Συμμετοχή στο τριπλό αξίωμα του Χριστού. Προφήτες, ιερείς, βασιλείς.

Προφήτες, ιερείς, βασιλείς.

Συμμετοχή στο τριπλό αξίωμα του Χριστού

Είδαμε ήδη σέ προηγούμενο άρθρο μας (ΕΔΩ) πώς ό Κύριος 'Ιησούς Χριστός συγκεν­τρώνει στο πανάγιο πρόσωπο Του συγχρόνως και τά τρία ύψιστα άξιώματα: τό προφητικό, τό ιερατικό και τό βασιλικό. Μέ αύτά ένεργεΐ τό λυτρωτικό και θεοποιό έργο Του μεταξύ τών ανθρώπων, και μέ τά ιερά Μυστήρια τοϋ άγιου Βαπτίσμα­τος και τοϋ ίεροϋ Χρίσματος καθιστά και τούς πιστούς μετόχους τών τριών Του αύτών άξιωμάτων. Μέσα δηλαδή στήν Εκκλησία τοΰ Χριστού ό κάθε πιστός καθίσταται και ό ίδιος προφήτης, ιερεύς, βασιλεύς.

Πώς γίνεται αύτό; Ό άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων τό έξηγεΐ σέ μία Κατήχησή του πού άπευθύνει προς νεοφώτιστους, άνθρώπους δηλαδή πού μόλις έλαβαν τό άγιο Βάπτισμα και Χρίσμα. Τούς λέει: Τώρα πού βαπτισθήκατε «εις Χριστόν» και ένδυθήκατε τόν Χριστό, γίνα­τε «σύμμορφοι τοϋ Υίοϋ τοϋ Θεοϋ», πήρατε δηλαδή όμοια μορφή μέ 'Εκείνον. Άφοϋ λοιπόν γίνατε μέτοχοι τοϋ Χριστοϋ, δικαιολογημένα κι έσεΐς τώρα ονομάζεστε «χρι­στοί», και γιά σάς έλεγε ό Θεός «μή άπτεσθε τών χριστών μου» (=μήν άγγίζετε τούς χριστούς μου) (Ψαλμ. ρδ' [104] 15). Και γίνατε χριστοί, έπειδή δεχθήκατε τό Χρίσμα, πού είναι δηλωτικό τής παρουσίας τοϋ Αγίου Πνεύματος. Και όπως ό Χριστός, όταν βαπτίσθηκε στόν Ιορδάνη ποταμό, τήν ώρα πού άναδυόταν άπό τά νερά, δέχθηκε τήν ούσιώδη έπιφοίτηση τοϋ Αγίου Πνεύματος (ούσιώδη, διότι ήταν Θεός, και τό όμοιομέ Αύτόν ώς Θεός Άγιο Πνεϋμα έπαναπαύθηκε έπάνω Του ώς Θεός προς Θεό)· παρόμοια και σέ σάς, μόλις βγήκατε άπό τά ιερά ϋδατα τής κολυμβήθρας, σάς δόθηκε τό Χρίσμα, δη­λωτικό τής παρουσίας τής Χάριτος τοϋ Άγιου Πνεύματος πού ούσιωδώς δέχθηκε ό Χριστός.

Και συνεχίζει ό άγιος Κύριλλος τήν Κατήχη­σή του, έπιδιώκοντας τώρα νά ξεκαθαρίσει στούς νεοφώτιστους ότι τό Χρίσμα, πού έλα­βαν χριομενοι μέ τό Άγιο Μύρο και τό όποιο προηγουμένως ~νόμασε «άντίτυπον» τοϋ Ά­γιου Πνεύματος, δέν είναι άπλός τύπος πού μόνο συμβολίζει τήν παρουσία τοϋ Αγίου Πνεύματος, άλλά ή 'ίδια ή Χάρις τοϋ Παρακλή- του: «Άλλ' όρα μή ύπονοήσης έκεΐνο τό μύρον ψιλόν είναι». Πρόσεχε, λέγει, μή θεωρήσεις ότι τό μύρο έκεΐνο (=τό Χρίσμα) πού έλα­βες είναι άπλό μύρο. Όπως ό άρτος τής θείας Εύχαριστίας, συνεχίζει, μετά τήν έπί- κληση τοΰ Αγίου Πνεύματος δέν είναι ττιά άπλός άρτος άλλά σώμα Χριστού, έτσι καί τό άγιο αύτό Μύρο δέν είναι πιά κοινό μύρο, άλλά τό χάρισμα τοΰ Χρίστου καί (ή Χάρις) τοΰ Αγίου Πνεύματος, πού μέ τήν παρουσία τής θεότητός Του ένεργεϊ τόν άγιασμό μας.

Τό Χρίσμα μας, λέει ό άγιος, είχε προτυπωθεΐ συμβολικά στήν Παλαιά Διαθήκη μέ τή χρίση τών άρχιερέων καί τών βασι­λέων. «Ταϋτα μέν έκείνοις συνέβαινε τυ­πικώς, ύμΐν δέ ού τυπικώς, άλλ' άληθώς»· αύτά όμως γίνονταν σέ κείνους συμβολι­κά, σέ μάς όμως όχι συμβολικά, άλλά άληθινά, ούσιαστικά, επειδή χρίεσθε άληθινά μέ τό Άγιο Πνεύμα. Ή άρχή τής σωτηρίας σας είναι ό Χριστός. 'Εκείνος είναι πρα­γματικά ή «άπαρχή» (τό προζύμι), έσεΐς τό «φύραμα» (τό ζυμάρι). 'Εάν λοιπόν τό προζύμι είναι άγιο, υπωσδήποτε ή αγιό­τητα θά μεταδοθεί καί στό ζυμάρι1.

Είναι λοιπόν φανερό ότι οί χριστιανοί μετέχουμε στις δωρεές τοΰ Αγίου Πνεύμα­τος μέ τό πού λαμβάνουμε τή «σφραγίδα δωρεάς Πνεύματος Αγίου», δηλαδή τό άγιο Χρίσμα.

Μία άπό τίς δωρεές αύτές, τίς ύψιστες καί θεϊκές, είναι καί ή συμμετοχή μας στό τριπλό άξίωμα τοΰ Κυρίου Ίησοϋ Χρί­στου.

Τό έξηγεΐ αύτό ό ιερός Χρυσόστομος, έρμηνεύοντας τή φράση τοΰ άποστόλου Παύλου «ό χρίσας ήμάς Θεός» (Β' Κορ. α' 21). Παρατηρεί ό ιερός Πατήρ: «Τί δέ έστι χρίσας καί σφραγισάμενος; Τό Πνεύμα δούς, δι' οΰ ταύτα... έποίησεν, όμού προφήτας καί ιερείς καί βασιλέας έργαζόμενος. Ταϋτα γάρ τό παλαιόν έχρίετο τά γένη. Άλλ' ήμεΐς ούχ έν, άλλά τρία μεθ' ύπεροχής έχομεν άξιώματα νυν»2. Δη­λαδή: Τί σημαίνει ότι μάς έχρισε καί μάς έσφράγισε ό Θεός; Σημαίνει ότι μάς έδω­σε τό Άγιον Πνεύμα, μέ τό Όποιο μάς κα­τέστησε όλα αύτά, δηλαδή καί προφήτες καί ιερείς καί βασιλείς. Διότι αύτά τά τρίαγένη έπαιρναν τό χρίσμα στά χρόνια τής Παλαιάς Διαθήκης, ώστε ένα πρόσωπο νά χρίεται ή προφήτης ή ιερεύς ή βασι­λεύς. Εμείς όμως όχι ένα, άλλά τρία άξιώ­ματα κατέχουμε τώρα, καί μάλιστα σέ πολύ άνώτερο βαθμό.

Τή χορήγηση τών τριών αύτών θεϊκών άξιωμάτων στόν άνθρωπο είχε προφη- τεύσει καί ό προφήτης Ήσάίας όκτώ πε­ρίπου αιώνες πριν άπό τήν έμφάνιση τοΰ Κυρίου Ίησοϋ. Ή προφητική του ρήση άναφέρεται βέβαια στόν Μεσσία ώς άν­θρωπο, ό Όποιος, όπως άναφέραμε, δέ­χθηκε τό πλήρωμα τοΰ Αγίου Πνεύματος στόν'Ιορδάνη ποταμό. Μέσω όμως αύτοϋ μεταβιβάζεται καί σέ μάς ή θεία Χάρις «καί μένει λοιπόν ταΐς τών πιστευόντων διανοίαις», όπως παρατηρεί ό άγιος Κύ­ριλλος Αλεξανδρείας3. Ή προφητεία είναι ή έξης: «Άναπαύσεται έπ' αύτόν πνεϋμα τοϋ Θεοϋ, πνεϋμα σοφίας καί συνέσεως, πνεϋμα βουλής καί ισχύος, πνεϋμα γνώ­σεως καί εύσεβείας» (Ησ. ια' 2). Έχουμε έδώ τρία ζεύγη ιδιωμάτων τοϋ Αγίου Πνεύματος, τό Όποιο έπαναπαύεται στόν Χριστό. Καθένα άπό αύτά τά ζεύγη άντιστοιχεΐ σέ ένα άπό τά τρία άξιώματα τοϋ Χριστού. Τό «πνεϋμα σοφίας καί συνέ­σεως» στό προφητικό, τό «πνεϋμα βου­λής καί ισχύος» στό βασιλικό, καί τό «πνεϋμα γνώσεως καί εύσεβείας» στό άρχιερατικό.

Τί σημαίνει όμως στήν πράξη ότι ό πι­στός χριστιανός γίνεται καί ό 'ίδιος μέ τό Βάπτισμα καί τό Χρίσμα προφήτης, βα­σιλεύς, ιερεύς, θά τό δοϋμε, μέ τή χάρη τοϋ Θεοϋ, ξεχωριστά σέ έπόμενα άρθρα μας.

……………………………………………………

1.-Κυρίλλου Ίερολοσύμων, Κατήχησις Μυ­σταγωγική Γ 1-3, 5-6, PG 33, 1088-1093.

2. -Ίω. Χρυσοστόμου, Εις τήν Β' πρός Κοριν­θίους έπιστολήν Όμιλ. Γ 5, PG 61, 411.

3. -Κυρίλλου Αλεξανδρείας, Εις τόν προφήτην Ήσαΐαν, βιβλ. Β', λόγ. A', PG 70, 313.

Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”

Δείτε και:-Συμμετοχή στο τριπλό αξίωμα του Χριστού. Ο μέγας Προφήτης, Ιερεύς,Βασιλεύς