Χρήστος Σαλταούρας, Το Νομικό Πάσχα

ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΑΣΧΑ

Χρήστος Σαλταούρας

            Στη μελέτη αυτή θα αναφερθούμε στο Νομικό Πάσχα των Εβραίων όπως αυτό το διδάσκει η Αγία Γραφή. Σκοπός μας είναι να ξεκαθαρίσουμε το πότε έσφαζαν και το πότε έτρωγαν οι Εβραίοι το Πάσχα (Πασχάλιο Αμνό) και να ανατρέψουμε παλαιότερες και νεότερες αιρετικές παρερμηνείες. Ο λόγος που το κάνουμε αυτό είναι διότι οι διάφορες παρερμηνείες περί το Νομικό Πάσχα, προκαλούν παρεμηνείες αναφορικά με τον τελευταίο Δείπνο του Κυρίου Ιησού Χριστού με τους μαθητές του.

«Είπε δὲ Κύριος πρὸς Μωυσῆν καὶ ᾿Ααρὼν ἐν γῇ Αἰγύπτου λέγων. ὁ μὴν οὗτος ὑμῖν ἀρχὴ μηνῶν, πρῶτός ἐστιν ὑμῖν ἐν τοῖς μησὶ τοῦ ἐνιαυτοῦ.  λάλησον πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν υἱῶν ᾿Ισραὴλ λέγων· τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς τούτου λαβέτωσαν ἕκαστος πρόβατον κατ᾿ οἴκους πατριῶν, ἕκαστος πρόβατον κατ᾿ οἰκίαν.  ἐὰν δὲ ὀλιγοστοὶ ὦσιν ἐν τῇ οἰκίᾳ, ὥστε μὴ εἶναι ἱκανοὺς εἰς πρόβατον, συλλήψεται μεθ᾿ ἑαυτοῦ τὸν γείτονα τὸν πλησίον αὐτοῦ κατὰ ἀριθμὸν ψυχῶν· ἕκαστος τὸ ἀρκοῦν αὐτῷ συναριθμήσεται εἰς πρόβατον.  πρόβατον τέλειον, ἄρσεν, ἐνιαύσιον ἔσται ὑμῖν· ἀπὸ τῶν ἀρνῶν καὶ τῶν ἐρίφων λήψεσθε. καὶ ἔσται ὑμῖν διατετηρημένον ἕως τῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης τοῦ μηνὸς τούτου, καὶ σφάξουσιν αὐτὸ πᾶν τὸ πλῆθος συναγωγῆς υἱῶν ᾿Ισραὴλ πρὸς ἑσπέραν.  καὶ λήψονται ἀπὸ τοῦ αἵματος καὶ θήσουσιν ἐπὶ τῶν δύο σταθμῶν καὶ ἐπὶ τὴν φλιὰν ἐν τοῖς οἴκοις, ἐν οἷς ἐὰν φάγωσιν αὐτὰ ἐν αὐτοῖς, καὶ φάγονται τὰ κρέα τῇ νυκτὶ ταύτῃ· ὀπτὰ πυρὶ καὶ ἄζυμα ἐπὶ πικρίδων ἔδονται.  οὐκ ἔδεσθε ἀπ᾿ αὐτῶν ὠμὸν οὐδὲ ἡψημένον ἐν ὕδατι, ἀλλ᾿ ἢ ὀπτὰ πυρί, κεφαλὴν σὺν τοῖς ποσὶ καὶ τοῖς ἐνδοσθίοις.  οὐκ ἀπολείψετε ἀπ᾿ αὐτοῦ ἕως πρωΐ καὶ ὀστοῦν οὐ συντρίψετε ἀπ᾿ αὐτοῦ· τὰ δὲ καταλειπόμενα ἀπ᾿ αὐτοῦ ἕως πρωΐ ἐν πυρὶ κατακαύσετε. οὕτω δὲ φάγεσθε αὐτό· αἱ ὀσφύες ὑμῶν περιεζωσμέναι, καὶ τὰ ὑποδήματα ἐν τοῖς ποσὶν ὑμῶν, καὶ αἱ βακτηρίαι ἐν ταῖς χερσὶν ὑμῶν· καὶ ἔδεσθε αὐτὸ μετὰ σπουδῆς· πάσχα ἐστὶ Κυρίῳ. καί διελεύσομαι ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐν τῇ νυκτὶ ταύτῃ καὶ πατάξω πᾶν πρωτότοκον ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους καὶ ἐν πᾶσι τοῖς θεοῖς τῶν Αἰγυπτίων ποιήσω τὴν ἐκδίκησιν· ἐγὼ Κύριος.  καὶ ἔσται τὸ αἷμα ὑμῖν ἐν σημείῳ ἐπὶ τῶν οἰκιῶν, ἐν αἷς ὑμεῖς ἐστε ἐκεῖ, καὶ ὄψομαι τὸ αἷμα καὶ σκεπάσω ὑμᾶς, καὶ οὐκ ἔσται ἐν ὑμῖν πληγὴ τοῦ ἐκτριβῆναι, ὅταν παίω ἐν γῇ Αἰγύπτῳ.  καὶ ἔσται ἡ ἡμέρα ὑμῖν αὕτη μνημόσυνον· καὶ ἑορτάσετε αὐτὴν ἑορτὴν Κυρίῳ εἰς πάσας τὰς γενεὰς ὑμῶν· νόμιμον αἰώνιον ἑορτάσετε αὐτήν. ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε, ἀπὸ δὲ τῆς ἡμέρας τῆς πρώτης ἀφανιεῖτε ζύμην ἐκ τῶν οἰκιῶν ὑμῶν· πᾶς ὃς ἂν φάγῃ ζύμην, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐξ ᾿Ισραὴλ ἀπὸ τῆς ἡμέρας τῆς πρώτης ἕως τῆς ἡμέρας τῆς ἑβδόμης.  καὶ ἡ ἡμέρα ἡ πρώτη κληθήσεται ἁγία, καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν· πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε ἐν αὐταῖς, πλὴν ὅσα ποιηθήσεται πάσῃ ψυχῇ, τοῦτο μόνον ποιηθήσεται ὑμῖν.  καὶ φυλάξετε τὴν ἐντολὴν ταύτην· ἐν γὰρ τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐξάξω τὴν δύναμιν ὑμῶν ἐκ γῆς Αἰγύπτου, καὶ ποιήσετε τὴν ἡμέραν ταύτην εἰς γενεὰς ὑμῶν νόμιμον αἰώνιον. ἐναρχόμενοι τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα ἕως ἡμέρας μιᾶς καὶ εἰκάδος τοῦ μηνός, ἕως ἑσπέρας.  ἑπτὰ ἡμέρας ζύμη οὐχ εὑρεθήσεται ἐν ταῖς οἰκίαις ὑμῶν· πᾶς ὃς ἂν φάγῃ ζυμωτόν, ἐξολοθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ συναγωγῆς ᾿Ισραήλ, ἔν τε τοῖς γειώραις καὶ αὐτόχθοσι τῆς γῆς·  πᾶν ζυμωτὸν οὐκ ἔδεσθε, ἐν παντὶ δὲ κατοικητηρίῳ ὑμῶν ἔδεσθε ἄζυμα» Έξοδος 12:1-20

