29 Σεπ 2014

Επισκόπου Καρπασίας Χριστοφόρου, Πρακτικοί τρόποι αντιμετώπισης των Σεκτών σε συνεργασία με την Πολιτεία

Πρακτικοί τρόποι αντιμετώπισης των Σεκτών σε συνεργασία με την Πολιτεία
ΠΡΑΚΤΙΚΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΣΕΚΤΩΝ
ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Επισκόπου Καρπασίας Χριστοφόρου
Εκκλησία της Κύπρου
Κατ’ αρχάς θα ήθελα να πω ότι το έργο της Εκκλησίας είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό της Πολιτείας. Η Πολιτεία ενδιαφέρεται για την κατά κόσμο ευημερία του ανθρώπου, ενώ η Εκκλησία ενδιαφέρεται για την κατά Θεόν πνευματική ευημερία και ολοκλήρωση του ανθρώπου. Αυτό δεν σημαίνει ότι η Εκκλησία βρίσκεται σε αντίθεση με το έργο της Πολιτείας. Όταν η Εκκλησία δημιουργεί αγίους ανθρώπους (πνευματικά ολοκληρωμένους, καλλιεργημένους και με εσωτερική ποιότητα) τότε συμβάλλει στην δημοκρατική και αρμονική λειτουργία του Κράτους.

Η παρέμβαση της Εκκλησίας στις αρμοδιότητες του Κράτους δεν έχει και δεν πρέπει να έχει ως στόχο την χειραγώγησή του, ούτε και την ανάμειξή της στα πολιτικά και κοσμικά δρώμενα. Ο στόχος της παρέμβασης της Εκκλησίας στα του Κράτους, οριοθετείται μέσα από το ιερό κείμενο της Θείας Λειτουργίας, όταν αυτή εύχεται για τους άρχοντές του να τους δώσει ο Θεός «εἰρηνικόν τό βασίλειον, ἵνα καί ἡμεῖς, ἐν τῇ γαλήνῃ αὐτῶν, ἤρεμον καί ἡσύχιον βίον διάγωμεν, ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καί σεμνότητι». Δηλαδή, η παρέμβασή μας εξυπηρετεί την ομαλή λειτουργία του Κράτους, ώστε να παρέχονται οι απαραίτητες προϋποθέσεις, οι πιστοί, που είναι μέλη του Κράτους, να ζουν πνευματική ζωή και να πορεύονται με ασφάλεια και σιγουριά στην κατά Θεόν τελείωσή τους.
Συνεπώς, και η παρέμβασή μας στο θέμα των Ολοκληρωτικών Λατρειών, αποσκοπεί στο να συμβάλουμε αφ’ ενός στην προστασία της ανθρώπινης προσωπικότητας και της αξιοπρέπειάς της και αφ’ ετέρου να έχουν τα μέλη της Εκκλησίας τη δυνατότητα να ζήσουν την ευαγγελική ζωή, χωρίς διαστρεβλωτικές παρεμβάσεις και πλάνες, που τους εκτρέπουν από την εν Χριστώ Σωτηρία.
Έχουμε τονίσει πάρα πολλές φορές, ότι αν οι νεοφανείς αιρέσεις δεν απέκρυπταν το πραγματικό τους πρόσωπο και δεν παρουσιάζονταν κάτω από ποικιλόμορφα προσωπεία που να παραπλανούν τους ανθρώπους, ίσως να μην χρειαζόταν η δική μας παρέμβαση και όλος ο αγώνας που διεξάγουμε για την προστασία του ανθρώπου.
Έχουμε καθήκον να ενημερώσουμε τόσο τους επίσημους φορείς, όσο και τον κόσμο απευθείας για τις αρνητικές επιπτώσεις και για τους κινδύνους που διατρέχουν από τις μεθοδεύσεις των Καταστροφικών Λατρειών και των Παραθρησκευτικών ομάδων.
Η σοβαρή και υπεύθυνη μελέτη του προβλήματος αυτού έχει αποδείξει, ότι οι νεοφανείς αιρέσεις και παραθρησκευτικές ομάδες δεν αποτελούν απλώς θρησκευτικό - εκκλησιαστικό πρόβλημα, αλλά απειλούν αξίες και έννομα αγαθά, τα οποία η Πολιτείας οφείλει να προστατεύει.
