγκες των προσφύγων; Αλλά οι ορθόδοξοι αδελφοί της Λέσβου, άξιοι και αυτού του βραβείου  Νόμπελ, ξεπέρασαν τον εαυτό τους με την  σαμαρειτική τους αγάπη σε χρήμα, ρούχα, τρόφιμα και μάλιστα σε καθημερινή βάση, έστω και αν σε πολλές περιπτώσεις το αντίδωρο των προσφύγων ήταν η αχαριστία, με πολλές δαιμονικές εκδηλώσεις: οι καθημερινές εξεγέρσεις εναντίων των πιστών στα πλείστα των hotspots, με πρόφαση τη θέα του Σταυρού τον οποίον με καύχηση (!) φορούν, επιβεβαιώνουν την αλήθεια των λεγομένων.

Τα φώτα της δημοσιότητας με εκτενείς αναφορές στις εν πολλαίς πολυδάπανες φιέστες, θα στραφούν επάνω τους με αβέβαια τα αποτελέσματα  υπέρ των προσφύγων, διεκδικώντας και πιθανά πολιτικά οφέλη - ως μη ώφειλε…

Με το στημένο, ανούσιο και προκλητικό πανηγύρι, οι πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες θέλουν να αποσπάσουν τα χειροκροτήματα και την εύνοια των ευρωπαίων αρχόντων, αυτών δηλαδή που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα και υπήρξαν οι αρχιτέκτονες του προσφυγικού κινήματος με δισεκατομμύρια κέρδη από τους επιτηδείους.

Θα υπήρχε κάποια νότα παρηγοριάς και χαράς εάν όλοι οι παραπάνω ανελάμβαναν δυναμικές πρωτοβουλίες επαναπροώθησης όλων ανεξαιρέτως των προσφύγων, έστω και με επώδυνες οικονομικές θυσίες. Όμως το πράγμα το βλέπουμε δυστυχώς πολύ χλωμό…

Τελικά για να επιτρέψει ή ανεχθεί ο Θεός την επώδυνη έλευση του κ. Φραγκίσκου στην δεύτερη αγία Σιών, την Λέσβο του αγίου Ραφαήλ και του Αρχαγγέλου του Μανταμάδου,  αλλά και την άκριτη συμμετοχή Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, σημαίνει ότι έχουμε πολύ ακόμα δρόμο μετανοίας. Ο ληστής του Σταυρού σηματοδοτεί την αιτία του  κακού και της συμφοράς που μας περιμένει: «άξια ων επράξαμεν απολαμβάνομεν».  Και επράξαμε πολλά και φοβερά, με αποκορύφωμα την μονιμοποίηση των σοδομικών διαστροφών, από ορθοδόξους έλληνες βουλευτές, προπαραμονή Χριστουγέννων,  με  την ένοχη σιγήν ιχθύος από την πλειονότητα της εκκλησιαστικής μας ιεραρχίας!

Επειγόντως ζητείται ένας Ιωνάς για ένα αφυπνιστικό κήρυγμα: «έτι τρείς ημέραι και Νινευΐ καταστραφήσεται…», μήπως έτσι δει ο Θεός τη μετάνοιά μας  και στείλει το έλεός του. Αναζητάμε τρείς θαρραλέες ψυχές, εκκλησιαστικούς ηγέτες, που θα αναλάβουν επάνω τους όλα τα αμαρτήματά μας. «Ημάρτομεν, ηνομίσαμεν, ηδικήσαμεν ενώπιόν σου…» για να αποφύγουμε μια νέα ελληνική βαβυλώνια αιχμαλωσία από έθνη της Άγαρ και όχι μόνο…