Λάμπρος Κ. Σκόντζος, Θεόσταλτον «θαῦμα» εἰς τό Βατικανόν

Θεόσταλτον «θαῦμα» εἰς τό Βατικανόν

Τοῦ Λάμπρου Κ. Σκόντζου, Θεολόγου – Καθηγητοῦ

Ένα φοβερό συμβάν έγινε, πριν από λίγο καιρό, ορατό από χιλιάδες παρισταμένους στην πλατεία του Αγίου Πέτρου στο Βατικανό, όπως και από εκατομμύρια θεατές των Μ.Μ.Ε. από όλο τον κόσμο. Πρόκειται για την κατακρεούργηση δύο περιστεριών από αγριοπούλια, που άφησε ο πάπας Φραγκίσκος, για να «ειρηνεύσει» η ταραγμένη Ουκρανία. Οι πάντες, ως και οι ίδιοι οι παπικοί, το θεώρησαν θαύμα, το ίδιο και οι δημοσιογράφοι...
Ο πάπας, βγήκε, ως συνήθως από το γνωστό παράθυρο του Βατικανού, να μιλήσει στους συγκεντρωμένους στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ουκρανία. Αφού ανέπεμψε σύντομη προσευχή για τον ουκρανικό λαό, παρουσίασε δύο παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι, που στεκόταν δίπλα του, τα οποία άφησαν ελεύθερα να πετάξουν δύο περιστέρια, ως σύμβολα της ειρήνης. Όμως σε δευτερόλεπτα έγινε το απροσδόκητο: όρμησαν δύο αρπακτικά πουλιά, ένα κατάμαυρο κοράκι και ένας γλάρος, και κατασπάραξαν τα δύο άτυχα περιστέρια!

Το γεγονός αυτό έχει τεράστια συμβολική σημασία. Αν δε δούμε το θαυμαστό αυτό συμβάν ως θεόσταλτο θαύμα, παραμένει ανεξήγητο φαινόμενο! Πως είναι δυνατόν να βρέθηκαν τα δύο αρπακτικά και άγρια πουλιά, ένα του βουνού και ένα της θάλασσας, ταυτόχρονα στο ίδιο σημείο, τη στιγμή που ο πάπας άφηνε τα περιστέρια; Πως είναι δυνατόν να πλησίασαν τα άγρια πουλιά στην πλατεία του Αγίου Πέτρου, όταν κτυπούσαν οι τεράστιες καμπάνες και οχλαγωγούσαν, με τις επευφημίες τους προς τον πάπα, οι χιλιάδες προσκυνητές;

Εμείς ως ορθόδοξοι πιστοί δεν έχουμε ιδιαίτερη δυσκολία για να μη θεωρήσουμε το παράδοξο συμβάν ως θεόσταλτο θαύμα. Κι αυτό διότι γνωρίζουμε κάλλιστα τις μυστικές ραδιουργίες του Βατικανού. Γνωρίζουμε από την ιστορία του, ότι ο παπισμός έχει δύο πρόσωπα, σαν τον διπρόσωπο «θεό» Ιανό, των αρχαίων Ρωμαίων, του οποίου έχει πάρει τη θέση ο πάπας. Το ένα είναι τα υποκριτικά λόγια, τα χαμόγελα, οι αγαπολογίες, οι ειρηνολογίες και η προσποιητή ευσέβεια. Τα άλλο είναι η μυστική σκληρή διπλωματία για την υπεράσπιση των συμφερόντων του κράτους του Βατικανού, η οποία δεν έχει ουδέν ηθικό στοιχείο, όπως όλες οι κρατικές διπλωματίες. Το ψέμα, ο δόλος, η απάτη, η υποκρισία, η κλοπή, οι εκβιασμοί, η υποκίνηση ταραχών, πολέμων, γενοκτονιών κλπ, είναι μερικά από τα στοιχεία της διπλωματίας. Όποιο κράτος ασκεί με συνέπεια τις αρχές της διπλωματίας, κερδίζει «στη σκακιέρα» των διακρατικών σχέσεων. Ευνόητο είναι πως η διπλωματία δεν έχει καμιά σχέση με τη χριστιανική πίστη και ηθική. Γι’ αυτό και οι Ιεροί Κανόνες απαγορεύουν στους κληρικούς να ασχολούνται με την πολιτική.

Το Βατικανό όμως είναι πρωτίστως κράτος και ως εκ τούτου ασκούσε και συνεχίζει να ασκεί την κρατική διπλωματία του για να υπερασπίσει τα συμφέροντά του, μέσω των διπλωματικών υπαλλήλων και αποστολών του σε όλο τον κόσμο, αδιαφορώντας αν αυτή βρίσκεται σε αντίθεση με την χριστιανική ηθική! Η διπλωματία του Βατικανού έχει και μια άλλη ιδιάζουσα πτυχή, την οποία την κάνει πιο σκληρή και επικίνδυνη από εκείνη των άλλων κρατών. Την υποταγή των «αιρετικών» Ορθοδόξων στην παπική εξουσία. Το πόσο ύπουλη και επικίνδυνη είναι φαίνεται από την παπική διπλωματία κατά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, όπου συμμάχησε η «Αγία Έδρα» ανοικτά με το φασιστικό καθεστώς του δικτάτορα Μουσολίνι, τον γερμανικό ναζισμό και κύρια με τους φασίστες - ναζιστές Ουστάσι της Κροατίας, οι οποίοι κατακρεούργησαν κοντά ένα εκατομμύριο Ορθοδόξους Σέρβους, επειδή αρνήθηκαν να γίνουν παπικοί! Πρωταγωνιστής στην αποτρόπαιη αυτή σφαγή ο παπικός «αρχιεπίσκοπος» Ζάγκρεμπ Α. Στέπινατς, ο οποίος είναι πλέον «άγιος» της παπικής «εκκλησίας»! Πρόσφατο έτερο παράδειγμα η σύνταξη της παπικής διπλωματίας με τους ευρωπαίους - αμερικανούς εισβολείς στην Σερβία το 1999 με τους εκατό και πλέον χιλιάδες νεκρούς ορθοδόξους Σέρβους!   

