Ποιμαντορική Εγκύκλιος Μητροπολίτου Αιτωλίας Κοσμά για την Κυριακή της Ορθοδοξίας 2015

ΚΟΣΜΑΣ

Ο  ΧΑΡΙΤΙ  ΘΕΟΥ

ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ  ΚΑΙ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

Πρὸς  τόν  εὐσεβῆ  κλῆρον  καί  λαόν

τῆς  καθ’ ἡμᾶς  Ἱερᾶς  Μητροπόλεως

Χαρμόσυνα κτύπησαν σήμερα οἱ καμπάνες καί τά σήμαντρα τῶν Ἱερῶν Ναῶν καί τῶν ἁγιασμένων μοναστηριῶν μας. Κτύπησαν καί μετέδωσαν θριαμβευτικά τό πανηγυρικό μήνυμα τῆς νίκης καί τοῦ θριάμβου τῆς Ὀρθοδοξίας μας.

Πανηγυρίζουμε σήμερα ὅλοι οἱ ὅπου γῆς Ὀρθόδοξοι χριστιανοί τήν ἀναστήλωσι τῶν ἱερῶν εἰκόνων καί συγχρόνως φέρουμε ἐνώπιόν μας τούς ἀγῶνες καί τίς θυσίες, ὅλων ἐκείνων τῶν ἡρωικῶν προμάχων καί ἁγίων πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, χάριν τῆς ἀμωμήτου πίστεως.

Χαίρουμε καί δοξάζουμε τόν Τριαδικό Θεό μας.

Χαίρουμε χαρά μεγάλη διότι μᾶς χάρισε ὁ Κύριος τῆν ἀληθῆ πίστι καί μᾶς ἀνέδειξε μέ τό ἅγιο μυστήριο τοῦ βαπτίσματος μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.

Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ μεγάλος πολιοῦχος καί προστάτης μας, βεβαιώνει καί δικαιολογεῖ τή χαρά μας:  «Ἐγώ, λέει, διάβασα καί περί ἱερέων καί ἀσεβῶν, αἱρετικῶν καί ἀθέων. Τά βάθη τῆς σοφίας ἠρεύνησα, ὅλαι αἱ πίστεις εἶναι ψεύτικες∙ τοῦτο ἐκατάλαβα ἀληθινόν, ὅτι μόνη ἡ πίστις τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν εἶναι καλή καί ἁγία, τό νά πιστεύωμεν καί νά βαπτιζώμεθα εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός, τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τοῦτο σᾶς λέγω τώρα εἰς τό τέλος νά εὐφραίνεσθε ὅπου εἶσθε ὀρθόδοξοι χριστιανοί».

Ἡ μητέρα μας Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, «ἥν ὁ Χριστός ἐκτήσατο τῷ τιμίῳ Αὐτοῦ αἵματι», εἶναι ἡ ἱερά κιβωτός μέσα στήν ὁποία διαφυλάσσεται ὁ θησαυρός τῆς ἀμωμήτου πίστεως μέ τή χάρι τοῦ Θεοῦ καί τούς αἱματηρούς ἀγῶνες τῶν ἁγίων καί θεοφόρων πατέρων. Κρατεῖ καί διαφυλάσσει ἡ Ἐκκλησία μας τήν θεία ἀλήθεια ὅπως τήν ἐδίδαξε ὁ Κύριος, ὅπως τήν ἐκήρυξαν οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι, ὅπως τήν ἐδογμάτισαν καί τήν κατωχύρωσαν οἱ ἅγιες Οἰκουμενικές Σύνοδοι καί οἱ πνευματοφόροι ἅγιοι Πατέρες.

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας δέν εἶναι μόνο ἡ ἀληθής Ἐκκλησία, ἀλλά ἡ μόνη Ἐκκλησία, διότι κατέχει τό πλήρωμα τῆς Ἀληθείας καί τῆς χάριτος. Σέ αὐτή τή μόνη καί μία Ἐκκλησία μπορεῖ νά ὑπάρχῃ ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ὁποῖος ἵδρυσε μόνο μία Ἐκκλησία.

Ἔτσι, ὁ συνειδητός χριστιανός μπορεῖ νά ζῆ μέ ἀσφάλεια, μέ βεβαιότητα γιά τή σωτηρία του καί χαρά μέσα στήν Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία καί νά ἐπαναλαμβάνει μέ τά λόγια καί τή ζωή του τά ὅσα λέει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος: «Ἡ πίστις μου εἶναι αὐτή τήν ὁποία ἤκουσα ἀπό τά θεῖα λόγια τά ὁποῖα ἐδιδάχθην παρά τῶν ἁγίων πατέρων….χωρίς νά συμμορφοῦμαι πρός τίς διάφορες περιστάσεις καί τούς διαφόρους καιρούς. Τήν πίστι αὐτή δέν θά πάψω νά τή διδάσκω. Μαζί της ἐγεννήθηκα καί μέ αὐτήν ἀπέρχομαι τῆς παρούσης ζωῆς».

Δοξάζουμε τόν Κύριο καί χαιρώμαστε σήμερα καί διότι δέν εἴμαστε αἱρετικοί.

Αἱρετικοί εἶναι οἱ ἄνθρωποι τῆς πλάνης καί τῆς κακοδοξίας, ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι θολωμένοι ἀπό τόν ἄκρατο ἐγωισμό τους διαστρέφουν τόν καθαρό εὐαγγελικό λόγο, ἐπιλέγουν τό ψεῦδος καί κηρύσσουν τήν αἵρεσι.

Αἱρετικοί εἶναι πρωτίστως οἱ αὐτοκαλούμενοι μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ ἤ Χιλιασταί, ἤ μᾶλλον ὄχι ἁπλῶς αἱρετικοί, ἀλλά ἀρνούμενοι κάθε ἀλήθεια. Ἑπομένως εἶναι ἐχθροί τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς σωτηρίας μας.

Αἱρετικοί εἶναι καί οἱ ἀποκρυφισταί, οἱ Μασσῶνοι , οἱ Πνευματισταί.

Αἱρετικοί εἶναι καί οἱ λεγόμενοι ἑτερόδοξοι. Ἀφοῦ ἔχουν καί πιστεύουν ἑτέρα δόξα, διαφορετική ἀπό τήν ὀρθόδοξο διδασκαλία καί γνώμη, ἔχουν περιπέσῃ σέ πλάνη καί διαστροφή τῆς ἁγιογραφικῆς ἀληθείας καί τῆς ἀμωμήτου πίστεως. Ἔτσι, οἱ κατακερματισμένοι Προτεστάντες, Ἀγγλικανοί, Λουθηρανοί, Εὐαγγελικοί, Πεντηκοστιανοί, οἱ ὁποῖοι κατεπάτησαν τῶν ἁγίων Ἀποστόλων τά δόγματα καί ὅλη τήν ἱερά παράδοση, εἶναι αἱρετικοί.

Αἱρετικοί εἶναι καί οἱ πολυδιαφημιζόμενοι Παπικοί, οἱ ὁποῖοι ἀπό ἀσυγκράτητο ἐγωισμό, ἀχαλίνωτη φιλοπρωτία καί ἀντίθεο κοσμικότητα, ζητοῦν πρωτεῖα, κοσμικά ἀξιώματα, ἀποσπάθηκαν ἀπό τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία καί παραποίησαν ἱερές παραδόσεις καί εὐαγγελικές ἀλήθειες.

Γι’ αὐτούς τούς αἱρετικούς ὁ Ἁγ. Κοσμᾶς προτρέπει: «Νά κλαίετε διά τούς ἀσεβεῖς καί αἱρετικούς, ὅπου περιπατοῦν εἰς τό σκότος».

Σήμερα, ἑορτή τῆς μητέρας μας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἄς μή μείνουμε μόνο στή χαρά τῆς ἑορτῆς της. Ἄς προχωρήσουμε στήν συναίσθησι τῆς εὐθύνης μας.

Ὁ πλανῶν τήν οἰκουμένην ὅλην, διάβολος, καί οἱ πιστοί ὑπηρέται καί δορυφόροι του, οἱ αἱρετικοί, ἐργάζονται ὡς «λύκοι βαρεῖς» (Πραξ. κ΄ 29) γιά νά συλήσουν, νά προσβάλουν, νά μολύνουν, νά νοθεύσουν, νά ἀφανίσουν τήν πατροπαράδοτη κληρονομιά μας, τόν πανάγιο πνευματικό πλοῦτο μας, τήν δόξα, τόν στέφανό μας, τήν αἰώνια παρακαταθήκη μας. τό καύχημά μας, τήν ὀρθόδοξο πίστι μας, τήν νύμφη τοῦ Χριστοῦ μας, Ὀρθόδοξο Ἐκκλησία.

Δέν μισοῦμε τούς αἱρετικούς, τούς ἀγαποῦμε καί κλαῖμε γιά τήν ἀπώλειά τους. Ὅμως, ἀν δέν ἐπιστρέψουν μέ μετάνοια, ἄν δέν ἀποκηρύξουν τήν αἱρεσί τους , δέν μποροῦμε νά τούς δεχώμαστε στήν ὀρθόδοξο μάνδρα.

Καί ἐμεῖς ἄς καλλιεργήσουμε τόν ἑαυτό μας. Βέβαια ἡ Ἐκκλησία δέν φοβᾶται τήν μανία τῶν ἐχθρῶν. «Πύλαι ἄδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Μτθ. ζ΄, 25), «τεθεμελίωτο γάρ ἐπί τήν πέτραν» (Μτθ. ζ΄, 25).

Ἐμεῖς οἱ χριστιανοί κινδυνεύουμε ἀπό τήν ἀλλοίωσι τῆς πίστεως.

Γι’ αὐτό ἄς καλλιεργήσουμε ἀφ’ ἑνός μέν τόν ἑαυτό μας μέ τήν εἰλικρινῆ μετάνοια, τήν ταπείνωσι, τήν ὑπακοή στό ἱερό Εὐαγγέλιο, τήν φλογερή ἀγάπη στό Χριστό μας. Ἀφ’ ἑτέρου ἄς βιάσουμε τόν ἑαυτό μας, γιά νά μένουμε πιστοί καί ἀσάλευτοι στήν Ὀρθοδοξία μας, ὑπερασπισταί καί ὁμολογηταί τῆς ἀμωμήτου πίστεώς μας καί γιά νά ζοῦμε τή συνειδητή, τήν ἁγιάζουσα καί σώζουσα λατρευτική καί μυστηριακή ζωή της.

Ἔτσι, θά λάμπει ἡ μητέρα μας Ἐκκλησία. Ἐμεῖς θά ζοῦμε τήν ἀλήθεια καί ἡ ζωή μας θά ἁγιάζεται γιά νά φθάσουμε ἄξιοι στήν ἐν οὐρανοῖς τοῦ Χριστοῦ μας Ἐκκλησία.

Τό εὔχομαι ὁλοψύχως.  

Μετά πατρικῶν εὐχῶν,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ  ΚΟΣΜΑΣ