Ένα από τα ωραιότερα χαρίσματά μας

Πρόκειται γιά τήν έλευθεριά, μέ τήν όποία προίκισε τήν άνθρώπινη φύση μας ό Θε­ός. 'Ελευθερία, ένα θεόσδοτο χά­ρισμα πού δίνει άξία καί νόημα στή ζωή του άνθρώπου. Χωρίς έλευθερία δέν θά είχαν κανένα βάρος, δέν θά άξιζαν τίποτε οί πράξεις μας. Ή έλευθερία είναι πού δίνει τιμή και άξία στό καθετί πού κάνουμε. Επιλέγουμε αύτό ή έκείνο άναλαμβάνοντας βέ­βαια και τις συνέπειες τής κάθε έπιλογής μας.

Άπό τόν καιρό άκόμη τής Πα­λαιάς Διαθήκης, όταν ό Θεός παρέδωσε τόν Νόμο Του στούς Εβραίους διά μέσου τοϋ Μωυσή και άργότερα τούς έδωσε καί σχετικές συμπληρωματικές εξη­γήσεις και οδηγίες, τούς είπε: «Ιδού δέδωκα πρό προσώπου σου σήμερον τήν ζωήν και τόν θάνατον, τό άγαθόν και τό κακόν. Εάν είσακούσης τάς έντολάς Κυ­ρίου τοϋ Θεού σου... εύλογήσει σε Κύριος... και έάν μεταστή ή καρδία σου καί μή είσακούσης... άπωλεία άπολείσθε (θά κατα­στραφείτε)... έκλεξαι τήν ζωήν σύ (διάλεξε, λαέ μου, τήν τήρη­ση τών έντολών μου, πού χαρί­ζουν ζωή), ίνα ζήσης σύ καί τό σπέρμα σου (οί άπόγονοί σου)» (Δευτ. λ' [30] 15-19).

Τό τί έγινε κατόπιν τό γνωρί­ζουμε άσφαλώς όλοι μας. Ενώ στήν άρχή οί Εβραίοι είπαν έλεύθερα τό «ναι» και διάλεξαν τήν ύπακοή στόν Θεό, τελικά άλλα­ξαν και έλεύθερα πάλι έπάνω στά πράγματα είπαν τό «όχι» στόν Κύριο και μάλιστα μέ πολ­λούς τρόπους. Θανάτωναν τους άπεσταλμένους άπό τόν Θεό Προφήτες, πού τούς καλούσαν σέ μετάνοια, και τελικά δέν θέλησαν νά δεχθούν και Αύτόν τόν Μονογενή Υιό τού Θεού, τόν Όποιο και σταύρωσαν. "Ετσι θέλησαν, και αύτό έκαναν. Και ό Κύριος σεβάστηκε τήν έλευ­θερία τους. Γνώριζε βέβαια 'Εκείνος ότι ή έπιλογή τους αύτή οδηγούσε στήν καταστροφή τους. Αφού όμως μόνοι τους και έλεύθερα άποφάσισαν νά Τόν άπορρίψουν και νά Τόν σταυρώσουν μάλιστα, δέν έμπόδισε τήν έλευθερία τους.

Ή έλευθερία γίνεται οδηγός πρός τήν εύτυχισμένη ζωή ή άντιθέτως οδηγός πρός τήν καταστρο­φή. 'Εξαρτάται πώς θά χρησιμοποιηθεί άπό τόν καθένα μας τό χάρισμα αύτό, μέ τό όποιο μάς έφοδίασε ό Πλάστης και Δημιουργός μας.

Κάποιες φορές ϊσως δικαιολογούμε τις άμαρτίες μας και τις διάφορες παρεκτροπές τής ζωής μας λέγοντας: «Μάς έπηρεάζει ό διάβολος, μάς παρασύρουν ό κόσμος, οί φίλοι» καί τά παρόμοια. Αύτές όμως οί δικαιολογίες δέν εύσταθούν. Ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσό­στομος έλεγε: «Ούχ ό διάβολος ήμίν αίτι­ος τών κακών, έάν θέλωμεν προσέχειν... Πανταχού γάρ ή προαίρεσις αιτία (παντού καί πάντοτε αιτία τών παρεκτροπών καί άμαρτημάτων μας εΐναι ή προαίρε- σή μας, ή έλεύθερη διάθεση καί άπόφασή μας), πανταχού ή γνώμη κυρία (παν­τού τήν κυρία εύθύνη τήν έχει ή έλεύθε­ρη θέλησή μας, ή γνώμη μας καί ή άπό-φασή μας) (ΕΠΕ 31, 82, 88). Καί άλλου ό 'ίδιος ιερός Πατήρ γράφει: «Άν μή σύ σαυτόν παραβλάψης, άνθρωπε (άν έσύ μόνος σου μέ τήν έλευθερία σου δέν πεις τό «ναι» στήν άμαρτία καί δέν βλάψεις τήν ψυχή σου, κανείς άλλος), οΰτε φίλος, ούτ' έχθρός, ούτ' αύτός σε ό διάβολος παραβλάψαι δυνήσεται» (ΕΠΕ 7, 630).

Κάποιος σοφός έλεγε: «Γιά τήν έλευθε­ρία άξίζει νά θυσιάζει κανείς καί τή ζωή του- άλλωστε ποταμοί αιμάτων χύθηκαν καί χύνονται στή γή χάριν τής ελευθερί­ας. Δέν πρέπει όμως νά θυσιάζεις ποτέ τήν έλευθερία σου γιά τή ζωή σου. Τό νά προτιμήσεις νά ζήσεις κι άς είσαι δούλος δέν άξίζει μιά τέτοια ζωή, διότι αύτή δέν είναι ζωή άνθρώπινη. Τέτοια ζωή ζούν καί τά ζώα».

Ό άνθρωπος πλάσθηκε γιά νά είναι έλεύθερος. Εάν γιά κάποιο λόγο (πόλε­μο κλπ.) αιχμαλωτισθεί κάποιος καί γίνει δούλος, μπορεί νά χάσει μέν τή σωματική έλευθερία του, άλλά νά είναι ψυχικά έλεύ­θερος. Αύτό συνέβαινε καί μέ τούς άγιους Μάρτυρες τής 'Εκκλησίας μας.

Σήμερα, βέβαια, ύπάρχουν άρκετοί πού μέ τή θέλησή τους έγιναν καί ζούν δοϋλοι. Δοϋλοι χειρότεροι άπό τούς δούλους τής άρχαίας έποχής. Σκλάβοι τού χειρότερου τυράννου, τού σατανά, στόν όποιο παρέ­δωσαν τή θέλησή τους καί έχασαν μέ τά πάθη τους τή θεόσδοτη έλευθερία τους.

Υπάρχει όμως τρόπος νά απελευθε­ρωθούν αύτοί οί δούλοι, καί νά άποκτήσουν καί πάλι τή χαμένη έλευθερία τους. Διότι ύπάρχει ό 'Ελευθερωτής. Υπάρ­χει 'Εκείνος πού συνέτριψε τό κράτος τοϋ τυράννου σατανά καί χάρισε καί χα­ρίζει αιωνίως διά τής 'Εκκλησίας Του τήν έλευθερία σ' όσους τήν ποθούν. Είναι ό σαρκωθείς Υίός τοϋ Θεοϋ, ό όλος άγά­πη, πού μέ τό Αίμα τής θυσίας Του στό Γολγοθά διέλυσε τήν τυραννία τοϋ δια­βόλου. Καί όσοι πλησιάζουν 'Εκείνον, τόν Ίησού Χριστό, γράφει ό Μαθητής τής άγάπης πού συμπαραστάθηκε στόν Κύ­ριο μέχρι τόν Σταυρό Του, όσοι Τόν πι­στεύουν καί ζοϋν σύμφωνα μέ τις άγιες έντολές Του μπορούν, μέ τήν άγιαστική χάρη τών ιερών Μυστηρίων τής'Εκκλησί­ας Του, νά είναι καί νά ζούν «όντως έλεύθεροι» (Ιω. η' 36).

Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”