Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος, «Η παρουσία του Ισλάμ στο σύγχρονο κόσμο» (Τζιχάντ)

«Η παρουσία του Ισλάμ στο σύγχρονο κόσμο» (Τζιχάντ)

Του Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

Με βάση την ομιλία εις τον Ιερό Ναό Αγίου Παντελεήμονος Γλυφάδας

Κυριακή 1^η Φεβρουαρίου 2015

            Από καρδιάς ευχαριστώ τον ιερέα σας, πατέρα Αθανάσιο Χατζή, για την πρόσκληση του να σας ομιλήσω για ένα επίκαιρο ζήτημα, μετά τα όσα τραγικά συνέβησαν πρόσφατα στη Γαλλία, εννοώ την τρομοκρατική επίθεση  τζιχαντιστών σε βάρος συντακτών του σατιρικού περιοδικού Charlie και άλλων Γάλλων πολιτών, με αποτέλεσμα τον δικό τους θάνατο, μαζί με πλειάδα αθώων θυμάτων τους. Το γεγονός προκάλεσε παγκόσμια αναταραχή και συγκίνηση και ήρθε έτσι πάλι στην επικαιρότητα η «Τζιχάντ».

            «Τζιχάντ» στους Μουσουλμάνους σημαίνει μάχη – πόλεμος. Πρόκειται για τον πόλεμο κατά των απίστων, στο όνομα του Νόμου (Σαρία), που συμβάλλει στο να θριαμβεύσει η αληθινή θρησκεία, το Ισλάμ δηλαδή, σε βάρος των «απίστων», που είμαστε και εμείς, οι Χριστιανοί. Γι’ αυτό η «τζιχάντ» έχει την έννοια του «νόμιμου - ιερού πολέμου». Τζιχαντιστές ονομάζονται όσοι κάνουν αυτόν τον πόλεμο, που θεωρούνται και «μάρτυρες» του Ισλάμ.      

         Η «τζιχάντ» επιβάλλεται στους Μουσουλμάνους ως «συλλογικό καθήκον», για την επέκταση του Ισλάμ σε βάρος των «απίστων», του Ισλάμ που από την δημιουργία του επιδιώκει να κατακτήσει όλο τον κόσμο. Να τον κατακτήσει με κάθε τρόπο: με το χρήμα, τη βία, τη σκληρή αιματηρή  βία. Κατά τους ισλαμιστές το Ισλάμ βρίσκεται σε διαρκή κατάσταση πολέμου με τους «απίστους», προς τους οποίους μόνο η ανακωχή είναι ανεκτή, ποτέ η διαρκής ειρήνη.

         Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 είχε προβλέψει την επέκταση του Ισλάμ σε παγκόσμιο επίπεδο. Στα 1991 και σε ομιλία του στους Νομικούς του Νομού Μαγνησίας, τότε ήταν Μητροπολίτης Δημητριάδος, τόνισε, μεταξύ των άλλων:

         «Το Κοράνιο θεωρεί τους χριστιανούς εχθρούς του Ισλάμ, που πρέπει να εξοντωθούν. Ιδού μια χαρακτηριστική περικοπή από τη Σούρα (γνωμοδότηση) 9: <Φονεύετε τους προσθέτοντας θεούς ετέρους εις τον Θεό, οπουδήποτε τους βρείτε. Συλλάβετε, πολιορκήσατε και χρησιμοποιήστε προς σύλληψή τους κάθε είδους ενέδρα»....Στη Σούρα 47 αναφέρεται: <Όταν συναντήσετε τους απίστους στο πεδίο της μάχης κόψτε τους το κεφάλι...>».

      Οι κατακτητικοί πόλεμοι του Ισλάμ άρχισαν με τον ίδιο τον Μωάμεθ. Από τους κατοίκους της Μέκκας είχε εξορισθεί και είχε καταφύγει στη Μεδίνα. Η ημερομηνία της εξορίας του, 16^η Ιουλίου 622, προσδιορίστηκε από τον χαλίφη Αμπού Μπακρ ως  η αρχή του μουσουλμανισμού και του σεληνιακού ημερολογίου του.  Ο Μωάμεθ επέστρεψε και κατέκτησε τη Μέκκα, εξοντώνοντας τους αντιπάλους του. Έκτοτε και σε μόλις 150  χρόνια το Ισλάμ κατακτά με το ξίφος, την ορμητικότητα και τον φανατισμό των Αράβων μεγάλο μέρος της εγγύς Ανατολής, τη βόρεια Αφρική και τη νότια Ισπανία.

         Όλα συνέβησαν σε βάρος της  Ρωμέϊκης Αυτοκρατορίας, στην οποία ανήκαν τα εν λόγω εδάφη και με το αίμα των Χριστιανών που έμεναν εκεί και δεν δέχθηκαν να εξισλαμισθούν. Από τότε αρχίζουν τα βάσανα και τα μαρτύρια των Χριστιανών της Μέσης Ανατολής, που φτάνουν έως τις ημέρες μας.   

           Λόγω γεωγραφικής θέσεως οι Έλληνες και γενικά οι Ρωμιοί ήσαν εκείνοι που εδέχοντο τα μεγάλα κύματα των επιθέσεων των αλλοθρήσκων και ήσαν οι υπερασπιστές του χριστιανικού πολιτισμού. Η αρχή του Μωαμεθανισμού συμπίπτει με τη βασιλεία του αυτοκράτορα Ηρακλείου (610-641) και των αγώνων του εναντίον των αλλοθρήσκων Περσών. Οι νίκες του είχαν  αποτέλεσμα να επανακτήσει από αυτούς τον Τίμιο Σταυρό και να τον επαναφέρει στα Ιεροσόλυμα, το 630. Όμως οι συνεχείς μάχες είχαν κουράσει τον ίδιο και τα στρατεύματά του, με συνέπεια να συμβούν οι κατακτήσεις των Αράβων μουσουλμάνων.

       Σήμερα οι  τρομοκρατικές οργανώσεις των τζιχαντιστών απλώνονται  σε πολλά μέρη του κόσμου. Μεταξύ των μελών τους νεαροί Χριστιανοί που προσηλυτίσθηκαν, ή νεαροί μουσουλμάνοι που ελκύσθηκαν από τον φανατισμό των τζιχαντιστών, εντάχθηκαν στις οργανώσεις τους και θέλουν να γίνουν «μάρτυρες» του Ισλάμ.

         Παλιότερα ως οργάνωση τρομοκρατική ήταν γνωστή η Αλ Κάϊντα, διακλαδισμένη σε όλο τον κόσμο – θυμόμαστε όλοι το κτύπημά της στους δίδυμους πύργους της Νέας Υόρκης και τόσα ακόμη- και αυτή των ταλιμπάν, που δρουν κυρίως στο Αφγανιστάν και στο Πακιστάν. Τώρα έχουν πολλαπλασιασθεί. Μεταξύ αυτών η Μπόκο Χαράμ στη Νιγηρία, η Aqmi στην Αλγερία, η Ansar al Charia στη Λιβύη και στην Τυνησία. Η Front al-Nosra δραστηριοποιείται στη Συρία και στο Ιράκ, έχει σκοπό να αναβιώσει το Ισλαμικό Χαλιφάτο και έχει στα μέλη της 3000 Ευρωπαίους, ανάμεσα στους οποίους 400 είναι Γάλλοι. Η Chebab έχει δράση στην Κένυα και στη Σομαλία και η Aqpa θεωρείται κλώνος της Αλ Κάϊντα στην Υεμένη.   

         Οι Χριστιανοί εξοντώνονται στις ισλαμικές χώρες. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία διεθνών Οργανισμών 100.000 χριστιανοί βασανίζονται και εκτελούνται κάθε χρόνο σε πολλές ισλαμικές χώρες  για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις και δεν έχουν τη στοιχειώδη ελευθερία να επιτελούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Πρόσφατα ο π. Γαβριήλ Ναντάφ, Ελληνορθόδοξος ιερέας στην Γιαφέα (Γιαφάτ Νάσρα), της Μητροπόλεως Ναζαρέτ, του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, σε ομιλία του στον ΟΗΕ ανέφερε πως ενώ στις αρχές του 20ού αιώνα οι Χριστιανοί αποτελούσαν το 20% του συνολικού πληθυσμού της περιοχής, τώρα δεν ξεπερνάνε το 4%. Σημείωσε ακόμη ότι στη Συρία από τους 2.000.000 χριστιανούς, που ήσαν πριν από την επίθεση των τζιχαντιστών του Ισλαμικού Χαλιφάτου, απέμειναν σήμερα λιγότεροι από 250.000…Στο Ιράκ και στη Συρία, όπου δρα το Ισλαμικό Χαλιφάτο, όσοι Χριστιανοί  δεν δέχονται να αλλαξοπιστήσουν σταυρώνονται κυριολεκτικά, γίνονται μάρτυρες.

         Όλα αυτά συμβαίνουν με την ευθύνη των ισχυρών χωρών της Δύσης, για τις οποίες τα πετροδολάρια αξίζουν περισσότερο από τις ζωές των Χριστιανών… Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους ευνοούν τα τυραννικά καθεστώτα της Σαουδικής Αραβίας, του Κατάρ και των άλλων χωρών του Κόλπου. Με τη συνεργασία τους υποτίθεται ότι θα έφερναν  τη «δημοκρατική άνοιξη»  στη  Λιβύη, στην Τυνησία, στην Αλγερία, στην Αίγυπτο, στη Συρία, στην Υεμένη. Αντί όμως για τη δημοκρατία επικρατεί η βία, το αίμα και το χάος στις χώρες αυτές...

          Μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο  στην Ευρώπη και ειδικότερα στη Γερμανία, στη Γαλλία και στην Αγγλία δημιουργήθηκαν  πολυπληθείς ισλαμικές κοινότητες. Εκεί σήμερα δημιουργούνται πυρήνες ισλαμιστών. Παράλληλα η Γαλλία και η Αγγλία αποχριστιανίσθηκαν.  Αποτέλεσμα, το Ισλάμ να είναι πλέον ισχυρός παράγων στη ζωή των εν λόγω χωρών. Χωρίς πνευματικά αντισώματα οι συγκεκριμένες χώρες στηρίζονται κυρίως  στην καταστολή των δράσεων των ισλαμιστών. Ενδεικτικό της ενεργού δράσης των μουσουλμάνων είναι ότι στην εβδομάδα που πέρασε  στο κέντρο του Παρισιού μοίραζαν δωρεάν κοράνια στους περαστικούς…Στη Σαουδική Αραβία αν ένας Χριστιανός  μόνο κρατά δημόσια την Αγία Γραφή συλλαμβάνεται, φυλακίζεται και κινδυνεύει με εκτέλεση για προσηλυτισμό σε βάρος των μουσουλμάνων… Σημειώνεται πως αν στη Σαουδική Αραβία ένας χριστιανός προσηλυτισθεί στο Ισλάμ πανηγυρίζεται, αν όμως ένας  μουσουλμάνος γίνει Χριστιανός εκτελείται... Παρόλα αυτά  ο κ. Ολάντ και ο κ. Ομπάμα θεωρούν φίλους και συνεργάτες τους ηγέτες της...

      Μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού και με μεθοδεύσεις της Δύσης υπάρχουν σήμερα στην Ευρώπη τρία μουσουλμανικά κράτη (Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Κοσσυφοπέδιο και Αλβανία) και σε ένα, στα Σκόπια, είναι έντονη η μουσουλμανική παρουσία. Και στα τέσσερα  ρέει άφθονο χρήμα από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και την Τουρκία για την εξάπλωση του Ισλάμ. 

           Οι τζιχαντιστές που έσπειραν τον θάνατο στο Παρίσι ονομάζονται στο Ισλάμ «μάρτυρες» και όχι δολοφόνοι ή τρομοκράτες. Έδωσαν τη ζωή τους για τον Αλλάχ είναι το επιχείρημα. Πόση η διαφορά με τους χριστιανούς Μάρτυρες…. Πόση η διαφορά με την Χριστιανική Πίστη. Οι χριστιανοί μάρτυρες  ευλογούν τους διώκτες τους και, κατά το παράδειγμα του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού, τους συγχωρούν.

        Εμείς, οι Έλληνες, έχουμε την τιμή και την ευθύνη να είμαστε μαρτύρων και ηρώων απόγονοι, να είμαστε απόγονοι όλων όσοι είπαν πως Γραικοί γεννήθηκαν και Γραικοί θέλουν να πεθάνουν. Αν βιώσουμε την Πίστη τους και την προθυμία τους για το Μαρτύριο, υπάρχει  ελπίδα ο Ελληνισμός να επιζήσει σε οποιαδήποτε δύσκολη συνθήκη.-