Ο Θεός διατάζει να εορταστεί  το πρώτο  Πάσχα των Εβραίων ως εξής :

-Τον πρώτο μήνα του Εβραϊκού έτους = Αβίβ/Νισάν

-Ο Πασχάλιος Αμνός  να σφαχτεί την 14^η ημέρα του μηνός.

-Να σφαχτεί «πρὸς ἑσπέραν» δηλαδή προς το τέλος της 14^ης Νισάν. (Η ημέρα για τους Εβραίους αρχίζει με την δύση και τελειώνει με την επόμενη δύση.)

-Να φαγωθεί εκείνη την νύχτα. Δηλαδή την νύχτα που ακολουθεί την εσπέρα με την οποία τελειώνει η 14^η Νισάν και αρχίζει η 15^η Νισάν. Συνεπώς το Πάσχα το έσφαζαν  πριν το τέλος της 14^ης Νισάν και το έτρωγαν μετά την Δύση, στην αρχή της 15^ης Νισάν μαζίμε άζυμα και πικρά χόρτα. Έπρεπε δε να φαγωθεί βιαστικά, με τους συνδετημόνες έτοιμους για φυγή !

-Την ίδια ημέρα (15^η Νισάν) ο Θεός έβγαλε τους Εβραίους από την Αίγυπτο.

-Η βρώση των αζύμων άρτων διαρκούσε 7 ημέρες 15-21 Νισάν (από την εσπέρα που τελείωνε η 14^η Νισάν και άρχιζε η 15^η Νισάν έως την εσπέρα που τελείωνε η 21^η  Νισάν).

Και ενώ όλα αυτά είναι απλά και κατανοητά, έκαναν την εμφάνισή τους στην αρχαιότητα αλλά και σε κατοπινούς χρόνους αιρετικοί διαστρεβλωτές της Γραφής και του Νομικού Πάσχα !