Για παράδειγμα η Πολιτεία δεν μπορεί να μένει απαθής και αδιάφορη όταν τέτοιες οργανώσεις έχουν λάβει μορφή πολιτικο-οικονομικών κινήσεων που αμφισβητούν άμεσα ακόμα και αυτούς τους δημοκρατικούς θεσμούς. Όταν ο ιδρυτής της Σαηεντολογίας διακηρύττει ότι «μέτρα αρεστά στο κοινό, αυταπάρνηση και δημοκρατία δεν βλέπω να πρόσφεραν κάτι στον άνθρωπο, εκτός από το ότι τον έσπρωξαν πιο πολύ στο βούρκο», η Πολιτεία πρέπει να ανησυχεί για τη διασφάλιση των δημοκρατικών της θεσμών. 
Αυτού του είδους οι τοποθετήσεις δεν αποτελούν μία διακήρυξη θεωρητική, αλλά αποτελεί μια πραγματική απειλή, αν σκεφθούμε ότι τέτοιες οργανώσεις έχουν ήδη οικοδομήσει μία αυτοκρατορία και ασχολούνται συστηματικά με τη διάβρωση στης κοινωνίας μας, μέσω ποικιλόμορφων οργανώσεων.
Δεν πρόκειται απλώς για μία πρόκληση που ακυρώνει την ελπίδα της εν Χριστώ σωτηρίας, ή μία διαφοροποίηση ιδεολογική από τις πολιτιστικές αξίες των δυτικών πολιτισμένων κοινωνιών, αλλά για μία πραγματική απειλή, που υποχρεώνει και την πολιτική ηγεσία κάθε χώρας να ερευνήσει το θέμα. Όχι μόνο να πάρει θέση έναντι αυτού, αλλά και να λάβει τα κατάλληλα μέτρα για την προστασία του ανυποψίαστου πολίτη και ιδιαίτερα των νέων. Η διάβρωση, όλων των τομέων, έχει ήδη επιτευχθεί. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια μιλούσαμε για πρόληψη. Θεωρώ ότι τώρα πλέον πρέπει να κάνουμε αναφορά για θεραπεία του προβλήματος.
Οι νεοφανείς αιρέσεις απειλούν την ίδια προσωπικότητα των νεαρών κυρίως θυμάτων και προσκρούουν στο άρθρο 9 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του ανθρώπου, το οποίο «εγγυάται το θεμελιώδες δικαίωμα της ελευθερίας της έκφρασης της θρησκείας και ταυτόχρονα καθορίζει τους περιορισμούς που πρέπει να τεθούν σ’ αυτό το δικαίωμα, στην περίπτωση που απειλούνται η ελευθερία και η ασφάλεια του ατόμου».
Θα πρέπει να γνωρίζει η Πολιτεία ότι οι συνέπειες στη ζωή των νέων είναι καταστρεπτικές. Επιστημονικές και Κοινοβουλευτικές Εκθέσεις έχουν καταδείξει ότι από την στρατολόγηση των θυμάτων, οι πανεπιστημιακές σταδιοδρομίες και οι ελπίδες για το μέλλον συχνά ξεχνιούνται και εγκαταλείπονται, μερικές φορές ορισμένοι -ιδίως οι μεγαλύτεροι σε ηλικία προσηλυτιζόμενοι- εγκαταλείπουν τα σπίτια και τις οικογένειές τους. Μερικές φορές, ολόκληρες οικογένειες εμπλέκονται σε τέτοιες περίπλοκες καταστάσεις, δημιουργώντας ιδιαίτερη ανησυχία στα πολύ νεαρά άτομα που δεν είναι σε θέση να διαμορφώσουν δική τους κρίση ή να αντιδράσουν γι’ αυτό που συμβαίνει στους γονείς τους.
Αν λάβει κανείς υπόψη του ότι υπάρχουν κινήσεις, όπως η γνωστή σε όλους μας με το όνομα «τα Παιδιά του Θεού», η οποία απροκάλυπτα περιλαμβάνει σεξουαλικούς δελεασμούς με νεαρές γυναίκες οπαδούς που παριστάνουν τις πόρνες, μπορεί να κατανοήσει τις καταστρεπτικές συνέπειες. Η ίδια η  οργάνωση περιγράφει αυτή τη μέθοδο ως «ερωτικό ψάρεμα», μέσω του οποίου παροτρύνει την κακομεταχείριση των παιδιών, παραβιάζοντας κάθε νόμο.
Οι εκθέσεις αναφέρονται στα τρομακτικά αποτελέσματα που ενδεχομένως να υποστούν τα μέλη τέτοιων ακραίων οργανώσεων. Υποστηρίζεται ότι υπάρχει αυξημένη πιθανότητα για μαζική τρέλα και ομαδική παράνοια στις περιπτώσεις που ορισμένοι παράγοντες -χαρισματική ηγεσία, προσχώρηση για οικονομικούς λόγους, πραγματικός ή φανταστικός κίνδυνος από το εξωτερικό περιβάλλον- συνυπάρχουν.
Είναι σαφές ότι η κοινωνία κινδυνεύει όταν τέτοιες ομάδες έχουν μαζικούς προσηλυτισμούς ή μία οποιαδήποτε σημαντική κοινωνική ή πολιτική επιρροή. Τα γεγονότα που συνέβησαν τις τελευταίες δεκαετίες, είτε ομαδικά είτε μεμονωμένα (ομαδική αυτοκτονία στη Γουϊάνα 1979. Ντέιβιντ Κορρές 1993. Λουκ Τζιουρέτ 1994 Ελβετία και Καναδά. Shoko Asahara βουδιστική αίρεση Τόκυο) αποδεικνύουν ότι ο κίνδυνος της ομαδικής τρέλας και παράνοιας αποτελεί θλιβερή πραγματικότητα.
Είναι ενδεικτικό το γεγονός ότι η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης ασχολήθηκε με το πρόβλημα αυτό και εξέδωσε σχετικά Σύσταση προς τα κράτη-μέλη (Σύσταση 1178/1992). Σ΄ αυτή παρατηρείται η ανησυχία της «για ορισμένα προβλήματα, συνδεόμενα με τις δραστηριότητες των αιρέσεων, και των νέων θρησκευτικών κινημάτων». Γι’ αυτό και ζητά από όλα τα Κράτη-Μέλη να λάβουν νομοθετικά, εκπαιδευτικά, αστυνομικά και άλλα μέτρα που να περιορίζουν τους κινδύνους, που προέρχονται από τις Λατρείες.
Τα Κράτη μπορούν να συμβάλλουν στον περιορισμό της επικινδυνότητας των Καταστροφικών Λατρειών και στην προστασία των πολιτών του, εάν υιοθετήσουν κάποια άμεσα πρακτικά μέτρα.
1. Μέσα από την εκπαίδευση να παρέχεται συγκεκριμένη και αντικειμενική πληροφόρηση για την αντίληψη περί ηθικής και περί προσωπικών και κοινωνικών δικαιωμάτων του ανθρώπου. Να δηλώνεται ευθαρσώς ότι οι λεγόμενες παραδοσιακές θρησκείες σήμερα παρουσιάζονται με διάφορες παραλλαγές και διαφοροποιημένες και ότι δεν επιδιώκουν το αγαθόν όλες οι θρησκείες. Πολλές από αυτές βασίζονται πάνω στο φανατισμό και τη μισαλλοδοξία. Ακόμα ότι πολλές οργανώσεις καπηλεύονται και χρησιμοποιούν τη θρησκεία για να πετύχουν τους καταστροφικούς σκοπούς τους.
2. Πρέπει να μελετηθεί σοβαρά και επιστημονικά το φαινόμενο των Σεκτών και νεοφανών αιρέσεων και να γίνει μια πλατειά ενημέρωση του κοινού σχετικά με τη φύση και τις δραστηριότητές τους.
3. Οφείλει το Κράτος να υιοθετήσει ειδικές νομοθεσίες προστασίας των ανθρώπων από τις προσηλυτιστικές μεθόδους και τάσεις, που χρησιμοποιούν οι οργανώσεις αυτές, ώστε να παρέχεται προστασία στα ανυποψίαστα θύματά τους.
