(Τὴν
εὔσημη τούτη ἡμέρα ἀξίζει νὰ θυμηθοῦμε τὴ διδαχὴ τοῦ ἀειμνήστου γέροντος π. Αὐγουστίνου
μεταφέροντάς την ἐδῶ μέσα ἀπὸ ἕνα γνωστὸ ἔργο του· εἶνε τὸ τέλος τοῦ βιβλίου Ἐλευθέρα
καὶ ζῶσα Ἐκκλησία [Ἀθῆναι 1954-55, σσ. 209-212, σὲ μεταγλώττισι].
Ἐκφράζει
τὸν πόνο του γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας καὶ μὲ παρρησία ἀγωνίζεται νὰ ξυπνήσῃ τὶς
συνειδήσεις τῶν τότε ποιμένων της ποὺ συγκροτοῦσαν τὴν ἱ. Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας.
Πέρασαν βέβαια ἀπὸ τότε 60 χρόνια· μήπως ἆραγε ὁ λόγος του ἔγινε πιὰ ἀνεπίκαιρος
καὶ ἀταίριαστος γιὰ τὴν κατάστασι ποὺ ζοῦμε ἐμεῖς σήμερα; Ἂς τὸν ἀκούσουμε.)
O MAKAΡIΩΤΑΤΟΣ ΠΑΝΤΑ ΣΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΣ.ΩΣΤΟΣΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΣΑΥΤΟ ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΥΓΚΥΡΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ ΑΝ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΠΙΟΡΚΟΙ ΕΠΙΤΙΘΕΝΤΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ ΚΑΗΚΕ Η ΕΛΛΑΔΑ
ΑπάντησηΔιαγραφή