ΟΙ    ΣΑΜΑΡΕΙΤΕΣ

            Οι Σαμαρείτες είναι αρχαία αίρεση του Ιουδαϊσμού. Εκτός των άλλων διαφορών που έχουν οι Σαμαρείτες από τους Ιουδαίους έχουν και διαφορά ως προς τον χρόνο εορτασμού του Νομικού Πάσχα !Οι Σαμαρείτες σφάζουν τον Πασχάλιο Αμνό την εσπέρα με την οποία αρχίζει η 14^η Νισάν και το τρώγουν την νύχτα που ακολουθεί, δηλαδή την ίδια ημέρα – 14 Νισάν. Ενώ οι Ιουδαίοι σφάζουν τον Πασχάλιο Αμνό προς το τέλος της 14^ης Νισάν,πριν την δύση του Ηλίου που σηματοδοτεί την λήξη της 14^ης Νισάν, και τον τρώγουν την νύχτα που ακολουθεί δηλαδή την νύχτα της 15^ης Νισάν. Και οι μεν και οι δε, τρώγουν άζυμα με τον Πασχάλιο Αμνό. Επίσης τρώγουν άζυμα όλη την περίοδο από 15-21 Νισάν. Αφού όμως οι Σαμαρείτες τρώγουν το Πάσχα μία ημέρα νωρίτερα από τους Ιουδαίους αυτό σημαίνει ότι τρώγουν άζυμα μία ημέρα παραπάνω από τους Ιουδαίους !!! Δηλαδή οι Ιουδαίοι τρώγουν άζυμα από την 15^η  Νισάν που τρώγουν και το Πάσχα έως 21^η  Νισάν = 7 ημέρες όπως λέγει η Γραφή, ενώ οι Σαμαρείτες τρώγουν άζυμα και την 14^η Νισάν αφού αυτή την ημέρα τρώγουν το Πάσχα….άρα συνολικά τρώγουν άζυμα 8 ημέρες !!!

ΠΟΤΕ ΑΡΧΙΖΕΙ  Η ΕΠΤΑΗΜΕΡΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ ;

«ἐναρχόμενοι τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα ἕως ἡμέρας μιᾶς καὶ εἰκάδος τοῦ μηνός, ἕως ἑσπέρας.  ἑπτὰ ἡμέρας ζύμη οὐχ εὑρεθήσεται ἐν ταῖς οἰκίαις ὑμῶν» Έξοδος 12:18-19

            Η φράση «ἐναρχόμενοι τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τοῦ πρώτου ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα» δεν σημαίνει ότι την 14η ημέρα έτρωγαν Άζυμα. Διότι τα Άζυμα τα έτρωγαν «ἀφ᾿ ἑσπέρας» από την Δύση δηλαδή του Ηλίου που σήμαινε την έναρξη της 15ης ημέρας. Η φράση δηλαδή είναι όμοια με την φράση από την περιγραφή της εορτής του Εξιλασμού :  «ἀπὸ ἐνάτης τοῦ μηνός, ἀπὸ ἑσπέρας ἕως ἑσπέρας σαββατιεῖτε τὰ σάββατα ὑμῶν» -Λευϊτικόν 23:32 που αφορά την ημέρα του Εξιλασμού (10η ημέρα του Εβδόμου μηνός). Το ειδικό Σάββατο του Εξιλασμού ήταν ΜΙΑ ημέρα – η 10η ημέρα του Έβδομου μηνός- Λευϊτικόν 23: 27 «καὶ τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνὸς τοῦ ἑβδόμου τούτου ἡμέρα ἐξιλασμοῦ», η οποία άρχιζε «ἀπὸ ἑσπέρας» της 9ης ημέρας του Εβδόμου μηνός. Έτσι και η ΕΠΤΑΗΜΕΡΗ εορτή των Αζύμων άρχιζε την 15η ημέρα του Πρώτου μηνός «ἀφ᾿ ἑσπέρας» της 14ης ημέρας και έληγε την εσπέρα της  21ης ημέρας του Πρώτου μηνός. Τα Άζυμα τα έτρωγαν 7 ημέρες (15-21 του πρώτου μηνός) όχι 8 ημέρες (14-21 του Πρώτου μηνός)- «ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε». Αυτό σημαίνει με άλλα λόγια ότι η εσπέρα από την οποία άρχιζε η βρώση των Αζύμων –« ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα»- είναι η εσπέρα με την οποία τελείωνε η 14η ημέρα και όχι η εσπέρα με την οποία άρχιζε!

 Η Γραφή δηλαδή σαφέστατα ορίζει την αρχή της επταήμερης περιόδου κατανάλωσης αζύμων το τέλος της 14ης Νισάν . Δεν διαχωρίζει η Γραφή την επταήμερη περίοδο κατανάλωσης των αζύμων (15-21) Νισάν από μία δήθεν άλλη κατανάλωση αζύμων στα πλάισια της 14ης Νισάν. Αν η επταήμερη κατανάλωση αζύμων διακρίνονταν από την κατανάλωση αζύμων στα πλαίσια μίας δήθεν ξεχωριστής κατανάλωσης στα πλαίσια του Πάσχα – 14η Νισάν, δεν θα άρχιζε η Γραφή την μέτρηση των 7 ημερών «ἀφ᾿ ἑσπέρας» της 14ης Νισάν. Αυτό επαναλαμβάνουμε ότι σημαίνει το εξής : Ότι η εσπέρα από την οποία άρχιζε η βρώση των Αζύμων –« ἀφ᾿ ἑσπέρας ἔδεσθε ἄζυμα»- είναι η εσπέρα με την οποία τελείωνε η 14η ημέρα και όχι η εσπέρα με την οποία άρχιζε !

