Κυριακή της Πεντηκοστής (Μητροπολίτου Κυθήρων Σεραφείμ)

ΓΡΑΠΤΟΝ ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗΣ (8-6-2014)

Ἡ ὄγδοη Κυριακή σήμερα ἀπό τήν Μεγάλη Κυριακή τοῦ Πάσχα, ἡ Κυριακή τῆς Πεντηκοστῆς, ὅπως μᾶς εἶναι γνωστή, καί ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει τήν Δεσποτική ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς , κατά τήν ὁποίαν ἔγινε ἡ ἐπιφοίτησις στήν Ἐκκλησία καί τόν κόσμο τοῦ Παναγίου Πνεύματος, τήν Ἀνακομιδή ἱερῶν λειψάνων τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Θεοδώρου  τοῦ στρατηλάτου († 319) καί τήν ἱερή μνήμη τῆς ἁγίας Μάρτυρος Καλλιόπης.

«Πεντηκοστήν ἑορτάζομεν, καί Πνεύματος ἐπιδημίαν, καί προθεσμίας ἐπαγγελίαν, καί ἐλπίδος συμπλήρωσιν...» ψάλλει πανηγυρικά ἡ Ἁγία Τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία  κατά τήν μέγαλη αὐτή ἑορτή.

Λίγο πρίν ἀπό τήν ἁγία Του Ἀνάληψι ὁ Ἀναστάς Κύριος εἶπε στούς ἁγίους μαθητάς καί Ἀποστόλους νά μήν ἀπομακρυνθοῦν ἀπό τά Ἱεροσόλυμα, ἀλλά νά ἀναμείνουν τήν κάθοδο καί ἐπέλευσι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σέ λίγες ἡμέρες. Τούς μίλησε δηλ. γιά τήν ἐκπλήρωσι  τῆς ὑποσχέσεως τοῦ Οὐράνιου Πατέρα γιά τήν ἐπιφοίτησι καί τόν ἐμβαπτισμό τους μέσα στή χάρι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τό ὁποῖο θά συνέχιζε τό σωτήριο ἔργο τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας στήν Ἐκκλησία καί τόν κόσμο.

Ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς, ἀναφερόμενος στό θεόπνευστο βιβλίο τῶν Πράξεων τῶν Ἀποστόλων στό ἐκπληκτικό καί τρισμέγιστο θαῦμα τῆς Πεντηκοστῆς, λέγει μεταξύ ἄλλων˙ «καί ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος Ἁγίου, καί ἤρξαντο λαλεῖν ἑτέραις γλώσσαις καθώς τό Πνεῦμα ἐδίδου αὐτοῖς ἀποφθέγγεσθαι», αὐτό πού ἀκούσαμε σήμερα στό Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ὑπογραμμίζει ὅτι «Δέν πῆραν ἁπλά τήν χάριν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀλλά γέμισε ἡ ὕπαρξίς τους μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα». Τό ρῆμα «ἐπλήσθησαν» δηλώνει ἄφθονη ἔκχυσι τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἦταν πρωτοφανής ἡ κάθοδος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος σέ τέτοιο μεγάλο βαθμό, πού ποτέ δέν εἶχε ἐκδηλωθῆ στά χρόνια τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ὥς ἐκ τούτου καινούργια ἐποχή, ἡ νέα ἐποχή τῆς Χάριτος, ἐγκαινιάσθηκε στόν κόσμο, κατά τήν ὁποία οἱ ἄνθρωποι μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐπρόκειτο νά ζήσουν ἔχοντας οὐράνιο πολίτευμα, μέ τό νά γίνουν μέτοχοι θείας ζωῆς.

