Κυριακή της Απόκρεω - «ἐφ᾽ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε»

«ἐφ᾽ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε»

Στὸ σημερινὸ Εὐαγγέλιο ὁ Κύριος περιγράφει τὴν μεγαλοπρεπῆ καὶ φοβερὰ σκηνὴ τῆς Τελικῆς Κρίσεως, ὅταν ὁ Κύριος θὰ καθίσει στὸν θρόνο Τουμετὰ δόξης πολλῆς, κυκλούμενος ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Ἀγγέλους, γιὰ νὰ κρίνει τοὺς ἀνθρώπους κατὰ τὰ ἔργα τους. Ὁ Κύριος μπορεῖ νὰ εἶναι ἐλεήμων καὶ μακρόθυμος πρὸς τοὺς ἁμαρτωλούς, διότι θέλει νὰ δεῖ τὴν μετάνοια καὶ τὴν σωτηρία τους, ὡστόσο εἶναι καὶ δικαιοκρίτης, καὶ θὰ ἀποδώσει στὸν καθένα πραγματικὴ δικαιοσύνη.

Μπορεῖ οἱ ἄνθρωποι νὰ σκανδαλίζονται βλέποντες τὴν ἀδικία καὶ τὴν ἀνομία νὰ κυριαρχοῦν στὴν κοινωνία, τὸν δίκαιο νὰ ὑποφέρει καὶ τὸν ἄδικο νὰ εὐημερεῖ, ὅμως ἡ δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ θὰ εἶναι ἀπόλυτη, ἡ κρίση ἀμείλικτη, ἡ τιμωρία τῶν ἁμαρτωλῶν αἰώνια καὶ ἀμετάκλητη.

Ἐκεῖ ποὺ ἡ ἀνθρώπινη δικαιοσύνη χωλαίνει, ἡ δίκαιη κρίση τοῦ Θεοῦ θὰ ἀποκαταστήσει τοὺς ἀδικουμένους καὶ δεδιωγμένους, θὰ ἐπιβραβεύσει τοὺς δικαίους καὶ πιστοὺς χριστιανούς. Ἂς μὴ ἀπατᾶται κανεὶς ὅτι μπορεῖ νὰ ἐκφύγει τοῦ ἄγρυπνου ὀφθαλμοῦ τοῦ δικαιοκρίτου Θεοῦ.

Οἱ δίκαιοι, ποὺ χαρακτηρίζονται ὡς πρόβατα «διά τὸ πρᾶον καὶ εὔτακτον καὶ καρποφόρον ἐν ἀρεταῖς»,θὰ σταθοῦν δικαιωμένοι στὰ δεξιὰ τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ, ἐνῶ οἱ ἁμαρτωλοί,ποὺ χαρακτηρίζονται ὡς ἐρίφια «διά τὸ ἄγριον καὶ ἄτακτον καὶ ἄκαρπον καὶ διά τὸ δυσῶδες τῆς ἁμαρτίας» (Ζιγαβηνός), θὰ τοποθετηθοῦν στὰ ἀριστερὰ τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ, ὅπου θὰ συναντήσουν τὴν καταδίκη καὶ τὴν αἰώνια κόλαση. Ἐκεῖνοι, ποὺ θὰ δικαιωθοῦν, χαρακτηρίζονται ὡς οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός, ποὺ καλοῦνται νὰ κληρονομήσουν τὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Καὶ αὐτοὶ εἶναι οἱ πιστοὶτοῦΧριστοῦ, οἱ ἐκλεκτοὶτοῦΘεοῦ, ποὺ θὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὰ οἰκεῖα, ὄχι ὡς ξένοι, ἀλλὰ ὡς τέκνα Θεοῦ καὶ φυσικοὶ κληρονόμοι τῆς βασιλείας, ὡς μέλη τῆς εὐρύτερης οἰκογένειας τοῦ Θεοῦ (Ἅγ. Ἰω. Χρυσόστομος).

Ὁ Κύριος περιγράφει τὴν Τελικὴ Κρίση ὡς μία μέλλουσα πραγματικότητα, κάτι ποὺ ὁπωσδήποτε θὰ λάβει χώρα ὡς μέρος τοῦ προαιωνίου σχεδίου τοῦ Θεοῦ. Ἐπὶ πλέον, ὁ Κύριος καθορίζει τὰ κριτήρια, μὲ τὰ ὁποῖα θὰ κριθοῦμε ἐκείνη τὴν ἡμέρα. Ἐκεῖνο ποὺ θὰ βαρύνει στὴν Τελικὴ Κρίση, θὰ εἶναι ἡ ἔμπρακτος ἀγάπη πρὸς τοὺς ἐμπεριστάτους ἀδελφούς μας, κατὰ πόσον θὰ ἐνδιαφερθοῦμε νὰ ταΐσουμε τοὺς πεινασμένους, νὰ ντύσουμε τοὺς γυμνούς, νὰ περιθάλψουμε τοὺς ξένους, νὰ ἐπισκεφθοῦμε τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τοὺς φυλακισμένους. Ὅλους αὐτοὺς τοὺς ταπεινοὺς ἀνθρώπους ἐμεῖς οἱ χριστιανοὶ ὀφείλουμε νὰ τοὺς περιβάλλουμε μὲ ἀγάπη, ὡς ἀδελφούς μας, ὅπως ἀκριβῶς καὶ ὁ Κύριος θεωρεῖ αὐτοὺς ὡς «ἐλαχίστους ἀδελφούς» Του.

Ἐπειδὴ ὁ Κύριος ἦλθε ἐπὶ γῆς ὡς πτωχὸς καὶ ταπεινὸς καὶ ἀπερρίφθη ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, ταυτίζεται μὲ κάθε ταπεινὸ καὶ κατατρεγμένο ἄνθρωπο, καὶ θεωρεῖ ὅτι κάθε πράξη ἀγάπης πρὸς αὐτοὺς ἀντανακλᾶται ἀπ᾽εὐθείας στὸ Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ.

Πολλὲς φορὲς ἐμεῖς οἱ χριστιανοὶ ἀπομονωνόμεθα μὲ ἐγωϊστικὴ αὐταρέσκεια σὲ μία ἀτομοκεντρικὴ θρησκευτικότητα, ἀρκούμενοι στὰ πολλὰ κηρύγματα, ποὺ ἀκούσαμε, τὰ χριστιανικὰ καὶ πατερικὰ βιβλία, ποὺ διαβάσαμε, καὶ ἀδιαφοροῦμε γιὰ τὸν πλησίον. Ὁ Κύριος ὅμως εἶναι σαφής: ἡ σωτηρία μας περνάει μέσα ἀπὸ τὴν ἔμπρακτη ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον, ποὺ κατ᾽ οὐσίαν ἐκφράζει τὴν ἀγάπη μας πρὸς τὸν Ἴδιο τὸν Χριστό. Στὶς δύσκολες ἐποχές, ποὺ ζοῦμε, ποὺ συχνὰ ὁ κόσμος μένει ἀσυγκίνητος καὶ ἀδιάφορος γιὰ τὸν πόνο τοῦ ἄλλου, ὁ Κύριος μᾶς προσκαλεῖ σὲ πράξεις ἀγάπης καὶ ἀλληλεγγύης πρὸς τὸν πλησίον, διότι αὐτὲς καταξιώνουν τὴν ἰδιότητά μας ὡς χρι- στιανῶν καὶ φιλανθρώπων.

Ἀρχιμανδρίτης π. Κύριλλος Κεφαλόπουλος

Ορθόδοξος Τύπος, 14/02/2014