« καὶ θύσεις τὸ πάσχα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου πρόβατα καὶ βόας ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται Κύριος ὁ Θεός σου αὐτὸν ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ.  οὐ φαγῇ ἐπ᾿ αὐτοῦ ζύμην· ἑπτὰ ἡμέρας φαγῇ ἐπ᾿ αὐτοῦ ἄζυμα, ἄρτον κακώσεως» Δευτερονόμιον 16:2-3

ΟΙ ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΕΣ ΒΡΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΗΝ ΒΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑΛΙΟΥ ΑΜΝΟΥ –« ἑπτὰ ἡμέρας φαγῇ ΕΠ᾿ ΑΥΤΟΥ ἄζυμα» . ΑΡΑ ΟΙ 7 ΗΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΑΖΥΜΩΝ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΕΣΠΕΡΑΣ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Η 14η ΝΙΣΑΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕ ΤΟ ΕΣΠΕΡΑΣ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ !

« ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνός, ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπερινῶν πάσχα τῷ Κυρίῳ.  καὶ ἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τούτου ἑορτὴ τῶν ἀζύμων τῷ Κυρίῳ· ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε.  καὶ ἡμέρα ἡ πρώτη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε·  καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα τῷ Κυρίῳ ἑπτὰ ἡμέρας· καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε» Λευϊτικό 23: 5-8

Αφού η 21^η Νισάν περιλαμβάνεται στη επταήμερη εορτή των αζύμων και αφού από 14-21 Νισάν έχουμε 8 ημέρες και όχι 7…αυτό σημαίνει ότι η εσπέρα  της 14^ης Νισάν με την οποία αρχίζει η βρώση των αζύμων, είναι  επαναλαμβάνω η εσπέρα με την οποία τελειώνει  η 14^η Νισάν και όχι η εσπέρα με την οποία αρχίζει όπως νομίζουν οι Σαμαρείτες !

Πριν μελετήσουμε το γιατί και πως οι Σαμαρείτες παρερμήνευσαν την Αγία Γραφή θα αναφερθούμε στους αιρετικούς της εποχής μας και θα πούμε ΓΙΑΤΙ ακολουθούν πολλοί από αυτούς τον Σαμαρειτικό τρόπο σκέψης…την Σαμαρειτική διαστροφή !

ΟΙ  ΑΖΥΜΙΤΕΣ   ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ

            Πολλές ομάδες αιρετικών παραδέχονται ότι ο Ιησούς σταυρώθηκε την 14^η Νισάν. Αυτό λέγει και η Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτό λέγει και η Γραφή :

«ἦν δὲ παρασκευὴ τοῦ πάσχα, ὥρα δὲ ὡσεὶ ἕκτη· καὶ λέγει τοῖς ᾿Ιουδαίοις· ἴδε ὁ βασιλεὺς ὑμῶν.  οἱ δὲ ἐκραύγασαν· ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν» Ιωάννης 19:14-15

« Οἱ οὖν ᾿Ιουδαῖοι, ἵνα μὴ μείνῃ ἐπὶ τοῦ σταυροῦ τὰ σώματα ἐν τῷ σαββάτῳ, ἐπεὶ παρασκευὴ ἦν· ἦν γὰρ μεγάλη ἡ ἡμέρα ἐκείνη τοῦ σαββάτου· ἠρώτησαν τὸν Πιλᾶτον ἵνα κατεαγῶσιν αὐτῶν τὰ σκέλη, καὶ ἀρθῶσιν» Ιωάννης 19:31

Ο Ιησούς πέθανε στις 14 Νισάν παραμονή του Ειδικού Σαββάτου της 15^ης Νισάν – « ἐν τῷ πρώτῳ μηνὶ ἐν τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνός, ἀνὰ μέσον τῶν ἑσπερινῶν πάσχα τῷ Κυρίῳ.  καὶ ἐν τῇ πεντεκαιδεκάτῃ ἡμέρᾳ τοῦ μηνὸς τούτου ἑορτὴ τῶν ἀζύμων τῷ Κυρίῳ· ἑπτὰ ἡμέρας ἄζυμα ἔδεσθε.  καὶ ἡμέρα ἡ πρώτη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε·  καὶ προσάξετε ὁλοκαυτώματα τῷ Κυρίῳ ἑπτὰ ἡμέρας· καὶ ἡ ἡμέρα ἡ ἑβδόμη κλητὴ ἁγία ἔσται ὑμῖν, πᾶν ἔργον λατρευτὸν οὐ ποιήσετε» Λευϊτικό 23: 5-8

Οι Αζυμίτες όμως αιρετικοί διδάσκουν ψευδώς ότι δήθεν ο Ιησούς την νύχτα πριν τον θάνατό του έκανε χρήση αζύμων άρτων στα πλάισια του εορτασμού του Νομικού Πάσχα !!! Πιστεύουν δηλαδή οι αιρετικοί αυτοί ότι και οι Σαμαρείτες για τον χρόνο σφαγής και βρώσης του Νομικού Πάσχα. Ότι δηλαδή η βρώση του Πασχάλιου Αμνού γίνονταν την νύχτα της 14^ης Νισάν και όχι την νύχτα της 15^ης Νισάν !!! Τα εδάφια που προαναφέραμε και δείχνουν ότι η επταήμερη εορτή των αζύμων (15-21 Νισάν) ξεκινά με την βρώση του Πασχαλίου Αμνού και  άρα την 14^η Νισάν δεν έτρωγαν άζυμα, τους αφήνουν παγερά αδιάφορους. Ούτε το εδάφιο Ιωάννης 18:28 - « ῎Αγουσιν οὖν τὸν ᾿Ιησοῦν ἀπὸ τοῦ Καϊάφα εἰς τὸ πραιτώριον· ἦν δὲ πρωΐ· καὶ αὐτοὶ οὐκ εἰσῆλθον εἰς τὸ πραιτώριον, ἵνα μὴ μιανθῶσιν, ἀλλ' ἵνα φάγωσι τὸ πάσχα» , τους συνετίζει !!!

Οι Αρχιερείς, (λέγουν οι αιρετικοί), έκαναν λάθος στον εορτασμό του Πάσχα ! Εμείς ακολουθούμε τον Ιησού που εόρτασε το Πάσχα στην αρχή της 14^ης Νισάν πριν τον θανατό του την ίδια ημέρα !

Παρουσιάζουν δηλαδή τον Ιησού να εορτάζει με τον Σαμαρειτικό τρόπο το Νομικό Πάσχα !!! Υποστηρίζουν ότι η επταήμερη βρώση αζύμων άρτων (15-21 Νισάν) δεν πρέπει να συγχέεται με την βρώση αζύμων την προηγούμενη ημέρα (14^η Νισάν), δεν περιλαμβάνεται σε αυτήν γιατί είναι ΑΛΛΗ εορτή και δεν πρέπει να μετράμε τις 7 ημέρες βρώσεως των αζύμων από το Πασχάλιο γεύμα…

Ο λόγος δηλαδή που διδάσκουν οι πλανεμένοι ότι ο  Ιησούς εόρτασε το Νομικό Πάσχα στην αρχή της 14^ης Νισάν είναι για να στηρίξουν την χρήση άζυμου άρτου που κάνουν κατά την ψευτοκοινωνία τους !

Η Γραφή βέβαια είναι σαφής : « καὶ θύσεις τὸ πάσχα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου πρόβατα καὶ βόας ἐν τῷ τόπῳ, ᾧ ἐὰν ἐκλέξηται Κύριος ὁ Θεός σου αὐτὸν ἐπικληθῆναι τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐκεῖ.  οὐ φαγῇ ἐπ᾿ αὐτοῦ ζύμην· ἑπτὰ ἡμέρας φαγῇ ἐπ᾿ αὐτοῦ ἄζυμα, ἄρτον κακώσεως» Δευτερονόμιον 16:2-3

 Η Ορθόδοξη Εκκλησία διδάσκει ότι ο Ιησούς (ο Αμνός του Θεού), πέθανε την 14^η Νισάν, την ώρα που στον Ναό του Σολομώντα σφαγιάζονταν οι Πασχάλιοι Αμνοί. Στο τελευταίο του δείπνο δεν έφαγε Νομικό Πάσχα (άρα δεν υπήρχαν άζυμα) αλλά συνέστησε το ΚΑΙΝΟ ΠΑΣΧΑ- το Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας !

ΠΩΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕ Η ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΚΗ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΙΑ ;

Πώς όμως προέκυψε η Σαμαρειτική παρερμηνεία ; Προέκυψε από την παρερμηνεία του Εβραϊκού κειμένου :

« καὶ ἔσται ὑμῖν διατετηρημένον ἕως τῆς τεσσαρεσκαιδεκάτης τοῦ μηνὸς τούτου, καὶ σφάξουσιν αὐτὸ πᾶν τὸ πλῆθος συναγωγῆς υἱῶν ᾿Ισραὴλ πρὸς ἑσπέραν» Έξοδος 12:6

Η φράση «πρὸς ἑσπέραν» των Εβδομήκοντα στο Εβραϊκό είναι« ανάμεσα στα βράδια» - (Μπέιν χα-αρμπαγίμ).

Τι σημαίνει η φράση που προσδιορίζει τον χρόνο σφαγής του Πασχαλίου Αμνού ; Ακριβώς λόγω της διαφορετικής ερμηνείας αυτής της φράσης  έχουμε την διαφοροποίηση των Σαμαρειτών από τους Ιουδαίους !

Σαμαρειτική ερμηνεία :

« ανάμεσα στα βράδια» για τους Σαμαρείτες σημαίνει το ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΦΩΤΟΣ ! Από την Δύση του Ηλίου δηλαδή μέχρι να έρθει  το πλήρες σκότος. Ενά μικρό δηλαδή χρονικό διάστημα περίπου 45 λεπτών !Αυτή είναι και η ερμηνεία των αιρετικών αζυμιτών καθώς και ξενόγλωσσων μεταφράσεων που αποδίδουν την φράση  ως twilight =ΛΥΚΟΦΩΣ. Και επειδή η ημέρα αρχίζει με την Δύση και τελειώνει με την Δύση, αρχίζει δηλαδή με ένα Λυκόφως και τελειώνει με το επόμενο, οι Σαμαρείτες αυθαιρέτως λέγουν ότι το Λυκόφως στο οποίο γίνεται η σφαγή του Πασχαλίου Αμνού, είναι το Λυκόφως με το οποίο ΑΡΧΙΖΕΙ η 14^η Νισάν και όχι αυτό με το οποίο τελειώνει !!!

Έτσι λοιπόν αυτή η άποψη βολεύει τους αζυμίτες αιρετικούς, διότι και η σφαγή του Πάσχα γίνεται την 14^η Νισάν και η βρώση του  με τα άζυμα την ίδια νύχτα και ο Ιησούς το απόγευμα που ακολουθεί διαρκούσης της 14^ης Νισάν πεθαίνει έχοντας εορτάσει Νομικό Πάσχα με άζυμα !!!

Ιουδαϊκή ερμηνεία :

« ανάμεσα στα βράδια» για τους Ιουδαίους σημαίνει το χρονικό διάστημα που καλύπτει την αρχή της κλίσης του Ηλίου στον ουρανό μέχρι την Δύση του. Δηλαδή ένα χρονικό διάστημα από λίγο μετά το μεσημέρι μέχρι το σκότος – διάστημα σαφώς πιο μεγάλο από το Λυκόφως! Αυτή ως φαίνεται είναι και η ερμηνεία της φράσης  από τους Ιουδαίους Εβδομήκοντα μεταφραστές οι οποίοι την αποδίδουν με την φράση «πρὸς ἑσπέραν». Το Λυκόφως δεν είναι προς το απόγευμα αλλά το απόγευμα και μάλιστα όταν συμβαίνει η Δύση του Ηλίου.

 Η Ιουδαϊκή ερμηνεία απαιτεί η σφαγή του Αμνού να λαμβάνει χώρα πριν το Λυκόφως της 14^ης Νισάν και άρα δεν μπορεί να λαμβάνει χώρα πριν το Λυκόφως με το οποίο αρχίζει η 14^η Νισάν, γιατί αυτό απλούστατα θα σήμαινε ότι σφάζονταν την προηγούμενη ημέρα 13^η Νισάν όπερ άτοπον !!!

Ποίοι έχουν δίκιο ; Οι Σαμαρείτες και οι Σαμαρειτικώς σκεπτόμενοι αζυμίτες που λέγουν ότι ακριβώς στο Λυκόφως έναρξης της 14^ης Νισάν εσφάζετο ο Αμνός  ή οι Ιουδαίοι και η Ορθόδοξη Εκκλησία που λέγουν ότι πριν το Λυκόφως ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΣΠΕΡΑΣ εσφάζετο ο Αμνός την 14 Νισάν άρα ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ 14^ης  ΝΙΣΑΝ ;

 Υπάρχει τρόπος να καθοριστεί από την Γραφή το χρονικό διάστημα το οποίο ονομάζεται « ανάμεσα στα βράδια» - ;;; Ναι αγαπητοί αναγνώστες ! Η Γραφή δίνει απαντήσεις και φιμώνει παλαιούς και νέους Σαμαρείτες !

1)

« Καὶ ταῦτά ἐστιν, ἃ ποιήσεις ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου· ἀμνοὺς ἐνιαυσίους ἀμώμους δύο τὴν ἡμέραν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐνδελεχῶς, κάρπωμα ἐνδελεχισμοῦ. τὸν ἀμνὸν τὸν ἕνα ποιήσεις τὸ πρωΐ καὶ τὸν ἀμνὸν τὸν δεύτερον ποιήσεις τὸ δειλινόν (δειλινόν =)» Έξοδος 29: 38-39

Το χωρίο αυτό τα λέει όλα ! Ως ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΒΡΑΔΙΑ ορίζεται το τελείωμα της ημέρας – το απόγευμα -κατά το οποίο ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ (= Δεύτερος) αμνός θυσιάζοντανΜΕΤΑ τον ΠΡΩΤΟ που θυσιάζονταν το ΠΡΩΙ !

Αν το διάστημα που ονομάζεται « ανάμεσα στα βράδια» ήταν το Λυκόφως και μόνο αυτό… όπως νομίζουν οι αιρετικοί, δεδομένου ότι μία ημέρα ορίζεται ως το διάστημα ανάμεσα σε δύο Λυκόφωτα, (το Λυκόφως της αρχής και το Λυκόφως του τέλους), θα είχαμε σε μία ημέρα  3 θυσίες και όχι 2 που λέγει η Γραφή ! επιπλέον αν στο Λυκόφως της αρχής μίας ημέρας είχαμε θυσία ΠΩΣ η πρωϊνή θυσία ονομάζεται πρώτη ;;; Άτοπον !

Άρα το διάστημα που ονομάζεται « ανάμεσα στα βράδια»δεν περιορίζεται στο Λυκόφως, είναι μεγαλύτερο και αναφέρεται στην απογευματινή θυσία όταν η ημέρα βαίνει προς το τέλος της. Όπως λοιπόν η ΔΕΥΤΕΡΗ θυσία ΜΕΤΑ την πρωϊνή ελάμβανε χώρα «ανάμεσα στα βράδια» προς το τέλος της ημέρας, έτσι και η θυσία του Πασχάλιου Αμνού γίνονταν προς το τέλος της 14^ης Νισάν και όχι στο Λυκόφως της αρχής της !!!

2)

Θα δώσουμε άλλο ένα παράδειγμα από την Βίβλο για να κατανοηθεί πλήρως ότι το διάστημα που ονομάζεται « ανάμεσα στα βράδια» και κατά το οποίο ελάμβανε χώρα η δεύτερη θυσία της ημέρας, είναι διάστημα πολύ μεγαλύτερο του Λυκόφωτος. Είναι δηλαδή τέτοια η έκταση του που δεν μπορεί να περιοριστεί στο μικρό χρονικό εύρος του Λυκόφωτος, αλλά υποχρεωτικά περιλαμβάνει περισσότερο χρόνο. Τόσο που αν πούμε ότι η σφαγή του Πάσχα εγένετο  πρίν την ώρα της πρωϊνής θυσίας στο Λυκόφως  της νύχτας που προηγήθηκε, αυτό σημαίνει ότι έλαβε χώρα την 13^η Νισάν όπερ αδύνατον Γραφικώς !

Πάντοτε δηλαδή ως « ανάμεσα στα βράδια» ονομάζεται το μέρος της ημέρας μετά το μεσημέρι έως την Δύση και όχι το πρώτο της μέρος !

«Και αφού παρήλθεν η μεσημβρία, και αυτοί προεφήτευον μέχρι της ώρας της προσφοράς, και ουκ ην φωνή και ουκ ην ακρόασις και ουκ ην προσοχή,

 τότε είπεν ο Ηλίας προς πάντα τον λαόν, Πλησιάσατε προς εμέ. Και πας ο λαός επλησίασε προς αυτόν. Και επιδιώρθωσε το θυσιαστήριον του Κυρίου, το κεκρημνισμένον.

 Και έλαβεν ο Ηλίας δώδεκα λίθους, κατά τον αριθμόν των φυλών των υιών Ιακώβ, προς τον οποίον ήλθεν ο λόγος του Κυρίου, λέγων, Ισραήλ θέλει είσθαι το όνομά σου·

 και ωκοδόμησε τους λίθους θυσιαστήριον εις το όνομα του Κυρίου· και έκαμεν αύλακα περί το θυσιαστήριον, χωρούσαν δύο μέτρα σπόρου.

 Και εστοίβασε τα ξύλα και διεμέλισε τον μόσχον και επέθεσεν αυτόν επί των ξύλων.

 Και είπε, Γεμίσατε ύδατος τέσσαρας υδρίας και χύσατε επί το ολοκαύτωμα και επί τα ξύλα. Και είπε, Δευτερώσατε· και εδευτέρωσαν. Και είπε, Τριττώσατε· και ετρίττωσαν.

 Και περιέτρεχε το ύδωρ πέριξ του θυσιαστηρίου· και η αύλαξ έτι εγέμισεν ύδατος.

Και την ώραν της προσφοράς επλησίασεν Ηλίας ο προφήτης και είπε, Κύριε, Θεέ του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ισραήλ, ας γείνη γνωστόν σήμερον, ότι συ είσαι Θεός εν τω Ισραήλ και εγώ δούλός σου, και κατά τον λόγον σου έκαμα πάντα ταύτα τα πράγματα·

 επάκουσόν μου, Κύριε, επάκουσόν μου, διά να γνωρίση ο λαός ούτος ότι συ Κύριος είσαι ο Θεός, και συ επέστρεψας την καρδίαν αυτών οπίσω.

