12 Ιαν 2015

Πρωτοπρ. Βασίλειος Α. Γεωργόπουλος, Αποϊεροποίησις της Βίβλου. Ενδοπροτεσταντικαί αντιδράσεις εις ακαδημαϊκάς θεολογικάς θέσεις

Αποϊεροποίησις της Βίβλου
Ενδοπροτεσταντικαί αντιδράσεις εις ακαδημαϊκάς θεολογικάς θέσεις
   Ένα φαινόμενο το οποίο παρατηρούμε μεταξύ των διαφόρων Προτεσταντικών Ομολογιών είναι οι αντιδράσεις που αναπτύσσονται από διάφορα μέλη των παραδοσιακών Προτεσταντικών κλάδων και σχηματοποιήσεων σε θεολογικές θεωρίες που εμφανίζονται στον ευρύτερο ακαδημαϊκό προτεσταντικό χώρο με την αμφισβήτηση της παραδοσιακής θεολογικής θεώρησης της Αγίας Γραφής.

    Πρόκειται για τη διατύπωση ορισμένων θεολογικών θέσεων της φιλελεύθερης προτεσταντικής ακαδημαϊκής θεολογίας, σχετικά με την θεοπνευστία, την κριτική του κειμένου, τις ερμηνευτικές αρχές κ.ά. της Αγ. Γραφής, που ο Η. G. Pöhlmann τις περιγράφει με τον όρο “αποϊεροποίηση (Entsakralisierung)” της Βίβλου.
    Οι θεολογικές αυτές θέσεις της προτεσταντικής φιλελεύθερης ακαδημαϊκής θεολογίας, παλαιότερης και νεώτερης, ως σύστημα συγκεκριμένης προσέγγισης και κατανόησης της Αγ. Γραφής, μη συμβατό με θεμελιώδεις παραδοσιακές Προτεσταντικές θεολογικές παραδοχές και αρχές επαναξιολογούν κατά τρόπο ριζικώς διαφορετικό το περιεχόμενο και τις θέσεις όχι μόνο του Χριστιανισμού αλλά και αυτής της Αγ. Γραφής1.
    Το γεγονός αυτό έχει γίνει όχι μόνο αφορμή αντιδράσεων αλλά και διασπάσεων μέσα στο χώρο των Διαμαρτυρομένων.
   Οι ακαδημαϊκές αυτές θεολογικές θέσεις και η μερική ή η πλήρης αποδοχή τους από τα ηγετικά σχήματα διαφόρων Προτεσταντικών κλάδων προκαλεί αντίστροφες δράσεις και κινήσεις διαμαρτυρίας άλλων Προτεσταντών, που αποχωρούν από ένα χώρο και δημιουργούν μια δική τους κίνηση, στην οποία οι καινοφανείς θεωρίες δεν έχουν θέση.
    Οι νέες αυτές κινήσεις έχοντας ταυτοχρόνως την πεποίθηση ότι αποτελούν κινήσεις αυθεντικής πιστότητας στα δεδομένα της Βίβλου, επιδίδονται σε έντονη ιεραποστολική δραστηριότητα. Το κίνητρό τους είναι να προφυλάξουν και άλλους απ’ όλη την, κατά την αντίληψή τους, διαβολική - συνωμοτική εκστρατεία, εναντίον της Βίβλου.
   Η αντίδραση επεκτείνεται όταν συγκεκριμένες επιλογές, αντβιβιβλικές ως προς τον χαρακτήρα και το περιεχόμενό τους, θεωρούνται από τα μέλη των προτεσταντικών κοινοτήτων έμπρακτη περιφρόνηση και αμφισβήτηση της Αγίας Γραφής ως του μοναδικού και αποκλειστικού οδηγού τους.
   Τέτοια γεγονότα που σχετίζονται με διασπάσεις στα διάφορα προτεσταντικά σχήματα είναι π.χ. η «χειροτονία γυναικών» ή η «χειροτονία» ομοφυλοφίλων παστόρων, «γάμοι ομοφυλοφίλων» κ.ά. Η αποδοχή που βρίσκουν αυτές οι πρακτικές από διαφόρους επικεφαλής των διοικητικών δομών των μεγάλων προτεσταντικών κλάδων που έχουν αποδεχθεί ή επηρεαστεί από φιλελεύθερες δοξασίες της προτεσταντικής ακαδημαϊκής θεολογίας (π.χ. Αγγλικανοί, Λουθηρανοί, Μεθοδιστική Εκκλησία Καναδά)2, συνιστούν για το χώρο μία ακόμη έμπρακτη απόδειξη αποϊεροποίησης της Βίβλου.
1.Επισημαίνει σχετικά ο Η. G. Pöhlmann για ορισμένες νεώτερες προτεσταντικές θέσεις σχετικά με την Αγ. Γραφή ότι: «Die Bibel wurde nicht mehr als historisches Reservat behandelt sondern als geschichtliches Buch, das geschichtlich ausgelegt wollte (Semler). Im Unterschied zum Schriftdoketismus der Orthodoxie wurde die Bibel als” menschliches Buch” wiederrekannt, ”das nicht anders gelesen und verstanden” “werden” « »kann « » ”als andere menschliche Bücher auch“. Im Zuge dieser Entsakralisierung der Bibel wurde ihre auctoritas normativa freilich mehr und mehr entwertet oder durch die Vernunft und das religiöse Selbstbewuβtsein ersetzt.(...)Im neuprotestan- tischenBibelkritik unterscheid man gern zwischen der zeitbendingten Schale und dem echten Kern der biblische Botschaft, wobei man nicht selten zur Beute einer Ideologie machte». Βλ. H. G. Pöhlmann, Abriβ der Dogmatik, 19752, σσ. 47 - 48. Πρβλ. και Wilfried Joest, Dogmatik, Band 1, 19893, σσ. 54 - 57.
2. Στην προβληματική σχετικά με το θέμα της Ομοφυλοφιλίας που υπάρχει στον προτεσταντικό κόσμο και τις διάφορες παραμέτρους του είναι αφιερωμένο το The Ecumenical Review(50)1998, σσ. 1-85.

Ορθόδοξος Τύπος,09/01/2015

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου