Οι Έλληνες πολιτικοί

Οι Έλληνες πολιτικοί

Γράφει ο ΒΑΣ. Α. ΚΟΚΚΙΝΟΣ, Επίτ. Πρόεδρος του Αρείου Πάγου- ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ,20/08/2014

* Η Ελλάδα των 10.000.000 περίπου κατοίκων έχει Βουλή εκ 300 βουλευτών και πολλές και ποικίλες Ανεξάρτητες Αρχές και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Η Κωνσταντινούπολη της γειτονικής Τουρκίας, με πληθυσμό 18.000.000 περίπου κατοίκων διοικείται από ένα δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο. Δήμαρχος της Κωνσταντινουπόλεως, όπως είναι γνωστό, υπήρξε ο Ερντογάν. Δεν είναι ιδιαιτέρας μορφώσεως, αλλά οπωσδήποτε εξαιρετικής ευφυΐας. Απεφοίτησε του λυκείου και αργότερα του Τμήματος Διοίκησης Επιχειρήσεων του Πανεπιστημίου του Μαρμαρά με ένα πτυχίο στη διοίκηση. Δεν έχει άλλη επιστημονική μόρφωση. 

Κατόρθωσε να απεμπλακεί από την εποπτεία των στρατιωτικών και να αποκτήσει την πολιτική ανεξαρτησία του. Πώς συμβαίνει, μία πόλη με 18.000.000 κατοίκους να διοικείται μόνον από τις υπηρεσίες του Δήμου και ένα μικρό κράτος όπως η Ελλάδα έφθασε να απασχολεί 1.100.000 υπαλλήλων για να διοικηθεί; 

Η εγχώρια παραεξουσία, μετά το 1974, έπαυσε να ανήκει στους στρατιωτικούς και περιήλθε στους μεγαλοεπιχειρηματίες, μεγαλοεκδότες και ιδιοκτήτες ηλεκτρονικών μέσων ενημερώσεως. Ο τότε νεαρός Έλλην πολιτικός, όταν ανήλθε στην εξουσία, με δηλώσεις του, μεταξύ τυρού και αχλαδιού, απεδοκίμασε τους λεγομένους «νταβατζήδες». Αλλά ουδέποτε απετόλμησε να συγκρουσθεί με αυτούς. Τα δημόσια έργα διανεμήθηκαν κατά τις επιθυμίες τους. Το ίδιο και τα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως.

Οι Τούρκοι δεν εδίστασαν να οδηγήσουν στην αγχόνη και τον Αντνάν Μεντερές (Πρωθυπουργό της Τουρκίας, 1950-1960, απαγχονησθέντα στη νήσο Βέσβικο στη θάλασσα του Μαρμαρά) και άλλους πολιτικούς. Αντιθέτως στην Ελλάδα ουδείς πολιτικός ελογοδότησε μετά το 1974. Ούτε καν οι Δήμαρχοι, που ευρέθησαν με υπερβολικές περιουσίες. Όταν δε ο Ανδρέας Παπανδρέου παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο, χρησιμοποιήθηκαν από τους υποστηρικτές του άπειρες μέθοδοι για να ματαιωθεί η δίκη και να θεωρηθεί διαβλητή η εκδοθησομένη τυχόν δυσμενής απόφαση.

Συνεπεία της εντεύθεν εμπεδοθείσης ασυδοσίας των πολιτικών (οι πολιτικοί δεν πάνε στο Δικαστήριο, φέρεται ειπών ο αείμνηστος Κ. Καραμανλής, αλλά στο σπίτι τους), ο Γιώργος Παπανδρέου διαβεβαίωσε το Λαό, ότι υπάρχουν χρήματα και θα δώσει αυξήσεις ίσες με το ποσοστό του πληθωρισμού, ενώ συγχρόνως συμφωνούσε με τον τότε πανίσχυρο Πρόεδρο του Δ.Ν.Τ. Στρος Καν, να υποβάλει τη χώρα στα δεσμά του Ταμείου τούτου και των ευρωπαίων συνεταίρων του. Αυτό δε θεωρείται από τους αρρωστημένους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ, ενέργεια επιτρεπτή και δικαιολογούσα το να εμφανίζεται ακόμη στη Βουλή και να πληρώνεται ως βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου, να έχει συνοδεία άνω των σαράντα σωματοφυλάκων και να απολαμβάνει τα αγαθά της πατρίδος, την οποίαν κατέστρεψε οικονομικώς με τις ενέργειές του. 

Ο Ελληνικός Λαός σήμερα δεινοπαθεί και διέρχεται τις χειρότερες ημέρες της ζωής του. Από το ένα μέρος, με τη ληστρική φορολογία εκείνων, που έτυχε να βρεθούν με κάποιο περιουσιακό στοιχείο, και από το άλλο, με τον περιορισμό των εισοδημάτων δια των συνεχών περικοπών μισθών και συντάξεων. 

Οι σκεπτόμενοι Έλληνες προβληματίζονται πλέον ενώπιον της ασυνεπείας και της πολιτικής σκοπιμότητας των κυβερνώντων. Θα ανέμενε κανείς από αυτούς μεγαλύτερη προσήλωση στην έννοια της δημοκρατίας και του εθνικού συμφέροντος.

Όλοι οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου και δεν πρέπει η καταγωγή ορισμένων να γίνεται ιδιαίτερο προσόν. Όσοι θέλουν το καλό της Ελλάδας θα πρέπει να ενθαρρύνουν εκείνους τους Έλληνες που έχουν την ικανότητα να προσφέρουν υπηρεσίες στο Λαό, έστω κι αν δεν είναι από πολιτικά «τζάκια». Οι Ελλάδα έχει πολλούς και άξιους νέους, οι οποίοι μπορούν να τη βοηθήσουν να εξέλθει από το τέλμα και να βαδίσει την οδό της αληθινής προόδου. 

Δεν είναι επιτρεπτό να διορίζονται συνταξιούχοι δικαστικοί αμέσως μετά την συνταξιοδότησή τους, σε κυβερνητικές θέσεις. Ο διορισμός τους κλονίζει το κύρος της δικαιοσύνης και δίδει την εντύπωση στους πολίτες ότι υπήρχε συναλλαγή μεταξύ των διοριζομένων και των συνταξιοδοτημένων κατά το χρόνο της υπηρεσίας τους.

Υπάρχουν δικαστές, που υπηρετούν σε Ανεξάρτητες Αρχές επί δεκαετίες. Μερικοί μάλιστα εξ αυτών ήσαν και συνδικαλιστές και η ιδιότητά τους αυτή κλονίζει περισσότερο την αξιοπιστία τους. Έλληνες επιχειρηματίες, που προσφεύγουν στις αρχές αυτές για την αναγνώριση αδικίας εις βάρος τους, δεν λαμβάνουν ποτέ απάντηση. Και αυτό είναι τραγικό.

Αν ο Πρωθυπουργός θέλει να εξυγιάνει τη διοίκηση, ας αντικαταστήσει τις Ανεξάρτητες αυτές Αρχές, που επηρεάζουν την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας.