Το
σκοτεινό νέφος που κάλυψε ήδη την Ευρώπη, έφθασε κι εδώ. Ο οίστρος, η παράφορη,
η ακάθαρτη ορμή, το μανιώδες πάθος της ομοφυλοφιλίας απειλεί και την Ελλάδα
μας. Η χώρα μας, χώρα των υψηλών ιδανικών, κατάντησε, χάρη στους ανάξιους
πολιτικούς της, χώρα των δανεικών, και τώρα κινδυνεύει να γίνει Σόδομα και
Γόμορρα. Οι πολιτικοί μας, κυριευμένοι από οίηση και αλαζονεία, πορευόμενοι
χωρίς Θεό και χωρίς γνώση, συνεχίζουν να αδικούν το ένδοξο Ορθόδοξο ελληνικό
έθνος.
Επικαλούμενοι
συνεχώς το «λαό» δεν κάνουν τίποτε άλλο από του να υβρίζουν το ανθρώπινο
πρόσωπο, να κτυπούν κατάστηθα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και να ενεργούν έτσι,
ώστε ο άνθρωπος του σήμερα να είναι πνευματικά πολύ πιο χαμηλά από τον άνθρωπο
του χτες. Ή, ορθότερα, ενεργούν ώστε ο άνθρωπος, ο «εν τιμή ων», που έχει τόσο
μεγάλη τιμή και αξία, αφού δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα Θεού, να εξισώσει τον
εαυτό του με τα άλογα ζώα και να γίνει όχι απλώς όμοιος με αυτά, ζώντας και
πεθαίνοντας σαν κτήνος (βλ. Ψαλμ. μη’[48] 13), αλλά πολύ χειρότερος από αυτά!..
Το
απελθόν Υπουργείο Δικαιοσύνης της Ελλάδος, αφού έλυσε όλα τα προβλήματα που
καταταλαιπωρούν τη χώρα μας, αποφάσισε να νομιμοποιήσει αυτό που ο θείος νόμος
καταδικάζει ως βδελυρό αμάρτημα. Αυτό που ο Θεός τιμώρησε με φωτιά και θειάφι
στα Σόδομα και τα Γόμορρα, γεγονός που μαρτυρεί δια μέσου των αιώνων η Νεκρά
θάλασσα. Μια θάλασσα όπου επιπλέουν σβώλοι από θειάφι, και πάνω από την οποία
δεν πετούν πουλιά λόγω αναθυμιάσεων.
Αντί
η δικαιοσύνη αυτού του τόπου να απαγορέψει τις προκλητικές «παρελάσεις
υπερηφάνειας» ΛΟΑΤ (Λεσβιών, Ομοφυλοφίλων, Αμφιφυλοφίλων, Τρανσέξουαλς),
επιχείρησε να προωθήσεις «σύμφωνο συμβίωσης» των ομοφυλοφίλων. Ο Υπουργός
Δικαιοσύνης ενθαρρύνθηκε στην ανόσια αυτή ενέργειά του και από την τότε Πρόεδρο
της Βουλής, που έτρεξε να δώσει το παρόν στην «παρέλαση υπερηφάνειας». Και δεν
αρκέστηκε να μιλήσει στους ΛΟΑΤ, αλλά τους κάλεσε να περάσουν την επόμενη φορά
και από τη … Βουλή των Ελλήνων! «Ω ήθη, ω καιροί!» (o tempora, o mores) θα
αναφωνούσε ο Κικέρων αν ζούσε σήμερα.
Το
«σύμφωνο συμβίωσης», που αν γίνει αποδεκτό, νομιμοποιεί τον οίστρο της
διαστροφής, είναι πάρθιο βέλος στον θεοϊδρυτο θεσμό του γάμου. Και μάλιστα στην
Ελλάδα, όπου οι γεννήσεις έχουν φτάσει στο ναδίρ, οι δε εκτρώσεις, χάρις στον
εγκληματικό νόμο της πολιτείας, ολοένα αυξάνουν! Επιμένουν οι πολιτικοί μας ότι
μιλούν, εκφράζουν και νομοθετούν εκ μέρους του λαού. Αλλά η λέξη «λαός» είναι
αόριστη. Ποιανού λαού; Του παραπληροφορημένου; Του παραπλανημένου; Του λαού,
του πάντα ευκολόπιστου και πάντα προδομένου;
Το
«σύμφωνο συμβίωσης», που στο εγγύς μέλλον θα εξελιχθεί και σε νόμο για πολιτικό
γάμο για ομόφυλα ζευγάρια, που ίσως να επιβληθεί αύριο και στην Εκκλησία να
νυμφεύει τα ομόφυλα ζευγάρια, είναι ωρολογιακή βόμβα στον κορμό του έθνους μας.
Πέραν
αυτών ένας τέτοιος νόμος είναι άντικρυς αντίθετος προς τον άγιο και σωτήριο
νόμο του Τριαδικού Θεού. Ένα τέτοιο εγχείρημα αποτελεί τρανταχτή αποστασία κατά
του Θεού και κήρυξη πολέμου από τον αδύναμο χοϊκό και προσωρινό άνθρωπο κατά
του αιωνίου και παντοκράτορος Θεού. Το αποτέλεσμα ενός τέτοιου πολέμου δε
χρειάζεται να το επισημάνουμε.
Είναι
καιρός να συνέλθουμε. Δεν μπορούμε να ακολουθούμε τα βήματα της αποστατημένης
Ευρώπης στο όνομα ενός κάλπικου προοδευτισμού. Οι πολιτικοί μας έσπευσαν να
βάλουν τη χώρα μας στην Ευρώπη για ασφάλεια και τώρα ο λαός μας νιώθει τραγικά
ανασφαλής, διότι τον αναγκάζουν να τα βάλει με το Θεό!… Το σκοτεινό νέφος που
καλύπτει την Ευρώπη, απειλεί να καλύψει τον καταγάλανο ουρανό της Ελλάδος και ο
οίστρος ακολασίας, το μανιώδες πάθος, κινδυνεύει να κυριεύσει το λαό μας. Ένα
λαό γαλουχημένο με τα νάματα της Ορθοδοξίας. Ένα λαό που έχει προσφέρει και
συνεχίζει να προσφέρει αγίους και μάλιστα θαυματουργούς!…
Όσοι
θα κληθούν να ψηφήσουν τον ανόσιο και αντίθετο νόμο που νομιμοποιεί το αμαρτωλό
«σύμφωνο συμβίωσης» ας αναλογισθούν τις ευθύνες τους.
Ο
άγιος Απόστολος Παύλος φωνάζει: «Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος»
(Εβρ. ι’ [10] 31): Είναι φοβερό να πέσει κανείς στα χέρια του αληθινού Θεού,
που δεν είναι νεκρός σαν τα είδωλα, αλλά ζει αιωνίως!
ν.π.β.
Από
το μηνιαίο περιοδικό «Η Δράση μας»,
Τεύχος 533, Νοέμβριος 2015 -Ορθόδοξη Πορεία
Απο τα ωραιοτερα που εχουν γραφει τον τελεταιο καιρι
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου κάνει εντύπωση ολοι οι Εκκλησιαστικοί να θεωρούν υπαίτιουςολων των κακών τους Πολιτικούς.Το ιδιο κάνει και ο κύριος Βασιλειάδης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτους Επισκόπους, στους ιερεις, στους θεολόγους που είναι οι κύριοι υπαίτιοι της ελλειψης χριστιανικής κατήχησης του λαού και της πληρους εγκαταλείψεώς του στα πάθη του, και της κατάντιας της Πατρίδας μας, ουδείς δίδει εις αυτούς το ΜΕΓΙΣΤΟ μερίδιο ευθύνης.Είναι δυνατόν;Γνωρίζουν τι λένε;Γνωρίζουν ποιά είναι η θέση τους εναντι της Εκκλησίας, του Θεού και του λαού;Τότε αυτοί ολοι γιατί υπάρχουν;Για τραλαλά;
Δυστυχώς, ΔΥΣΤΥΧΕΣΤΑΤΑ, στις γέμουσες πνευματικής συγχύσεως χαλεπές μας μέρες, στις οποίες κυριαρχεί η νέα θεότητα του αιώνα μας, η λεγόμενη "πολιτική ορθότητα", η οργανωμένη, από μεθόδου και εκ συστήματος, δημόσια προβολή και διαφήμιση ως εναλλακτικής μορφής σεξουαλικής συμπεριφοράς και "οικογενειακής" ζωής του επάρατου σοδομισμού, που ευτελίζει, απο-ιεροποιεί και υποβαθμίζει βάναυσα το θεοειδές ανθρώπινο πρόσωπο σε επίπεδο κάτω και απ αυτό του κτήνους, υπονομεύει, αποδομεί και καταλύει τον ιερό θεσμό της οικογένειας και διαφθείρει ανεπανόρθωτα την κοινωνία και, πολύ περισσότερο τη νεολαία, λογίζεται ως "απελευθέρωση" και "πρόοοδος".
ΑπάντησηΔιαγραφήΚραυγάζουν στη διαπασών για ΔΗΘΕΝ ελευθερία οι δούλοι των πιο αισχρών παθών και οι υλακτούντες κύνες του "politically correct", υποστηρικτές και "προαγωγοί" της νομιμοποιήσεως, διαφημίσεως και προβολής της διαστροφής τους. "Ελευθερίαν επαγγέλονται, αυτοί δούλοι υπάρχοντες της φθοράς", κατά το θείο Πέτρο.
"Ω τις ήττηται τούτω και δεδούλωται", σύμφωνα με τον ίδιο απόστολο.
Όσο για την "πρόοδο" που δήθεν συνεπάγεται η νομιμοποίηση της ανομολόγητης διαστροφής, μάλλον οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους!
Κατά τον αείμνηστο καθηγητή της Νομικής Αλέξανδρο Τσιριντάνη "πρόοδος είναι η σύμπτωση του χρονικώς νεωτέρου με το αξιολογικώς και ποιοτικώς ανώτερο". Διαθέτει κανένα ίχνος ηθικής και πνευματικής νομιμοποιήσεως η προβολή, διαφήμιση και ουσιαστική επιβράβευση της αναισχυντίας και της ξετσιπωσιάς απ την πλευρά του κράτους και των εκπαιδευτικών φορέων;
Σε τι φταίνε τα παιδιά μας ούτως ώστε να καθίστανται θύματα ανελέητης "πλύσεως εγκεφάλου" απ την πλευρά εκείνων που διαχειρίζονται τις τύχες της πάλαι ποτέ "εθνικής" μας παιδείας αναφορικά με την ομοφυλοφιλία και τη στάση τους απέναντί της;
Αντί να θωρακισθούν, στα πλαίσια της παρεχόμενης εκπαιδεύσεως, με ηθικά και πνευματικά αντισώματα οι νεαροί βλαστοί του Έθνους μας απέναντι στην ανατροπή της ανθρώπινης οντολογίας και φυσιολογίας μάλλον τείνουν προς την κατεύθυνση υιοθετήσεως μιας στρεβλής και αλλοιωμένης θεωρήσεως των πραγμάτων.
Τι είδους αξιολογικά κριτήρια πρόκειται να διαμορφώσουν οι μαθητές των σχολείων μας περί τη στάθμιση της ηθικής και πνευματικής ποιότητας κάποιων μεγεθών όταν "βομβαρδίζονται" στους ναούς της παιδείας με τα κηρύγματα περί "ομοφοβίας", "ρατσισμού" και "μισαλλοδοξίας" που υπηρετούν άριστα και με πιστότητα την προαναφερθείσα δυσώνυμη, περιβόητη και διαβόητη "πολιτική ορθότητα", απαξιώνοντας, εξουθενώνοντας, στιγματίζοντας και περιθωριοποιώντας, την ίδια στιγμή, όσες ηθικά και πνευματικά υγιείς φωνές στηλιτεύουν τη βδελυκτή και προκαλούσα τον αποτροπιασμό κάθε ανθρώπου που δεν έχει υποστεί άμβλυνση του ηθικού του αισθητηρίου σεξουαλική διαστροφή;
Εν ονόματι ποίας παιδαγωγικής αρχής διδάσκονται τα παιδιά μας ότι η συμβίωση μεταξύ ομοφύλων συνιστά "εναλλάκτική μορφή οικογενειακής ζωής" αποδομώντας, κατ αυτόν τον τρόπο τους διακριτούς ρόλους του πατέρα και της μητέρας στο οικογενειακό πλαίσιο και τορπιλλίζοντας, ουσιαστικά, την αληθινή και πραγματική έννοια της οικογένειας;
Τι εκτρωματική μορφή εκπαίδευσης είναι αυτή; Ποιον αγνώριστο, παραμορφωμένο, μεταλλαγμένο ,"νέο τύπο ανθρώπου" προώρισται αυτή να "διαπλάσει";
Οι εκκλησιαστικοί ταγοί έχουν, άραγε, συνειδητοποιήσει το μέγεθος της πνευματικής ζημίας που έχει επέλθει σχετικά ή δεν τους περισσεύει χρόνος απ τα συλλείτουργα και τα πανηγύρια προκειμένου να ασχοληθούν σοβαρά και ουσιαστικά με το όλο ζήτημα;
Οι ακαδημαικοί, πανεπιστημιακοί και λοιποί "πνευματικοί", όπως αρέσκονται να τους αποκαλούν, άνθρωποι πώς ανέχονται να μετατρέπεται βαθμηδόν η ένδοξη αυτή χώρα σε ένα απέραντο διαφθορείο; Γιατί δεν υψώνουν στεντόρεια φωνή αντιδράσεως και αντιστάσεως απέναντι στην καταστροφική λαίλαπα της "πολιτικής ορθότητας";
Τι σόι "πνευματικοί οδηγοί" του λαού είναι οι λεγάμενοι;
Λ.Ν.