4. Ακόμα πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά το θέμα της εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου μέσα από ψεύτικες και ζημιογόνες «θεραπευτικές» μεθόδους. Οι ιατρικοί Σύλλογοι οφείλουν, πέρα από τα προσωπικά συμφέροντα, να εξετάσουν πιο σοβαρά το όλο θέμα, και να λάβουν μέτρα προστασίας της υγείας του ανθρώπου.
Με τα όσα αναφέραμε πιο πάνω θεωρούμε ότι είναι επιβεβλημένη η συνεργασία μας με την Πολιτεία και άλλους κοινωνικούς φορείς, για να αντιμετωπίσουμε το όλο πρόβλημα.
Οι ομάδες αυτές ασκούν κάθε είδος πλύσης εγκεφάλου, με αποτέλεσμα την αλλαγή της προσωπικότητας, την απόλυτη υποταγή στον αρχηγό ή την οργάνωση. Η Πολιτεία δεν μπορεί να μείνει απαθής μπροστά στο γεγονός ότι άνθρωποι μεταβάλλονται σε πνευματικά ερείπια, εγκαταλείπουν σπουδές, σταδιοδρομίες, οικογένειες, περιουσίες, με καταστροφικά αποτελέσματα για ολόκληρη τη ζωή τους.
Από την άλλη η Ορθοδοξία, από τη φύση της, βιώνει την πραγματική, εσωτερική εν Χριστώ ελευθερία και κατέχει τις πνευματικές εκείνες λύσεις, που μπορεί να βοηθήσει την κοινωνία να βγει από τα τρομακτικά αδιέξοδα και τα υπαρξιακά κενά, που δημιούργησε η εκκοσμικευμένη κοινωνία μας και ο ορθολογισμός. Ο αγώνας μας δεν είναι απλώς να αντιπαρατεθούμε απέναντι στις αιρέσεις, ως να διεξάγουμε ένα ιδεολογικό πόλεμο επικράτησης, αλλά να συμβάλλουμε στην ενίσχυση του γνησίου Ορθοδόξου Χριστιανικού φρονήματος, που δημιουργεί την πνευματική καλλιέργεια και ποιότητα μέσα στον άνθρωπο, του δίνει την προοπτική της ολοκλήρωσης ως ύπαρξης και την ελπίδα της αιωνιότητος, εν Χριστώ Ιησού. Αυτός που ολοκληρώνεται μέσα από την ευαγγελική ζωή, αντιλαμβάνεται και αυτοπροστατεύεται από τις μεθοδεύσεις των αυτόκλητων Μεσσιών.
Ο μεγάλος ένοχος του προβλήματος των Λατρειών είναι η αποπνευματοποίηση της κοινωνίας μας και η στροφή της στα αισθητά και υλικά του κόσμου τούτου. Ο Μέγας Βασίλειος προσδιορίζει τον ένοχο αυτό σε μία παθολογική κατάσταση, που κυριαρχεί μέσα στον άνθρωπο, και την οποία χαρακτηρίζει με τον πιο επιτυχημένο όρο: «Υλομανία».
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφέρω, για προβληματισμό και για τροφή προς συζήτηση, κάποιους πρακτικούς τρόπους συνεργασίας της Εκκλησίας με την Πολιτεία.
1. Θα μπορούσαμε σε συνεργασία με τη Διακοινοβουλευτική Συνέλευση Ορθοδοξίας να πραγματοποιήσουμε ένα Διεθνές Συνέδριο με τη συμμετοχή Πολιτειακών και άλλων παραγόντων, με σκοπό την ενημέρωση και ευαισθητοποίησή τους σχετικά με το πρόβλημα των ολοκληρωτικών εξαρτήσεων και λατρειών. Θεωρώ ότι το πρώτο βασικό βήμα-κίνησή μας προς τα Κράτη μας είναι η ευαισθητοποίηση μέσω της σοβαρής και έγκυρης ενημέρωσής τους.
2. Ο κάθε εντεταλμένος θα μπορεί με ενημερωτικά δελτία να φέρει σε γνώση πολιτειακών παραγόντων, ακόμα και Υπουργών, της τοπικής αυτοδιοίκησης, των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και άλλων, θέματα που έχουν σχέση με τις δραστηριότητες και τους κινδύνους που προέρχονται από τις Καταστροφικές Λατρείες.
3. Μια Διορθόδοξη Σύναξη έγκριτων Νομικών, οι οποίοι θα μελετούσαν τις εκθέσεις εμπειρογνωμόνων και κρατών, σχετικά με το πρόβλημα των Σεκτών, θα βοηθούσε να καταρτιστεί μια συγκροτημένη νομική πρόταση αντιμετώπισης του προβλήματος, με νομοθετική ρύθμιση από τα Κράτη.
4. Να καταρτιστεί μία ολιγομελής ομάδα, από Μέλη ή Συνεργάτες του Διορθοδόξου Δικτύου και να καταβληθεί προσπάθεια να έλθει σε επαφή με τις Υπηρεσίες Κρατών, που ασχολούνται με την αντιμετώπιση των Σεκτών, ώστε να δούμε πώς εργάζονται και πώς θα μπορούσαμε μέσω αυτών, να ευαισθητοποιήσουμε τα Κράτη εκείνα που αγνοούν το πρόβλημα.
5. Θα μπορούσε να συνταχθεί από μία επιτροπή ένα προσεγμένο και εμπεριστατωμένο κείμενο και να σταλεί στους Προέδρους των Ορθοδόξων Κοινοβουλίων, ως μία πρώτη ενημέρωση.
6. Εμείς οι Εντεταλμένοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών και οι Συνεργάτες, που μετέχουμε στις Συνάξεις αυτές και αντιλαμβανόμαστε τους κινδύνους και τη διάβρωση που επιχειρείται από τις Σέκτες και τις Παραθρησκείες, πρέπει να πάρουμε πιο σοβαρά το ρόλο, που μας ανέθεσε η Εκκλησία. Πρώτα, να ενημερώσουμε τους Αρχιερείς μας και αυτοί με τη σειράς τους να εξετάσουν σε βάθος το πρόβλημα και να ληφθούν ποιμαντικά και άλλα μέτρα προς αντιμετώπισή του.
7. Θα πρέπει να γίνει μία σοβαρή μελέτη όσον αφορά τις Σέκτες και το Διαδίκτυο, κυρίως τη μύηση νέων ανθρώπων στο Σατανισμό και ακραίες τρομοκρατικές οργανώσεις, που χρησιμοποιούν ως μέσο προσηλυτισμού το μυστικισμό. Δυστυχώς, τα σώματα ασφαλείας των Κρατών μας αγνοούν το γεγονός ότι πολλά εγκλήματα και αυτοκτονίες συνδέονται άμεσα με τη μύση μέσω Διαδικτύου.
8. Πιστεύω, ότι ένα σημαντικό ρόλο στη νέα οικονομική κρίση, που μαστίζει τις χώρες μας, έχουν παίξει και οι Λατρείες. Τα τελευταία χρόνια ένας χείμαρρος από Εταιρείες προσφοράς Σεμιναρίων Διοίκησης, με αποκρυφιστικό χαρακτήρα, εισέβαλε στην κοινωνία μας, προσφέροντας εκπαίδευση σε Τραπεζικούς Οργανισμούς, Επιχειρήσεις, Κυβερνητικά στελέχη, Υπηρεσίες Υγείας, ακόμα και σε Αστυνομικά Σώματα, με βάση την επικίνδυνη θεωρία της «Θετικής Σκέψης». Για παράδειγμα μία Τράπεζα στην Κύπρο, μετά που τα στελέχη της δέχθηκαν εκπαίδευση από τέτοιες οργανώσεις, μέχρι και την κατάρρευσή της, είχε υιοθετήσει την εξής διαφήμιση: «Σκέψου το! Γίνεται!». Νομίζω ότι πρέπει να μελετηθεί, ίσως σε ένα προσεχές Συνέδριό μας, το θέμα αυτό και να ενημερωθούν οι αρμόδιοι φορείς.
9. Οι νεοφανείς αιρέσεις και Σέκτες επικαλούνται συνεχώς το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας, όπως αυτό κατοχυρώνεται από τα Συντάγματα των Κρατών και τις Διεθνείς Συμβάσεις για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Θα πρέπει να διασαφηνίσουμε προς το νομικό κόσμο και τις οργανώσεις προάσπισης των δικαιωμάτων αυτών, που τα επικαλούνται επιλεκτικά, ότι οι ομάδες αυτές χρησιμοποιούν καταχρηστικά το δικαίωμα αυτό. Σκοπός τους είναι η αλλαγή της θρησκευτικής πεποίθησης των ατόμων, τα οποία στρατολογούν, παραβιάζοντας, σχεδόν, όλα τα θεμελιώδη δικαιώματά τους. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν πρέπει να επεκτείνονται τόσο, ώστε να καταπατούνται τα δικαιώματα των άλλων. Αυτό επισημαίνεται, σχεδόν, σε όλες τις συμβάσεις και τα συντάγματα, θέτοντας περιορισμό στο δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας, όταν αυτή με αθέμιτα μέσα προσβάλλει την ασφάλεια και την προσωπικότητα του ανθρώπου.
10. Να ζητηθεί από τις αρμόδιες αρχές να αντιμετωπισθούν με νομοθετικά διοικητικά και άλλα μέτρα, οι περιπτώσεις κατά τις οποίες νομικά πρόσωπα και ενώσεις ή και εταιρείες (όπως φιλοσοφικές ενώσεις, φιλανθρωπικά σωματεία, θεραπευτικές κοινότητες, εκπολιτιστικοί σύλλογοι, φορείς επιμορφωτικών προγραμμάτων κ.ο.κ. ακόμη και εμπορικές επιχειρήσεις) επιδίδονται αντίθετα προς τους καταστατικούς σκοπούς τους, σε δραστηριότητα θρησκευτική και παραθρησκευτική, παγιδεύοντας όχι μόνο τους ανθρώπους, αλλά και υπευθύνους δημοσίους φορείς.
Όλα αυτά τα μέτρα, φυσικά, δεν αποτελούν τη λύση του προβλήματος. Ούτε πιστεύω ότι θα εισακουσθούμε από τις εκκοσμικευμένες κρατικές υπηρεσίες. Όμως θεωρώ ότι είναι καθήκον μας να ενημερώσουμε, και να ευαισθητοποιήσουμε και να θέσουμε αναχώματα στην επικίνδυνη προέλαση των Σεκτών. Τι επιτυγχάνουμε με αυτή την προσπάθεια; Βασικά δύο πράγματα. Πρώτον, όσο μπορούμε επιβραδύνουμε την διάβρωση της κοινωνίας και της Εκκλησίας, ώστε να δοθεί η ευκαιρία σε κάποιους καλοδιάθετους να διαφυλαχθούν μέσα στη ζωοποιό Χάρη του Θεού. Δεύτερον, κάποια από τα θύματα ή οι οικογένειές τους, μέσα στις ψυχές των οποίων υπάρχει αγαθή διάθεση, να βρουν στην Εκκλησία την παρηγοριά, την αγάπη και την εν Χριστώ ελπίδα. Ως καλοί ποιμένες, του Αρχιποίμενος Χριστού, πρέπει με θυσία να πορευθούμε, ακόμα και προς τον ένα, τον απολωλότα άνθρωπο, να του προσφέρουμε την Ορθόδοξη Πίστη, ως στήριγμα, για να πιαστεί και να σωθεί.
7Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΔΙΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΩΝ ΜΕΛΕΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΩΝ ΛΑΤΡΕΙΩΝ
18 - 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2014
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΝΕΦΣΚΥ (ΛΑΥΡΑ)
&
ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ (ΔΟΥΜΑ)
ΑΓΙΑ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ – ΡΩΣΙΑΣ
Δείτε και: -Ανακοινωθέν Ζ´ Διορθόδοξης Συνάντησης τοῦ Δικτύου Πρωτοβουλιῶν Μελέτης Θρησκειῶν καί Καταστροφικῶν Λατρειῶν

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου