Ιωάννης Τάτσης, Συμφωνία η ασυμφωνία μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών δια την συμμετοχήν εις το ΠΣΕ;

Συμφωνία η ασυμφωνία μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών δια την συμμετοχήν εις το ΠΣΕ;

Tου κ. Ιωάννου Τάτση, Θεολόγου

Το υποβληθέν για έγκριση από τη Μεγάλη Σύνοδο κείμενο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν χριστιανικόν κόσμον» περιέχει πολλές αναφορές ξένες προς την ορθόδοξη θεολογία και εκκλησιολογία. Οι συντάκτες του επιδιώκοντας πανορθόδοξη έγκριση για τη συνέχιση της λεγόμενης οικουμενικής κίνησης, μάλλον δε για την επιτάχυνση του οικουμενιστικού βηματισμού τους, αφιερώνουν τα άρθρα 16 – 19 του κειμένου στη συμμετοχή Ορθοδόξων Εκκλησιών στο Π.Σ.Ε. Στα άρθρα αυτά υπάρχουν ασφαλώς ορθές διατυπώσεις περί της Εκκλησίας, οι οποίες όμως υπερκαλύπτονται από άλλες λίαν προβληματικές, όπως η αναφορά σε «Εκκλησίες» πέραν της Ορθόδοξης η εκείνη της «προαγωγής της ενότητος των Χριστιανών» μέσω του Π.Σ.Ε.

Στο άρθρο 16 γίνεται συγκεκριμένη αναφορά στην αποχώρηση των Ορθοδόξων Εκκλησιών Γεωργίας και Βουλγαρίας από το Π.Σ.Ε. Συγκεκριμένα σημειώνεται: «Αι Ορθόδοξοι Εκκλησίαι Γεωργίας και Βουλγαρίας απεχώρησαν εκ του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, η μεν πρώτη εν έτει 1997, η δε δευτέρα εν έτει 1998, ως έχουσαι ιδίαν αυτών γνώμην περί του έργου του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών και ούτω δεν συμμετέχουν εις τας υπ’ αυτού και των άλλων διαχριστιανικών οργανισμών δραστηριότητας». Μετά την ανωτέρω σημείωση ωστόσο επισημαίνεται ότι κρίνεται απαραίτητη η συνέχιση της παρουσίας της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο Π.Σ.Ε. Παραμένει αναπάντητο ερώτημα αν και υπό ποιές προϋποθέσεις έχουν συνυπογράψει το παραπάνω κείμενο οι αντιπρόσωποι των Εκκλησιών Γεωργίας και Βουλγαρίας, που συμμετείχαν στις προσυνοδικές συνάξεις. Σε κάθε περίπτωση απλή επισήμανση ότι κάποιες Ορθόδοξες Εκκλησίες μετέχουν και άλλες απέχουν από το ΠΣΕ δεν μπορεί να λογίζεται ως πανορθόδοξη ομοφωνία επί του θέματος.

Σημαντικότατη είδηση των τελευταίων ημερών αναφέρει ότι η Σύνοδος της Εκκλησίας της Γεωργίας απορρίπτει όλο το ανωτέρω κείμενο και επομένως επιβεβαιώνει για μία ακόμη φορά τη διαφωνία της στη συμμετοχή της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη λεγόμενη οικουμενική κίνηση.

Σημειώνεται τέλος ότι ουδεμία αναφορά γίνεται στο κείμενο στην ύπαρξη πολλών επισκόπων στις Ιεραρχίες των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, οι οποίοι έχουν σαφώς διαφωνήσει με την συνέχιση της συμμετοχής της Εκκλησίας στην οποία ανήκουν στις εργασίες του ΠΣΕ.

Η παρούσα συγκυρία αποτελεί ευκαιρία να συζητηθεί στις Συνόδους της Ιεραρχίας των Ορθοδόξων Εκκλησιών το ζήτημα της συμμετοχής στο ΠΣΕ και να ληφθούν σχετικές συνοδικές αποφάσεις, που θα είναι δεσμευτικές για τους Προκαθημένους, που θα ψηφίσουν τα τελικά κείμενα της Μεγάλης Συνόδου.

Τυχόν υπερψήφιση των προαναφερθέντων άρθρων του κειμένου που υποβλήθηκε στη Μεγάλη Σύνοδο ως έχουν, θα αποτελέσει ισχυρή στήριξη εκ μέρους των Ορθοδόξων, των πάσης φύσεως αιρετικών «χριστιανών» που μετέχουν στο ΠΣΕ. Μία τέτοιου είδους αναγνώριση των αιρετικών «χριστιανών» είναι βέβαιο πως θα αφαιρέσει από αυτούς την «καλή ανησυχία» για την πίστη τους και θα κλείσει τη μόνη σωτήρια για εκείνους οδό της μετανοίας και της αποκήρυξης της πλάνης τους, μέσω της οποίας μπορούν να σωθούν επιστρέφοντας στους κόλπους της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ορθόδοξος Τύπος,04/03/2016