Ἕνας ἀείμνηστος διαπρεπής Πανεπιστημιακός διδάσκαλος τῆς Θεολογίας τοῦ περασμένου αἰώνα στό ἑρμηνευτικό του ὑπόμνημα στίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, γιά νά καταδειχθῆ ἡ δύναμις, ἡ σκοπιμότητα καί ἡ ἀναγκαιότητα τῆς παρουσίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στή ζωή τῶν πιστῶν καί τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, κάνει μέ ρητορικό τρόπο ἕνα ὑποθετικό ἐρώτημα : «Ἄς ὑποθέσωμε πρός στιγμήν ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀποσύρεται ἀπό τήν Ἐκκλησία. Τί θά συμβῆ; Τό χριστεπώνυμο πλήρωμά της θά ἐπανέρχονταν στήν κατάστασι τοῦ ἀρχαίου κόσμου. Σέ λίγο ἡ εἰδωλολατρεία, πού καί σήμερα κυριαρχεῖ στή ζωή πολλῶν ἀπό τούς ὀνομαζομένους Χριστιανούς, θά κατέκλυζε καί πάλι τόν κόσμο, καί ἡ ζωή τῆς σάρκας θά βασίλευε παντοῦ, χωρίς νά ὑπάρχη ἡ θεία ζύμη, πού βαθμηδόν ἀναπλάσσει τόν κόσμο, χωρίς νά ξεχύνεται τό ἱλαρό (θεῖο) φῶς, τό ὁποῖο διαρκῶς ἀποδιώκει τό σκοτάδι καί τή σκιά τοῦ θανάτου».

Καί στή συνέχεια ὁ καταξιωμένος αὐτός ἀοίδιμος Καθηγητής τῆς Θεολογίας προσθέτει τά ἑξῆς : «Οἱ Ἀπόστολοι εἶχαν ἤδη λάβει Ἅγιο Πνεῦμα, ὅταν ὁ Ἰησοῦς κατά τήν πρώτη πρός αὐτούς ἐμφάνισί Του, μετά τήν Ἀνάστασι, τούς εἶπε˙ Λάβετε Πνεῦμα Ἅγιον. Ἠμπορεῖ κανείς λοιπόν νά ὑποθέση ὅτι ἐδῶ δέν πρόκειται γιά τή συνηθισμένη δωρεά τῆς Θείας Χάριτος, μέσα στήν ὁποία ζῆ δικαιούμενος ὁ Χριστιανός, ἀλλά γιά ἔκτακτη δωρεά, εἰδικό φωτισμό, θεία ἔμπνευσι, ὅμοια μέ ἐκείνη, πού ἐμψύχωνε τούς Προφήτας.

Ὀρθότερο εἶναι νά δεχθοῦμε ὅτι οἱ μαθηταί τοῦ Χριστοῦ ἔλαβαν τό πλήρωμα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, αὐτό τό ὁποῖο συμφωνεῖ καί μέ τό ρῆμα ἐπλήσθησαν. Γέμισαν μέ τήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος μέ μεγαλύτερη ἀφθονία καί δύναμι παρ' ὅτι προηγουμένως. Γέμισαν μέ τίς δωρεές καί χάριτες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί διατελοῦσαν περισσότερο παρά προηγουμένως ὑπό τήν ἐπίδρασι τῆς ἐξαγιαστικῆς ἐνεργείας Του. Ἔγιναν ἤδη ἁγιώτεροι καί πνευματικώτεροι καί περισσότερο ἀποσπασμένοι ἀπό τήν ματαιότητα τοῦ παρόντος κόσμου καί πιό πολύ οὐράνιοι ἄνθρωποι. Γέμισαν μέ τίς ἐνισχύσεις καί τίς παρηγορίες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πιό πλούσια πιά. Χαίρονταν πιό πολύ, παρά ἄλλες φορές, ἀπό τήν ἀγάπη πρός τόν Χριστό καί μέ τήν ἐλπίδα τοῦ οὐρανοῦ καί ὅλοι οἱ φόβοι τους καί οἱ δισταγμοί τους καί οἱ θλίψεις τους διεσκεδάσθησαν πιά. Γέμισαν ἀκόμη καί μέ τά ἐξαιρετικά θεῖα δωρήματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μέ ὑπερφυσικές δυνάμεις γιά τήν ἐπιτέλεσι θαυμάτων, μέ τά ὁποῖα θά ἐπιβεβαιώνονταν ἡ ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου καί θά ἐπισφραγίζονταν τό κήρυγμά τους».

Αὐτό τό Πανάγιο καί ζωοδώρητο καί ἀγαθουργό Πνεῦμα ἄς μᾶς χαρίση ὁ Πανάγιος Θεός γιά νά λαμπρύνῃ, νά φωτίζη καί νά ἁγιάζη τήν ζωή μας. Ἀμήν.-

† Ὁ Κ. Σ