Ερχόμαστε στην περίπτωση της Ουκρανίας. Εδώ και μήνες οι συνασπισμένοι αιρετικοί σήκωσαν «μπαϊράκι» κατά των Ορθοδόξων. Παπικοί, ουνίτες, σχισματικοί, προτεστάντες, νεοπαγανιστές, αποκρυφιστές κλπ. ξεσηκώθηκαν κατά της νομίμου κυβερνήσεως με αρχικό αίτημα την «ευρωπαϊκή προοπτική» της Ουκρανίας, σε αντίθεση με την κυβέρνηση που είχε φιλορωσική πολιτική. Οι αντιδράσεις ήταν βίαιες, ώστε κατόρθωσαν να ρίξουν την κυβέρνηση και να πάρουν πραξικοπηματικά την εξουσία! Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, πρόεδρος της χώρας ορίστηκε από τους πραξικοπηματίες προτεστάντης πάστορας και πρωθυπουργός στέλεχος της Σαηεντολογίας! Δεν είναι τυχαίο πως με το μέρος των αιρετικών πραξικοπηματιών βρίσκεται συνασπισμένη η αιρετική παπική και προτεσταντική Δύση, ενώ με το μέρος της νομίμου κυβερνήσεως και των Ορθοδόξων  βρίσκεται η Ρωσία και προσωπικά ο πρόεδρος Πούτιν, ο οποίος αψηφά τις απειλές τους για οικονομικό «εμπάργκο» κατά της χώρας του και δηλώνει ότι αισθάνεται υπερήφανος για το ότι είναι Ορθόδοξος! 

Το Βατικανό είναι βεβαίως με το μέρος των αιρετικών πραξικοπηματιών, οι οποίοι ζητούν να αποσπάσουν την Ουκρανία από την επιρροή των Ορθοδόξων Ρώσων και να την προσδέσουν στην επιρροή της παπικής και προτεσταντικής Δύσεως. Τρίβει τα χέρια του η σκοτεινή διπλωματία του, με την κατάσταση, διότι βλέπει μια ισχυρή ορθόδοξη χώρα να καταρρέει και τους δικούς του παπικούς και ουνίτες, να έχουν πλέον το πάνω χέρι! Αυτό άλλωστε έκανε πάντα στο παρελθόν, όταν η Ελλάδα δοκίμαζε εθνικές τραγωδίες ο πάπας έκανε «δοξολογίες» στο Θεό για τα παθήματά της (Άλωση της Πόλης του 1204 και 1453), ή έστελνε συγχαρητήρια τηλεγραφήματα στους εχθρούς της (μικρασιατική  καταστροφή, διωγμοί του 1955), συμπαράταξη με σχισματικούς (Σκόπια) ή σφυρίζει αδιάφορα (Κυπριακό)! Αν δεν υποκινεί η παπική διπλωματία την αναταραχή και το πραξικόπημα στην Ουκρανία, σίγουρα την ανέχεται, διότι στην αντίθετη περίπτωση, έχει τη δύναμη και αν ήθελε, να την αποτρέψει, δίνοντας εντολές στους παπικούς και στους ουνίτες να ηρεμήσουν και να σεβαστούν την έννομη τάξη. Έχει τη δύναμη, ακόμη και τώρα, που τα πράγματα έχουν πάρει επικίνδυνη τροπή, να ρυθμίσει την κατάσταση. Αλλά προτιμά τον εύκολο και υποκριτικό δρόμο των ευχολογίων, της έκφρασης δήθεν «αισθημάτων λύπης» και του πετάγματος περιστεριών!

Έχουμε λοιπόν τη βεβαιότητα πως το θέατρο που έπαιξε ο πάπας, εκφράζοντας την δήθεν λύπη του για τις αναταραχές στην Ουκρανία και τα ψεύτικα ευχολόγιά του, λειτούργησαν ως ύβρη απέναντι στο δικαιοκρίτη Θεό. Γι’ αυτό, όχι μόνο δε δέχτηκε τις προσευχές του για την ειρήνη, αλλά και έδειξε την οργή Του με το θαύμα της κατακρεούργησης των περιστεριών, των συμβόλων της δήθεν ειρήνης του Βατικανού! Αφήνουμε λοιπόν τους αφελείς να πιστεύουν στα «ειλικρινή» αισθήματα του πάπα για την ειρήνευση στην Ουκρανία και το τυχαίο της κατακρεούργησης των παπικών περιστεριών. Εμείς, που γνωρίζουμε από την ιστορία του παπισμού τις διαχρονικές πραγματικές προθέσεις του για την Ορθοδοξίας μας, την αληθινή Μίας Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία του Χριστού, έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι ήταν θεόσταλτο θαύμα!

Ορθόδοξος Τύπος, 11/04/2014