 Τότε έπεσε πυρ παρά Κυρίου και κατέφαγε το ολοκαύτωμα και τα ξύλα και τους λίθους και το χώμα, και έγλειψε το ύδωρ το εν τη αύλακι.

 Και ότε είδε πας ο λαός, έπεσον κατά πρόσωπον αυτών και είπον, Ο Κύριος, αυτός είναι ο Θεός· ο Κύριος, αυτός είναι ο Θεός.

 Και είπε προς αυτούς ο Ηλίας, Πιάσατε τους προφήτας του Βάαλ· μηδείς εξ αυτών ας μη διασωθή. Και επίασαν αυτούς· και κατεβίβασεν αυτούς ο Ηλίας εις τον χείμαρρον Κεισών και έσφαξεν αυτούς εκεί.

 Και είπεν ο Ηλίας προς τον Αχαάβ, Ανάβα, φάγε και πίε. διότι είναι φωνή πλήθους βροχής.

 Και ανέβη ο Αχαάβ διά να φάγη και να πίη. Ο δε Ηλίας ανέβη εις την κορυφήν του Καρμήλου και έκυψεν εις την γην και έβαλε το πρόσωπον αυτού αναμέσον των γονάτων αυτού,

 και είπε προς τον υπηρέτην αυτού, Ανάβα τώρα, βλέψον προς την θάλασσαν. Και ανέβη και έβλεψε και είπε, Δεν είναι ουδέν. Ο δε είπεν, Ύπαγε πάλιν, έως επτάκις.

 Και την εβδόμην φοράν είπεν, Ιδού, νέφος μικρόν, ως παλάμη ανθρώπου, αναβαίνει εκ της θαλάσσης. Και είπεν, Ανάβα, ειπέ προς τον Αχαάβ, Ζεύξον την άμαξάν σου, και κατάβα, διά να μη σε εμποδίση η βροχή.

 Και εν τω μεταξύ ο ουρανός συνεσκότασεν εκ νεφών και ανέμου, και έγεινε βροχή μεγάλη. Και ανέβη ο Αχαάβ εις την άμαξαν αυτού και υπήγεν εις Ιεζραέλ.

 Και χειρ Κυρίου εστάθη επί τον Ηλίαν· και συνέσφιγξε την οσφύν αυτού και έτρεχεν έμπροσθεν του Αχαάβ έως της εισόδου της Ιεζραέλ» Α Βασιλέων 18: 29-46

Οι ψευδοπροφήτες του Βάαλ επεκαλούντο τον ψευδο-θεό τους «μέχρι της ώρας της προσφοράς» αφου πρώτα «παρήλθεν η μεσημβρία». Δηλαδή μέχρι την ώρα της προσφοράς μετά την μεσημβρίαν- της δεύτερης θυσίας που αναφέραμε προηγουμένως η οποία εγίνετο «ανάμεσα στα βράδια».

Ο Προφήτης Ηλίας λοιπόν όταν ήρθε η ώρα της απογευματινής θυσίας, όταν δηλαδή ήρθε το χρονικό διάστημα που ονομάζεται «ανάμεσα στα βράδια», διότι τότε γίνονταν η απογευματινή θυσία, ΤΙ έκανε ; Και τι δεν έκανε…..

-          Οικοδόμησε το θυσιαστήριο

-          Έκανε την θυσία

-          Έσφαξε τους εκατοντάδες ψευδοπροφήτες του Βάαλ

-          Ανέβηκε στο Όρος και προσευχήθηκε και έστειλε 7 φορες τον υπηρέτη του να δει αν έρχεται η βροχή !

Και μετά από όλα αυτά τι έγινε ; Μήπως είχε ήδη νυχτώσει;;; Όχι ! Δεν είχε νυχτώσει ακόμη !!! Απλώς ο ουρανός σκοτείνιασε από σύννεφα…όχι από το Λυκόφως στο οποίο νομίζουν οι αιρετικοί  ότι λαμβάνει χώρα η απογευματινή θυσία «ανάμεσα στα βράδια» - Έξοδος 29: 39 !!!

Βλέπεις αγαπητέ αναγνώστη ότι η Γραφή ορίζοντας τον χρόνο της απογευματινής θυσίας «ανάμεσα στα βράδια» και με την μελέτη των όσων μέχρι τώρα παραθέσαμε , φανερώνει ξεκάθαρα πως το διάστημα «ανάμεσα στα βράδια», δεν είναι τόσο μικρό (Λυκόφως), όσο η προπαγάνδα των αιρετικών παρουσιάζει  ;

Ο Ιησούς λοιπόν σταυρώθηκε όταν σφάζονταν οι Πασχάλιοι Αμνοί που  συμβόλιζαν τον Αμνό του Θεού. Δεν έκανε χρήση αζύμων ο Ιησούς στο τελευταίο του Δείπνο.