Παναγία και Σταυρός (Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμία)

           IEΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ

ΓΟΡΤΥΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΕΩΣ

   ΔΗΜΗΤΣΑΝΑ-ΜΕΓΑΛΟΠΟΛΙΣ

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2015

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΟ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΑΙ ΣΤΑΥΡΟΣ

1. Αὔριο, μεθαύριο, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τήν πρώτη θεομητορική ἑορτή. Τό εἴπαμε καί ἄλλοτε ὅτι ὁ μήνας Σεπτέμβριος εἶναι ὁ πρῶτος μήνας τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους καί ἔτσι λοιπόν ἡ ἑορτή τῆς Παναγιᾶς μας τήν ἐρχόμενη Τρίτη, τό Γενέθλιον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, εἶναι ἡ πρώτη θεομητορική ἑορτή. Εἶναι μεγάλη ἑορτή αὐτή, ἀδελφοί μου χριστιανοί. Γλυκοχαράζει! Φεύγουν τά σκοτάδια καί ἔρχεται τό φῶς. Γιατί ἡ γέννηση τῆς Παναγιᾶς μας προμηνύει τόν ἐρχομό τοῦ Χριστοῦ. Τήν λύτρωση στήν ταλαίπωρη ἀνθρωπότητα ἀπό τήν ἁμαρτία τήν ἔφερε μόνο ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ σαρκωθείς Υἱός τοῦ Θεοῦ. 

Ἀλλά ἔπρεπε νά γεννηθεῖ πρῶτα ἡ γυναίκα ἐκείνη, ἡ Ὁποία θά γινόταν ἡ κατάλληλη μητέρα, γιά νά δώσει σάρκα καί αἷμα στόν Υἱό τοῦ Θεοῦ πού θά σαρκωνόταν. Ὅλη ἡ παλαιά ἐποχή, ὅλη ἡ Παλαιά Διαθήκη ἐργαζόταν γιά νά γεννηθεῖ ἡ γυναίκα Αὐτή, ἡ ὁποία θά γινόταν ἡ Μητέρα τοῦ Μεσσία. Καί γεννήθηκε τόν κατάλληλο καιρό, «ὅτε ἦλθε τό πλήρωμα τοῦ χρόνου», ὅπως τό λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος (Γαλ. 4,4). Γεννήθηκε τότε πού ἡ ἁμαρτία εἶχε γίνει πολύ ἁμαρτία, «ἔτι ἁμαρτωλός», ὅπως τό λέγει πάλι ὁ ἀπόστολος, ἀλλά καί τότε πού ἡ ἀρετή τῶν ἀνθρώπων ἔφτασε στό κατακόρυφο, μέ τόν καλύτερο καρπό, Αὐτήν τήν Παναγία Γυναίκα.

2. Αὐτό τό μήνα πάλι, ἀδελφοί μου χριστιανοί, σέ λίγες μέρες, στίς 14 τοῦ μηνός, θά ἑορτάσουμε τήν ἑορτή τοῦ Σταυροῦ. Αὐτά τά δύο εἶναι τά πιό σημαντικά δόγματα τῆς πίστεώς μας: Ἡ Θεοτοκολογία, ὁ λόγος δηλαδή γιά τήν Παναγία μας, καί ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου, ὁ σταυρικός δηλαδή θάνατος τοῦ Χριστοῦ, πού δέν χωρίζεται βέβαια ἀπό τήν Ἀνάστασή Του. Παναγία καί Σταυρός, Σταυρός καί Παναγία, αὐτά τά δύο, ξαναλέγω, εἶναι τά πιό ἐκφραστικά τῆς Ὀρθόδοξης πίστης μας. Ἄν ἕνας ἔχει πάνω του τό Ἱερό Εὐαγγέλιο, αὐτό καί μόνο δέν εἶναι δεῖγμα ὅτι εἶναι Ὀρθόδοξος χριστιανός, γιατί μπορεῖ νά εἶναι καί Προτεστάντης. Ἄν ὅμως πάνω του, στήν τσέπη του, ἔχει μία εἰκόνα τῆς Παναγίας, αὐτό καί μόνον εἶναι δεῖγμα ὅτι εἶναι Ὀρθόδοξος χριστιανός. Ἀλλά θά ποῦν μερικοί ἐδῶ ὅτι καί οἱ Καθολικοί πιστεύουν τήν Παναγία, καί μάλιστα τήν εὐλαβοῦνται πολύ. Χριστιανοί μου, Ὀρθόδοξοι χριστιανοί μου, ἡ «Παναγία», πού δέχονται οἱ Παπικοί, εἶναι «φραγκοπαναγιά», δέν εἶναι ἡ Παναγία, πού τιμᾶμε καί ὑμνοῦμε ἐμεῖς στήν Ἐκκλησία μας. Οἱ Καθολικοί πιστεύουν τήν Παναγία μας ὡς μή κανονική ἄνθρωπο, ὡς μή ἔχουσα κανονικό ἀνθρώπινο σῶμα, σάν τό δικό μας. Ἀλλά ἄν, κύριοι Παπικοί, ἡ Παναγία δέν ἔχει πραγματική ἀνθρώπινη φύση, τότε ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, πού σαρκώθηκε στήν Παναγία, δέν ἔγινε πραγματικά ἄνθρωπος, δέν ἔλαβε τήν φύση μας καί ἄρα δέν τήν θεράπευσε. Γιατί «τό ἀπρόσληπτον ἀθεράπευτον», λέγει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος.

3. Ἀφοῦ λοιπόν, χριστιανοί μου, ἡ Παναγία καί ὁ Σταυρός εἶναι ἐκφραστικά τῆς Ὀρθόδοξης πίστης μας, σᾶς συνιστῶ αὐτά τά δύο νά τά ἔχετε πάνω σας, σάν ὁμολογία πίστεως, σάν ἱερά φυλακτά. Πάνω σας νά ἔχετε ἕναν Σταυρό κρεμασμένο στόν λαιμό καί μία εἰκόνα τῆς Παναγιᾶς στήν τσέπη σας. Θά σᾶς πῶ, ἀδελφοί, καί ἕνα ἄλλο μυστικό, πού παρατηρεῖται στήν ὀρθόδοξη λατρεία μας. Ἐπειδή ἀκριβῶς αὐτά τά δύο, ὁ Σταυρός καί ἡ Παναγία, εἶναι τά πιό σημαντικά καί ἐκφραστικά τῆς πίστης μας, γι᾽ αὐτό ὅ,τι λέγεται γιά τήν Παναγία, λέγεται καί γιά τόν Σταυρό. Καί ὅ,τι λέγεται γιά τόν Σταυρό, λέγεται καί γιά τήν Παναγία. Κρατῆστε το αὐτό πού σᾶς λέγω καί θά τό δεῖτε σέ πολλές ἐκφράσεις στήν θεία μας λατρεία. Ἔτσι, ὅπως ὁ Σταυρός εἶναι τό δένδρο τοῦ Χριστοῦ, πού ποτίστηκε μέ τό Αἷμα Του, καί γιά τήν Παναγία μας λέμε, «χαῖρε δένδρον ἀγλαόκαρπον, ἐξ οὗ τρέφονται πιστοί». – Σᾶς εὔχομαι, ἀδελφοί μου χριστιανοί, νά εἶστε στόν κόρφο τῆς Παναγιᾶς, ὅπως τό ἔλεγε ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, καί νά εἶστε κάτω ἀπό τήν σκιά τοῦ δένδρου τοῦ Σταυροῦ καί νά τρέφεστε ἀπό τόν γλυκό καρπό τοῦ δένδρου αὐτοῦ, πού εἶναι ἡ Θεία Κοινωνία.

Μέ πολλές εὐχές,

† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίας