25 Ιουν 2014

Εκτίμηση της διαμαρτυρίας στον Άγιο Δημήτριο με κριτήρια πνευματικά.



Εκτίμηση της διαμαρτυρίας στον Άγιο Δημήτριο με κριτήρια πνευματικά.
Σεβαστοί πατέρες αγαπητοί αδερφοί.
  Θα ήθελα να πω ότι θεωρώ την εκδήλωση κατά των ομοφυλόφιλων πετυχημένη. Και την περσινή και την φετινή.
  Σε όσα διαβάζω παρουσιάζεται ως αποτυχημένη για δυο λόγους. Ο ένας είναι ότι δε συγκέντρωσε μεγάλο πλήθος ανθρώπων. Ο άλλος ότι δεν υποστηρίχτηκε από τον κλήρο της Θεσσαλονίκης. Αυτά αγαπητοί μου είναι κοσμικά κριτήρια. Να βάλουμε σας παρακαλώ τα πνευματικά κριτήρια για να δούμε αν ήταν επιτυχημένες.  
 
Τϊ έκαναν οι προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης και οι άγιοι της Καινής; Περίμεναν την συμφωνία του λάου, ή των πολιτικών αρχόντων, ή ακόμα και των αρχόντων του κλήρου, για να καταγγείλουν την αμαρτία και να διακηρύξουν την αλήθεια; Όχι δεν τα περίμεναν αυτά; Έλεγαν την αλήθεια χωρίς να εξαρτώνται από τους παραπάνω.  
  Τώρα εμείς στις μέρες μας δεν πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους; Υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι ο Θεός έκρινε και καταδίκασε το φοβερό αυτό πάθος της ομοφυλοφιλίας;  Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι αναπαύεται ο Θεός όταν παρελαύνουν δημόσια αυτά τα αίσχη; Η πομπή του σατανά; Αν ονόμασε πομπή του σατανά ο Άγιος Χρυσόστομος την καρναβαλική παρέλαση, πόσο μάλλον ετούτο το ομοφυλοφιλικό καρναβάλι.  
  Μη φοβού το μικρό ποίμνιο. Διαβάστε τι λέει ο Άγιος Λουκάς ο επίσκοπος Κριμαίας.
«Γνωρίζω πως πολλούς από εσάς αναστάτωσε η ξαφνική άνοδος της αντιθρησκευτικής προπαγάνδας και ότι αυτό σας θλίβει.  Μην ανησυχείτε όμως…Πέστε μου σας παρακαλώ.  Θυμάστε τα λόγια του Χριστού από το ευαγγέλιο του Αποστόλου Λουκά: «Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον, ότι ευδόκησεν ο Πατήρ ημών δούναι υμίν  την Βασιλείαν».  Μας έχει μιλήσει επανειλημμένως για το μικρό Του ποίμνιο ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός.  Το μικρό Του ποίμνιο κρατάει από τους Αποστόλους.  Και μετά πλήθαινε όλο και περισσότερο… Το μικρό ποίμνιο υπάρχει παντού, παρά τη μεγάλη έξαρση της αντιθρησκευτικής προπαγάνδας.  Υπάρχει μέχρι τις ημέρες μας.  Όλοι εσείς που με ακούτε, αποτελείτε το μικρό αυτό ποίμνιο.  Μάθετε, λοιπόν, και να ελπίζετε ότι το μικρό αυτό ποίμνιο του Χριστού είναι ακατανίκητο.  Κανείς δεν μπορεί να του κάνει τίποτα.  Αυτό δεν φοβάται, γιατί γνωρίζει και κρατάει μέσα του τα μεγάλα λόγια του Χριστού:…«οικοδομήσω μου την Εκκλησίαν και πύλαι Άδου ου κατισχύσουσιν αυτής».  Λοιπόν, αφού οι πύλες του Άδη δεν μπορούν να νικήσουν την Εκκλησία Του, εμείς, το μικρόν ποίμνιον, γιατί να ανησυχούμε, γιατί να θλιβόμαστε, γιατί να αναστατωνόμαστε; Δεν υπάρχει κανένας λόγος.  Το μικρό ποίμνιο του Χριστού είναι άτρωτο από κάθε προπαγάνδα».(Απόσπασμα από κήρυγμα του Αρχιεπισκόπου Λουκά, στην εορτή της Αγίας Σκέπης το 1954.  Στην τότε Σοβιετική Ένωση, τον Στάλιν είχε διαδεχθεί ο Νικήτα Χρουτσώφ, ο οποίος οργάνωσε μια μεγάλη αντιθρησκευτική προπαγάνδα πριν ξεκινήσει το νέο κύμα διωγμών κατά των χριστιανών).
 Φίλοι μου «Εἰσέλθατε διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι' αὐτῆς· τί στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν!» (Ματθ. Ζ΄13,14).
  Το να μη συσχηματίζεται κανείς με τον ανόητο τρόπο ζωής του κόσμου είναι πολύ μεγάλη επιτυχία. Το να κρατάει την αλήθεια και να την διακηρύσσει δημόσια, καταγγέλλοντας τα αίσχη είναι μίμηση των αγίων. Εκείνοι δε ντρέπονται να ασχημονούν δημόσια, εμείς θα ντραπούμε να ομολογήσουμε; Τι έχει μεγαλύτερη αξία; Έχει το πλήθος των ανθρώπων μαζί με τους υψηλούς άρχοντες και τις πρεσβείες των διάφορων κρατών και μαζί με τον αδιάφορο, ίσως και φαρισαϊκό, κλήρο, ή τα λόγια του χριστού «Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεντοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς·  ὅστις δ' ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.  Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπὶ τὴν γῆν· οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἀλλὰ μάχαιραν.  ἦλθον γὰρ διχάσαι ἄνθρωπον κατὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ θυγατέρα κατὰ τῆς μητρὸς αὐτῆς καὶ νύμφην κατὰ τῆς πενθερᾶς αὐτῆς· 36 καὶ ἐχθροὶ τοῦ ἀνθρώπου οἱ οἰκιακοὶ αὐτοῦ.  Ὁ φιλῶνπατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος·  καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκἔστι μου ἄξιος.  ὁ εὑρὼν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν, καὶ ὁ ἀπολέσας τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ εὑρήσε αὐτήν.  Ὁ δεχόμενος ὑμᾶς ἐμὲ δέχεται, καὶ ὁ ἐμὲ δεχόμενος δέχεται τὸν ἀποστείλαντά με.  ὁ δεχόμενος προφήτην εἰς ὄνομα προφήτου μισθὸν προφήτου λήψεται, καὶ ὁ δεχόμενος δίκαιον εἰς ὄνομα δικαίου μισθὸν δικαίου λήψεται.» (ΜΑΤΘ. Ι΄32-41).
  Θεωρώ ότι όχι μόνο σε ότι έχει να κάνει με τους ομοφυλόφιλους, αλλά σε όλα τα ζητήματα χρειάζεται να έχουμε αυτήν την πνευματικά πετυχημένη στάση. Για τον κόσμο αυτή η πνευματική επιτυχία είναι αποτυχία. Επιτυχία για τον κόσμο είναι η αμαρτία. Είναι η δόξα, το χρήμα και οι ηδονές. Θέλουμε εμείς τέτοιες επιτυχίες;
  Δεν περιμένουμε να μας δεχτούν οι αντίχριστοι άρχοντες της νέας εποχής και να μας τιμήσουν. Δεν περιμένουμε να μας χρηματοδοτήσουν. Περιμένουμε να μας γελοιοποιήσουν. Αν γελοιοποίησαν και περιγέλασαν τον Χριστό, εμάς θα μας αφήσουν; Περιμένουμε να μαζέψουν το πλήθος του ευμετάβλητου και απαίδευτου λαού εναντίον μας. Αυτοί έτσι θα κάνουν πάντα. Αυτό είναι σίγουρο. Εμείς καλούμαστε να μείνουμε σταθεροί, όπως εκείνοι στο κακό, εμείς στο καλό.
  Στα Σόδομα αν έβρισκε πέντε ανθρώπους να μη συμμετέχουν στα αίσχη ο Θεός δε θα έκανε την καταστροφή. Εμείς που ήμασταν πεντακόσιοι πρέπει να πανηγυρίσουμε.
  Εύχομαι λοιπόν να κρατηθεί αυτή η δημόσια διαμαρτυρία – καταγγελία και στο μέλλον και να δώσει ο Θεός να κάνουμε, αντί για διαμαρτυρία, γιορτή μια μέρα για τη νίκη του Αρχηγού μας. Μια νίκη που ήδη έγινε αλλά δε φαίνεται γιατί δεν επικρατεί στον κόσμο. Γιατί νομίζει ο διάβολος ότι αν παρασύρει μακριά από αυτήν εμάς τους ταλαίπωρους θα την ακυρώσει. Ναι είναι δυνατόν να καταφέρει να την ακυρώσει για όποιον δεχτεί να παραδώσει την ψυχή του. Σε όποιον δε θέλει, δεν ενεργεί ο Θεός την σωτηρία. Σέβεται το θέλημα του πλάσματος.  Για όποιον όμως Θέλει, όχι επιπόλαια και ψεύτικα, αλλά σοβαρά και αληθινά με συνέπεια στις πράξεις, σε αυτόν είναι βέβαιο ότι θα ενεργήσει ο Θεός.
  Ναι φαίνεται αδύνατο, από τη θέση της πτώσης στην οποία είμαστε, να έχει κανείς μια τέτοια διάθεση και να έχει και πράξη σύμφωνη με το θέλημα του Θεού. Φαίνεται από την αρχή να είναι αποτυχημένο και χαμένος κόπος. Η πίστη όμως μπορεί να κάνει την υπέρβαση. Η πίστη υπερβαίνει την λογική. Μπορεί να εμπιστευτεί εκείνον που είπε «Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν»(Λουκ. ΙΗ΄27).
 Εύχομαι λοιπόν να παραμείνουμε πάντοτε αντίθετοι και αντιδραστικοί στα πονηρά και αισχρά θελήματα της νέας εποχής.
Με ελπίδα.

1 σχόλιο:

  1. 1ον: Η εκδήλωση -σύναξη διαμαρτυρίας είναι αυτονόητο ότι έπρεπε να γίνει. Για να ακουστεί ότι κάποιοι αντιδρούν. η ύπαρξη αντίδρασης προβληματίζει τους καλοπροαίρετους να μάθουν την αλήθεια: ότι δηλαδή το παραμύθι που έμαθαν στο σχολείο -που αν δεν είσαι π..στης σχεδόν πρέπει να αισθάνεσαι ένοχος- επιτέλους δημόσια αμφισβητείται. Δεν είναι τυχαίο ότι φέτος η συμμετοχή στο gay pride ήταν αισθητά μειωμένη. Κάποιοι ενδεχομένως προβληματίστηκαν αν δικαιούνται να σπάνε πλάκα παρακολουθώντας την παρέλαση της ανηθικότητας και της παρακμής και δεν πήγαν να τη δουν. Αν προσέξετε στα βίντεο, 500-1000 άτομα, παρελάζουν σε άδειους δρόμους.

    2ον: Είναι αυτονόητο ότι θα είμαστε εκεί και του χρόνου. Μέχρι να σταματήσει αυτό το αίσχος, θα ενημερώνουμε τον κόσμο και θα αντιδρούμε

    3ον: Καλό είναι μετά από κάθε αγώνα, να προβληματιζόμαστε: τι πήγε καλά αλλά και τι δεν πήγε καλά. Η αγρυπνία προφανώς πήγε εξαιρετικά καλά, σε σχέση με την εκδήλωση στον Άγ.Δημήτριο. Τι έφταιξε;
    Μήπως ο χριστιανισμός που καλλιεργούμε τόσα χρόνια μέσα από τις εκκλησιαστικές δομές, όπου ο "χριστιανός δεν πρέπει να αντιδρά αλλά να σιωπά"; Όμως ο Χριστός δεν σιώπησε, δεν σταμάτησε να λέει την αλήθεια αλλά και να κατακεραυνώνει τα πάντα (μέχρι και τους Φαρισαίους και τους Γραμματείς). Ομοίως, ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος έλεγξε δημόσια τον Ηρώδη. Τι χριστιανισμό άραγε καλλιεργούμε εμείς στις οργανωμένες δομές μας;

    2η επισήμανση: πως προβλήθηκε επικοινωνιακά η εκδήλωση στον Αγ.Δημήτριο και γιατί δεν τράβηξε αρκετό κόσμο; Μήπως έφταιξε τελικά η δημόσια τοποθέτηση του Άνθιμου που προσωποποίησε την κόντρα;
    Μήπως το κάλεσμα -με την φρασεολογία και το στυλ του- απευθυνόταν ΜΟΝΟΝ σε πιστά μέλη της εκκλησίας και αδιαφορούσε για τον μέσο πολίτη; Αν ο λόγος μας μπορεί να πείσει τον καθένα, γιατί να περιοριζόμαστε μόνον σε επιχειρηματολογία που απευθύνεται αποκλειστικά σε συνειδητά μέλη της εκκλησίας; Μόνον αυτοί ενοχλούνται από τον βόθρο; Σίγουρα όχι.
    Μήπως αν στο κάλεσμα αναφέρονται οι λόγοι της αντίδρασης -έστω και επιγραμματικά- θα ήταν καλύτερα αντί να υπερτονιστούν οι διοργανωτές;

    Τέλος, φυσικά η εύκολη λύση είναι να δικαιολογηθούμε ότι κάναμε το χρέος μας και δεν μας νοιάζει τίποτε. Άραγε, ο ιεραπόστολος που δεν προετοιμάζεται για το πως θα μιλήσει, δεν έχει ευθύνη για την αποτυχία του κηρύγματος του; Όταν "γελοιοποιείται" ο ιεραπόστολος, μήπως έχει και ο ίδιος ευθύνη για το πως εμφανίστηκε, για το πως επέλεξε να μιλήσει; Ή δικαιούμαστε να περηφανευόμαστε για τις επιτυχίες και να αποδίδουμε τις αποτυχίες στους αντιπάλους και στον διάβολο;
    Αν κάποιοι άλλοι πείθουν επικοινωνιακά τον πράγματι "απαίδευτο λαό", μήπως φταίμε κι εμείς που δεν ενδιαφερόμαστε να αλλάξουμε το στυλ ή την φρασεολογία μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή