28 Μαρ 2014

Ηρακλής Ρεράκης, «Κατήχηση εἰδώλων στὸ Δημοτικὸ καὶ στὸ Γυμνάσιο: Ἡ ἀπόσχιση τῶν μαθητῶν ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη, ἡ ἔνταξή τους σὲ μία πολυ-θρησκευτικὴ θρησκευτικότητα,ὡς στόχος τοῦ νέου Πιλοτικοῦ Προγράμματος Σπουδῶν»



«Κατήχηση εἰδώλων στὸ Δημοτικὸ καὶ στὸ Γυμνάσιο: Ἡ ἀπόσχιση τῶν μαθητῶν ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη, ἡ ἔνταξή τους σὲ μία πολυ-θρησκευτικὴ θρησκευτικότητα,ὡς στόχος τοῦ νέου Πιλοτικοῦ Προγράμματος Σπουδῶν»
Τοῦ κ. Ἡρακλῆ Ρεράκη,Καθηγητοῦ Παιδαγωγικῆς –Χριστιανικῆς Παιδαγωγικῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ ΑΠΘ
(4ον)
Ὅσον ἀφορᾶ τὸ ὑπαρξιακὸ θέμα τῆς προσωπικῆς τους ζωῆς καὶ λύτρωσης, οἱ μαθητές, σύμφωνα μὲ τὸ ΠΣ, διδάσκονται ὅτι δὲν εἶναι Ἕνας, ὁ Σωτήρας καὶ Λυτρωτής τους, σύμφωνα καὶ μὲ τὴν πίστη τους, ἀλλὰ πολλοὶ καὶ ὅτι μποροῦν νὰ σωθοῦν καὶ σὲ ἄλλες θρησκεῖες. Μαθαίνουν δηλαδὴ ἐπίσημα καὶ ἔγκυρα στὸ ΜτΘ τους γιὰ «σωτηρία τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου στὸν Χριστιανισμὸ καὶ στὶς ἀπωανατολικὲς παραδόσεις τοῦ Ἰνδουϊσμοῦ καὶ τοῦ Βουδισμοῦ», καὶ αὐτὸ φυσικὰ ἰσχύει καὶ γιὰ τοὺς μὴ χριστιανοὺς μαθητές!
Τὸ νέο ΠΣ, δὲν προτείνει τυχαῖα καὶ ἄσκοπα τὴν ταυτόχρονη διδασκαλία ὅλων τῶν θρησκειῶν σὲ κάθε διδακτικὴ ἑνότητα, διότι φαίνεται πὼς στοχεύει σὲ μία ὑπαρξιακὴ καὶ βιωματικὴ προσέγγισή τους.

Γι᾽ αὐτὸ γίνεται λόγος γιὰ «τὴν πνευματικὴ καὶ ὑπαρξιακὴ ἀλήθεια ποὺ κομίζουν οἱ θρησκεῖες μὲ τὸ ἀντίκρισμά τους στὸ κοινωνικὸ γίγνεσθαι»,  καθὼς ἐπίσης καὶ γιὰ «μία κριτικὴ ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς τους συνείδησης μὲ γνώσεις, ἀξίες καὶ στάσεις (ποὺ τὸ ΜτΘ) παρέχει γιὰ τὶς θρησκεῖες».
Ἀναφέρεται, ἐπίσης, ὅτι «τὸ ΠΣ ἐπιτρέπει στὸ ΜτΘ νὰ ὑπηρετήσει τὴ μετάβαση τοῦ μαθητῆ ἀπὸ τὸ γράμμα στὸ πνεῦμα τῶν θρησκειῶν, δηλαδὴ στὸ ὑπαρξιακό, λατρευτικό, κοινωνικὸ καὶ πολιτισμικό». θεολογικὸς σκοπὸς τοῦ ΜτΘ στὸ σχολεῖο ἀνατρέπεται, ἀφοῦ ἀναιρεῖται τόσο ἡ συνταγματικὴ ἐπιταγὴ γιὰ «ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως τῶν μαθητῶν» ὅσο καὶ ὁ ἰσχύ ων ἐκπαιδευτικὸς νόμος 1566 τοῦ 1985, ἄρθρ. 1, ποὺ ἀναφέρεται σὲ ἕνα ἀπὸ τοὺς σκοποὺς τῆς παιδείας, ποὺ εἶναι ἡ ὑποβοήθηση τῶν μαθητῶν, προκειμένου «νὰ διακατέχονται ἀπὸ πίστη στὰ γνήσια στοιχεῖα τῆς ὀρθόδοξης χριστιανικῆς παραδόσεως». Τίθεται δηλαδὴ ἕνας νέος στόχος στὸ ΜτΘ, σαφὴς καὶ συγκεκριμένος, ποὺ κατὰ μίμηση τῆς θρησκευτικῆς ἀγωγῆς κυρίως τῆς Σουηδίας καὶ τῆς Μ. Βρετανίας, διατυπώνεται μὲ ἔμμεσο τρόπο καὶ στὸν ἑλληνικὸ ΟΕ. Ὁ στόχος αὐτὸς ἀπομακρύνει τὸ μαθητὴ ἀπὸ τὶς πνευματικὲς ἀρχὲς τοῦ Χριστιανισμοῦ, κατηχώντας τον σὲ μία κοσμικὴ καὶ ἀνθρωπιστικὴ ἠθικὴ καὶ πνευματικότητα:
«Ἐντός τοῦ συνθετικοῦ πλαισίου διαμόρφωσης τῆς μὴ ὁμολογιακῆς θρησκ. ἐκπ/σης ἀπὸ τὰ μέσα τῆς δεκαετίας τοῦ ᾽80 ξεκίνησαν προσπάθειες γιὰ εἰσαγωγὴ περισσότερων στοιχείων, ποὺ νὰ εὐνοοῦν τὴν πνευματικὴ καὶ ἠθικὴ ἀνάπτυξη τῶν παιδιῶν, ἐννοώντας βέβαια, τὴν «πνευματικότητα» σὲ μία εὐρύτερα ἀνθρωπιστικὴ διάσταση καὶ μὲ κανένα τρόπο ταυτίζοντάς την ἀποκλειστικὰ μὲ τὴν χριστιανικὴ πνευματικότητα».
Οἱ προθέσεις καὶ οἱ σχεδιασμοὶ τοῦ νέου ΠΣ, στὴ νέα πολυθρησκειακή του διάσταση ἀποκαλύπτονται ἀπὸ τὶς ἀποστάσεις ποὺ παίρνει τὸ νέο ΜτΘ ἔναντι τῆς ἐκκλησιαστικῆς συνειδήσεως τῶν ἤδη βαπτισμένων καὶ ἐνταγμένων σ᾽ αὐτὴν ὀρθοδόξων μαθητῶν ἀλλὰ καὶ ἔναντι τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως τῶν ἀλλοθρήσκων ἢ ἑτεροθρήσκων συμαθητῶν τους, ἀφοῦ καὶ αὐτοὶ μαζὶ μὲ τοὺς ὀρθόδοξους μαθητὲς πρόκειται νὰ μυηθοῦν στὴ διαβρωτικὴ πολυθρησκειακὴ ἀγωγὴ ποὺ ἐπιχειρεῖ νὰ εἰσαγάγει τὸ νέο Πρόγραμμα.
Ἰδού ὁ στόχος του: «Ἄλλο πρᾶγμα εἶναι ἡ “ἀνάπτυξη θρησκευτικῆς συνείδησης” ὡς παιδαγωγικὸς σκοπὸς τῆς Ἐκπαίδευσης καὶ ἄλλο μὲ βάση θρησκευτικὰ ἢ ἐκκλησιαστικὰ κριτήρια».
Εἶναι σαφὲς ἀπὸ τὸ προηγούμενο κείμενο ὅτι στὴ διδασκαλία τοῦ ΜτΘ σχεδιάζεται μεθοδευμένα μὲ τὸ νέο ΠΣ μία νέας μορφῆς πνευματικότητα, ἡ εὐρύτερη ἀνθρωπιστικὴ καὶ ἐκκοσμικευμένη πνευματικότητα μέσα ἀπὸ μία κατηχητική, ὑπαρξιακὴ καὶ βιωματικὴ συμμετοχὴ τῶν μαθητῶν στὶς ἀλήθειες, στὸ πνεῦμα καὶ στὶς ἀρχὲς τῶν διδασκομένων θρησκειῶν. Ἡ νέα αὐτὴ πνευματικότητα, ὅπως εἴδαμε, δὲν ταυτίζεται μὲ τὴ χριστιανικὴ Παιδεία, καλλιεργεῖ μία πολύχρωμη θρησκευτικὴ συνείδηση στὰ παιδιά, ποὺ στὴν πραγματικότητα ὁδηγεῖ στὸ θρησκευτικὸ σχετικισμὸ καὶ μηδενισμό. Σχετικὰ μὲ τὸ θέμα αὐτό, ὁ Παναγιώτατος Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης σὲ πρόσφατο μήνυμά του σὲ συνέδριο ποὺ ἀφοροῦσε στὸ ΜτΘ ἀναφέρει μεταξὺ ἄλλων: «Ὁ Χριστιανὸς ἔχων ἐπίγνωσιν ὅτι ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή μίαν μόνον γνῶσιν ἐπιδιώκει: τὴν γνῶσιν τοῦ Θεοῦ, ἥτις διαφέρει οὐσιαστικῶς ἀπὸ τὴν παρεχομένην εἰς τὰ σημερινὰ σχολεῖα γνῶσιν, καθ᾽ ὅτι τυγχάνει καρπὸς κοινωνίας δύο προσώπων, τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τοῦ προσωπικοῦ Θεοῦ καὶ οὐχὶ καρπὸς παρατηρήσεως ἑνὸς ἀντικειμένου. Διὸ καὶ τὸ πρόγραμμα τῆς ἐκπαιδεύσεως πρέπει νὰ εἶναι χριστοκεντρικὸν καὶ νὰ ἔχη ὡς βαθύτερον στό- χον τὴν πνευματικὴν καλλιέργειαν τῶν μαθητῶν… Ὅθεν, ἐπιθυμία καὶ προσπάθεια τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν εἶναι ἡ παιδεία νὰ προσφέρη εἰς τὸν σύγχρονον παῖδα αὐτὴν τὴν ἐμπειρίαν τῆς γνώσεως τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καὶ μόνον ὑπὸ μίαν τοιαύ- την προοπτικὴν νοηματοδοτεῖται ἡ ἐκπαίδευσις καὶ παροχὴ γνώσεως».
Ορθόδοξος Τύπος, 28/03/2014
Δείτε και:
-Ηρακλής Ρεράκης, «Κατήχηση εἰδώλων στὸ Δημοτικὸ καὶ στὸ Γυμνάσιο: Ἡ ἀπόσχιση τῶν μαθητῶν ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη, ἡ ἔνταξή τους σὲ μία πολυ-θρησκευτικὴ θρησκευτικότητα,ὡς στόχος τοῦ νέου Πιλοτικοῦ Προγράμματος Σπουδῶν»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου