Οι αιρεσιάρχες άγιοι; Βιομηχανία παραγωγής αγίων

Οί αίρεσιάρχες άγιοι;

Τό Βατικανό, σύμφωνα μέ τόν μακαριστό άρχιεπίσκοπο Αμε­ρικής Μιχαήλ, «είναι ή έκκλησία τών μεγάλων πλανών καί τών ε­σκεμμένων αιρέσεων», οί δέ πά­πες, ώς αμετανόητοι αίρεσιάρ­χες, διαστροφείς της άληθείας και κήρυκες, έκτός τού Παπικού δόγματος, άλλων είκοσι καί πλέ­ον αιρέσεων, όχι μόνο δέν δύναν­ται νά είναι άγιοι, άλλ' άντιθέτως, σύμφωνα μέ τόν άνιο Νεκτάριο, «άμαρτάνουσι και κολάζονται ίσως καί αιωνίως διό τά πρός τήν Έλληνικήν Έκκλησίαν κακά, και τάς ψευδενώσεις καί τάς άσεβείς και άντιχριστιανικάς διατάξεις».

Οί άλήθειες αύτές πρέπει να λέγωνται καί νά γράφωνται, όσο πικρές καί άν είναι καί όσο καί αν ενοχλούν τους Ρωμαιοκαθολι­κούς καί τούς παποφίλους οίκουμενιστάς. «Γνώσεσθε τήν αλήθειαν καί ή άλήθεία ελευθερώσει υμάς», είπε ό Χριστός (Ίωάν. 8:32). Αύτη τήν άλήθεια θά κηρύττωμε καί έμείς καί άς γινώμεθα δυσά­ρεστοι σέ κοσμικώς καί αίρετικώς φρονούντας συνανθρώπους μας.

Βιομηχανία παραγωγής άγίων

Δύο νέους «άγιους» παρήγαγε πρόσφατα ή βιομηχανική μονάδα παραγωγής άγιων του Βατι­κανού, πλουτίζοντας τό άγιολόγιο τών Παπικών μέ πρόσωπα, τά ό­ποια, σύμφωνα μέ τήν 'Ορθόδοξη διδασκαλία καϊ Παράδοσι, όχι μό­νο δέν πληρούν τά άπαραίτητα άγιοπνευματικά κριτήρια καί προϋ­ποθέσεις άγιότητος, άλλ' άντιθέτως, έξ αιτίας της ιδιότητος καί τών φρονημάτων τους, είχαν θέ­σει, όσο ζούσαν, σοβαρή ύποψηφιότητα γιά μία θέσι στήν Κόλασι

Πρόκειται γιά τόν πάπα 'Ιωάννη ΚΓ' καί τόν πάπα Ιωάννη Παύλο Β', τούς όποιους κατέταξε μετά τών «άγίων» ό παπας Φραγκίσκος, παρόντος τού έπιτίμου πά­πα Βενεδίκτου ΙΣ"Γ και έκατομμυρίων ρωμαιοκαθολικών πιοτών, πού παρακολούθησαν τήν έπίσημη τελετή άγιοποιήσεως στήν πλατεία τού άγ. Πέτρου στη Ρώμη τήν 27/4/2014.

Καλοί άνθρωποι βεβαίως είναι δυνατόν νά ύπάρξουν σέ όλους τούς θοησκευτικούς χώρους- άγι­οι, όμως, δημιουρνούνται καί ύπάρχουν μόνο μέσα στήν 'Εκκλη­σία. Αύτη, έκτός τών άλλων ιδιο­τήτων της, είναι καί τό μοναδικό εργαστήριο άγιότητος. Αύτή μό­νη παρέχει τά μέσα, διά τών οποίων άποκτάται ή άγιότης. Ή άπόκτησι της άγιότητος έπιτυγχάνεται μέ τή θέλησι καί προσπάθεια τού άνθρωπου και τήν συνεργία της θείας χάριτος, ή όποια είναι άποταμιευμένη ώς πολυτιμότα­τος θησαυρός στά πνευματικά θησαυροφυλάκια της 'Εκκλησίας, ή οποία διό τούτο όνομάζεται καί ταμειούχος της θείας χάριτος.

Στο χώρο της αίρέσεως καί της πλάνης δέν είναι δυνατόν νά ύ­παρξη θεία χάρις και άγιότης, δι­ότι ή αίρεσι, το ψεύδος και ή πλά­νη προέρχονται άπό τόν Διάβολο, άπενεργοποιούν καί φυγαδεύουν τή χάρι τού Θεού, και οδηγούν στήν αιώνια άπώλεια (Β' Πέτρ. 2: 1).

Περιοδικό “Ο ΣΤΑΥΡΟΣ”